บทที่ 110 เคล็ดปลดปล่อยกายา !

บทที่ 110 เคล็ดปลดปล่อยกายา !

เป่ยเฟิงส่ายหน้าในขณะที่คิดเรื่องนี้ 'มันยากเกินไป อยากจะเปิดเส้นหลอดทั้งหมดในร่างกายไหม ? แน่นอนว่าอยาก แต่มันน่าจะลำบากไม่น้อย

ตอนนี้ฉันก็ปรับท่าของเคล็ดการหายใจด้วยแสงได้แล้ว ฉันจะขอเรียกมันว่า เคล็ดปลดปล่อยกายา !' เป่ยเฟิงตั้งชื่อในความคิดของเขา

ในช่วงบ่าย เมื่อเป่ยเฟิงได้ฝึกเคล็ดปลดปล่อยกายา เขารู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างหลังจากที่ฝึกมันทุก ๆ ครั้ง

ทำไมคนส่วนใหญ่ถึงไม่สามารถฝึกร่างกายของพวกเขาได้ ? นั่นก็เพราะว่าเขาไม่สามารถมองเห็นผลของมันได้ในระยะสั้น ! แต่หากเขาฝึกไปเรื่อย ๆ พวกเขาก็จะรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของพวกเขาหลังจากฝึกทุกครั้ง !

ในตอนบ่าย เป่ยเฟิงสามารถเปิดเลือดของเขาได้อีกพันกว่าเส้น ! แม้ว่าจำนวนจะไม่ได้มากเมือเทียบกับครั้งแรก แต่มันก็เพิ่มถึงร้อยละพัน ! [ED/N : เพิ่มขึ้น 0.001 % อะง่าย ๆ ]

การเดินทางเป็นพันไมล์นั่นต้องค่อย ๆ เดินทางสะสมกันไป เช่นเดียวกันมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นได้จากการรวมของจุดสิ้นสุดของแม่น้ำทุกสาย ! แม้ว่าหนึ่งในพันอาจจะไม่มาก แต่ถ้าฝึกเป็นเดือน เป็นปี มันก็จะให้ผลลัพธ์ที่น่าตกใจ !

จิ้งจอกน้อยเมื่อเลียนแบบท่าทางของเป่ยเฟิงไปเรื่อย ๆ มันก็เริ่มเบื่อ มันเริ่มวิ่งเล่นที่สวนดอกไม้ก่อนจะขุดเมล็ดข้าวแม่น้ำขาวขึ้นมาแล้วฝังลงไปเหมือนเดิม

จะมีแค่เวลาอาหารเย็นเท่านั้นที่จะเห็นหมาป่าตัวน้อยโผล่ออกมา พวกมันรีบคว้าอาหารของมันไปแล้วกินอย่างหิวโหย

เป่ยเฟิงกินเนื้อไปประมาณ 30 จิน ร่างกายของเขาค่อย ๆ ฟื้นตัวหลังจากที่ใช้ไปมากพอสมควร

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะยอมรับเงินฝากแบบสุ่ม ๆ เป่ยเฟิงโพสต์รายชื่อของคนที่ได้จองทันที

มีทั้งความยินดีและการถอนหายใจออกมาทางช่องแชท ด้วยกลุ่มเพียงไม่กี่คนที่ได้ไปกินอาหารของเป่ยเฟิง มันทำให้ร้านอาหารนี้มีชื่อเสียงที่โด่งดังอย่างมาก

รวมทั้งมีคนที่พยายามพูดไม่ดีถึงเรื่องบางอย่างด้วย ไม่ว่าจะเป็นราคาอาหาร และการเดินทางไปที่ร้านรวมไปถึงการจองโต๊ะด้วย

เมื่อพวกเขาได้รับข้อความมีการเปิดรับจองโต๊ะ มันก็ข้อความกว่า 50 ข้อความที่ฝากเงินไปก่อนหน้าเขาแล้ว !

"ฮ่าฮ่า ! พี่ใหญ่คนนี้ในที่สุดโอกาศก็มาถึง ! ในที่สุดฉันก็จองได้ !"

มีคนส่งข้อความออกมา

"บัดซบ โชคไม่เข้าข้างฉันเลย ฉันโอนเงินไปตั้งแต่รอบแรกจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคยได้ไป แต่ไอ้คนน่ารำคาญนี้กลับได้มัน ? บัดซบ แกสนใจที่จะขายมันให้กับฉันไหม ฉันยินดีที่จะจ่ายเพิ่มให้อีก 1000 หยวน !"

คนที่ไม่พอใจอย่างมากก็ส่งออกมา พวกเขาไม่พอใจกับการเลือกของเป่ยเฟิง มันจะตายไหมถ้าเขาเลือกลูกค้าที่โอนเงินมาก่อนตอนแรก ! นรกบัดซบอะไรกันทำไมต้องสุ่ม ! แบบนี้มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ ?

"ฮ่าฮ่า ! ไม่เอาน่า 1000 หยวน ? บางทีถ้าเสนอราคามามากกว่านี้อาจจะมีคนโง่ยอมแลกเปลี่ยนกับนายก็ได้"

ผู้ใช้ชื่อ 'หน่วยเก็บความจำ' พิมเยาะเย้ยออกมา

ใช่แล้ว แค่ค่าจองกับอาหารก็ปาเข้าไป 3,200 หยวนแล้ว ไหนจะการจองที่ลำบากอีก ทำไมพวกเขาจะต้องยอมกับราคาแค่ 1,000 หยวนกัน

หลังจากผ่านคืนสงบสุขไปอย่างช้า ๆ เป่ยเฟิงก็ออกมาออกกำลังตอนเช้าปกติ เขาทำมันอย่างสบาย ๆ ก่อนจะกลับลงมาแล้วอาบน้ำเสร็จประมาณ 9 โมงครึ่งจากนั่นก็เริ่มทำอาหารต่อ

วิธีการของเขาง่ายมาก เขาล้างสิ่งสกปรกออกจากเนื้อจากนั่นก็หั่นมันเป็นก้อนเล็ก ๆ แล้วจากนั้นก็ตั้งกระทะขนาดใหญ่ ใส่น้ำมัน กระเทียม เครื่องเทศอื่น ๆ จนมีกลิ่นหอม แล้วค่อยนำเนื้อมาผัด

กลิ่นหอมมหัศจรรย์ลอยออกไปจากห้องครัวอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเทียบกับการทำอาหารด้วยหม้อสมุนไพร ทั้งกลิ่น รสชาติ และพลังงานมันเทียบกันไม่ได้เลย

***

ในขณะเดียวกันในที่ห่างไกลของเมืองชิงเฉิง ลึกลับที่ 4 ถึง ลึกลับที่ 12 ได้อยู่พร้อมหน้ากันและแสดงออกมาด้วยความกังวล แต่อย่างไรก็ตามในสายตาพวกเขามันลุกไหม้ไปด้วยความป่าเถื่อน

หลังจากเข้ายึดกิจการทั้งหมดของ 'พี่ใหญ่สกา' ลึกลับทั้ง 9 ก็เริ่มการคัดเลือกบุคคลเพื่อที่จะขยายอิทธิพลของพวกเขา พวกเขาไม่ได้ทำอะไรผิดกฏหมายเลยไม่ว่าจะเป็นการค้ายาหรือค้ามนุษย์ พวกเขากำจัดพวกมันทั้งหมดที่อยู่ในเขตอิทธิพลของพวกเขาเรียบร้อย !

"ลึกลับที่ 4 แรงจูงใจของไอ้พวกแก๊งฉิงมันคืออะไร ... เราจะไปดีหรือเปล่า ?"

ลึกลับที่ 6 ลุกจากโซฟาแล้วถาม

"หึ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายเมืองชิงเฉิงแห่งนี้จะมีเจ้าของได้เพียงคนเดียวเท่านั้น ฉันไม่คิดว่าพวกมันจะสังเหตเห็นพวกเราได้เร็วขนาดนี้"

ตาของลึกลับที่ 8 ลุกไหม้โชกโชนไปด้วยความบ้าคลั่ง "ฉันว่าไอ้แก๊งนี้มันจะมีความสุขมานานเกินไปแล้ว มันถึงเวลาแล้วที่เราจะประกาศความตั้งใจของเรา !"

จางหูเคยเป็นผู้นำของคนพวกนี้ เขาได้กลายมาเป็นลึกลับที่ 9 แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่มีทางเลือกอย่างอื่นนอกจากรอคำตอบของลึกลับที่ 8 "แม้ว่าพวกมันจะหายหน้าหายตาไปในหลายปีมานี้ แต่พวกมันก็แข็งแกร่งไม่ใช่น้อย มันไม่ใช่สิ่งที่พวกเราจะรุกรานได้ในตอนนี้ !"

"มันยังเร็วเกินไปที่จะพูดออกมา เราต้องรวบรวมคนและอาวุธก่อน ! ไม่ว่ามันจะเป็นใครหรือเป็นแก๊งฉิงที่คิดจะวางแผนเผาพวกเรา พวกเราก็จะไม่กลัวพวกมัน ! อย่าลืมว่าพวกเรามีบอสหนุนหลังอยู่ !"

ลึกลับที่ 4 ก้าวโดยรอยยิ้มอันชั่วร้าย ในขณะนั้นทุกคนก็นึกถึงวิธีของพระเจ้าที่เป่ยเฟิงใช้ มันทำให้พวกเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว

รถมินิแวนจำนวนมากวิ่งมาจอดอยู่ที่โกดังร้างนอกเมือง มันมีสิบกว่าคันได้จอดเรียงรายกันอยู่ด้านนอก

"สวัสดี พี่เกาเจีย เป็นเกียรติจริง ๆ ที่ได้พบคุณ"

ลึกลับที่ 4 และพวกที่เหลือออกมาจากรถมินิแวน พวกเขามายืนทักทายคนตรงหน้าพร้อมกับรอยยิ้ม

เมื่อมองไปที่ตรงหน้าที่มีคนมากกว่าถึงสองเท่า ลึกลับที่ 4 ก็กระตุกตาเล็กน้อย

"ฉันได้ยินชื่อเสียงของพี่มาบ้างแล้ว พี่เรียกฉันมาที่นี่ทำไม ?'

ลึกลับที่ 4 ยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปหาเกาเจียด้วยความคุ้นเคย

"หื้ม! โอหัง ! แกคิดว่ากำลังพูดอยู่กับใคร แกยังเห็นพี่เจียคนนี้เป็นพี่ใหญ่อยู่ ?"

เกาเจียขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ คนพวกนี้มันปีนเกลียวเขา ! เมื่อเห็นว่าพี่ใหญ่เริ่มไม่พอใจ ผู้ที่สนิทกับเขาที่มีสติมากที่สุดก็ลุกขึ้นมาแล้วชี้ไปที่ลึกลับที่ 4 พร้อมกับตะโกนออกมา

ลึกลับที่ 4 เผยรอยยิ้มกว้าง ๆ แต่ทันใดนั้นรอยยิ้มของเขาก็หายไป

"แกร๊ก !"

"อ๊ากก ! มะ มือฉานน ! ปล่อยยยย !"

รอยยิ้มอันเยือกเย็นของลึกลับที่ 4 ไม่ได้ลดลงเลย เขาโยนเพื่อนคนนี้ไปข้างหลัง "ฉันพูดกับเจ้านายแก แล้วทำไมแกต้องมาขัดจังหวะคนกำลังคุยกัน ?"

เกาเจียขมวดคิ้วมากกว่าเก่า เมื่อครู่เขาได้ยินเสียงชัดเจนเหมือนกับว่ามือของลูกน้องของเขามันได้หักไปแล้วแน่นอน

"ฉันไม่มีอะไรจะพูดให้มาก นายมีสองทางเลือก หนึ่ง เข้าร่วมกับแก๊งฉิงจากนั่นก็มาอยู่กับฉัน" เขายกนิ้วแล้วมองไปที่ลึกลับที่ 4 "สอง ออกไปจากเมืองชิงเฉิงซะก่อนที่จะมีไม่มีโอกาศ" เกาเจียอยู่ในอารมณ์เสียมากเมื่อเห็นลูกน้องของเขาโดนบุคคลตรงหน้าทำร้าย มันราวกับการตบหน้าของเขาต่อฝูงชน ! ความอดทนตอนนี้ของเขาหายไปเรียบร้อยก่อนที่เกาเจียจะบอกเงื่อนไขของเขาออกมา

"พวกคุณก็แค่ใช้ถนนไป ส่วนพวกเราก็ข้ามสะพานไม้ไผ่ไป มันจะดีที่พวกเราไม่มาขัดแย้งกันเอง เป็นไปได้ไหมว่าแก๊งฉิงไม่สามารถมองเห็นกลุ่มอื่นก้าวหน้าได้ พวกเขาเลยหมดความอดทนเพราะเรื่องแค่นี้ ?"

ใบหน้าของลึกลับที่ 4 ดำขึ้น นี้เป็นสิ่งที่เขาไม่อยากเผชิญหน้ามากที่สุด !

เกาเจียตกใจเล็กน้อยก่อนจะหัวเราะออกมาดัง ๆ "ถ้าเป็นแก๊งอื่นพวกฉันก็ไม่สนใจมันหรอก แต่ว่ามันเป็นแก๊งพวกแกยังไงละ .. อย่าโทษกันเลยที่พวกเราต้องทำลายกฏที่เคยตั้งไว้ขึ้นมาเองเพื่อพวกแกโดยเฉพาะ !

"เร็ว บอกมาว่าแกจะเลือกอะไร !" เกาเจียยิ้มอย่างโหดเหี้ยม