บทที่ 109 แปลกประหลาด !
บทที่ 109 แปลกประหลาด !
หลังจากนั้นบรรยากาศแห่งการฆ่าฟันก็ค่อย ๆ หายไป หลังจากนั้นพวกเขาก็กินอาหารกันต่อจนเสร็จเรียบร้อย
เป่ยเฟิงโอนเงิน 50,000 หยวนให้ลึกลับที่ 3 หลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จเพื่อใช้เป็นค่าเดินทาง
ลึกลับที่ 1 ลังเลที่จะไป เธอไม่ต้องการปล่อยจิ้งจอกน้อยไว้ข้างหลัง แต่สุดท้ายเธอก็ต้องติดตามลึกลับที่ 2 และ 3 ออกไป
หลังจากลึกลับทั้ง 3 ออกไปแล้วบ้านก็กลับมาเงียบอีกครั้ง มีเพียงแค่จิ้งจอกน้อยกับหมาป่าตัวเล็ก ๆ 2 ตัวที่อยู่กับเป่ยเฟิงเท่านั้น
"อ่า ไม่ได้รู้สึกเหมือนว่ากลับมาบ้านนอกนานแค่ไหนแล้ว ? อย่างน้อยตอนนี้สถานการณ์ของฉันนี้โคตรเลวร้ายเลย ... ตอนแรกที่ฉันกลับมาฉันมีเงินออมอยู่ไม่กี่หมื่นหยวน แต่ดูตอนนี้สิ ฉันเหลือเงินอยู่แค่ 2-3 พันหยวนเท่านั้น !"
เป่ยเฟิงลูบคางของเขาในขณะที่มองไปยังลานกว้างที่ว่างเปล่า ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะต้องกลับมาหารายได้อีกครั้งแล้ว ..
เงินเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับมนุษย์ ! เป่ยเฟิงก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ต้องการเงินไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตาม
ตราบใดที่โลกยังหมุนไปด้วยเงิน ต่อให้มีเท่าไหร่มันก็ไม่เพียงพอ !
"เปิดให้จองโต๊ะในวันพรุ่งนี้ ราคาโต๊ะละ 3,200 หยวน โดยเปิด 8 โต๊ะด้วยกัน" เป่ยเฟิงส่งข้อความออกไป
"อย่างน้อยฉันก็ต้องหาอะไรทำก่อนเพื่อทำให้กระเป๋าเงินของฉันอ้วนขึ้นเล็กน้อย .." เป่ยเฟิงลุกขึ้นก่อนที่จะมองการสนทนาในห้อง
***
ภายในชิงเฉิง ที่อยู่ของแก๊งฉิงซึ้งมีสมาชิกระดับสูงได้มารวมตัวกัน
"พี่ตง ตอนนี้พวกกองกำลังของเป่ยเฟิงมันกำลังเติบโตขึ้นเร็วมาก เราจะจัดการพวกมันดีไหม ?"
ชายที่เปลือยจนเหลือแต่กางเกงในนั่งเก้าอี้แล้วพูดกับชายวัยกลางคนข้างหน้าเขา
ชายวัยกลางคนนี้มีหนวดขาวเหมือนหิมะที่คางมันถูกตัดแต่งอย่างดีเยี่ยม นอกจากนี้ยังมีกลิ่นอายสงบ ๆ เล็ดลอดออกมาราวกับว่าเขาคือนักวิชาการ
ถ้าหากเขาเดินไปตามถนนคนอื่นจะต้องคิดว่าเขาเป็นอาจารย์แน่นอน แต่คนที่ดูเหมือนอ่อนโยนคนนี้ใครจะไปคิดว่าหนึ่งในสองคนนี้พวกเขาคือหัวหน้าแก๊งมาเฟีย !
"ลองไปติดต่อกับพวกมันดูว่าพวกมันสนใจจะเข้าร่วมกับเราไหม ถ้าหากมันปฏิเสธ ... ฉันไม่อยากเห็นพวกมันอยู่ในเมืองชิงเฉิงในวันพรุ่งนี้อีกต่อไป"
"พี่ตง ถึงจะไม่รู้ว่าพวกมันมาได้ยังไง แต่หัวหน้าพวกมันทั้ง 9 คนแข็งแกร่งอย่างมาก ! พวกมันหนึ่งคนสามารถสู้กับพวกเราได้ถึง 9 คน มันทำให้ผมกลัว... "
ผู้ชายที่ใส่แต่กางเกงในพูดข้อมูลที่มันรวบรวมมาได้ออกมา
เซียตง ทำหน้าจริงจังก่อนจะปิดหนังสือ เขายิ้มเยาะเย้ยออกมาเล็กน้อย "นายกลัวพวกมันเพราะไม่รู้ว่าพวกมันมาจากไหน ? อย่าลืมว่านี้คือเมืองชิงเฉิง ! แม้แต่เสือยังสยบเมื่ออยู่ต่อหน้าฉัน !
ไป ถ้าพวกมันใช้การไม่ได้ก็ทำลายทิ้งไปซะ ฉันจะขอบอกแกไว้ตรงนี้ ถ้าหากพวกมันยังอยู่ที่นี่แล้วพวกเราจะออกไปนอกบ้านได้ปลอดภัยได้ยังไง ?"
เมื่อพูดจบ ความมั่นใจก็ได้ปรากฏออกมาบนหน้าของเซียตง เขาเชื่อมั่นใจตัวเองอย่างมากเพราะมือของเขาโชกเลือดมานับไม่ถ้วนในหลายปีมานี้ !
"อีกอย่าง เหมือนว่าพวกศัตรูเก่าของเรามันจะเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว ไปบอกพี่น้องของเราให้ดูแลมันหน่อย อย่าให้พวกมันเหิมเกริมมากนัก ไม่อย่างงั้นอย่าหาว่าเราไม่ปราณีพวกมัน !"
"เข้าใจแล้วครับ"
ทุกคนในห้องนั่นได้ติดตามเซียตงมาหลายปี พวกเขาช่วยกันสร้างแก๊งนี้ขึ้นมาพร้อมกันกับเขา ตอนนี้ตาของพวกเขาลุกโชนไปด้วยความตื่นเต้น !
เมืองชิงเฉิงเป็นเมืองใหญ่ แต่ที่จริงมันเล็กเกินไป .. เล็กจนไม่สามารถรองรับแก๊งขนาดใหญ่ได้มากกว่าหนึ่งแก๊ง !
เกาเจีย มีใบหน้าที่บิดเบี้ยวก่อนจะเดินออกมาจากบ้าน เขาเป็นคนที่ต้องจัดการเรื่องของกองกำลังของเป่ยเฟิง ในขณะที่คนอื่น ๆ กลับได้ไปดื่มด่ำกับเหล้าและผู้หญิงแทน
"หื้ม ! ไอ้แก่สารเลวเอ้ย ! อย่าให้ฉันปีนขึ้นไปอยู่บนหัวแกได้ละกัน !" เกาเจียบ่นพึมพำออกมา
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาทำผลงานได้พอที่จะทำให้ตัวเองตำแหน่งสูงขึ้น แต่เพราะว่าร่างกายของเขามันอ่อนแอเกินไปจึงไม่สามารถทำให้เขาก้าวไปข้างหน้าได้ [1]
ไม่ว่าจะงานหนักหรือเบาแค่ไหนสุดท้ายพวกมันโยนมาให้เขา แต่พวกมันกลับไปหาควาสุขใส่ตัวเอง แล้วแบบนี้จะให้เขาทำอย่างไร !
เกาเจียรู้สึกได้ว่าแก๊งนี้มันเริ่มที่จะเน่าเฟะแล้ว สมาชิกระดับสูงมัวแต่ไปสนใจเรื่องเงินและหาความสุขส่วนตัวของพวกเขาแทนที่จะมาทำงานแทน
"ถ้าฉันทำให้หัวหน้าทั้งเก้าคนของกองกำลังของเป่ยเฟิงมันอยู่ใต้คำสั่งของฉันได้ละก็ มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นที่ฉันจะได้นั่งตำแหน่งหัวหน้าคนใหม่ของแก๊งในอีกไม่กี่ปีนี้ !"
ตอนนี้อารมณ์ของเกาเจียพุ่งขึ้นสูงมาก เขากลับไปแล้วรวบรวมคนของเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยุ่งฐานของกองกำลังของเป่ยเฟิง
****
ขณะเดียวกันเป่ยเฟิงก็กำลังปรับเปลี่ยนท่าเคล็ดของการหายใจด้วยแสงโดยอาศัยพลังงานที่ได้มาจากเนื้อซาราแมนเดอร์ยักษ์ ในที่สุดเขาก็สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างกับร่างกายของเขาในไม่กี่วันมานี้ !
การเผาผลาญอาหารของเขามันไวกว่าคนปกติถึง 100 เท่า !
เมื่อไม่กี่วันมานี้เป่ยเฟิงดูอ่อนแอจนขนาดที่ว่าแค่ลมพัดก็ปลิวไปได้ ตอนนี้เขาได้มีสภาพกลับมาเหมือนเดิมแล้ว !
นอกจากนี้ความสูงของเขาก็ยังเพิ่มขึ้นเล็กน้อย เส้นผมของเขาก็งอกขึ้นไวมาก มันแกว่งไปด้านหลังของเขาราวกับกำลังทำท่าแบบเดียวกันกับโฆษณายาสระผม นี่คือผลลัพธ์จากร่างกายของเขาที่พัฒนาเร็วเกินไป
เมื่อใดก็ตามที่เซลล์ในร่างของเขาแตกแยกออกไป มันจะกลายเป็นตัวเร่งเจริญการเติบโตขึ้นเส้นผมเขา
"โชคดีที่มันเป็นแค่หัวเท่านั้น ... ถ้าขนในร่างของฉันมันขึ้นไวขนาดนี้ฉันจะไม่กลายเป็นลิงเลยเหรอ ?" เป่ยเฟิงใช้นิ้วมือลูบผมของเขาที่โตเร็วมากในคืนเดียว
"มิ้ว !"
เมื่อเห็นว่าเป่ยเฟิงทำอะไร จิ้งจอกน้อยก็ลุกขึ้นมาด้วยความสนใจก่อนจะกระโดดไปที่ไหล่ของเขาแล้วเริ่มเลียนแบบท่าทางของเขา
ใบหน้าของเป่ยเฟิงตอนนี้แดงราวกับท้องผูก เขากำลังต่อสู้กับแรงกดดันจากต้นกำเนิดที่ไม่รู้จักอยู่ ทั้งเลือดและพลังฉีในร่างของเขาพวกมันหยุดชะงักไปพร้อม ๆ กัน และจากนั่นร่างของเขาก็ถูกทุบลงไปในพื้น
"มิ้ว !"
จิ้งจอกน้อยมันก็ทำตามเป่ยเฟิง มันหดตัวลงกับพื้นพร้อมกับสิ่งสกปรกที่เลอะไปทั่วตัวของมันก่อนจะแล่บลิ้นออกมา
เป่ยเฟิงไม่สามารถรับแรงกดดันได้และถูกทุบลงมาบนพื้น เลือดในร่างของเขามันไหลเวียนอย่างวุ่นวายเพื่อจะซ่อมแซมตัวของมันเอง !
ทันใดนั้นเส้นเลือดฝอยเล็ก ๆ มันก็ถูกเปิดออกมาแล้วเลือดก็ได้ไหลเข้าไปล้างสิ่งสกปรกต่าง ๆ แล้วขับมันออกมาทางผิวหนังของเขา
ตอนนี้ร่างของเป่ยเฟิงเริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นสีแดงและก็เริ่มร้อนขึ้นอย่างมาก หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงไอน้ำบางอย่างพุ่งออกมาจากร่างของเขา มันมีเหงื่อจำนวนมากออกมา
อีกทั้งยังมีของเหลวสีแดงดำที่ถูกขับออกมาจากร่างเขาด้วยเช่นกัน
เป่ยเฟิงมองด้วยความตกใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ! "ดูเหมือนว่าฉันจะเจออะไรบางอย่างเข้าให้ !"
มีหลายสิ่งอย่างที่เขาไม่เคยสนใจ เขามีจุดมุ่งหมายแค่การสร้างเคล็ดการต่อสู้ของเขาเองเท่านั้น แต่ตอนนี้มันได้มีบางอย่างคลายกับการระบายบางอย่างออกมาจากร่างของเขา !
แม้แต่เส้นเลือดฝอยเล็ก ๆ ตอนนี้มันก็ปราศจากสิ่งสกปรกมันทำให้เลือดของเขาไหลเวียนได้ดีขึ้นมาก !
ในเวลาเดียวกันพลังงานที่ไม่รู้จักก็ได้ซึมเข้าไปในร่างของเป่ยเฟิงเพื่อเสริมสร้างกระดูกของเขา
หนึ่งจะต้องเข้าใจว่าร่างกายของเป่ยเฟิงนั่นมีสถานะที่สูงมากในปัจจุบัน ! เคล็ดปกติจะไม่ได้ผลกับร่างของเขา !
และตอนนี้เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากปล่อยให้มันระบายออกมาเรื่อย ๆ โดยมันจะทำเป็นชุด ๆ โดยหนึ่งชุดจะใช้เวลา 1 ชั่วโมง
หลังจากนั้นเป่ยเฟิงก็รู้สึกได้ว่าร่างของเขาดีขึ้นเล็กน้อย ! แม้ว่าจะพัฒนาเพียงเล็กน้อยแต่มันก็ทำให้เป่ยเฟิงรู้สึกดีอย่างมาก !
ร่างกายของเขาแข็งแกร่งมากขนาด แม้แต่ผลไม้เลือดต้นกำเนิดในตอนนี้ก็ไม่สามารถเพิ่มพลังให้เขาได้อีกต่อไป !
มีหลอดเลือดและเส้นเลือดฝอยในร่างของมนุษย์เท่าไหร่กัน ? คำตอบคือแสนล้าน !
ถ้าหากลากพวกมันเป็นเส้นตรงมันก็จะไกลถึงแสนกิโลเมตร ! มันเพียงพอที่จะวนรอบโลกได้เลย !
เพียงแค่เส้นเลือดกว่าหมื่นเส้นก็ทำให้ได้ผลแบบนี้แล้ว หากว่าเส้นเลือดทุกเส้นของเขามันถูกชำละล้างไปละ ?
เป่ยเฟิงรู้สึกตื่นเต้นละปิดปากลงด้วยความตกใจ หากเป็นแบบนั้นมันจะน่ากลัวมาก !
[1] TL/N : อันนี้ทาง eng มันแซวคนเอเชียที่พ่อแม่หลายครอบครัวจะชอบบอกลูกประมาณว่าทำไมไม่ยอมขยันเรียนแต่แรก สุดท้ายก็มาอยู่ในสภาพนี้ แต่จริง ๆ แล้วผู้เขียนหมายถึงมุขตลกของตัวเขาเอง
