ระบบใช้จ่ายตอนที่220

บทที่ 220: ทำร้ายโดยไม่แม้แต่กระพริบตา

ด้วยตัวละครที่น่าสะพรึงกลัวที่อยู่ด้านข้างหงต้าหลี่ โยเทียนเฮาและคนที่เหลือไม่ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อมาถึงจุดนี้โยเทียนเฮายังคงรอเตรียมการล่าสุดของหงต้าหลี่ "ท่านนายน้อยครับ ปัจจุบันกิลด์ [สมาคมอู้ฟู่] ของเรายังมีผู้เล่นหนึ่งในสามที่มีความสามารถอยู่พอสมควร เรารวบรวมมาทั้งหมดสามคนครับ พวกเขาคือ [สมาคมอู้ฟู่-เซ็ตเซล], [สมาคมอู้ฟู่-ทิมิล] และ [สมาคมอู้ฟู่-เลิฟยู] ตามลําดับ ปัจจุบันทั้งสามคนสามารถสู้กับท่านน้องหญิงซี่ฉวนได้ ถึงจะไม่กี่รอบ แต่ต่อสู้ PK ชนะเธอได้"

อะไรกันเนี้ย สามารถเอาชนะซี่ฉวนได้? พวกเขาเหล่านั่นเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่นอน!

หงต้าหลี่พยักหน้าตรง ๆ และยอมรับ "ไม่เลวเลย ให้ทิปเงินพวกเขา! เอ่อ เรามีคนจำนวนมากในกิลด์ของเรา พี่น้องของเรา ให้รางวัลทุกคน คนละ200!"

ทุกคนที่อยู่ในกิลด์มีประมาน 2,000 คน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถให้ทิปเงินจำนวนมาก ๆ ได้ เขาเพียงแค่ให้รางวัลเป็นทิปเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ท้ายที่สุดเงินที่ได้รับรางวัลไม่ได้นับเป็นเงินถลุง ... ถ้าเขาให้ทิปเงิน 1,000 คน โดยให้คนละ 2,000 หยวน เงินจำนวนสองล้านก็คงหายไปในพริบตา หงต้าหลี่ยังคงเจ็บปวดที่เขาปฎิเสธการรับรางวัลจากการที่เขาได้อันดับหนึ่งจากการเป็นทายาทรุ่นใหม่ของตระกูลหง ...

โยเทียนเฮาเข้าใจความคิดของหงต้าหลี่ ดังนั้นเขาจึงพูดบอกทุกคนว่า "ท่านนายน้อยให้ทิปเงินคนละ 200 สำหรับทุกคน ให้ทุก ๆ คนที่ทํางานหนัก! เพื่อที่ท่านนายน้อยจะได้ไม่เสียเงินมาก! ใครก็ตามที่ไม่ฟังคําสั่งจะไม่ได้รับเงินรางวัลใด ๆ!"

[ทั้งสมาคมอู้ฟู่] ประกาศ: "ขอบคุณครับท่านนายน้อย!"

หลังจากที่หลายคนพูดคุยกัน อีกด้านหนึ่งหลินซี่ฉวนก็กระโดดโลดเต้น

สาวน้อยคนนี้เธอเลเวล 67 แล้ว และเธอก็วิ่งเร็วมาก เร็วราวกับจรวด หลินซี่ฉวนหัวเราะและพูดว่า "พี่ใหญ่ต้าหลี่ พี่มาแล้วเหรอ? เมื่อเร็ว ๆ นี้ บริษัทเกมของเรามีหลายคนมาลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วม หนูเลือกพวกเขาทั้งสามคนที่มีความสามารถที่แข็งแกร่งให้เข้ามาร่วมกับเรา พี่ใหญ่ต้าหลี่รู้เรื่องพวกเขาแล้วใช่ไหมคะ?"

ดูเหมือนว่าทั้งสามคนที่โยเทียนเฮาได้พูดไว้นั้น หลินซี่ฉวนเป็นคนเลือกเป็นการส่วนตัว ไม่เลว ไม่เลวเลย

หงต้าหลี่ยิ้มและพูดว่า "ซี่ฉวน ตอนนี้มีกี่คนที่เข้าร่วมกับเรา?"

"มากกว่า 60 คนค่ะ" หลินซี่ฉวนวิ่งมาหาพร้อมกับรอยยิ้ม เธอพูดว่า "พวกเขาทั้งหมดมีมาตรฐาน แต่พวกเขาทุกคนเป็นนักเรียน ดังนั้นหนูเลยตัดสินใจด้วยตัวเองและให้เงินเดือน 1,000 หยวนต่อเดือน ทุกวันพวกเขาจะไปโรงเรียนและในเวลากลางคืนพวกเขาจะฝึกเล่นเกมของพวกเขาที่นี่ พวกเขาทั้งหมดซ้อมอย่างจริงจังมากเลยนะคะ"

ด้วยคําแนะนําของหลินซี่ฉวน เขาเลยให้ความสำคัญและซ้อมอย่างจริงจัง

เมื่อพูดถึงการเล่นเกม หงต้าหลี่ก็นึกถึงผู้หญิงที่กระโดดลงไปในแม่น้ำอย่างจินจือซาน ซึ่งเธอโชคร้ายมาก เขาถามอย่างกระตือรือร้นว่า "ซี่ฉวน มีผู้หญิงมาใหม่ เธอชื่อว่าจินจือซาน เธอรู้จักรึยัง?"

"พี่ต้าหลี่ได้คุยอะไรกับพี่สาวจือซานบ้างไหมคะ?" หลินซี่ฉวนก็ได้ยิ้มให้และพูดว่า "ตอนที่พี่จือซานมา เธอดูน่ากลัวแปลก ๆ แต่วันที่สองเธอไปกับบุคลากรทีมแพทย์ของโรงพยาบาล Godfather หลังจากที่เธอกลับมา จุดสีดําบนใบหน้าของเธอก็ได้หายไป พี่สาวจือซานตอนนี้สวยมาก โดยเฉพาะรูปร่างของเธอ หนูตะลึงเลยนะตอนที่เห็นพี่จือซาน"

"เด็กน้อย ถึงเธอจะตัวเล็ก แต่เธอร้ายกาจนะเนี้ย" หงต้าหลี่หัวเราะในขณะที่หยอกเธอ "ถ้าหนูโตขึ้น หนูจะสวยให้มากกว่าพี่จือซานแน่นอน!"

"คิคิ หนูก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นนะ" หลินซี่ฉวนยิ้มที่หงต้าหลี่พูดแบบนั้น หลังจากนั้นเธอก็พูดว่า "โอ้ ใช่แล้ว พี่ใหญ่ต้าหลี่ ตอนนี้พี่สาวจือซานอยู่ในห้องวาดรูป เธอวาดรูปทุกวันเลย ตัวละครที่เธอวาดออกมานั้นน่ารักทุกตัวเลย!"

"หึ้ม เธอกลับมาวาดการ์ตูนแล้วสินะ" หงต้าหลี่รู้ดีเกี่ยวกับความสามารถของจินจือซาน "ครั้งสุดท้ายที่ผ่านมาของเธอ เธอได้ตีพิมพ์ตัวการ์ตูนของเธอกับสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง แต่เธอกลับโชคร้าย ... อัยยา ใช่ ๆ ซี่ฉวน ตอนนี้เธอเห็นจือซานโชคดีขึ้นไหม?"

"ก็ดีนะคะ" หลินหยูหยินคิดอยู่พักหนึ่ง "สองวันนี้พี่สาวจือซานได้ซื้อกระเป๋าไปแล้วหลายใบ ..."

หงต้าหลี่: "!!"

วะฮ่าฮ่าฮ่า! ดูเหมือนว่าโชคร้ายของเธอจะหายไปแล้วในที่สุด แม้แต่จุดสีดําบนใบหน้าของเธอก็ถูกลบออกไปแล้วด้วย ตอนนี้เธอยังมีกระเป๋าหลายใบ โฮ้ะโฮ้ะโฮ้ะโฮ้ะ! ก่อนหน้านี้เธอโชคร้ายมาตลอดและเมื่อเธอโชคดี ก็ไม่มีอะไรสามารถหยุดยั้งเธอได้ในตอนนี้!

เอ๊ะ หลังจากที่เขาจัดการเรื่องนี่เสร็จ อีกสักสองสามวันเขาไปหาเธอดีกว่า จะได้เห็นว่าเธอวาดอะไรบ้าง

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ฉันอยากเห็นเธอจริง ๆ!

หลังจากที่เขาถามเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ เสร็จแล้ว หงต้าหลี่แตะคางของเขา "เอ๊ะ แล้ว E-Sports ของเรา ในที่สุดก็วางแผนจัดสักที คิด ๆ ดูแล้วเป็นไปตามที่ฉันคาดไว้จริง ๆ วะฮะฮะฮ่า อย่าสนใจเรื่องนั้นเลย หยูหยินเอาบัญชีของพวกเราไปฝึกฝนให้ที! ด้วยการที่เรามี GM กางเกงในตัวจิ๋ว เธอจะเป็นผู้นำทีมเราเอง จากนั้นระดับของพวกเราคงจะพุ่งพรวดๆ!"

ผู้ติดตามทั้งเก้าพยักหน้าทำตามคำสั่งของหงต้าหลี่

"เอ่อ .. โอเค" หลินหยูหยินรวบรวมหงต้าหลี่และคนอื่น ๆ ทันใดนั้นก็มีแสงสีขาวพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ได้วาร์ปเข้ามาในคุกใต้ดิน!

หึหึหึหึหึ! คราวนี้ไม่มีหลิวหมิงซินอยู่ข้าง ๆ เรา เราก็มี GM ไปด้วยเหมือนกัน!

“หลังจากที่เราไล่ฆ่าบอสมาสักพัก ในวันพรุ่งนี้เราจะไปช่วยเต่ายักษ์กัน! วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! เป็นไปตามที่ฉันคาด!”

…

ในขณะที่ฝั่งของหงต้าหลี่กำลังเล่นเกมของพวกเขาอย่างมีความสุข หลิวหมิงซินที่กำลังดื่มกาแฟที่ร้านคอฟฟี่เฮ้าส์กลับรู้สึกมืดมนมาก

วันนี้เขามีหลายอย่างที่ต้องจัดการ ดังนั้นเขาจึงแทบไม่มีเวลาสงบสติอารมณ์ หลังจากกลับมาจาก บริษัทของพ่อ เขาก็ยุ่งอยู่กับตัวเอง ในที่สุดก่อนที่เขาจะไม่ได้นั่งลง จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็มีสายเรียกเข้า

คนที่โทรมา คือ หัวหน้าทีมที่ปฏิบัติหน้าที่ในเครือข่ายหมิงซินของเขาเอง

และเหตุผลที่โทรมานั้นง่ายมาก เนื่องด้วยเหตุผลไม่ทราบสาเหตุ เกิดข้อผิดพลาดเกี่ยวกับ GM ปรากฏตัวขึ้นจากที่ใดที่หนึ่งในเกมและขณะนี้ GM กำลังนำทีม [สมาคมอู้ฟู่] ของหงต้าหลี่เข้าสู่ดันเจี้ยน

จู่ ๆ ก็มี GM เถื่อนปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ จากเซิร์ฟเวอร์เกมของเขา ใครก็ตามที่อยู่ในสถานการณ์นี้จะรู้สึกวิตกกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น

อย่างไรก็ตาม โชคดีที่หลิวหมิงซินรู้ว่ามีบางอย่างเกี่ยวข้องกับหงต้าหลี่ ดังนั้นเขาจึงโล่งใจ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเพื่อนคนนั้นมันจะน่าแปลกใจมากกว่า หลังจากเผชิญหน้ากับเขาสองสามครั้ง หลิวหมิงซินก็เชื่อและมั่นใจมากขึ้น

หลังจากนั้นไม่นาน เขาไม่คิดแบบนั้นอีกต่อไป เพราะ GM เถื่อนคนนั้นมีชื่อเรียกว่า [สมาคมอู้ฟู่-หยูหยิน]

เมื่อได้ยินชื่อนี้ หลิวหมิงซินก็รู้สึกกลัวจนหนาวสั่นไปทั่วทันที

เพราะทีมที่ประกอบไปด้วยหงต้าหลี่และหลินหยูหยิน มันทำให้ผมของหลิวหมิงซินตอนนี้ชี้ฟูไปหมด เพราะเขาสามารถจินตนาการได้ว่าหลินหยูหยินเป็นคนโจมตีและทำลายไฟร์วอลล์ได้ อย่างไรก็ตามเธอมีอำนาจของ GM รวมถึงรู้คำสั่งของ GM

ในฐานะสมาชิกขององค์กร Holy Grail มันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่หลินหยูหยินจะได้รับอำนาจการจัดการของเซิร์ฟเวอร์ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ร้องขอ แต่คนที่คลั่งไคล้จากองค์กร Holy Grail ก็จะช่วยเธอเอง

หลิวหมิงซินคิดว่ายังโชคดีที่ตอนนี้มีหลินหยูหยินเพียงคนเดียวที่เป็น GM เถื่อน ในทางกลับกันสิ่งที่เขาไม่แน่ใจก็คืออำนาจของ GM นี้ เนื่องจากหลินหยูหยินสนใจเพียงแค่ชั่วคราวหรือว่าองค์กร Holy Grail ได้เข้าร่วม ถ้ามันเกี่ยวข้องก็อาจจะมีปัญหาใหญ่

กลุ่มคนที่มีไอคิวสูง ๆ แบบนี้ ตราบใดที่ยังมีคนสนใจพวกเขาอยู่ การแฮ็คหรือทำเรื่องอื่น ๆ เพื่อสร้างความวุ่นวายในเกมนี้ เขาจะทำการปิดเกมและทำการป้องกันใหม่ พวกเขาจะไม่คาดสายตาเมื่อเจอคนทำร้ายคนอื่น ก่อนหน้านี้มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งในเมริกาได้ให้อาวุธกับสมาชิกคนหนึ่งโดยไม่ทราบสาเหตุ หลังจากนั้นมีคนเล่นเครื่องบินตอนกลางคืนที่อาคารรัฐสภาตลอดทั้งสัปดาห์ ซึ่งเป็นผลของการเล่นเกม เขาเล่นเครื่องบินที่เกิดจากการควบคุมการเปิด-ปิดไฟ ยิ่งไปกว่านั้นจากผู้เข้าชมเมริกันจำนวนมาก ผลกระทบนั้นค่อนข้างน่าตื่นเต้นเมื่อมองเห็นจากระยะไกล!

ดังนั้นหลิวหมิงซินจึงหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและโทรหาหงต้าหลี่โดยตรง

ประโยคแรกที่เขาพูดหลังจากการโทรหาหงต้าหลี่ คือ “นายน้อยต้าหลี่ เอ่อ ... ตอนนี้มีกี่คนที่รู้ว่ากิลด์มี GM อยู่ด้วย?”

"อัยยา?! พี่หลิว พี่รู้ได้ยังไงว่าฉันมี GM อยู่ด้วย!“หงต้าหลี่ประหลาดใจมาก”ฉันไม่ได้บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนะ!“หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้นเขาก็ยิ้มอย่างร่าเริงและพูดว่า”เอาล่ะ ฉันจะไม่ทำร้ายพี่ พี่โทรมาแบบนี้มีอะไร? ตอนนี้ไม่มีใครรู้ว่าหยูหยินเป็น GM หรอก พี่หลิวมั่นใจเรื่องนี้ได้!”

“ฉันรู้ว่านายยังไว้ใจได้” หลิวหมิงซินยิ้มและพูดว่า “จริง ๆ แล้วสิ่งที่ฉันอยากจะถามคือหยูหยินได้ทำด้วยตัวเองหรือขอความช่วยเหลือจากคนอื่น?”

"อ้อเรื่องนี้?" หงต้าหลี่หันหน้าไปถามหยูหยิน “หยูหยิน เธอจัดการเข้าเซิร์ฟเวอร์เกมด้วยตัวเองหรือมีใครช่วยเธอให้เป็น GM กางเกงในตัวจิ๋ว? พี่หลิวฝากให้ฉันถามเธอน่ะ”

“เอ่อ.. ฉันทำเอง” หลินหยูหยินเองที่เป็นคนนำทีมเข้าโจมตีบอส

“เธอทำเอง” หงต้าหลี่พูดกับหลิวหมิงซินผ่านทางโทรศัพท์ “ฉันอยากเล่นเกมคืนนี้เท่านั้นและตอนแรกฉันวางแผนที่จะพาเธอเล่นสักพัก หลังจากนั้นเธอก็ได้รับอำนาจ GM วะฮะฮะฮ่า! พี่หลิว ฉันไม่ต้องการให้พี่ลำบากใจนะ …”

เอ่อ… หลิวหมิงยิ้มอย่างขมขื่น ไม่ต้องเดือดร้อน ฉันมีปัญหาใหญ่กว่า โอเค?

อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าฝ่ายของหลินหยูหยินทำเพื่อความสนุกสนาน ดังนั้นอาจจะไม่เกิดปัญหาใหญ่ใด ๆ ก็ได้ ดังนั้นการป้องกันเซิร์ฟเวอร์จึงดูเหมือนไม่จำเป็นอีกต่อไป อย่างไรก็ตามหงต้าหลี่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะทำเรื่องวุ่นวายให้เขาลำบากใจ ดังนั้นหลิงหมิงซินเลยยิ้มและพูดว่า “นายน้อยต้าหลี่เกี่ยวกับเรื่อง E-Sports นายคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ยังไง? ฉันได้เริ่มเตรียมการเพื่อโปรโมทเกมนี้แล้ว แต่ฉันไม่แน่ใจว่าจะเตรียมการอย่างไรเกี่ยวกับนาย?”

“เกี่ยวกับฉันเหรอ? โอ้ย ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลย สบายมาก!” หงต้าหลี่ยิ้มและพูดว่า “เสี่ยวหยี่กลับมาแล้ว เมื่อถึงเวลา ฉันจะให้เธอจัดการเรื่องนี้ มั่นใจได้เลยรับรองว่าไม่ขาดเหลืออะไรแน่นอน!” เขาไม่รู้จนกระทั่งตอนนี้ หลิวหมิงซินถึงกับน่ามืด ...

“ก็ได้” หลิวหมิงซินยิ้มและพูดว่า “เอาเถอะ ขอให้สนุกกับการเล่นเกมนะนายน้อยต้าหลี่ ฉันจะไม่รบกวนนายแล้ว อืม ตอนนี้สมาคมอู้ฟู่กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วเลยนิ ฉันรู้สึกว่ากิลด์ของนายจะพัฒนาได้อีกมาก”

แต่ก็ไม่แน่!

หงต้าหลี่พอใจกับสมาคมอู้ฟู่มากและพูดว่า “มันคือเกม ดังนั้นต้องเล่นให้เต็มที่ใช่ไหม? โอ้ เมื่อถึงเวลาฉันควรจะหาคนเพิ่ม นอกจากนี้พี่หลิวยังขอให้ผู้เชี่ยวชาญการเล่นเกมสองคนเข้ามาในตอนที่เราเล่นแย่ แม้ว่าเราจะเรียกตัวเองว่า E-Sports ก็ตาม ตลกซะจริง!”

“ฮิฮิ นายน้อยต้าหลี่ วางใจเรื่องนี้ได้เลย” หลิวหมิงซินตอบว่า “ตอนนี้ฉันได้บอกและให้รางวัลแก่ผู้เล่นที่อยู่ในอันดับต้น ๆ แล้ว ดังนั้นฉันเชื่อว่าพวกเขาจะมา ตราบใดที่พวกเขาคิดว่าพวกเขาแข็งแกร่ง”

“โอ้ เป็นอย่างนั้นเหรอ” หงต้าหลี่แตะที่คางของเขาและถามทันทีว่า “ฉันขอพูดหน่อยนะ พี่หลิว พี่ไม่คิดจะจัดออดิชั่นต่างจังหวัดเหรอ?”

“ออดิชั่น?” หลิวหมิงซินเป็นคนฉลาด เขาเข้าใจทันทีว่าหงต้าหลี่หมายถึงอะไร “ฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย ถ้านายไม่ได้เตือนฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใช่ เราควรส่งเสริมและจัดออดิชั่นในแต่ละพื้นที่ อืม ตามนั้น ฉันจะไปจัดการก่อนนะ แล้วเจอกัน”

"แล้วเจอกัน"