ระบบใช้จ่ายตอนที่214

บทที่ 214: การประชุมตระกูล (ตอนที่16)

ผู้รับผิดชอบเกมไพ่หมากรุกของบริษัทวิ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง เมื่อเห็นหลิวอี้หุย เขาก็อุทานเสียงดัง "ผู้อำนวยการหลิว! ผู้อำนวยการหลิว! ข่าวดีครับ ข่าวดี!”

“ข่าวดีอะไร คุณไม่เห็นรึไงว่าเรากำลังประชุมอยู่?” หลิวอี้หุยถามอย่างสงสัย

"ข่าวดีจริง ๆ นะครับ" คนที่รับผิดชอบอ้าปากค้าง ขณะที่เขาพูดว่า “ฝั่งของเหลียงซินเกมไพ่หมากรุกโดนแฮ็กเกอร์เจาะระบบ อาจจะเพราะเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุและขณะนี้เหลียงซินเดือดร้อนมาก ดังนั้นเซิร์ฟเวอร์ของเขาหยุดทำงานในฉับพลันเลยครับ!”

หลิวอี้หุย: “…”

ผู้บริหารทั้งหมด: “…”

หลิวหมิงซิน: "..."

“ผู้อำนวยการหลิวเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?” ผู้รับผิดชอบเกมไพ่หมากรุกตกใจ “คุณไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ?”

“ฉันรู้แล้ว…ฉันรู้แล้ว…” หลิวอี้หุยนั่งลงบนเก้าอี้ของเขา “โชคดีที่ฉันเพิ่งเริ่มลงทุ…”

“ก็ดี คุณกลับไปก่อน” หลิวหมิงซินพูดกับผู้รับผิดชอบเกมไพ่หมากรุก

หลังจากที่เขาเดินออกไป ในตอนนี้ทุกคนแทบจะคุกเข่าลงและผู้บริหารทุกคนที่อยู่ด้านล่างก็เหงื่อท่วมตัว “นี่…มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย…”

หลังจากช็อกไปชั่วครู่ หลิวอี้หุยก็ตะโกนออกมาดัง ๆ “ทำอะไรสักอย่างกับไอ้เกมนี้ที! จัดการเกมหมากรุกนั่นเลย! ใครกล้าปฏิเสธ ฉันจะสับมันเป็นชิ้น ๆ เลย!”

"ใช่! เราจะจัดการอย่างไม่ลดละ!”

“ใครก็ตามที่คัดค้าน พวกมันจะเป็นศัตรูกับเรา!” ผู้บริหารทั้งหมดตอบรับทีละคน

หลิวหมิงซินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาอย่างขมขื่น หงต้าหลี่คนนั้น ในอนาคตดูเหมือนว่าเราคงจะต้องไม่ก้าวก่ายกันแล้ว

อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกัน หลิวหมิงซินก็รู้สึกแปลก ๆ โชคของเขาดีมาก แต่มันก็ไม่ได้ดีเสมอไป วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ มันร้ายแรงขนาดนี้เลยเหรอ? เขาเหมือนกับลูกชายของพระเจ้า เขายืนยันได้ 100% เลยว่าหงต้าหลี่เป็นหนึ่งในลูกชายของพระเจ้า ผู้ที่ยังมีชีวิตหลงเหลืออยู่!

หลังจากที่เขาส่ายหัวเพื่อให้สมองปลอดโปร่ง หลิวหมิงซินก็พูดว่า

“ถัดไปเกี่ยวกับมิวสิค ระบบมิวสิค เราจะสร้างไว้ก่อน ให้ภายนอกดูใช้งานได้ ในขณะเดียวกัน ดูสถานการณ์ไปก่อน ถ้าระบบไม่ดีพอ ให้ทำการยกเลิก เราสามารถพิจารณาสร้าง BUG แทนได้และค่อย ๆ จัดการตุรกีมิวสิค หลังจากนั้นการตอบแทนลูกค้าของเรา เราจะพยายามเริ่มต้นและร่วมมือกับ Ku Ge Music เพื่อขยายและโปรโมท”

"ดี! ทำตามนั้น!” คราวนี้หลิวอี้หุยตัดสินใจโดยตรง โดยไม่ถามอะไรเลย

คิดว่ามันเป็นเรื่องล้อเล่นรึไง? ใครก็ตามที่ขอให้เขาไปสู้กับสัตว์ประหลาดอย่างหงต้าหลี่ เขาจะหักขาคนนั้นทิ้งซะ!

“ไม่ต้องถึงเกมออนไลน์ นั่นเป็นที่ของผม ผมแค่จะต้องทำโฆษณาเพิ่ม แค่ทำให้ผมเป็นหนึ่งในซอฟต์แวร์ตุรกีเมสเซนเจอร์ แค่นี้ก็พอแล้ว บริษัท Sangle ของตระกูลหงไม่ได้มีบริการทางธุรกิจในด้านเกมออนไลน์มากนัก ดังนั้นพวกเขาไม่น่าจะสู้เกมออนไลน์ของเราได้” หลิวหมิงซินมั่นใจเกี่ยวกับธุรกิจเกมออนไลน์

เกมมังกรยุคทวีปของเขาเป็นเกมออนไลน์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดและตอนนี้จะมีการจัดแข่งขัน E-Sports โดยหงต้าหลี่ ดังนั้นหลิวหมิงซินเชื่อว่าในไม่ช้าเกมนี้จะสามารถเพิ่มผลกำไรได้อีกครั้ง

“อัพเกรดระบบจะสามารถยึดเหนี่ยวลูกค้าที่ใช้งานในซอฟต์แวร์ได้และบริการภายในของเรา ดังนั้นจะไม่เกี่ยวข้องกับใคร เราสามารถขยายบริการทางธุรกิจนี้ได้อย่างอิสระ

“เรื่องสุดท้าย..” หลิวหมิงซินพูดย้ำ "เครื่องมือค้นหา เราต้องหยุดบริการธุรกิจนี้ทันที นี่คือธุรกิจหลักของตระกูลหง ถ้าเราไปพัฒนาเครื่องมือค้นหาแข่งกับเหว่ยกู แน่นอนว่าเราอาจจะแพ้และเสียเงินไปจำนวนมาก และจากนั้น…ผมเชื่อว่า ทุกคนจะเข้าใจ”

"เข้าใจแล้ว! เราเข้าใจดี!”

“เราต้องหยุดพัฒนาเครื่องมืนค้นหา ถ้าไม่อย่างนั้นเราอาจจะโดนเหมือนเหลียงซิน!”

หลิวอี้หุยเองก็ตัดสินใจอย่างไม่ลังเล “งั้นตัดสินใจเลย ทำตามนั้น! ฉันไม่คิดที่จะกำจัด Sangle ก่อนพัฒนาธุรกิจนี้หรอก ตอนนี้ฉันเห็นแล้ว เราอาจจะต้องทำอะไรสักอย่างบ้าง โอ้ ใช่ หมิงซิน เกี่ยวกับเครื่องมือค้นหา เราจะทำอะไรให้มันดีกว่านี้ได้บ้างไหม?”

หลิวหมิงซินแตะคางของเขาและยิ้ม เขาพูดว่า “มันง่ายมาก จริง ๆ แล้วเราแค่สร้าง BUG ขึ้นมา แล้วเผยแพร่ปกติและระบบก็จะจัดการตัวมันเอง เราไม่มีความสามารถพอที่จะแข่งกับ Sangle มากนัก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องโจมตีพวกเขา”

“เอาล่ะ ตามนั้นเลย!”

“อืม ผมจะกลับก่อนนะ แล้วเรื่องต่อจากนี้ผมไม่ขอยุ่งแล้ว”

“โอเค พักกันก่อน”

"ก็ดี"

หลังจากออกจากอาคารตุรกี หลิวหมิงซินก็สูดลมหายใจยาว ๆ และพึมพำ “มันอันตรายมากจริง ๆ หวังว่าสิ่งที่ฉันพูดไปจะลดความตึงเครียดระหว่างนายน้อยต้าหลี่ได้บ้าง”

เมื่อคิดถึงจุดนี้ หลิงหมิงซินก็หัวเราะอีกครั้งและพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “อาเสี่ยน้อยอัจฉริยะคนนี้ เขาน่ากลัวจริง ๆ ถ้าฉันไม่เหลือทางเลือกนอกจากต้องสู้ ฉันก็คงไม่ไหว...

“ฉันคาดการณ์มานานแล้วว่าจะมีการแข่งขันระหว่างสองตระกูลเรา แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ดูเหมือนว่าในอนาคตฉันจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษและค่อย ๆ พัฒนาไป อย่างไรก็เถอะ เมื่อมองสิ่งต่าง ๆ ในตอนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะทำได้ดีกว่าฉันมาก ทุกวันนี้สิ่งที่เขาได้เริ่มต้นสร้างขึ้นมานั้น มันเป็นประโยชน์ต่อเขามาก ฉันเองก็ก็ต้องพยายามให้หนักขึ้นเช่นกัน มาดูกันเถอะว่าโชคของนายที่อยู่ยงคงกระพันหรือจะสู้กับความสามารถของฉัน หึหึหึ

“ช่างเป็นคู่ต่อสู้ที่น่าสนใจซะจริง…”

…

ในทางกลับกัน ในห้อง VIP ชั้นนำของเย่ไหลเซียง

"บ้าอะไรเนี้ย! เรื่องบ้าอะไรเนี้ย!" ดวงตาของมู่ซีเซียวจับจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์จนดวงตาของเขาแทบจะหลุดออกมา "เป็นไปไม่ได้? มันเกิดขึ้นจริงเหรอ?! มันน่ามหัศจรรย์ มหัศจรรย์จริง ๆ!”

สิ่งที่เขากำลังดูอยู่ตอนนี้ คือ ข่าวที่ออกอากาศเมื่อคืนนี้!

ในฐานะลูกชายคนโตของตระกูลมู่ เมื่อดูข่าวล่าสุดเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน ถือว่าเป็นข่าวดีมากสำหรับหงต้าหลี่ เพราะตอนนี้เขารู้สึกตกต่ำที่เขาตัดสินใจพลาดที่ขายที่ดินแถวนั้นไป

เมื่อมู่ซีเซียวได้ดูข่าวเมื่อคืน

เมื่อดูข่าวนั้น เขาก็ตกใจทันที

เกี่ยวกับหงต้าหลี่ ในช่วงนี้มู่ซีเซียวได้ทำการบ้านมาค่อนข้างน้อย ข่าวลือที่ได้ยิน แม้ว่าเขาจะไม่แน่ใจว่ามันจะถูกต้องหรือไม่ อย่างน้อยเขาก็ยังเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องที่ดิน

“ประเทศต้องการพัฒนาทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียน ข่าวนี้หมายความว่ายังไง? หมายความว่ามูลค่าของที่ดินที่นั่นจะพุ่งสูงขึ้น!” เมื่อมู่ซีเซียวรู้เรื่องทั้งหมด เขาตกตะลึงช็อคไป “อย่างน้อย ๆ สิ่งที่ฉันรู้เกี่ยวกับต้าหลี่ คือ เขามีทะเลสาบเฟิงหยวน,อาคารเฉินหุย,เย่ไหลเซียง และที่ดินโดยรอบ รวมถึงบริเวณด้านนอกของภูเขาเทียนจิงที่มีเต่ายักษ์อาศัยอยู่แถวนั้น ซึ่งเต่ายักษ์ตัวนั้นมีความลึกลับซ่อนอยู่!

“ยิ่งไปกว่านั้น ฉันได้ยินมาว่าที่ฝั่งพ่อของเขา หงเหว่ยกู พวกเขาซื้อที่ดินมูลค่ากว่า 1 พันล้านเพื่อให้ลูกชายหงต้าหลี่ของเขามีความสุข! และฉันได้ยินมาว่าที่ดินพวกนั้นล้วนเป็นดินแดนเปิดโล่งไม่มีสิ่งปลูกสร้าง! พระเจ้า พวกเขาได้กำไรมากกว่าสิบเท่า!

“มันไม่จริงใช่ไหม ฉันต้องบอกครอบครัวของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว” เมื่อเขาพูดอย่างนั้น มู่ซีเซียวก็หยิบโทรศัพท์ของเขาและโทรไปที่บ้าน

ทันใดนั้นก็มีคนรับสายและเป็นเสียงที่นุ่มลึก “ซีเซียว ลูกไปเทียนจิงนานมาก แล้วลูกพึ่งโทรมาหาพ่อตอนนี้เนี้ยนะ?” คนที่พูดคือพ่อของมู่ซีเซียว ซึ่งเป็นนายหัวของบริษัทมู่การเงินกรุ๊ป มู่เถียน

"พ่อมีเรื่องด่วน!" มู่ซีเซียวพูดอย่างใจจดใจจ่อว่า “พ่อดูข่าวของคืนนี้หรือยัง?”

“พ่อดูแล้ว มีอะไรเหรอ?” มู่เถียนถามอย่างสงสัย “มีอะไรพิเศษ?”

"มีสิ! พ่อเห็นฉันกังวลมากไหมละเนี่ย?“มู่ซีเซียวพูดต่อ”พ่อเห็นข่าวเกี่ยวกับประเทศที่กำลังพัฒนาทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียนแล้วใช่ไหม? ฝั่งตระกูลหงได้ซื้อที่ดินมูลค่ากว่า 1 พันล้าน! มากกว่า 1 พันล้าน!"

“พ่อได้ยินเรื่องนั้นมาแล้ว” น้ำเสียงของมู่เถียนสงบมาก “พ่อได้ยินมาว่าฝ่ายของเขาลงทุนที่ดินแถวนั้น บอกตามตรงว่าเขาโชคดีมากจริง ๆ แม้แต่พ่อยังอิจฉาเขาอยู่เลย แต่นั่นก็ไม่ได้อะไรนะ เป็นเรื่องจริงที่ว่าที่ดินที่นั่นจะมีมูลค่ามหาศาล แต่ปัญหาคือต้องใช้เวลานานแน่นอน มูลค่าของมันจะไม่เพิ่มขึ้นเร็วในระยะสั้น ๆ แบบนี้หรอก”

สิ่งที่เขาพูดก็ไม่ผิด

มูลค่าของที่ดินขึ้นอยู่กับนโยบายของประเทศ การพัฒนาโดยนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์และความนิยม ปัญหาคือไม่มีปัจจัยเหล่านี้ที่จะให้ผลลัพธ์ที่ชัดเจนได้ในระยะสั้น ไม่ว่าจะเป็นนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์หรือนักสะสม สิ่งเหล่านี้ล้วนต้องใช้เวลาไม่ใช่แค่ระยะสั้น ๆ

“ผมรู้ว่ามูลค่าของที่ดินจะเพิ่มขึ้นสองหรือสามเท่าเพราะนโยบายนี้ ปัญหาคือ…” มู่ซีเซียวพูดอย่างใจจดใจจ่อว่า “ปัญหาก็คือสิ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับนโยบายระดับชาติเท่านั้น แต่ยังมีปัญหาอื่น ๆ ปัญหาที่ใหญ่กว่านั้น!”

"โอ้? ยังมีปัญหาใหญ่กว่านั้นอีกเหรอ?“มู่เถียนถามอย่างสงสัย”ปัญหาอะไร? อ่อ พ่อเกือบลืมถามไปเลย แล้ว.. ลูกไปที่นั่นทำไม?”

พูดตามตรง ประเด็นนี้ทำให้เขาทุกข์ใจมานานแล้ว

เขาอยากรู้มากว่าลูกชายของเขากำลังทำอะไรอยู่ที่เทียนจิง แทนที่เขาจะอยู่บ้าน ยิ่งไปกว่านั้นเขาไปโดยไม่กลับมาบ้านเลยและไม่โทรมาหาเขาเลย ตอนนี้มู่ซีเซียวกลับโทรมาหาเขา เขาต้องถามให้ชัด ๆ และให้เขาอธิบายเรื่องต่าง ๆ

“ทั้งหมดเป็นเพราะหงต้าหลี่” มู่ซีเซียวอธิบาย “ประเทศต้องการที่จะพัฒนาทิศตะวันตกสี่แยกวงเวียน ทั้งหมดเป็นเพราะหงต้าหลี่ หงต้าหลี่เป็นคนของตระกูลหงและเขาเป็นอาเสี่ยน้อยอัจฉริยะ! นอกจากนี้แล้ว…ช่างเถอะ ผมบอกพ่อไม่ได้ ยังไงซะ พ่อ ครอบครัวเราไม่เดือดร้อนอะไรใช่ไหม การที่เราจะเป็นพันธมิตรทางธุรกิจมันเป็นไปได้ไหม? ร่วมงานกับตระกูลหงเถอะครับ! คราวนี้พ่อต้องฟังผม!” ขณะที่เขาพูด เขาวางสายโทรศัพท์อย่างกะทันหัน

“ไอ้ลูกบ้าเอ้ย เขาวางสายไปทั้ง ๆ ที่เรายังคุยกันไม่จบ เขาเอานิสัยไม่ดีแบบนี้มาจากใคร?” ขณะที่เขาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ มู่เถียนก็แตะคางของเขา “แต่ปกติแล้วซีเซียวจะไม่พูดเรื่องไร้สาระ บอกให้ฉันเข้าร่วมตระกูลหงงั้นเหรอ? ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงกันนะ?”

“ธุรกิจของทั้งสองตระกูลมีจำนวนมากที่ทับซ้อนกัน มันไม่เลวเลยที่เราจะไม่ต่อสู้กันเองในภาคธุรกิจ ร่วมงานกับตระกูลหงสินะ? โครงการนั้นก็สำคัญมาก มีมูลค่าเงินหลายพันล้าน ซีเซียวเองก็เพิ่งบอกให้ฉันไปร่วมงานกับตระกูลหง?” หลังจากที่เขาคิดสักพักเขาก็ยังไม่เข้าใจ ดังนั้นเขาจึงเรียกผู้ช่วยของเขามาหาและพูดว่า “ไปตรวจสอบดูว่าหงต้าหลี่จากตระกูลหงมีอะไรผิดปกติหรือไม่”

"ได้ครับ ท่านผู้ชาย"

…

ที่ดินตระกูลหง

บ้านที่เป็นที่คุมขังของเหล่าผู้ติดตามของหงต้าหลี่

“พี่เสี่ยวหยี่ พี่กลับมาแล้ว!” ขณะที่หลิงเสี่ยวหยี่กลับมา ถังมู่ซินก็เดินเข้ามาถามอย่างกระวนกระวายว่า "พี่เสี่ยวหยี่สถานการณ์เป็นอย่างไร? ต้าหลี่ไม่ได้ถูกรังแกใช่ไหม?”

“ท่านนายน้อยกำลังกลับมาค่ะ” หลิงเสี่ยวหยี่ยิ้มขณะที่เธอตอบ เธอยังไม่ค่อยสบายใจ อย่างไรก็ตามเมื่อเธอคิดว่าเธอจะยืนหยัดต่อสู้เพื่อต้าหลี่ได้ เธอก็รู้สึกสนุกที่ได้ช่วยเหลือ “ตอนที่ฉันเข้าไป ท่านนายน้อยดูเหมือนจะหลับอยู่และดูเหมือนว่าเขาจะนอนหลับสนิทเลยค่ะ ขณะที่ฉันรายงานที่ประชุม ลูกหลานที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็ร้องอุทานตกใจ จากนั้น.. หลังจากที่ห้องประชุมเงียบ ส่วนท่านนายน้อยหลับตลอดการประชุมเลยค่ะ”

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!" ถังมู่ซินหัวเราะจนหลังของเธองอและดวงตาของเธอก็กลายเป็นรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว เธอพูดว่า “นั่นล่ะต้าหลี่ เขากล้ามากเลยนะ! หลับได้ทั้ง ๆ ในเวลาสำคัญแบบนี้ ฮิฮิ แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันรู้สึกรำคาญมาก แค่เห็นลูกหลานในตระกูลก็แบบ.. พวกเขามองด้วยสายตาที่อิจฉาตาร้อน เพียงเพราะต้าหลี่มีครอบครัวที่ดีและเป็นที่รักของพ่อแม่ก็ขยะแขยงแล้ว”

“ใช่ค่ะ” ลี่เนียนเหว่ยที่อยู่ข้าง ๆ พูดอย่างช่วยไม่ได้ “พอพวกเขาอิจฉา พวกเขามักจะแกล้งและรังแกอย่างไม่มีเหตุผล อย่างไรก็ตาม หากมองต่างออกไป คนที่ไม่ได้อิจฉาเลย คือ คนที่มีฐานะปานกลาง หลายคนต่างพากันอิจฉาท่านนายน้อย เห็นได้ชัดว่าท่านนายน้อยโดดเด่นมากจริง ๆ”

“น้องเนียนเหว่ยนี้ทั้งใจดีและเกรงใจอยู่เสมอเลยน่า” ถังมู่ซินเลียนแบบการกระทำของหงต้าหลี่ ขณะที่เธอหายใจเข้าและพูดด้วยน้ำเสียงที่หยาบกร้าน “ฉันชอบ ดีมาก ให้รางวัล คนละ 1,000!”

ทุกคนที่เห็นท่าทางและคำพูดของถังมู่ซิน ทุกคนหัวเราะออกมาทันที

ในขณะที่พวกเขากำลังล้อเล่นและเล่นกันอยู่ จู่ ๆ ก็มีเสียงอุทานดังออกมาจากในบ้านพร้อมกับเสียงที่ดังทะลุสวรรค์ "อ้าาาาาาา! ทุกคนรีบมาดูเร็วเข้า ดูนั้น อ่าาาาา! ท่านนายน้อย! ท่านนายน้อยช่างอยู่ยงคงกระพันจริง ๆ อ่าาาาาาาา!”