ระบบใช้จ่ายตอนที่192
บทที่ 192: ซุปเปอร์มู่ซีเซียว
ณ ไป่ชิไพรเวทคลับ
นี่คือคลับส่วนตัวที่มีชื่อเสียงในเมืองเทียนจิงทางตอนใต้
เป็นไนท์คลับเล็ก ๆ แต่ไม่เรียบง่าย ตั้งแต่โคมระย้าที่ห้อยลงมาจากผนังจนถึงพรมบนพื้น ทุกอย่างสามารถอธิบายได้ว่าเป็นของมีราคา แต่ราคาไม่แพงนัก
มู่ซีเซียวสงบนิ่งและนั่งอยู่บนโซฟา เขาไขว่ห้างและเอาป๊อปคอร์นเข้าปากในขณะที่ยิ้มและมองไปที่ซีอีโอจ้าว บริษัทหัวเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์ ซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าเขาอย่างไม่สบายใจ
ซีอีโอจ้าวตัวสั่น เขารู้ข่าวลือที่แว่วมาว่า เขาที่เคยขอร้องมู่ซีเซียวให้ช่วยเหลือ และเห็นได้ชัดว่าตอนนี้มู่ซีเซียวกลับยืนอยู่ข้างหงต้าหลี่แล้ว “ท่านมู่ นี้มันอาจเป็นปัญหาเลยนะครับ”
มู่ซีเซียวกินป็อบคอร์นอีกชิ้นและมองไปที่ซีอีโอจ้าวที่ยืนอยู่ด้านหน้าอย่างดูถูกเหยียดหยาม “นายควรไปขอพรกับพระเจ้านะ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันอารมณ์ดี ไม่งั้นนายคงนอนราบไปกับพื้นแล้ว ฉันรับรองว่านายจะไม่สามารถลุกขึ้นจากเตียงได้หลายเดือนเลยล่ะ”
เมื่อเห็นว่าแผนของเขาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ซีอีโอจ้าวก็กัดฟันแน่นและพูดด้วยเสียงแหบ ๆ ว่า “นายน้อยมู่ครับ ผมเคยช่วยพ่อของท่านในอดีต ท่านช่วยผมบ้างไม่ได้หรือ? ลืมไปแล้วเหรอครับ หากท่านไม่ช่วยผม แต่ทำไมท่านกลับยืนข้างเดียวกับมัน?”
ขณะที่ซีอีโอจ้าวพูด พวกอันธพาลก็ก้าวไปข้างหน้าและคุกคามมู่ซีเซียว
มู่ซีเซียวยืนขึ้นและตอบอย่างหยิ่งผยองว่า “มีอะไร? ต้องทุบหม้อเพียงเพราะมันถูกทุบ? หรือปลาตายเพราะมันติดอวน? หากนายไม่พอใจ นายก็หาวิธีจัดการแก้ปัญหาเองล่ะกัน” ไม่มีใครเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สามอันธพาลผู้โชคร้ายถูกทุบตีสลบไปแล้ว
มู่ซีเซียวนั่งลงอีกครั้งและกินป๊อปคอร์นต่อ “หรืออยากจะท้าสู้ฉัน? ฉันไม่ปฏิเสธอยู่แล้วนะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นผู้คนราวยี่สิบคนก็ลุกขึ้นยืนทันทีและจ้องมองอย่างดุร้ายไปที่มู่ซีเซียวอย่างไม่ไยดี
ซีอีโอจ้าวกำลังเหงื่อออก “ท่านมู่ ท่านบังคับให้ผมต้องทำแบบนี้นะครับ!”
ความจริงก็คือถ้าเขาไม่ได้ทำตามแผนที่วางไว้ก่อนหน้านี้ เขาก็คงไม่ต้องลงเอยด้วยสถานการณ์เช่นนี้
มู่ซีเซียวหัวเราะและพูดว่า “ฉันบังคับให้นายทำงั้นเหรอ? อย่าโทษคนอื่นเลย นายมันโง่ นายมันก็เป็นแค่ไอ้แก่ที่โลภมากและอยากจะทำร้ายลี่เนียนเหว่ย ไม่เพียงแต่ล้มเหลว แต่ยังสูญเสียมากกว่าที่คิดไว้ ตอนนี้ลี่เนียนเหว่ยมีชื่อเสียงมาก ในฐานะอดีตเจ้านาย นายคงต้องได้รับการตัดสินจากสาธารณชน ความสามารถที่โดดเด่นของลี่เนียนเหว่ยถูกซ่อนไว้ก็เพราะนาย อีกทั้งฉันยังเคยได้ยินคำพูดเหน็บแนมมากมาย นายจะตำหนิตัวเองก็ได้นะ หนังดราม่าที่ออกอากาศผ่านสถานีโทรทัศน์เทียนจิงที่นายผลิตอยู่ในช่วงเวลาเดียวกับรายการฉันเป็นนักร้อง โคตรห่วยแตกเลยว่ะ”
“แล้วที่นายมาตามหาฉัน ฉันก็คิดว่าคงจะมีอะไรน่าสนใจ แต่นี้มันน่าสมเพชโคตร” มู่ซีเซียวหัวเราะและพูดว่า “มีคำพูดที่เหมาะสมกับสถานการณ์นี้มากเลยนะ ปัญหาที่เกิดล้วนๆก็มาจากผู้หญิงโดยเฉพาะ”
มู่ซีเซียวยืนขึ้นโดยเอามือไพล่หลังโดยไม่สนใจพวกอันธพาลและเดินช้า ๆ ไปรอบ ๆ ซีอีโอจ้าว เขาพูดในขณะเดินว่า “ลี่เนียนเหว่ยเป็นผู้หญิงที่สวยมาก ฉันเคยเห็นผู้หญิงสวย ๆ มากมายมาก่อน แต่ฉันไม่เคยเจอคนแบบเธอ เธอสมบูรณ์แบบราวกับเทพธิดาในนิทาน”
“โชคดีที่ฉันแตกต่างจากนาย เพราะฉันจำไว้เสมอว่ายิ่งผู้หญิงสวยมากเท่าไหร่ นายก็ยิ่งไม่สามารถยั่วยุเธอได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้านายไม่รู้จักเบื้องหลังของเธอ”
“โชคดีที่ฉันแตกต่างจากนาย ฉันไม่ได้มีเจตนาร้ายใด ๆ ก่อนที่ฉันจะมา ฉันได้ตรวจสอบและหาข้อมูลเกี่ยวกับหงต้าหลี่และลี่เนียนเหว่ยแล้ว นายคิดว่าฉันโง่มากที่ตื่นเต้นกับผู้หญิงสวยและไม่สนใจผลที่ตามมาหรือไง?”
“ลี่เนียนเหว่ยได้สร้างชื่อเสียงและเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ นายคิดว่าตระกูลหงจะไม่ใส่ใจเธอรึไง? นายคิดว่าเธอสามารถติดกับดักได้ง่าย ๆ เหรอ? ถ้าเป็นเช่นนั้นตระกูลหงก็คงไม่มีที่อยู่ไปนานแล้ว”
“เหอะ นายคิดว่าไม่มีใครรู้รึไงว่านายพยายามจะทำลายลี่เนียนเหว่ย ทั้ง ๆ ที่นายเองก็ไม่มีทางที่จะสามารถทำได้น่ะ?”
“ถ้าฉันทำร้ายลี่เนียนเหว่ย นายคิดว่าหงต้าหลี่จะยอมนั่งเฉย ๆ ไหมล่ะ? นายไม่คิดเหรอว่าสิ่งที่นายทำ มันจะกลายเป็นสงครามระหว่างตระกูลมู่และตระกูลหง?”
มู่ซีเซียวทนไม่ไหวกับซีอีโอจ้าว เขาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “อัยยา ไม่มีใครกลัวศัตรูที่เหมือนพระเจ้าหรอกครับ มีแค่ลูกหมูสามตัวเท่านั้นเอง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาดูเหมือนท่านจะยังคิดว่าตัวเองไม่ได้ล้มเหลวและยังมั่นใจในตัวเองมากเกินไป ท่านรู้ไหมว่าอะไรคือความผิดพลาดของท่านในตอนนี้? แต่ช่างน่าเสียดาย มันสายเกินไปแล้ว”
“โอ้ ยอกย้อนฉันเหรอ นายรู้ไหมว่าหงต้าหลี่เป็นอะไรกับฉัน? เขาเป็นท่านนายน้อยของฉัน นายคิดว่าฉันจะทำให้เขาโกรธ ทั้ง ๆ ที่เขาดีกับฉันขนาดนี้งั้นเหรอ? ฮ่า ๆ นายประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว หลายครั้งคนที่คิดว่าตัวเองสำคัญจะจบลงด้วยการที่ไม่เหลือใคร เหมือนกับแก”
การแสดงออกของมู่ซีเซียวนั้นชัดเจน เขาไม่เห็นใจคนอย่างซีอีโอจ้าวและเขาก็มีออร่ามืดอยู่ ๆ รอบตัวเขา
เมื่อเขาพูดจบ มู่ซีเซียวก็ยืดคอและเริ่มอุ่นเครื่อง
แม้ว่าจะมีนักเลงประมาณสิบคนอยู่ตรงหน้าเขา แต่มู่ซีเซียวก็คิดแค่ว่าการต่อยตีทำให้เลือดไหลเวียนได้ดีขึ้นหรือทำให้ร่างกายยืดหยุ่นมากขึ้น มันดูไม่เหมาะสมที่จะหักแขนและขาในที่สาธารณะแบบนี้ และเขาคงจะมีปัญหากับท่านนายน้อยของเขาเมื่อเขากลับไป
แน่นอนว่าจากรัศมีที่มองไม่เห็นรอบ ๆ มู่ซีเซียว ใครก็ตามที่เห็น จะบอกได้ว่าชายหนุ่มคนนี้ดูหล่อเหลาและดูดี ไม่ควรมองข้าม
ซีอีโอจ้าวมืดมนและร่างกายของเขาก็หยุดสั่น “ผมเข้าใจทุกอย่างที่ท่านพูดแล้ว”
ในตอนนั้น เขาตั้งใจที่จะให้ทั้งหมดที่เขามี “ผมเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ในเมื่อท่านเข้าใจทุกอย่าง ผมก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดอะไรอีก ถ้าผมถูกบังคับให้ไปตาย ใครบางคนก็ต้องไปกับผมด้วย!”
มู่ซีเซียวรู้สึกตื่นเต้นในขณะที่เขากำหมัดแน่น “แกอยากสู้เหรอ? ฉันก็คันไม้คันมือ อยากต่อยแล้วเหมือนกัน”
อันธพาลที่อยู่รอบ ๆ ดึงแท่งเหล็กที่พวกเขาซ่อนไว้ออกมา แต่ความเร็วของพวกเขาเทียบเท่าหอยทาก พวกเขาไม่เหมือนกับมู่ซีเซียวที่ได้รับการสอนกังฟูมาจากกีเซอร์หวัง
การต่อสู้เริ่มต้นอย่างรวดเร็ว แต่จบลงเร็วกว่า
นักเลงสิบคนนอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น มู่ซีเซียวไม่จำเป็นที่จะต้องสุภาพกับพวกอันธพาล พวกเขาแขนขาหักและปากฟกช้ำ สิ่งที่พวกเขาทำได้ คือ ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด นั่นเป็นเพียงการตบของมู่ซีเซียวเท่านั้น
ซีอีโอจ้าวเริ่มตัวสั่น เขารู้สึกกลัวอีกครั้ง
หลังจากการต่อสู้มู่ซีเซียวจนพอใจ “บอกตามตรง โชคของแกก็ไม่เลว ฉันได้เรียนรู้กังฟูจากอาจารย์ของฉันและมันก็ทำให้ฉันเปลี่ยนไปมาก ถ้าเป็นอดีตที่ผ่านมาแกคงจะไม่สามารถยืนได้แล้ว”
"ในเมื่อแกเคยช่วยเหลือพ่อของฉันไว้เป็นอย่างดี ครั้งนี้ฉันจะไม่ทำอะไรแก ไปให้พ้นซะ นี่คือทั้งหมดที่ฉันสามารถช่วยแกได้ เพื่อแลกกับครั้งที่แกเคยช่วยเหลือพ่อของฉัน ฮ่าฮ่า"
ซีอีโอจ้าวเหงื่อไหลท่วมตัว เขาคลานออกไปข้างนอก
เมื่อมองดูสายตาที่น่าสมเพชของเขา มู่ซีเซียวก็ถอนหายใจเบา ๆ เขาพึมพําว่า "เฮ้อ ดีนะที่ฉันไม่ได้ผลีผลามหรือทำอะไรกับต้าหลี่นะ ไม่อย่างนั้น ฉันคงถูกหงต้าหลี่จัดการไปแล้ว"
เมื่อพูดถึงหงต้าหลี่ มู่ซีเซียวก็ตัวสั่นเล็กน้อย
แม้ว่าฝีมือกังฟูของเขาจะดีขึ้น แต่เมื่อเผชิญกับโชคที่แปลกประหลาดของหงต้าหลี่เขาก็ต้องยอมจำนน
หงต้าหลี่ยังสามารถหาคนที่มีฝีมือกังฟูที่ดีกว่านี้ได้ แล้วมู่ซีเซียวจะกล้าทำอะไรเขาได้อีกเหรอ?
"อ่า วันนี้สนุกมากเลยแฮะ!"
หงต้าหลี่มาถึงบ้านและกินอาหารมื้อเย็น เมื่อเขาปิดประตูห้องของเขา ระบบในใจของเขาก็เผยขึ้นมา น้ำเสียงที่เย็นชาของระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง
[ภารกิจที่ 2: ใช้จ่ายธรรมชาติ
สถานะภารกิจ: เสร็จสิ้นแล้ว
ความคืบหน้าปัจจุบัน: 1000/1000
รางวัลภารกิจ: "ธรรมชาติที่ดีที่สุด"
ผลที่ตามมา: เป็นที่รักของป่า เขา ต้นไม้ มีความสามารถในการลอยตัวในน้ำได้อย่างอิสระ
ระดับ: ระดับมือใหม่]
ประกาศนี้คล้ายกับภารกิจคอมมิชชั่นที่หนึ่ง ซึ่งมาพร้อมกับคําอธิบายเพิ่มเติม
[ระดับภารกิจสำเร็จ: สมบูรณ์แบบ
คำอธิบายเพิ่มเติม 1: เจ้าของได้ปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติก่อนประกาศภารกิจ โฮสต์เป็นคนรักธรรมชาติและไม่ได้ทําภารกิจเพื่อประโยชน์ในการหวังผล รางวัลเพิ่มเติม: เอฟเฟคได้รับการปรับปรุงและเพิ่มเลเวลขึ้น
คำอธิบายเพิ่มเติม 2: เป็นความลับ โฮสต์ไม่จำเป็นต้องสวมใส่ จะมีผลเมื่อภารกิจเสร็จสิ้น
ผลที่ตามมา: สถานะปัจจุบัน [น้ำ]
คําอธิบายรายละเอียด: โฮสต์สามารถเคลื่อนไหวในน้ำได้อย่างอิสระ โฮสต์จะสามารถควบคุมน้ำรอบ ๆ ได้
ตัวอย่าง: ลอย,ดำน้ำ,ว่ายไปข้างหน้า,ควบคุมซ้ายและขวา,ย้อนกลับ, ฯลฯ
ภารกิจนี้ต้องติดตามประกาศเมื่อระบบอัพเกรดจะสามารถใช้การได้ เมื่อเสร็จสิ้น เอฟเฟคนี้จะอัพเกรด
เอฟเฟคที่อัพเกรดแล้ว: การควบคุมของห้าองค์ประกอบ องค์ประกอบถัดไป: ไม่ทราบข้อมูล]
เมื่อเห็นคําอธิบายเพิ่มเติม หงต้าหลี่ไม่สามารถหยุดหัวเราะได้
รางวัลเพิ่มเติมที่ยอดเยี่ยม!
ในอนาคต แม่น้ำ,ทะเลสาบ และท้องทะเลจะเป็นสนามเด็กเล่นของฉัน! หลังจากที่ฉันได้ลงน้ำ ฉันก็จะสามารถลอยน้ำได้ตามที่ฉันต้องการ จะดำน้ำหรือเคลื่อนไปทางขวาหรือทางซ้ายก็ได้!
นี้เป็นเหตุผลที่ว่าทําไมหงต้าหลี่จึงมีความสุข
ชีวิตก่อนหน้าของเขานั้น เขาว่ายน้ำไม่เป็น เขาไม่กล้าที่จะดำน้ำลึกในสระน้ำ
นี่ไม่ใช่สิ่งที่สําคัญที่สุด สิ่งสําคัญที่สุด คือ เมื่อเขาเสร็จสิ้นภารกิจนี้ หงต้าหลี่สามารถถลุงเงินได้อย่างอิสระในขณะที่รอระบบอัพเกรด!
หงต้าหลี่ยิ้มและมองไปที่เสือเคลตินและเสี่ยวเสี่ยวไบตัวน้อยที่กําลังต่อสู้กัน "ฮ่าฮ่า เสี่ยวเสี่ยว,เคลติน ในที่สุดฉันก็สามารถถลุงเงินได้อิสระอีกครั้ง!" สองตัวนี้ดูเหมือนจะรู้สึกได้ว่าหงต้าหลี่มีความสุขและวิ่งไปรอบ ๆ อย่างสนุกสนาน
มีคํากล่าวที่ว่าถ้าเสือลงไปเล่นกับสุนัข สุนัขจะถูกรังแก แต่เสือตัวเล็ก ๆ กลับไม่เคยชนะสุนัขพันธุ์ซามอยด์เสี่ยวเสี่ยวได้เลย แต่กลับถูกเลีย เคลตินถูกเสี่ยวเสี่ยวทับและเลียขนอย่างเมามัน
หลังจากดูพวกมันเล่นกัน ในตอนนี้หงต้าหลี่ก็ออกจากระบบในใจของเขา ภารกิจถลุงเงินที่ต้องทำตอนนี้เป็นการใช้เงินแค่สองล้านหยวนเท่านั้น
หงต้าหลี่ได้จัดการกับสภาพแวดล้อมของรอบนอกภูเขาเทียนจิงก่อนหน้านี้แล้ว ไม่อย่างนั้นเขาจะไม่มีทางที่จะเสร็จสิ้นภารกิจที่สองได้
ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถบรรลุเป้าหมายของเขาเร็ว ๆ นี้ มันไม่ไกลนัก ใกล้ถึงวันที่อัพเกรดระบบแล้วสิ