ระบบใช้จ่ายตอนที่143
บทที่ 143: ภารกิจจัดการระบบ
เมืองเทียนจิง บ้านพักทะเลสาปตระกูลหง ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ หมายเลขบ้านพัก 16
หงอันเปาขว้างแก้วไวน์ลงบนพื้นอย่างรุนแรง "บ้าเอ๊ย! ทำไมหงต้าหลี่มันโชคดีอย่างนี้วะ!? ทุกสิ่งที่มันใช้จ่ายไป ดันได้รับสิ่งตอบแทนกลับมา!? ฉันเป็นนักร้อง ฉันเป็นนักร้อง รายการบ้าไรมันวะ! บ้าเอ๊ย! รายการบ้า ๆ นี้ได้รับความนิยมได้ยังไง? มันโด่งดังขนาดนั้นเลย!? แผนของฉันเกือบจะสำเร็จแล้ว แต่ก็เกิดเรื่องบ้า ๆ แบบนี้ขึ้น! ตอนนี้ฉันยังทำอะไรไม่ได้ ฉันต้องหาทางทำอะไรสักอย่างแล้ว! มีแค่สามคนเท่านั้นที่จะถูกเลือกให้เป็นคนรุ่นใหม่ของตระกูลในระหว่างการประชุมตระกูลเท่านั้น! มู่หยู่ซีก็จะได้เป็นหนึ่งในนั้นแน่นอนและหงอันจินลูกชายของลุงใหญ่ก็จะถูกนับเป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน ถ้าหงต้าหลี่เป็นคนสุดท้าย ฉันก็จะไม่เหลืออะไรเลย!"
ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขารู้สึกประหม่า มีเพียงสามคนเท่านั้นที่จะได้รับรางวัลเป็นหนึ่งในสมาชิกที่มีความสามารถมากที่สุดในรุ่นนี้ คนที่ได้อันดับหนึ่งจะได้รับทุน 100 ล้านหยวน ที่สองจะได้ 80 ล้านหยวน และที่สามจะได้ 50 ล้านหยวน
เมื่อเห็นว่าสิ่งที่หงต้าหลี่กำลังทำให้เขาได้รับกำไรสูง หงอันเปาก็รู้สึกประหม่ามาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ เครื่องดื่มกระทิงแดงของเขาแพ้อย่างเห็นได้ชัด แต่เครื่องดื่มไมท์กลับได้รับผลตอบรับดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
"ไม่ได้การแล้ว ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง! ฉันอยู่เฉยๆ ไม่ได้แล้ว!" หงอันเปาพูดอย่างดุเดือด
หงอันเปากังวลมาก แต่ความนิยมของรายการ "ฉันเป็นนักร้อง" ก็ยังคงเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง
บ่ายวันพฤหัสบดี ลิสต์รายการ "ฉันเป็นนักร้อง" ถูกสร้างขึ้นในเว็บไซต์ Sangle ในไม่ช้าก็มีจำนวนสมาชิกเกิน 500,000 คนและยังคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
วันศุกร์ ในเว็บไซต์ Weipo และในหัวข้อรายการ "ฉันเป็นนักร้อง" ได้ถูกสร้างขึ้นและในตอนเช้ามีจำนวนสมาชิกที่ติดตามถึง 200,000 คน มีคอมเม้นท์ทุก ๆ ชั่วโมงและเพิ่มขึ้นเป็น 10,000 คอมเม้นท์หรือมากกว่านั้น
วันเสาร์ สื่อเริ่มให้ความสำคัญกับการแนะนำเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมและแปลรายงานในหลายภาษาและโพสต์ไว้ในบทความของประเทศอื่น ๆ ด้วย วันอาทิตย์ ใจกลางเมืองสำนักงานใหญ่ เว็บไซต์ Sangle ชั้น 16
เลขานุการอ่านรายงานในมือและเขาก็เหงื่อไหลตามหน้าผาก เขารายงานต่อหงเหว่ยกูไปว่า: "ซีอีโอหงครับ จำนวนคนที่ใช้เครื่องมือค้นหาของเราเพิ่มขึ้นถึง 4% ในสองสามวันที่ผ่านมานี้ สาเหตุหลักเป็นเพราะรายการ 'ฉันเป็นนักร้อง' ที่ท่านนายน้อยต้าหลี่เป็นผู้สร้างครับ พอมองดูแล้ว รายการนี้มีช่องทางที่สามารถเติบโตได้อีก คล้าย ๆ กับหนังสั้นเรื่อง ไม่คาดคิด! เพราะรายการ 'ฉันเป็นนักร้อง' มีสิบตอนเช่นกันครับ"
หงเหว่ยกูส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “เจ้าลูกเกเรคนนี้ เขาใช้เงินเจ็ดถึงแปดล้านเพื่อสร้างรายการทีวี เจ้าลูกคนนี้มันช่างกล้าจริง ๆ เลย”
เลขานุการยืนอยู่ด้านข้างและถามว่า "ท่านซีอีโอหงครับ แล้วเราจะทำอย่างไรต่อไป"
หงเหว่ยกูแตะคางของเขาและเปลี่ยนเรื่องทันที “เราไม่ต้องทำอะไร อะ แล้วเด็กคนนั้น หลินหยูหยิน เธอเป็นยังไงบ้าง? ฉันจำได้ว่าเธอพาต้าหลี่ไปที่ห้องทดลองของเธอเมื่อวันก่อน”
เลขาฯ พูดว่า "ใช่ครับ ปัจจุบันหลินหยูหยินปฏิบัติต่อท่านนายน้อยต้าหลี่ค่อนข้างดี เทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมเป็นสิ่งที่เธอสร้างขึ้นและเธอมอบให้กับท่านนายน้อยต้าหลี่ แต่ท่านนายน้อยต้าหลี่คอยช่วยหยูหยินได้ดีมากครับ ในวันที่เขาได้รับเทคโนโลยีชิ้นนี้ เขาได้ช่วยหยูหยินในการยื่นขอสิทธิบัตร และหยูหยินไม่คัดค้านใด ๆ และมีโครงการเล็ก ๆ ที่ท่านนายน้อยต้าหลี่ขอ คือ การพัฒนาสร้างห้องปฏิบัติการให้สำหรับหยูหยิน สถานที่ก่อสร้างจะอยู่ที่บริเวณด้านนอกของภูเขาเทียนจิงและได้เริ่มก่อสร้างแล้วครับ"
หงเหว่ยกูหายใจเข้าลึก ๆ “ไอ้เจ้าลูกเกเรเอ้ย นี่เขาจะวางแผนทำอะไรกันแน่? เขาต้องการสร้างฐานที่มั่นบนภูเขาที่ทะเลสาบเฟิงหยวนเหรอเนี่ย? แล้วแทนที่จะสร้างบ้านพักหรืออะไรพวกนั้น เขากลับวางแผนที่จะสร้างห้องทดลอง หลังจากผลิตรายการ 'ฉันเป็นนักร้อง' และหนังสั้นไม่คาดคิด! แถมเขาก็อยากเล่นในวงการภาพยนตร์อีก ตายๆ”
เมื่อได้ยินหงเหว่ยกูพึมพำ เลขานุการก็พูดเบา ๆ ว่า "ท่านซีอีโอหงครับ ผมคิดว่าท่านนายน้อยต้าหลี่น่าจะเป็น.."
"ดูเหมือนจะเป็นอะไร?" หงเหว่ยกูถาม
เลขานุการเช็ดเหงื่อและพูดว่า "ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนที่จะเข้าครอบครองอุตสาหกรรมทั้งหมดด้วยครับ เขามีทั้งเว็บไซต์จงเตียน การซื้อที่ดินและเมื่อเร็ว ๆ นี้เขาก็ได้สร้างห้องปฏิบัติการวิจัยในอาคารเฉินหุย ชั้น 10 อีกทั้งเขายังมีส่วนเกี่ยวข้องกับพื้นที่มากมาย"
เมื่อเขาจำสิ่งที่หงต้าหลี่ทำเมื่อเร็ว ๆ นี้ หงเหว่ยกูก็หัวเราะขึ้นมา “ก็เขาเป็นอาเสี่ยอัจฉริยะนิ ถ้าเขาต้องการเล่นหลาย ๆ อย่าง ก็ปล่อยให้เขาเล่นไป เขาไม่มีโปรเจ็กต์ที่จะทำหลัก ๆ เลยสินะ การที่ปล่อยให้เขาใช้เงินไปสิบล้านมันไม่ใช่ปัญหาอะไรอยู่แล้ว”
"โอเคครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้" ความสามารถในการเป็นเลขานุการของหงเหว่ยกู เขาก็มีสายตาที่ไม่เลว แต่ในขณะที่เขากำลังจะจากไป เขาก็ไม่ลืมที่จะถามสิ่งสุดท้าย "แต่ท่านซีอีโอหงครับ ตามรายงานท่านนายน้อยต้าหลี่ดูเหมือนจะเริ่มหาเงินได้แล้ว"
“เขามีรายได้เท่าไหร่? อืม.. ขอนับก่อน” หงเหว่ยกูเริ่มนับทรัพย์สินของหงต้าหลี่ที่อาจจะหาเงินได้ "เย่ไหลเซียง การดาวน์โหลดทางอินเทอร์เน็ตของหนังสั้นเรื่องไม่คาดคิด! และรายการฉันเป็นนักร้องบวกกับค่าลิขสิทธิ์และเขาน่าจะได้รับ 2 ล้านหรือมากกว่านั้น ใช่ไหม?"
"เอ่อ" เลขานุการพลิกดูรายงานจากนั้นเขาก็กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก "ท่านซีอีโอหงครับ สิ่งที่ท่านพูดมันเกินไปหน่อย"
"น้อยกว่านี้เหรอ? แล้วมันเท่าไหร่ล่ะ?" หงเหว่ยกูถามด้วยความสับสน
เลขานุการจัดทำตาราง: “ปัจจุบันค่าตัวในการออกอากาศในแต่ละตอนของรายการฉันเป็นนักร้องอยู่ที่หนึ่งล้านหยวนต่อหนึ่งตอน ค่าธรรมเนียมสำหรับเว็บไซต์วิดีโอ So Cool คือ 1.5 ล้าน บวกกับค่าเข้าชมการแสดงของรายการฉันเป็นนักร้องในแต่ละครั้ง ค่าประมาณในปัจจุบันหลังจากหักต้นทุนแล้ว ท่านนายน้อยต้าหลี่สามารถหาเงินเข้ากระเป๋าได้ประมาณสามล้านหยวนต่อสัปดาห์ ครับ”
"..." หงเหว่ยกูพูดไม่ออก
เลขานุการยังคงรายงานต่อไป: “และจากรายงานล่าสุดของคุณจางไก ดูเหมือนว่าจะมีสถานีโทรทัศน์ต่างประเทศที่มีแผนจะซื้อลิขสิทธิ์การจัดรายการฉันเป็นนักร้องในต่างประเทศอีก การหารือยังอยู่ในระหว่างดำเนินการ แต่ยังไม่ได้ข้อสรุปรายละเอียดครับ”
หงเหว่ยกูหัวเราะเสียงดัง "ไอ้เจ้าลูกคนนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะทำให้ฉันประหลาดใจครั้งใหญ่มากเลยนะ นายออกไปได้แล้ว ขอฉันคิดเรื่องนี้อย่างรอบคอบก่อน"
"โอเคครับ" เลขานุการออกจากห้องทันที
หลังจากที่เลขานุการออกไป หงเหว่ยกูก็กำหมัดแน่น “ทำได้ดีมากต้าหลี่! เมื่อถึงเวลาประชุมตระกูลมาดูกันว่าใครยังกล้าพูดอะไรกับแกได้อีก ฮ่า ๆ ๆ !”
อาคารเฉินหุย บริษัทไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์
จางไกถือเอกสารสองฉบับและรายงานต่อหงต้าหลี่: “ท่านนายน้อยค่ะ ปัจจุบันมีคนจากเกาหลีใต้และคนอเมริกาต้องการที่จะซื้อลิขสิทธิ์รายการฉันเป็นนักร้องของเราค่ะ ท่านนายน้อยมีอะไรจะแนะนำไหมคะ”
"เกาหลีใต้?" หงต้าหลี่จะบอกว่าเขาไม่ได้วางแผนที่จะขายลิขสิทธิ์ แต่เมื่อเขาจินตนาการถึงการขายรายการ "ฉันเป็นนักร้อง" ให้กับ "อปป้า" ในเกาหลีใต้ เขาก็คิดสนุกขึ้นมา "พวกเขาเสนอราคาเท่าไหร่?"
จางไกดูเอกสารและพูดว่า "พวกเขาเสนอเงินสามล้านหยวนเพื่อซื้อลิขสิทธิ์แบบขาดตัวในการเป็นเจ้าภาพรายการฉันเป็นนักร้องค่ะ"
"สามล้าน" หงต้าหลี่ยิ้มอย่างดูถูก “พวกเขาพยายามปลอมเป็นผีมาหลอกรึไง? ไม่รับ”
เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนี้ ถังมู่ซินที่อยู่ข้าง ๆ ก็ตื่นตระหนกทันที เธอเตือนเขาเบา ๆ ว่า "ต้าหลี่นี่เป็นลิขสิทธิ์ที่จะทำให้พวกเขาได้จัดรายการของเรา ไม่เห็นต้องว่าอะไรพวกเขาเลย"
หงต้าหลี่ยังคงคัดค้าน "ฉันรู้แล้ว ปัญหาคือราคาต่ำเกินไป! คนเกาหลีใต้พวกนั้นร่ำรวยอยู่แล้วนิ แล้วคนอเมริกาล่ะ?”
"จากฝั่งอเมริกา พวกเขาเสนอเงินสี่ล้านเหรียญสหรัฐ แต่พวกเขาขอยืมเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรม" จางไกถามว่า "เอ่อ ท่านนายน้อยคิดว่ายังไงคะ?"
"ไม่" เมื่อพูดถึงเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรม เขาพูดอย่างไม่อ้อมค้อม เนื่องจากเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมยังไม่เสร็จสมบูรณ์ จึงจำเป็นที่จะต้องเก็บเป็นความลับ ไม่อย่างนั้นเมื่อพวกเขายืมเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมไปและพัฒนาเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมแบบสีขึ้นมาและจดสิทธิบัตร มันจะเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่! ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธอย่างเด็ดขาด "แค่สี่ล้าน และพวกเขายังต้องการยืมเทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมหรอ? บอกพวกเขาให้ไปตายซะ! พวกเขาคิดว่าฉันไม่รู้รึไงว่าจริงๆแล้วพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่?”
คราวนี้ถังมู่ซินเห็นด้วยกับหงต้าหลี่ “ต้าหลี่ นายฉลาดจริงๆ ฉันคิดว่านายจะปฏิเสธเพราะคิดว่าราคามันต่ำเกินไป แต่จริงๆแล้วเป็นเพราะเหตุผลนี้ ไม่เลวเลยนะ”
หงต้าหลี่นอนเอนตัวและศรีษะของเขาก็หนุนตักของลี่เนียนเหว่ยและพูดว่า "แน่นอน ฉันไม่ได้ขาดเงินเลย เทคโนโลยีฉายภาพโฮโลแกรมนี้มีความสำคัญมาก เราไม่สามารถให้ใครยืมได้ง่าย ๆ แล้วเราจะทำยังไงถ้าพวกเขาศึกษาหรือรู้เทคโนโลยีนี้? ฉันไม่กลัวว่าพวกเขาจะเลียนแบบเทคโนโลยีของเราหรอก แต่ฉันกลัวว่าพวกเขาจะดัดแปลงเทคโนโลยีเหมือนเราและละเมิดลิขสิทธิ์!"
การเลียนแบบและละเมิดลิขสิทธิ์เป็นสิ่งที่ บริษัท QQ จากชีวิตก่อนของเขามักจะทำ หงต้าหลี่จึงไม่สามารถประมาทได้เลย
"ถ้าอย่างนั้น ฉันจะกลับไปตอบและปฏิเสธพวกเขาค่ะ" เนื่องจากท่านนายน้อยได้ตัดสินใจแล้ว จางไกก็รู้ว่าต้องทำอย่างไร
"อา ~~ ฉันจะนอนอีกสักพัก" หลังจากหาวได้สักพัก หงต้าหลี่ก็หลับตาลง แต่ในใจของเขา เขารีบดึงระบบในใจของเขาออกมา เมื่อภารกิจที่สามเสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาก็เหลือเพียงแค่การเพิ่มแต้มสถานะเท่านั้น!
ระบบ: "ภารกิจที่สามสำเร็จแล้ว จะได้รับคะแนนสถานะพิเศษ 15 คะแนน ในขณะเดียวกันเมื่อภารกิจเริ่มต้นทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์ ระบบจะดำเนินการนับถอยหลังสู่ขั้นตอนการอัพเกรด เมื่อโฮสต์ถึง 100 คะแนนในแต่ละสถานะ ระบบจะดำเนินการอัพเกรดทันที เมื่อระบบได้รับการอัปเกรดเฉพาะสถานะนั้น ๆ เต็มสูงสุด มูลค่าที่เป็นตัวเงินอื่น ๆ จะถูกลบทั้งหมด"
พูดง่าย ๆ ก็คือ เมื่อภารกิจเริ่มต้นเสร็จสิ้น สิ่งที่เหลือที่ต้องทำก็เพียงแค่สะสมคะแนนสถานะเพื่อเพิ่มคุณสมบัติของเขา เมื่อเสร็จแล้วระบบจะอัปเกรดตัวเอง เมื่อการอัพเกรดเริ่มต้นขึ้น ไม่ว่าเขาจะเหลือคะแนนสถานะไว้เท่าไหร่ จะเพิ่มหรือลด ตารางคะแนนสถานะจะเต็มเหมือนเดิมและคะแนนที่เหลือจะถูกลบออก
เขาเชื่อว่าเมื่อถึงเวลานั้นระบบจะมีฟังก์ชั่นที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ และมีภารกิจด้านข้าง ๆ อยู่สองภารกิจ:
[ภารกิจด้านข้าง ภารกิจที่ 1: ใช้จ่ายอย่างห่วงใย
ภารกิจที่ต้องทำ: ไม่ทราบข้อมูล
ความคืบหน้าปัจจุบัน: 0/1000
รางวัลภารกิจ: "สัตว์จะเป็นเพื่อนที่แสนดี"
ผลที่ตามมา: จะไม่ถูกสัตว์ใหญ่ใดๆทำร้าย ถ้าโฮสต์ไม่โจมตีพวกมันก่อน
ระดับ: จูเนียร์
คำอธิบายเพิ่มเติม: ภารกิจนี้ไม่จำเป็นต้องทำสำเร็จ เมื่อระบบเสร็จสิ้นการอัปเกรดระบบจะถูกลบ]
[ภารกิจที่ 2: ใช้จ่ายธรรมชาติ
ภารกิจที่ต้องทำ: ปกป้องสิ่งแวดล้อม
ความคืบหน้าปัจจุบัน: 232/1000
รางวัลภารกิจ: "ธรรมชาติที่ดีที่สุด"
ผลที่ตามมา: เป็นที่รักของป่าและต้นไม้ มีความสามารถในการลอยตัวในน้ำได้อย่างอิสระ
ระดับ: จูเนียร์
คำอธิบายเพิ่มเติม: ภารกิจนี้ไม่จำเป็นต้องทำสำเร็จ เมื่อระบบเสร็จสิ้นการอัปเกรดระบบจะถูกลบ]
นี่เป็นภารกิจที่ดี หงต้าหลี่ยิ้มด้วยความดีใจ
