ตอนที่ 93 อยากได้
ตอนที่ 93
อยากได้
"พะ...พูดเรื่องอะไรกัน พี่ไม่ได้เหม่อสักหน่อย"หลังจากโดนพวกน้องๆแซว แก้วก็มีท่าทีแตกตื่นออกมาอย่างเห็นได้ชัด ต่อให้ไม่ใช่กวีหรือคนสนิทก็มองออกว่าแก้วกำลังพยายามกลบเกลื่อนความจริงอยู่
"แต่พี่แก้วถึงกับเผลอโดนโจมตีเลยนี่ครับ"ฮ่องเต้ที่ยืนอยู่ข้างๆแก้วพูดออกไปด้วยท่าทีซื่อๆ ก็...แก้วเหม่อจริงๆนี่นา
"แต่พอพี่กวีมาเข้าเรดพี่แก้วก็ดูจะปกติขึ้นด้วยสิ"แอนว่าพลางมองไปทางกวีบ้าง
"นี่พวกเธอคิดอะไรกันเนี่ย พี่ไม่ได้เหม่อเพราะคุณกวีเขาสักหน่อย ก็แค่...คุณกวีอุตส่าห์มาช่วยก็เลยไม่อยากให้เขาผิดหวังเท่านั้นเอง"แก้วตอบด้วยท่าทีผิดปกติหนักกว่าเดิมเสียอีก แถมใบหน้าก็แดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
"พวกเราก็ยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยนี่นา"แอนยิ้มกว้างด้วยท่าทีรู้ทันเช่นเดียวกับสมาชิกเรดคนอื่นๆที่พากินยิ้มด้วยท่าทีรู้ทัน พวกเขาอยู่กับแก้วมานานหลายปี บางคนอยู่ด้วยมานานตั้งแต่สมัยเกมคอมพิวเตอร์เสียด้วยซ้ำ ปกติแก้วแทบไม่สนใจผู้ชายคนไหนเลย แม้แต่หัวหน้ากิลด์เสียดฟ้าที่เข้ามาจีบก็ยังโดนปฏิเสธไปหน้าตาเฉย เพิ่งจะมีครั้งแรกนี่ล่ะที่แก้วมีท่าทีสนใจผู้ชายสักคน
"คุณกวี ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ"แก้วที่เผลอปล่อยไก่ออกไปทั้งตัวหันไปมองกวีด้วยท่าทีอายๆ แม้จะดูภายนอกเหมือนสาวแกร่งแต่พอทำอะไรไม่ถูกแบบนี้ตัวแก้วเองก็ดูน่ารักดีไม่หยอกเลยนี่นา
"แบบนี้ผมก็ดีใจเก้อเลยสิ"กวียิ้มก่อนจะตอบคำถามกลับมาด้วยคำตอบแบบแปลกๆเสียอย่างนั้นทำเอาแก้วและน้องๆพากันตกใจไม่น้อย
"พวกสปิริตวูล์ฟน่าจะเกิดใหม่แล้ว พวกเราเตรียมตัวล่าต่อกันดีกว่า"แก้วไม่ทราบจะตอบกลับกวีว่าอย่างไรดีเลยได้แต่หลบสายตาแล้วหันไปให้ความสนใจเรื่องการล่าต่อทันที แต่ท่าทางการล่าไอเทมที่ทุกคนทำจนเคยชินแล้วจะไม่สามารถดึงความสนใจของสมาชิกเรดไปได้เลย พวกเขายังพากันหัวเราะแล้วซุบซิบเรื่องของแก้วกันอย่างต่อเนื่องเล่นเอาแก้วหน้าแดงจัดขึ้นมาเลย
อย่างที่บอก หลายปีที่ผ่านมาแก้วไม่ได้มีท่าทีสนใจผู้ชายคนไหนเลย ทั้งๆที่เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมีความสามารถแท้ๆ และเพราะทุกคนในเรดอยู่ด้วยกันกับแก้วมานาน การได้เห็นพี่สาวกำลังสนใจใครบางคนก็อยากจะให้พี่สาวได้สมหวัง ทำให้ตลอดการล่าเหล่าสมาชิกเรดต่างพยายามทำตัวเป็นพ่อสื่อแม่สื่อกันตลอด แม้แต่ช่วงพักก็หาโอกาสให้แก้วอยู่กับกวีตามลำพัง แต่น่าเสียดายที่แก้วยังทำตัวเป็นทางการไม่ออกท่าทีอะไรมากกว่านี้ให้กวีเห็นเลย เล่นเอาเหล่ากองเชียร์กัดผ้าเช็ดหน้าอยู่ด้านหลังด้วยท่าทีคับแค้นใจ
"หรือว่าที่พี่แก้วยังโสดเนี่ย….จะเป็นเพราะไม่ยอมทอดสะพานกันนะ"ขณะกำลังอยู่ในช่วงพัก พวกแอนก็พากันมาสุมหัวนินทากันด้วยท่าทีจริงจัง ถึงว่าล่ะพี่แก้วมีดีขนาดนี้ทำไมถึงยังโสด ก็ผู้ชายมาจีบนางก็ไม่สน พอชอบใครก็ไม่กล้าแสดงท่าทีออกมาซะแบบนั้น
"นั่นสิ พี่กวีดูทั้งหล่อทั้งเก่งแถมยังมีท่าทีเล่นด้วยอีก เป็นน้องจะรวบหัวรวบหางเอาเดี๋ยวนี้เลย"เด็กสาวในเรดว่าพลางมองกวีด้วยท่าทีเสียดาย ถ้าไม่ใช่เพราะพี่แก้วสนใจเขาละก็เธอคงเข้าไปทำความรู้จักกวีไปแล้ว
"บะ แบบนั้นไม่ดีมั้ง"ฮ่องเต้ได้ยินน้องในเรดพูดแบบนั้นก็หน้าแดงออกมาทันที
"สมัยนี้แล้วผู้หญิงก็ต้องเป็นฝ่ายรุกเหมือนกันนะคะพี่ฮ่องเต้"แอนว่าพลางถอนหายใจออกมาด้วยท่าทีไม่พอใจ พี่แก้วก็ว่าไปอย่าง แต่พี่กวีเองก็แปลกเหมือนกัน เขาก็ดูมีท่าทีสนใจนะ แต่ทำไมถึงดูเหมือนจะรักษาระยะห่างกับพี่แก้วพอสมควรเลย มันเหมือนอยากจะเข้าหา แต่ก็ระวังอะไรบางอย่าง….
"แต่พวกเราก็ไม่รู้จักพี่กวีเท่าไหร่ด้วยสิ หรือว่าบางทีที่พี่แก้วไม่ยอมทำอะไรเพราะพี่กวีมีคนอื่นอยู่แล้ว"อยู่ๆผู้ชายคนหนึ่งในเรดก็ถามคำถามออกมาเล่นเอาน้องๆในเรดต่างตาโตกันเป็นแถว
จริงด้วย… ถ้าตัวกวีมีแฟนอยู่แล้วพี่แก้วก็คงทำอะไรไม่ได้ แถมที่กวียังมีท่าทีแบบนั้นก็อาจจะเพราะตัวเองมีแฟนอยู่แล้วไม่กล้าจีบพี่แก้วก็เป็นได้
"พี่กวี…."ระหว่างกำลังเสนอความคิดกันอยู่นั้น อยู่ๆแอนก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินเข้าไปหาแก้วกับกวีเสียอย่างนั้นเล่นเอาคนในเรดสะดุ้งโหยงกันทั้งวง
"มีอะไรงั้นเหรอครับ"กวีถามพลางยิ้มรับด้วยท่าทีเป็นมิตร น้องๆในกิลด์เมฆาเป็นกันเองมาก ช่วงเวลาที่ล่าด้วยกันทำให้กวีสนิทกับพวกเขามากขึ้นเยอะเลย
"น้องแฟงเขาฝากมาถามค่ะว่าพี่กวีมีแฟนหรือยัง"ไม่ต้องเสียเวลา แอนถามคำถามแบบขวานตรงไปตรงมาต่อหน้าแก้วทันที แม้แฟงที่อยู่ด้านหลังจะแอบประท้วงที่เอาชื่อเธอไปใช้ก็ตาม
"แฟนเหรอครับ"กวีที่โดนถามไม่เท่าไหร่ แต่คนที่ออกอาการที่สุดกลัวว่าจะเป็นแก้วเสียอย่างนั้น พอถามว่ากวีมีแฟนหรือยังแก้วก็ทำท่าทีสนใจออกมาทันที
"ไม่มีหรอกครับ"กวีส่ายหน้าช้าๆออกมา น่าเสียดายแม้จะมีที่ใกล้เคียงอยู่บ้างแต่คนที่จะเรียกได้ว่าแฟนนั้นกวีไม่มีอยู่เลย
"ดีใจด้วยนะแฟง พี่กวีบอกว่ายังไม่มีแฟนแนะ"แอนหันไปตอบแฟงที่อยู่ด้านหลังแต่ทุกคนก็รู้กันดีนั่นล่ะว่าแอนต้องการจะพูดให้ใครได้ยิน
"......."แม้จะไม่ได้จงใจพูดให้แฟงได้ยินก็เถอะ แต่เพราะโดนเอาชื่อไปอ้างแฟงเลยหน้าแดงก้มหน้างุดไม่เหมือนที่ปากเก่งเอาไว้เมื่อครู่เลย ส่วนแก้วได้ยินแบบนั้นแม้จำทำท่าทีอายกับน้องของตัวเองแต่ก็แอบอมยิ้มออกมาเล็กน้อยโดยที่ตัวเองก็ยังไม่ทราบว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้
.
.
.
การล่าหมาป่าในดันเจี้ยนหุบเขาหมาป่าผ่านไปอย่างราบรื่น ขอเพียงมีกวีอยู่การหักล้างธาตุก็สามารถทำได้แบบ 100 เปอร์เซ็นต์ตลอดเวลาอย่างกับเรื่องโกหก ต่อให้เป็นฝูงใหญ่ที่มีหมาป่าเกือบร้อยตัวก็ตาม เพราะแบบนั้นหินเสริมพลังที่เรดของแก้วหาได้เลยมีจำนวนเยอะมากเรียกได้ว่าเพียงพอต่อความต้องการจริงๆ และครั้งนี้ก็ทำให้กวีได้เห็นฝีมือของพวกกิลด์เมฆามากขึ้นด้วย แม้จะทำเป็นเล่นๆแต่กิลด์เมฆาล่าหมาป่าได้ละเอียดมาก นอกจากจะจับทุกกลุ่มแล้วยังทำตารางเวลาเกิดและแผนที่การเดินสำรวจทั้งหมดอีกต่างหาก เรียกได้ว่าล่ากันทุกเม็ดไม่ยอมให้พลาดเลย แบบนี้แผนของเรย์อาจจะติดขัดไปสักหน่อยก็ได้
"เจ้านี่มัน…."ระหว่างกำลังตรวจนับไอเทมที่ได้มาจากหมาป่า อยู่ๆกวีก็บังเอิญไปพบกับคริสตัลสีฟ้าที่วางอยู่บนโต๊ะที่ฮ่องเต้กำลังตรวจนับอยู่เข้าพอดี
"อ๋อ อันนั้นเป็นหินอณูธาตุครับ ถึงจะไม่ใช่หินเสริมพลังแต่ก็เอาไปขายที่เมืองได้ราคาอยู่"ฮ่องเต้ตอบพลางชี้ไปที่คริสตัลสีฟ้าที่ได้มาจากพวกหมาป่า แม้จะได้มาไม่มากเพราะมันได้ยากกว่าหินเสริมพลังเสียอีก แต่ราคาก็ไม่ได้แพงมากพวกแก้วเลยไม่ได้สนใจหินพวกนี้เท่าไหร่
"ผมขอซื้อต่อได้หรือเปล่า"กวีถามพลางมองคริสตัวตรงหน้าด้วยท่าทีสนใจ แม้จะได้มายากแต่เพราะพวกแก้วล่ากันอย่างต่อเนื่อง แค่การล่าหนเดียวก็ได้คริสตัลพวกนี้มาเป็นกองแล้ว
"ได้สิครับ ถ้าพี่กวีอยากได้ผมจะลดให้เป็นพิเศษเลย"ฮ่องเต้ตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีเป็นมิตร ก็ของพวกนี้เป็นของที่ล่ามาด้วยกันนี่นา ถ้าคนในเรดต้องการซื้อก็สามารถหักค่าแรงของพวกเขาไปได้ และกวีก็ทำผลงานได้ดีมากด้วยจะลดให้กวีมากๆหน่อยก็ไม่มีปัญหาอะไร
"ไม่ได้หรอก ผมอยากได้คริสตัลพวกนี้ทั้งหมดเลย ขอซื้อในราคาขายปกติก็แล้วกัน"กวีตอบพลางยิ้มด้วยท่าทีเป็นมิตร หากซื้อกันในฐานะผู้ร่วมปาร์ตี้มันก็ได้หรอก แต่คริสตัลเหล่านี้กวีมองว่ามีค่ากว่านั้น
"แต่มันเยอะมากเลยนะครับ ถึงจะแค่เม็ดละร้อยห้าสิบก็เถอะ"ฮ่องเต้ว่าพลางเปิดกระเป๋าของตัวเองออกมา ในกระเป๋าของผู้เล่นสามารถใส่ไอเทมได้มากมาย ทำให้พวกแก้วสามารถล่าได้นานมากๆเพื่อสะสมไอเทมแล้วค่อยนำไปขายทีเดียว ตอนนี้ในกระเป๋าของฮ่องเต้มีคริสตัลจำนวนไม่น้อยเลย เมื่อรวมกับบนโต๊ะแล้วก็ปาเข้าไปเกือบ 12,000 เม็ดแนะ พอรวมกันแล้วราคามันก็มากถึง 1.8 ล้านเชียวนะ
"ผมมีสกิลที่ใช้งานคริสตัลพวกนี้ได้อยู่ ผมขอซื้อไปทั้งหมดเลยก็แล้วกัน"แม้ฮ่องเต้จะบอกราคาไปแล้ว กวีก็ไม่มีท่าทีจะเปลี่ยนใจแต่อย่างไร คริสตัลพวกนี้เป็นหนึ่งในไอเทมแหล่งพลังงานที่กวีสามารถใช้สกิล แหล่งพลังงาน เพื่อทดแทนพลังเวทของตนเองได้ คริสตัลพวกนี้จะเป็นเหมือนแหล่งพลังงานสำรองของกวีเวลาสงครามเลยทีเดียว
"จริงสิ หลังจากนี้ถ้าได้คริสตัลพวกนี้มาอีกก็เอามาขายผมได้เลยนะครับ"กวียิ้มรับก่อนจะโอนเงินค่าคริสตัลให้กับฮ่องเต้ที่เป็นคนจัดการบัญชีของเรดอย่างรวดเร็ว จะว่าไปไอเทมสวมใส่ของกวีเองก็ดูมีราคาไม่น้อยเลยนี่นา...หรือว่ากวีจะเป็นคนรวยงั้นเหรอ
"พี่กวี...โอ๊ยๆ หนูยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะพี่แอน"แฟงที่ทำท่าจะเข้าไปหากวีโดนแอนที่อยู่ด้านหลังล็อกคอเอาไว้แล้วลากกลับเข้ามาทันที ยัยนี่ชอบเข้าหาผู้ชายรวยๆซะด้วยปล่อยให้เข้าไปยุ่งไม่ได้หรอก
.
.
.
การล่ากับกิลด์เมฆานั้นสนุกดีไม่น้อยเลย สมาชิกกิลด์เมฆาเคลื่อนไหวได้ยอดเยี่ยมเหมือนที่เคยเห็นในเกมไม่มีผิด เรื่องการเดินทัพพวกเขาทำได้สบายและมีความเชื่อใจกันสูงมาก คงจะเป็นทัพกองโจรที่น่ากลัวเหมือนเดิม แต่ไม่นึกเลยว่าจะได้เห็นเกษแก้วกัลยาในมุมมองอื่นด้วย ปกติกวีมักจะได้เห็นเธอยืนประจันหน้ากับคนของกวีด้วยท่าทีจริงจังและโกรธเกรี้ยวอยู่เสมอ น่าเสียดายที่กวีได้รับจดหมายจากนาตาลีเสียก่อนก็เลยต้องขอตัวจากมากะทันหัน
"กลับมาแล้วงั้นเหรอ"ทันทีที่กวีเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองก็พบว่าเมฆที่ท่าทางจะว่างกลับนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
"ใช่"กวีตอบพลางนั่งลงที่เก้าอี้ช้าๆ นี่เมฆแอบไปเก็บเลเวลมายังไงถึงเลเวลพุ่งไป 118 แล้วก้น กวีไปล่าหมาป่ามาแทบไม่มีเวลาหายใจยังเลเวลเพิ่มขึ้นมาเป็น 92 เท่านั้นเองนะ
"ยิ้มแบบนั้น มีเรื่องอะไรดีๆงั้นเหรอ"เมฆถามพลางเลิกคิ้วด้วยท่าทีสงสัย กวีกลับมาเพราะมีจดหมายจากเมืองหลวงมาถึงเจ้าเมืองคนใหม่ แต่พอกลับมาก็ยิ้มมาตลอดทาง แม้คนอื่นจะมองว่าเป็นรอยยิ้มปกติของกวี แต่เมฆที่รู้จักกวีมานานกลับมองออกในทันทีว่ารอยยิ้มนี้ไม่ใช่รอยยิ้มปกติ
"ใช่...พอดีเจอของที่อยากได้นะสิ"กวีตอบพลางยิ้มออกมาด้วยใบหน้าอ่อนโยนตามปกติ แต่เมฆกลับถอนหายใจออกมาช้าๆ แม้จะรู้ทันกวี แต่เมฆก็ไม่ใช่คนที่จะไปขวางกวีเวลาทำอะไรไม่ดีซะด้วย
