ระบบใช้จ่าย ตอนที่ 123
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 123: “ล้าง,ตัด,เป่า” กีเซอร์ หวัง
ไม่น่าแปลกใจที่ถังมู่ซินและมู่ซีเซียวอยากรู้อยากเห็น เพราะชายชรากล้าที่จะขับรถไวในขณะที่เขาขี่รถจักรยานยนต์ไฟฟ้า ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยคราบน้ำมันและริ้วรอยเล็ก ๆ ยกเว้นผม,หนวดเคราและคิ้วของเขาเป็นสีขาว ร่างกายของเขาตัวเล็กและผอม เขาดูไม่เหมือนชายชราเลย หากบอกว่าเขาอายุยี่สิบหรือสามสิบก็คงเชื่อได้ง่ายๆเลย
"ลุงไม่เป็นไร" ชายชรารีบพูด "ท่านนายน้อยผู้นี้ รู้ว่าลุงไม่มีปัญญาจ่ายค่าเสียหายและลุงก็ต้องรีบไปทำงานด้วย เรื่องนี้ ลุงจะทำยังไงดีเนี่ย ... " ถึงตอนนี่เขาก็รู้สึกกลัว กระจกมองหลังมีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นหยวน ถ้าเขาจะต้องจ่ายจริง ๆ เขาก็ไม่สามารถจ่ายได้หรอก เขาคงได้แต่หวังว่าท่านนายน้อยจากตระกูลร่ำรวยผู้นี้จะทำเป็นไม่สนใจเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ความเป็นไปได้นั้นมันไม่ได้ดูใหญ่หรือเล็กเลย ...
"อย่าพึ่งรีบไป" คาดว่าหงต้าหลี่จะไม่อนุญาตให้เขาไป "พวกเราจะไม่ทำเฉยเหมือนครั้งก่อนที่ลุงทำหรอกนะ อย่างไรก็ตาม อย่างน้อยลุงต้องทำอะไรสักอย่าง ฉันไม่ต้องการเงินจากลุง แค่อยากจะให้ลุงตอบคำถามมา"
ไม่ต้องการเงิน!
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ดวงตาของชายชราก็สว่างขึ้นทันที "แน่นอน แน่นอน ถามมาเลย!"
ถังมู่ซินเป็นคนแรกที่ถาม "ลุงดูแลตัวเองอย่างไร ลุงดูเด็กกว่าวัยได้ยังไง ทั้ง ๆ ที่ลุงอายุมากกว่า 70 ปีแล้วนะ"
ไม่น่าแปลกใจที่ผู้คนจะอยากรู้ เพราะทั้งผู้ชายและผู้หญิงต่างมีวิธีดูแลตัวเองที่ต่างกัน หงต้าหลี่และมู่ซีเซียวกำลังคิดว่าชายชราคนนี้ไม่ธรรมดาและตัวตนของเขาค่อนข้างลึกลับ ในทางตรงกันข้าม สิ่งแรกที่ถังมู่ซินอยากรู้ก็คือวิธีที่ชายชรารักษารูปร่างหน้าตาของเขา ...
"ความลับของชีวิตในการมีสุขภาพที่ดี คือ การออกกำลังกาย" เมื่อได้ยินคำตอบของชายชรา เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มเสมอ "ในตอนที่ลุงไม่มีอะไรทำ ลุงก็จะไปสวนสาธารณะเพื่อออกกำลังกายและฝึกมวย ลุงมักจะกินตรงเวลาทุกวันและดื่มแอลกอฮอล์นิดหน่อย หนึ่งหรือสองแก้วทุกวัน และลุงก็คิดบวกอยู่เสมอ มีความสุข ลุงเลยดูอ่อนกว่าวัยล่ะมั้ง"
“ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ ฉันจะเริ่มออกกำลังกายทุกวันนับจากนี้เป็นต้นไป” ตาของถังมู่ซินเปล่งประกาย "ถ้าทำเช่นนี้ฉันจะอ่อนวัยตลอดไป"
เดิมทีถังมู่ซินไม่ค่อยวิ่งในตอนเช้า แต่เมื่อชายชราเป็นแบบอย่างให้เธอได้คิด เธอก็อดไม่ได้ที่จะทำตามเขา เพราะความงามเป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนต้องการ ใครกันที่ไม่อยากดูอ่อนกว่าวัย
แทนที่จะชื่นชมชายชราเหมือนถังมู่ซิน แต่หงต้าหลี่กลับอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับงานของชายชรา เขาจึงถามว่า "แล้วลุงทำงานอาชีพอะไร? ชื่อของลุงล่ะ?"
“นามสกุลของลุง คือ หวัง” ชายชราได้ตอบ “นายน้อยเรียกลุงว่า กีเซอร์ หวัง ก็ได้ครับ สำหรับอาชีพของลุงนั้น ...” เขาหัวเราะแห้ง ๆ “มันเป็นงานเล็ก ๆ ไม่ไกลจากด้านหน้านี้ เป็นร้านเสริมสวย ลุงช่วยสระผม ตัดแต่งทรงผมและเป่าผมให้คนรุ่นเดียวกันกับลุงน่ะ”
“ล้าง,ตัด,เป่า” กีเซอร์ หวัง หงต้าหลี่ยิ้มและถามว่า "ลุงฝึกมวยแบบไหน? พลังกำลังหรอ?"
"ฝึกแบบผ่อนคลาย" กีเซอร์หวังพูดต่ออีกว่า "ลุงไม่ค่อยรู้อะไรมากหรอก แค่มวยไท่เก๊ก,มวยสิงอี้เฉวียน,กังฟูTongbei,กังฟูเส้าหลิน,กังฟูWudang,กังฟูXingyi,กังฟูYang,มวยหมัดเมา, ฯลฯ … ลุงรู้แค่คร่าว ๆ"
หลังจากได้ยินกีเซอร์หวังพูด มู่ซีเซียวก็ตาโตขึ้นมาทันที โชคของหงต้าหลี่กลับมาอีกครั้ง อย่างกลับสรวงสวรรค์ทรงโปรด!
ชายชราคนหนึ่งที่ชนเข้ากระจกหลังรถโซแองเจิ้ลกลับเป็นอาจารย์ศิลปะการต่อสู้!
จากที่ชายชราพูดถึงศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดนั้น มู่ซีเซียวได้ฝึกฝนแค่กังฟูXingyiและกังฟูBajiเท่านั้น เขาไม่เคยได้ยินศิลปะการต่อสู้แบบอื่นมาก่อนเลยทั้งชีวิต!
"ลุงหวัง ลุงพูดจริงหรอ?" มู่ซีเซียวต้องการให้ลุงหวังยืนยันอีกครั้ง เพราะคืนนี้เขาอาจจะนอนไม่หลับก็ได้ "ผมขอเทียบการเคลื่อนไหวกับลุงได้ไหมครับ?"
เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น ตาของหงต้าหลี่และถังมู่ซินก็เปล่งประกาย
หงต้าหลี่: “ว้าว พี่มู่ นายรู้จักศิลปะการต่อสู้ด้วยหรอ?”
มู่ซีเซียวพูดอย่างหดหู่ "อย่าเรียกฉันว่าพี่มู่สิ ฉันรู้สึกว่านายกำลังเรียกฉันเหมือนแม่เฒ่าเลย [1. มู่ในภาษาจีนมีการออกเสียงเหมือนแม่] เรียกฉันว่าพี่เซียวเถอะ… "
"โอเค พี่เซียว" หงต้าหลี่พยักหน้า
ในขณะนี้ลุงหวังเริ่มตื่นตระหนก "อัยยา ท่านนายน้อย ลุงมีเรื่องด่วนจริงๆ หากลุงไปสายและช้า เขาจะหักค่าจ้างของลุง ยิ่งไปกว่านั้น ลุงไม่รู้จะชดใช้ให้ท่านนายน้อยยังไง ..."
หงต้าหลี่หักนิ้วของเขาแล้วพูดว่า "ลุงหวัง ทำไมไม่มาทำงานกับฉันล่ะ เงินเดือน 5,000 ต่อเดือน รวมที่พักและอาหาร คิดว่ายังไง?"
ถังมู่ซินที่อยู่ข้าง ๆ ถามอย่างเร่งรีบว่า "ต้าหลี่ ทำไมนายถึงจ้างเขา ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้ความสามารถของเขาแน่ชัด? นายไม่กลัวเขาจะตบตาเราหรอ?"
"ไม่ต้องกังวล" หงต้าหลี่ยิ้มและพูดว่า "ถ้าเขาโกหก พี่เซียวจะทำร้ายเขาแน่ อาจจะต่อยเขาจนฟันร่วงเลยล่ะ"
มู่ซีเซียวพยักหน้า "ลุงหวัง สรุปยังไง? ที่พูดไป ค่าจ้างหนึ่งเดือน 5,000 หยวน เงินเดือนนี้ไม่ถือว่าน้อยใช่ไหม?" เขาต้องการให้ชายชรายืนยันว่าเขาเป็นอาจารย์ศิลปะการต่อสู้จริง ๆ หรือไม่
"ให้ค่าจ้าง 5,000 ต่อเดือน จริง ๆ หรือ? รวมที่พักและอาหารด้วย?" เมื่อได้ยินอย่างนี้ ตาของลุงกีเซอร์หวังก็เปล่งประกาย "ลุงไม่ได้เก่งขนาดนั้น หวังว่าคงจะไม่โกรธลุงใช่มั้ย?"
"ตราบใดที่ลุงพูดจริง ฉันจะให้ 5,000 ต่อเดือน!" หงต้าหลี่อยากให้ลุงหวังยืนยันคำตอบ "สรุปยังไง? ลุงจะเอาไหม ถ้าอย่างนั้น ขึ้นรถ!"
"โอเค ตกลง!" กีเซอร์หวังทุบรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า "ถ้าฉันมีรายได้ 5,000 ต่อเดือน ฉันก็ไม่ต้องการรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าอีกต่อไปแล้ว เบรกมันไม่ดีเลย ... " เมื่อเขาพูดจบและกำลังจะขึ้นรถของหงต้าหลี่ เขาก็คิดอีกครั้งและรู้สึกเขินอายเล็กน้อย "เอ่อ เกรงว่าเสื้อผ้าของลุงจะทำให้รถของท่านนายน้อยเปื้อน ... "
"ไม่ต้องคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้" หงต้าหลี่เปิดประตูรถของเขา "ขึ้นมาเลย!"
"ได้ครับ!" เมื่อได้ยินว่าเขาจะได้เงิน 5,000 ต่อเดือนกับท่านนายน้อยคนนี้ กีเซอร์หวังก็ปลื้มปริ่ม "ไม่ต้องมีพิธีรีตอง" เขาขึ้นรถและไม่สามารถหยุดตื่นเต้นได้ "อัยยา รถคันนี้ดีจริงๆ ตลอดชีวิตของลุง ลุงเคยนั่งรถยนต์ที่แพงที่สุดก็แค่รถบรรทุกที่มีราคาสูง 100,000 อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับรถของท่านนายน้อยแล้วนั้น มันสุด สุด สุดยอด!"
"แล้วมันแตกต่างกันหรอ?" หงต้าหลี่ยิ้มและถาม "แตกต่างเพราะมันใหญ่กว่าเหรอ?"
"ใหญ่! แน่นอน มันใหญ่มาก!" ลุงหวังพูดต่ออีกว่า "ดูรถของท่านนายน้อยสิ มันกว้างขวางมากและลุงเหยียดขาได้ด้วย! นอกจากนี้ยังมาพร้อมกับตู้เย็นขนาดเล็ก ดูที่เบาะหนังนี้สิ อัยยา มันเป็นรถที่สุดยอดจริง ๆ! เจ๋งมาก! หลังจากกลับมา ลุงจะโชว์ฝีมือให้คนอื่นได้เห็นเอว!"
ทุกคนต่างก็ชื่นชม ถังมู่ซินยิ้มและพูดว่า "ลุงกีเซอร์หวัง ลุงต้องมีทักษะที่ยอดเยี่ยมแน่ ๆ ใช่มั้ย?"
"แน่นอนสิ!" กีเซอร์หวังพูดต่อว่า "ทักษะในการ 'ล้าง,ตัด,เป่า' ของลุงนั้นสุดยอดเลยล่ะ! เพียงแค่ห้านาที ลุงสามารถตัดแต่งทรงผมเสร็จทันที ... "
"ลุงกีเซอร์หวัง!" มู่ซีเซียวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ช่วยพูดว่า "เธอกำลังถามเกี่ยวกับทักษะการต่อสู้ของลุง ไม่ใช่ทักษะ 'ล้าง,ตัด,เป่า' ของลุงสักหน่อย!"
"เกี่ยวกับเรื่องนั้นสินะ" ลุงหวังก็ได้พูดว่า "ลุงน่ะฝึกฝนมาทั้งชีวิตแล้ว ก็น่าจะดีอยู่ แต่ก่อนที่ผ่านมาของฉัน ในช่วงที่ลุงอายุ 40 หรือ 50 ปีที่แล้ว คนอื่น ๆ เรียกลุงว่า เหยี่ยวทะยานหวังต๊ะหมิง ถึงลุงบอกไป เธอก็ไม่เข้าใจหรอก"
หงต้าหลี่ไม่รู้ว่าเหยี่ยวทะยานเป็นยังไง แต่อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าชายชราคนนี้ถูกเรียกว่า หวังต๊ะหมิง ...
