บทที่ 23 วิญญาณคุณภาพสูงเกิดขึ้นมาได้อย่างไร?
บทที่ 23 วิญญาณคุณภาพสูงเกิดขึ้นมาได้อย่างไร?
เมื่อลูเซียสเอ่ยถึงชื่อแดร็กคูลาและภรรยาทั้งสามของเขารอยก็เริ่มรู้สึกคุ้นเคยบางอย่าง แต่ทว่าเมื่อเขาได้ยินชื่อของแวนเฮลซิ่งในที่สุดรอยก็มั่นใจแล้วว่าเขาอาจจะเข้าสู่โลกของภาพยนตร์ชื่อดังอย่างเรื่องแวนเฮลซิ่ง
แม้ภายนอกรอยจะยังคงเงียบสงบแต่หัวใจของเขากลับเต้นไม่เป็นจังหวะ
รอยคิดว่าเขากลับมาเกิดใหม่ในโลกแห่งปีศาจเท่านั้นและไม่ได้คิดว่ามีอะไรลึกซึ้งกว่านั้น แต่ตอนนี้รอยเริ่มตระหนักหลังจากการอัญเชิญว่าสิ่งต่างๆดูไม่ง่ายอย่างที่คิด!
ภาพยนตร์สมควรเป็นเรื่องสมมติจากจินตนาการของมนุษย์แล้วเหตุใดประตูนรกจึงเชื่อมต่อกับโลกสมมุติเช่นนี้ได้?
แล้วถ้าเกิดมีโลกที่เกี่ยวข้องกับจักรวาลแวนเฮลซิ่งอยู่จริงๆ นั่นหมายความว่าอาจมีโลกในจินตนาการอื่นๆอีกใช่หรือไม่? ถ้าอ้างอิงจากความจริงดังกล่าวแล้วละก็อบีสซึ่งเป็นโลกของเหล่าปีศาจนั่นก็อาจเป็นสถานที่ในจินตนาการอีกเช่นกัน??
อะไรบ่งชี้ว่าโลกเหล่านี้คือเรื่องแต่งแล้วอะไรคือโลกที่เป็นความจริง?
สมองของรอยตกอยู่ในความยุ่งเหยิงจนเขาไม่ได้ฟังสิ่งที่ลูเซียสกำลังพูดอีกต่อไป
ลูเซียสสังเกตว่ารอยไม่ได้สนใจเขาเลยจึงรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอีกครั้ง เขาเป็นนายกเทศมนตรีของเมืองทรานซิลเวเนียและยังเป็นขุนนางเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในเมือง เมืองนี้ตกอยู่ภายใต้การคุกคามจากแวมไพร์มาอย่างยาวนาน และลูเซียสก็ไม่อาจอดทนต่อความเครียดที่สะสมจากหวาดกลัวได้อีกต่อไปตัวเขาที่เฝ้าสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าทุกวันโดยไร้ซึ่งการตอบสนอง ด้วยความสิ้นหวังที่ตามหลอกหลอนลูเซียสตลอดมาเขาเลยตัดสินใจที่จะหันไปขอความช่วยเหลือจากตัวตนที่ชั่วร้ายเช่นปีศาจ
ในตอนแรกนั้นลูเซียสเพียงต้องการเรียกปีศาจออกมาเพื่อหาทางฆ่าแวมไพร์เคานต์แดร็กคูล่า การให้ปีศาจจัดการกับปีศาจด้วยกันเป็นความคิดที่เหมาะสม แต่อย่างไรก็ตามเมื่อลูเซียสเรียกปีศาจออกมาได้สำเร็จทันใดนั้นเขาก็นึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับแดรกคิวลาได้ ความโลภเริ่มเติบโตในหัวใจของเขาและไม่ต้องการขอให้ปีศาจฆ่าแวมไพร์อีกต่อไป แต่ลูเซียสต้องการพลังและอยากได้รับนิรันดร์เช่นเดียวกับเคาน์แดร็กคูล่า
ระหว่างที่ลูเซียสก้มหน้าและแอบมองรอยอยู่ทันใดนั้นเขาก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา ข้าได้ทำพิธีการอัญเชิญปีศาจออกมาในช่วงเวลาเดียวกันกับที่คริสตจักรกำลังส่งคนมาจัดการกับแวมไพร์
แล้วข้าจะทำอย่างไรถ้าหากปีศาจตนนี้เข้าใจผิดและคิดว่าข้ากล้าหลอกมัน หากปีศาจที่น่ากลัวเช่นนี้โกรธขึ้นมาและตัดสินใจฆ่าข้าแทนละ?
ลูเซียสไม่รู้ว่ารอยคิดอะไรอยู่ในขณะนี้ เขารู้สึกเพียงว่าบรรยากาศเงียบและกำลังหนาวเย็นลงดังนั้นชายอ้วนลูเซียสจึงพยายามทำตัวให้นิ่งที่สุดและเฝ้ารอการตัดสินใจของรอยอย่างกังวลใจ
ทันใดนั้นลูเซียสก็รู้สึกได้ถึงพลังที่มองไม่เห็นกำลังบีดรัดร่างกายของเขาและยกตัวเขาลอยขึ้นไปในอากาศ ด้วยความตื่นตระหนกจึงทำให้เขาลุกลี้ลุกลน
ด้วยการใช้ทักษะ ไซโคคิเนซิส รอยยกลูเซียสขึ้นและดึงมาด้านหน้าเขาดวงตาปีศาจของรอยจ้องมองอย่างเฉยฉาซึ่งทำให้ลูเซียสรู้สึกขนลุก หลังจากนั้นไม่นานรอยก็ถามว่า“ข้างนอกเป็นเวลาใด”
“ยามค่ำ! เป็นยามค่ำคืนแล้วขอรับ!” ลูเซียสตอบกลับอย่างรวดเร็วในขณะที่ร่างกายชุ่มไปด้วยเหงื่อไคล
ปัง! รอยหยุดใช้พลังและปล่อยร่างอ้วนของลูเซียสร่วงลงกับพื้น รอยกางปีกขนาดใหญ่ออกจนจุดและพุ่งทะลุกระแทกหลังคาไม้ด้านบนจนทะลุและโผบินขึ้นไปบนท้องฟ้า
พิธีการอัญเชิญปีศาจที่ลูเซียสจัดไว้ในชั้นใต้ดินของคฤหาสน์ท้ายที่สุดแล้วพิธีกรรมชั่วร้ายเหล่านี้ยังไม่มีคนนอกรับรู้ ลูเซียสตื่นตระหนกเมื่อเห็นรอยบินออกไปเขากังวลว่าคนอื่นๆจะรู้ว่าใครเป็นผู้เรียกปีศาจตนนี้ออกมา ลูเซียสจึงลนลานรีบวิ่งขึ้นบันไดตามออกไป
อย่างไรก็ตามหลังจากขึ้นบันไดไปได้ไม่กี่ขั้นลูเซียสก็นึกถึงบางสิ่งและหันกลับมาทันที ลูเซียสดึงปืนพกคาบศิลาสองกระบอกออกมาจากใต้เสื้อคลุมของเขาและหันไปทางบุคคลที่สวมเสื้อคลุมซึ่งเป็นผู้เข้าร่วมในพิธีกรรมอัญเชิญ
“ขออภัยด้วยคุณผู้หญิงข้าปล่อยให้เรื่องนี้แพร่กระจายออกไปไม่ได้ดังนั้นได้โปรดตาย!” ลูเซียสพูดก่อนจะลั่นไก
ลูเซียสเป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่มีพลังอะไรเลย แล้วเขาจะเปิดใช้งานการอัญเชิญด้วยตัวเองได้อย่างไร? การกระตุ้นสัญลักษณ์เวทมนตร์ไม่ใช่การกระทำของเขา แต่เป็นการกระทำของผู้หญิงชุดคลุมดำเหล่านี้ พวกเธอเป็นแม่มดและแม่มดมีพลังเวทย์อ่อนแออยู่ในตัวจึงจำเป็นต้องร่วมมือกันเพื่อกระตุ้นการอัญเชิญ
แม่มดกลุ่มนี้เป็นบอดี้การ์ดที่ลูเซียสแอบจ้างมาอย่างลับๆเพื่อปกป้องตนจากเคาท์แดร็กคูล่า แต่บดนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้วพวกเธอได้เห็นการปรากฏตัวของปีศาจและเห็นลูเซียสทำสัญญาปีศาจอีกด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเก็บพวกเธอไว้ได้อีกต่อไปก่อนจะเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเลและฆ่าพวกเขาทั้งหมดในห้องใต้ดินแห่งนี้
และเนื่องจากลูเซียสและรอยได้เซ็นสัญญาวิญญาณของแม่มดที่ถูกฆ่าเหล่านี้จึงลอยออกมาจากหลุมที่รอยทิ้งไว้เพื่อตามล่าเขา
แม้ว่าลูเซียสจะเป็นเพียงคนธรรมดา ทว่าบัดนี้เขาสามารถมองเห็นลูกบอลแสงลอยออกมาจากร่างไร้ชีวิตได้ กรามของชายอ้วนแทบจะหลุดออกมาขณะที่เขาจ้องมองไปยังดวงวิญญาณก่อนที่จะนึกถึงสิ่งที่เขาต้องทำและเริ่มวิ่งออกไป
บนหลังคาสูงของคฤหาสน์ลูเซียสที่วิ่งออกมาเห็นรอยซึ่งกำลังนั่งยองๆอยู่บนนั่น ฤดูนี้เป็นฤดูหนาวหิมะสีขาวได้ปกคลุมหลังคาจนมิดแล้ว บรรยกาศที่หนาวเหน็บและท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเทา เวลาไม่สามารถมองเห็นดวงจันทร์และดวงดาวได้ แต่รอยคว้าหิมะมาและบีบมันจนเป็นก้อนซึ่งตระหนักได้ว่าทุกสิ่งล้วนแต่เป็นของจริง หิมะเริ่มละลายผ่านมือของเขาและกลายเป็นหยดน้ำทุกสิ่งล้วนดูเป็นธรรมชาติ
ทรานซิลวาเนียเมืองเล็กๆนี้ถูกสร้างขึ้นตามแนวภูเขา เนื่องจากลูเซียสเป็นขุนนางคนเดียวที่เหลืออยู่คฤหาสน์ของเขาจึงถูกสร้างขึ้นบนพื้นที่สูงที่สุด รอยนั่งยองๆบนหลังคาและสามารถมองเห็นเมืองทั้งเมืองได้จากความสูงนี้ เขาสามารถมองเห็นเปลวไฟขนาดเล็กริบหรี่และควันบางๆทั่วเมืองเล็กๆแห่งนี้ มันเป็นควันที่ผู้คนเผาฟืนเพื่อสร้างความอบอุ่น
รอยดูฉากนี้ด้วยความสับสนทุกๆอย่างดูเป็นความจริงอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ แต่ให้ความรู้สึกถึงบรรยกาศย้อนยุคเช่นเดียวกับโลกในภาพยนตร์ของจักรวาลแวนเฮลซิ่ง รอยรู้สึกว่าสิ่งที่เขากำลังประสบอยู่นั้นคล้ายกับเรื่องราวในนวนิยายจำนวนมากมายที่เคยอ่าน
สิ่งที่แตกต่างคือเขาไม่พบเห็นเทพเจ้าองค์ใดและไม่ได้รับการมอบหมายภารกิจที่ระบุให้เขาทำสิ่งใดเลย รอยมายังโลกนี้ด้วยตนเองเพื่อตอบสนองต่อความละโมบของมนุษย์ที่เรียกปีศาจออกมา
สิ่งที่ทำให้รอยสับสนก็คือเขาควรจะสิ่งใดในโลกใบนี้
วิญญาณสี่ดวงลอยขึ้นมาหยุดอยู่ตรงหน้าของรอย รอยเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าสิ่งเหล่านี้คือวิญญาณที่ลูเซียสได้มา รอยไม่คาดคิดมาก่อนว่าลูเซียสจะฆ่าลูกน้องของเขาทันทีเช่นนี้
หลังจากรับวิญญาณมาแล้วรอยก็โยนมันเข้าปากทันทีและเริ่มรู้สึกถึงความสุขจากการกลืนกินวิญญาณ ทันใดนั้นรอยก็เข้าใจแล้วว่าไม่ว่าสถานที่แห่งนี้จะเป็นเรื่องในนิยายหรือว่าเป็นเรื่องจริงเขาก็ตัดสินใจที่จะมีชีวิตอยู่ในฐานะปีศาจไปแล้วดังนั้นเขาควรจะอยู่อย่างปีศาจที่แท้จริง เขาจะมองไปข้างหน้าและไม่ขัดขวางความต้องการของตนเองอีกต่อไปสิ่งที่เขาต้องทำคือเก็บเกี่ยววิญญาณ!
วิญญาณอันโอชะทำให้รอยกลับมามีสติสัมปชัญญะ รอยคว้าวิญญาณอีกสามดวงที่เหลือมาถือไว้และมองไปที่พวกมัน เขาพบว่าวิญญาณเหล่านี้จะเป็นวิญญาณคุณภาพต่ำแต่ทั้งสามก็ยังคงใหญ่กว่าที่รอยเคยได้รับมาตลอด
ซึ่งวิญญาณที่เขาเพิ่งกินเข้าไปสามารถเพิ่มขีดจำกัดพลังเวทขึ้นมากถึง 1.2 หน่วย
ฮะ? นี่หมายความว่าจิตวิญญาณของมนุษย์มีคุณภาพดีกว่าวิญญาณจากปีศาจหรือไม่? เป็นเพราะมนุษย์มีอารมณ์หลากหลายกว่าปีศาจใช่หรือเปล่า? รอยคิดอย่างสนใจ
ด้วยความคิดนี้รอยก็เข้าใจเหตุผลแล้วว่าทำไมประตูนรกจากโลกปีศาจจึงเชื่อมต่อกับโลกอื่น เป็นเพราะปีศาจรู้ว่าวิญญาณมนุษย์เป็นสิ่งที่ดีกว่าพวกเขาจึงต้องการเข้าไปในโลกอื่นๆเพื่อล่าวิญญาณมนุษย์
ขณะที่รอยกำลังตกอยู่ในความคิด ลูเซียสก็ปีนขึ้นไปบนหลังคาพร้อมกับหอบอย่างหนัก สิ่งนี้มันยากมากสำหรับคนอ้วนอย่างเขา
“นายท่าน…” ลูเซียสต้องการเอ่ยปากเพื่อเกลี้ยกล่อมให้รอยลงไป แต่เขาไม่รู้จะเริ่มอย่างไร
รอยรู้ว่าเขาต้องการอะไรแต่ไม่ได้สนใจ ฉันเป็นปีศาจแล้วทำไมฉันต้องแคร์ความรู้สึกของแกด้วยล่ะ?
แต่ในเวลาเดียวกันนั้นรอยก็สัมผัสได้ว่ามีกลิ่นหอมหวลจางๆแผ่ออกมาจากทางลูเซียส กลิ่นค่อนข้างเบาบางแต่ก็เพียงพอที่จะทำให้รอยน้ำลายไหล
รอยคิดในตอนแรกว่ามันเป็นความเข้าใจผิด จะเป็นไปได้อย่างไรที่ผู้ชายอ้วน ตัวเหม็น แถมยังชุ่มไปด้วยเหงื่อไคล จะทำให้รอยรู้สึกแบบนี้ได้ยังไง? แต่แล้วรอยก็ค้นพบว่ากลิ่นนี้ไม่ได้มาจากร่างกายของลูเซียส แต่มันเป็นกลิ่นที่โชยออกมาจากจิตวิญญาณของเขา!
เมื่อนึกถึงเรื่องที่ลูเซียสเพิ่งสังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของตนและส่งดวงวิญญาณทั้งสี่ให้แก่รอย
ตอนนี้เองที่รอยจุดประกายแห่งการรู้แจ้ง เป็นเพราะความเสื่อมทรามและจิตใจที่เริ่มตกต่ำของเขาหรือเปล่าที่ส่งผลให้จิตวิญญาณของเขาเปลี่ยนแปลงซึ่งเป็นที่มาของไอวิญญาณที่เย้ายวนเช่นนี้?
