บทที่ 144 ข้าจะกลับมา! (อ่านฟรี)

“เจสสิก้าข้าจำได้ว่าเจ้ามีชุดนักเต้นใช่ไหม”

เอ็ดเวิร์ดหันไปหาเครลิคสาวที่คอยติดตามทุกคนอย่างเงียบ ๆ

“ใช่ ข้ามี…” เจสสิก้าสะดุ้งเพราะเธอไม่คิดว่าเอ็ดเวิร์ดจะคุยกับเธอ แต่เธอก็ตอบอย่างรวดเร็ว “แต่นั่นเป็นไอเทมของนักสะสม ข้าทำเควสเพื่อเติมเต็มคอลเลกชันของข้า มันไม่ได้มีบัฟค่าสถานะอะไร”

“ชุดนักเต้นนั่นดูดีไหม” เอ็ดเวิร์ดถามตรง ๆ

“เอ๋?” เด็กสาวตามความคิดของเอ็ดเวิร์ดไม่ทัน เธอจึงตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ “งืออ…ไม่ใช่เรื่องที่ว่ามันดูดีไหม แต่มันมีผ้าน้อยชิ้นเกินไป…นั่น ไม่ใช่อะไรที่จะใส่ให้คนอื่นเห็นได้!”

ความจริงแล้วเจสสิก้าทำเควสคอลเลคชันสำเร็จเพียงเควสเดียว เหตุผลที่เธอทำเควสนี้ก็เพราะว่าเธอพบผู้เล่นหญิงที่แต่งงานแล้วคนอื่น ๆ พูดว่าชุดนี้เป็นที่ถูกใจคู่รักของพวกเธอมาก เธอจึงออกไปทำมันด้วยความอยากรู้อยากเห็น และด้วยความหวังที่ไร้เดียงสา

สุดท้ายเมื่อเธอทำเควสเสร็จ และได้เห็นชุดนักเต้นที่เปิดเผย และมีท่อนบนโปร่งใส เด็กสาวจากหมู่บ้านชนบทก็เกือบจะตายด้วยความอับอาย

เธอไม่กล้าแม้แต่จะใส่ชุดนี้ไว้ในตู้เสื้อผ้าในห้องของเธอ เพราะกลัวว่าจะมีใครมาเห็น ด้วยเหตุนี้เธอจึงยัดชุดนั้นไว้ใต้กระเป๋าเธอ (ชุดนั้นแทบจะไม่มีผ้าเลย ดังนั้นมันจึงไม่เปลืองพื้นที่ใด ๆ) แม้ว่าเธอจะลำบากใจที่จะใส่มัน แต่ชุดนี้ก็สวยมากและเธอก็ค่อนข้างชอบมัน

อีกอย่างผู้เล่นชายก็มี 'ชุดเจ้าชาย' เป็นชุดคู่ของชุดนักเต้นในหน้าคอลเลกชัน และมันก็ดูดีเช่นกัน แต่มันหนักถึง 12 กิโลกรัม นั่นรวมทั้งเครื่องประดับและตราที่ติดมาด้วย มันจึงดูเทอะทะราวกับเกราะหนัก ซึ่งทำให้มันกลายเป็นไอเทมดีบัฟในตัวเอง เช่นเดียวกับหมวกปลาที่ไม่เป็นที่นิยม

“เยี่ยมมาก!” เอ็ดเวิร์ดดีใจ

ปฏิกิริยาของเขาทำให้เจสสิก้าประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม และเธอรู้สึกเหมือนจะเป็นลมขณะที่เลือดไหลขึ้นสมอง และหัวใจเต้นแรง...

เป็นไปได้ไหมว่า เอ็ดเวิร์ดเขา…

“เอาชุดนั้นให้โจใส่” เอ็ดเวิร์ดพูด

เด็กสาวหัวใจหยุดเต้นทันที

'อะไร?' เจสสิก้า

'???' โจ

“ถ้าข้าเดาไม่ผิด…” เอ็ดเวิร์ดไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าแปลก ๆ ของเจสสิก้า และยิ้มราวกับว่าเขามีทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม “พวกมนุษย์เงือกน่าจะชอบกล้ามอก…หรือไม่ก็เหยื่อที่อ้วนกว่า นั่นคือเหตุผลที่คนอื่น ๆ ไม่สามารถล่อพวกมันออกมาได้ นอกจากโจ!”

เจสสิก้าเหลือบมองไปที่หน้าอกอันแข็งแกร่งของโจ และมองลงไปที่หน้าอกของเธอเอง

[ระบบ: เจสสิก้าตรวจดูหน้าอกของตัวเอง แต่ไม่พบอะไรเลย]

“…”

จู่ ๆ เจสสิก้าก็รู้สึกสมเพชตัวเองขึ้นมา

☆

10 นาทีต่อมา

เมื่อโกวต้านกลับมายังที่หลบภัยชั่วคราวของปาร์ตี้ หลังจากตรวจสอบการเคลื่อนไหวของมนุษย์เงือก เขาก็เห็นคนแปลกหน้ายืนอยู่ในหมู่เพื่อน ๆ

ชายคนนี้สวมชุดที่ทอจากผ้ากึ่งโปร่งแสง มันบางเบาและพริ้วไหวจนไม่น่าเชื่อ มันเป็นชุดอันศักดิ์สิทธิ์ที่ตัดเย็บออกมาได้ชวนฝัน แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามันเป็นชุดที่เปิดเผยมากกว่าชุดที่สาว ๆ ในย่านโคมแดงของแลงคาสเตอร์ส่วมใส่

ความจริงส่วนบนของชุดไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นเสื้อผ้าด้วยซ้ำ มันมีผ้าสามเหลี่ยมเพียง 2 ชิ้นที่ใช้ปิดส่วนสำคัญโดยผูกกันไว้ด้วยเชือกเส้นเล็ก ๆ

-และมีขนหน้าอกเหนือกล้ามอกพริ้วไหวไปตามลม

มงกุฏที่อยู่เหนือหัวของชายคนนั้นก็เปล่งประกายระยิบระยับยิ่งกว่ามงกุฎที่แพงที่สุด อัญมณีทั้งหมดที่ฝังอยู่บนนั้นไม่ได้สะท้อนแสง แต่กลับส่องประกายแวววาวอันน่าหลงใหลด้วยตัวของมันเอง โดยอัญมณีที่อยู่ตรงกลางนั้นดูเหมือนจะมีทั้งจักรวาลอยู่ในนั้น เพียงแค่มองไปที่มัน ก็ทำให้ใครต่อใครหลงเสน่ห์ได้แล้ว

แต่เนื่องจากความกระจุ๋มกระจิ๋มของมัน จึงทำให้มงกุฏแพลตตินั่มนั้นดูน่ารักขึ้นมาทันที

-และใบหน้าชายคนนั้นก็มีจอนและหนวดเคราที่เด่นชัด (ที่ไม่ตรงกับอายุของเขา)

เสื้อผ้าบนร่างกายของคนแปลกหน้าจะเปลี่ยนสีไปเรื่อย ๆ ตามแสงและเงาเหมือนกับเมฆที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า ชุดของเขาเปล่งแสงอ่อน ๆ ดูนวลตา ราวกับว่ามันเป็นชุดของเทพธิดาในตำนาน เห็นได้ชัดว่าทั้งที่กระโปรงนั้นยาวถึงข้อเท้า แต่กลับน่าประทับใจมาก เพราะด้านข้างทั้ง 2 ด้านของกระโปรงผ่าสูงจนเขาไม่รู้ว่าจะเอาสายตาไปมองที่ไหนดี

-และมีขนหน้าแข้งพริ้วไหวไปตามสายลม

“อ๊าาาาาาาาาาาาาาา! ตาข้า!” โกวต้านล้มลงกับพื้น เขากุมดวงตาและกรีดร้อง "ดวงตาของข้า!"

โจในชุดนักเต้นรู้สึกอับอายจากปฏิกิริยาของโกวต้านและเตะเขา (ทำให้เครื่องหมาย -1 ปรากฏขึ้นเหนือหัวของโกวต้าน) “อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ ว่าเจ้าปรับระดับความเจ็บปวดเป็น 10% แล้ว!”

โกวต้านหลบการโจมตีขณะที่หัวเราะเสียงดัง “ข้าไม่อาจตาบอดคนเดียวได้! ข้าจะอัปโหลดภาพนี้ลงไปในฟอรัม!”

“เจ้ากล้ารึ?! วอนตายซะแล้ว!” ด้วยความตกใจ โจก็ชักดาบออกมาทันทีและเหวี่ยงดาบไปยังโกวต้าน ที่กำลังหัวเราะรวนขณะที่เขาหลบการโจมตีของโจอย่างชำนาญ

ที่มุมหนึ่ง สีหน้าของเจสสิก้ามืดหม่น เธอนั่งจับเข่าทำราวกับว่าเธอได้ปลงชีวิตแล้วขณะพึมพำว่า “…ข้าไม่ต้องการชุดนั้นคืนแล้ว…ยังไงข้ามันก็แค่ตู้เสื้อผ้าเคลื่อนที่สินะ…”

แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ได้เริ่มต่อสู้กับมนุษย์เงือกจริง ๆ แต่ปาร์ตี้ผู้เล่นชั้นยอดนี้ก็รู้สึกราวกับว่าพวกเขาได้ถูกทดสอบซ้ำ ๆ และได้ถูกทำลายล้างไปแล้ว

“มันจะได้ผลจริง ๆ เหรอ” เอลีน่าถามเอ็ดเวิร์ดด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจระดับความหายนะของการแต่งตัวข้ามเพศ และสภาพของโจในชุดนักเต้น

ปฏิกิริยาของผู้เล่นทั้งกลุ่มสั่นคลอน และความเชื่อมั่นอันเต็มเปี่ยมของเอ็ดเวิร์ดก็เช่นกัน “ก็ น่าจะ…”

ในที่สุดเอ็ดเวิร์ดก็ตัดสินใจที่จะลอง

โจก็แต่งไปแล้ว และหากให้เขาหยุดตอนนี้ มันก็จะดูเหมือนว่าพวกเขาแค่หลอกให้โจแต่งหญิงเท่านั้น

☆

มนุษย์เงือกจับอีกัวน่าทะเลได้จากที่ไหนสักแห่ง แต่ขณะที่พวกมันกำลังจะฉีกเหยื่อกิน ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ดึงดูดความสนใจของพวกมัน

“ฮิฮิ~”

ไม่ไกลนัก โจที่แต่งหญิงร่างกำยำกำลังบิดตัวอย่างเชื่อช้า เขาพยายามอ่อยมนุษย์เงือกอย่างเต็มที่ และอวดกล้ามอกของเขาให้มากที่สุดตามที่เอ็ดเวิร์ดบอก

ขณะที่เขาทำเช่นนั้น เขาก็ใช้ทักษะยั่วยุของเขาไปด้วยเมื่อมนุษย์เงือกทุกตัวหันมามองเขา

ไม่เหมือนเสียงของเขาตามปกติ ครั้งนี้เขากำลังบีบเสียงเล็กเสียงน้อยที่แปลกประหลาดออกมาว่า “มา~ หา~ พ่อ~ แร้ว~”

อีกด้านหนึ่ง โกวต้านที่ซุ่มดูอยู่ก็หงายหลังนอนแผ่กับพื้น และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วขณะ ถ้าเขาพูดได้ตอนนี้เขาคงจะพูดว่า 'โอ้ววม่าย! ข้ากำลังขะขำตายแล้ว!' ขณะพยายามกั้นเสียงหัวเราะอย่างเต็มที่

ขณะที่โจกำลังคิดว่าแผนนี้ล้มเหลว เพราะมนุษย์เงือกไม่ได้ขยับเลยตั้งแต่ที่เขาอ่อย พวกมนุษย์เงือกทั้งหมดก็กระโจนเข้าใส่เขา เพียงแค่มองผ่าน ๆ ก็จะเห็นว่าหนึ่งในสามของประชากรมนุษย์เงือกทั้งหมดในพื้นที่ส่วนกลาง กำลังวิ่งเข้าใส่โจ!

“เชี่ย!” โจมีเวลากรีดร้องเพียงคำเดียว ก่อนที่เขาจะหันหลังวิ่งหนี

ไม่นานหลังจากที่โจและมนุษย์เงือกหายไปจากสายตา บนเนิน โกวต้านที่ขำจนท้องแข็งในที่สุดก็ฟื้นตัวแล้ว เขายกนิ้วโป้งให้เอ็ดเวิร์ด ก่อนที่เขาจะไล่ตามฝูงมนุษย์เงือกไปอย่างลับ ๆ

เนื่องจากชุดนักเต้นไม่ได้มีบัฟเพิ่มความเร็ว และคลาสนักดาบวิญญาณก็ไม่ได้มีความคล่องตัวมากนัก โจจึงอยู่ได้ไม่นาน งานของโกวต้านนั้นง่ายมาก หลังจากที่โจเตะถังแล้ว สิ่งเดียวที่เขาต้องทำคือหยุดไม่ให้มนุษย์เงือกกลับขึ้นไปในพื้นที่ส่วนกลาง หากเขาหยุดไม่ได้ เขาก็จะต้องฆ่ามนุษย์เงือกให้ได้มากที่สุด เพื่อให้จำนวนของพวกมันลดลง

ขณะที่มนุษย์เงือกหนึ่งในสามหายไปเพราะโจ จำนวนมนุษย์เงือกในพื้นที่ส่วนกลางก็เบาบางลง นั่นทำให้เอ็ดเวิร์ดและคนอื่น ๆ สามารถเข้าใกล้นักบวชชั้นสูงที่อยู่ท่ามกลางฝูงมนุษย์เงือกได้ง่ายขึ้น!

“เอลีน่า ตอนนี้แหละ!”

ในฐานะดาเมทหลักที่แท้จริงของปาร์ตี้ เอลีน่าจึงเรียกหอกทองคำออกมา เพื่อเปิดการโจมตีไปยังนักบวชชั้นสูงมนุษย์เงือก!

“หอกแห่งชัยชนะ!”

หอกศักดิ์สิทธิ์สีทอง พุ่งเข้าหาเป้าหมายราวกับสายฟ้าฟาด!

ทีแรกปาร์ตี้ของเอ็ดเวิร์ดอยู่ห่างจากนักบวชชั้นสูงมากเกินไป แม้ว่าโจจะล่อฝูงมนุษย์เงือกขนาดใหญ่ออกไป แต่คาถาของเอ็ดเวิร์ดและลูกธนูของโกวต้านก็ไม่สามารถเข้าถึงตัวมันได้ มีเพียงเอลีน่า นักบุญหญิงฝึกหัดที่มาพร้อมกับโบนัสคลาสเท่านั้น ที่มีพลังที่เป็นอันตรายต่อนักบวชชั้นสูง! นั่นยังเป็นสาเหตุที่ทำให้เอลีน่าถูกไล่ล่าโดยมนุษย์เงือกก่อนหน้านี้

แต่นักบวชชั้นสูงมนุษย์เงือก ก็เป็นชนชั้นสูงเช่นกัน ดังนั้นมันจึงสามารถตรวจพบการชาร์จพลังศักดิ์สิทธิ์ของเธอได้อย่างง่ายดาย ในขณะที่เอลีน่าส่งหอกของเธอออกไป นักบวชชั้นสูงก็ได้กางโล่ครึ่งวงกลมสีฟ้าอ่อนออกมาแล้ว

นั่นเป็นโล่เดียวกับที่ปิดกั้นการลอบโจมตีก่อนหน้านี้ของเอลีน่า

แม้จะมีระยะทางสั้นกว่าและเร็วกว่าเดิม แต่นักบวชชั้นสูงก็ลดขนาดโล่ลงอย่างเหมาะสม เพื่อแลกกับการร่ายที่เร็วขึ้น แต่ยังคงป้องกันได้

สำหรับมัน ไม่สำคัญหากมันต้องสังเวยชีวิตของมนุษย์เงือกทุกตัว ตราบใดที่มันอยู่รอดได้ มันก็ชนะ!

ข้อได้เปรียบด้านความเร็วที่น้อยกว่า 1 วินาทีนั้น ปกติแล้วไม่อาจทำลายโล่ของนักบวชชั้นสูงได้ เมื่อหอกสีทองปะทะกับโล่ ตัวหอกก็แตกสลายเหมือนวัตถุเปราะบางที่ทำจากแก้ว และระเบิดออกเป็นจุดแสงนับไม่ถ้วน

ขณะเดียวกัน นักบวชชั้นสูงมนุษย์เงือกก็ได้สั่งให้มนุษย์เงือกทุกตัวโจมตีพวกเขาทันที

ทักษะของเอลีน่าจะกลายเป็นจุดแสงจำนวนนับไม่ถ้วน เจ้านั่นกลับไม่ได้สังเกตเลยว่า เอลีน่าได้ซ่อนลูกบอลสีแดงขาวขนาดเล็กไว้ในหอกแห่งชัยชนะที่เธอขว้างออกไป!

ลูกบอลลอยข้ามโล่ที่หัวหน้านักบวชสร้างขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองจากทักษะของเอลีน่า จากนั้นลูกบอลก็ระเบิดเป็นควันสีขาวทันทีที่มันตกลงสู่พื้น!

มนุษย์เงือกทุกตัวที่อยู่ใกล้ ๆ ต่างก็ตกตะลึง

จากนั้นในเสี้ยววินาทีถัดมา คล็อกกาโตว์มนุษย์กบก็พุ่งออกมาจากควัน โดยที่คาบแซฟไฟร์ทะเลที่มันขโมยมาจากนักบวชชั้นสูงไว้ในปาก!

“โจตายแล้ว!” เอ็ดเวิร์ดผู้ซึ่งสามารถเฝ้าดูข้อมูลของคนในปาร์ตี้ได้ตลอดเวลาตะโกนใส่เอลีน่า ที่ยังคงฟาดค้อนดาวตกของเธอ (เกมไบเบิ้ล)

"ถอย!"

“คล็อกกาโตว์กลับมา!” เอลีน่าตะโกนใส่มนุษย์กบ

แต่ถึงอย่างนั้นคล็อกกาโตว์ก็ถูกมนุษย์เงือกล้อมไว้แล้ว และเอลีน่าก็ไม่สามารถเรียกเขากลับมาได้เพราะเขาอยู่นอกระยะ

เมื่อคล็อกกาโตว์เห็นแบบนั้น แววตาของเขาก็เปล่งประกายเด็ดเดี่ยว เขาไม่ได้วิ่งหนีอีกต่อไป เขายัดแซฟไฟร์ทะเลเข้าปากทันที ก่อนจะเงยหน้าขึ้นฟ้า และกลืนมันลงไปอย่างดัง

“คล็อก—!”

เสี้ยววินาทีถัด มาเขาก็ถูกฝูงมนุษย์เงือกที่บ้าคลั่งท่วมทับ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยกนิ้วโป้งขึ้นเหนือหัวพวกมนุษย์เงือก...

--------------------------------------------------

เพจ FC-Translate