ระบบใช้จ่าย ตอนที่ 114
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 114: เครื่องดื่มไมท์ สุดยอดไมท์
เทียนจิง เฟิงเนียวฟิล์ม
ผู้อำนวยการหนิงซิงจู่กระแทกมือกับโต๊ะของเขาในขณะที่เขาพูดว่า "ดูนี่สิ ดูนี่ ผลิตหนังโดยใช้งบประมานต่ำ อย่างมากก็ประมานหนึ่งหมื่น ความยาวหนังมากกว่าสิบนาที แต่กลับเป็นที่นิยม! ฮะ! พวกเราก็สร้างหนังเหมือนกัน แต่ทำไมถึงได้โปรโมทใหญ่กว่าเรา!"
พนักงานคนหนึ่งพูดพึมพำว่า "ทำไมคุณไม่ลองดูชาร์ตอันดับที่โดดเด่นล่ะ ... "
"ชาร์ตอันดับที่โดดเด่น?" หนิงซิงจู่เดินไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว ก่อนที่จะสาดน้ำลายไปทั่วใบหน้าของพนักงานในขณะที่เขาพูดว่า "นั่นมันก็เพราะความสามารถ ไม่ใช่เพราะโชคช่วยหรอก ด้วยสคริปต์ที่แกสร้างมา แกคิดว่าแกทำผลงานได้ดีแล้วอย่างนั้นเหรอ?!"
พนักงานได้แต่ตกใจและพูดไม่ออก
…
เซี่ยงไฮ้ เมืองเทียนไห่ วินด์เพอร์ชัวร์ฟิล์ม
"แตกต่าง นี่คือความแตกต่างอย่างแท้จริง!" ผู้อำนวยการวังเฮาฉี่ถอนหายใจ "ผลิตด้วยงบประมาณนิดเดียวและเป็นเพียงหนังสั้น! ส่วนหนังที่เราสร้างในครั้งที่แล้วกลับใช้เงินลงทุนไปห้าล้านหยวน ทำเงินได้แค่แปดล้านในบ็อกซ์ออฟฟิศและหักค่าใช้จ่ายทั้งหมด เราก็ทำไปได้เพียงหนึ่งล้านเท่านั้น แต่ดูนี่สิ" วังเฮาฉี่ชี้ไปที่หน้าจอแล็ปท็อปของเขา "ผลิตหนังต้นทุนน้อย ใช้เงินลงทุนแค่หนึ่งหมื่นหยวนเท่านั้น แต่กลับมีผู้คนดาวน์โหลดมากกว่าหนึ่งล้านครั้ง! 10% ต่อการดาวน์โหลดหนึ่งครั้งจะมีมูลค่ามากกว่า 100,000 หยวน! เขาปล่อยหนังสั้นออกมานานรึยัง? ปล่อยออกมากี่ชั่วโมงแล้ว?"
พนักงานคนหนึ่งตอบเบา ๆ ว่า "เอ่อ ... ประมาณครึ่งวันครับ ... "
"ครึ่งวัน! มากกว่า 500,000 การดาวน์โหลด ใช้เวลาเพียงครึ่งวัน นั่นมันกำไรถึงห้าหมื่น! และเพิ่งเริ่มขึ้นเองนะ!" วังเฮาฉี่กล่าวอย่างไม่เต็มใจ "แค่ครึ่งวันก็มีผู้คนดาวน์โหลดเป็นจำนวนมาก ถ้ามีคนดาวน์โหลด 20 ล้านครั้งต่อเดือนล่ะ นั่นคือกำไรหนึ่งล้าน! ลงทุนแค่ 50,000 หยวน เพื่อแลกกับหนึ่งล้าน! นอกจากนั้น พอคิดถึงผลกำไรจากการโฆษณาแล้วด้วยมันก็..."
พนักงานคนหนึ่งตอบว่า "เอ่อ ... ประมาณสามล้านครับ ... "
"สามล้าน? ไม่เลย! มันเยอะมาก!" วังเฮาฉี่กล่าวต่อว่า "ตอนนี้หนังสั้นของเขาดังจนเป็นไวรอล ถ้าเขารับโฆษณาเพิ่มอีกอีกจะได้เงินเพิ่มอีกห้าล้านหยวน!"
"หายนะ! นี่มันคือความแตกต่างครั้งใหญ่ของวงการภาพยนต์แล้ว!"
…
เมื่อหนังสั้นไม่คาดคิด! ออกอากาศ ก็ได้ทำให้เกิดพายุในวงการบันเทิงภาพยนตร์ บริษัทภาพยนตร์เกือบทั้งหมดในประเทศต้องจัดการประชุมภายในและจะมีเพียงหนึ่งหัวข้อสำหรับการประชุม คือ เรื่องหนังสั้นหงต้าหลี่สร้างปาฏิหาริย์อย่างไม่คาดคิด!
เห็นได้ชัดว่านี้คือพายุลูกใหญ่ หนังสั้นที่มีชื่อว่าไม่คาดคิด! และทุกอย่างมันก็เพิ่งจะเริ่มต้น
…
ชายคนหนึ่งกำลังพูดกับแฟนสาวที่กำลังโกรธเขาอยู่ "ลูลู่ ไม่โกรธใช่ไหม? ฉันขอโทษที่ทำให้เธอโกรธ โกรธแบบนี้ไม่ดีต่อร่างกายนะ อย่าโกรธเลย"
ผู้หญิงคนนั้นอารมณ์เสียและตะโกนเสียงดัง เธอพูดว่า "ฉันจะไม่โกรธได้ยังไง? คุณไม่ใส่ใจฉันเลย"
ชายคนนั้นจับมือผู้หญิงอย่างระมัดระวัง "ฉันรู้ เราไปดูหนังด้วยกันไหม? ฉันได้ยินมาว่ามีหนังสนุกๆเมื่อไม่นานมานี้ พวกเราไปดูกันมั้ย? โอเค?"
ผู้หญิงคนนั้นลังเลเล็กน้อย แต่ก็เห็นด้วย "โอ …โอเค…"
ที่ร้านอินเทอร์เน็ต เขาเปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มดูหนังทันที หนังสั้นไม่คาดคิด!
"โอ้ มันหายไป ... "
ผู้หญิงที่อารมณ์เสียอยู่ ก็ไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้อีกต่อไป พรู้ดดด!
ห้านาทีต่อมาพวกเขาประสานมือกัน
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า "ถ้าฉันถูกราชาปีศาจลักพาตัวไป ที่รักจะมาช่วยฉันไหม?"
ชายคนนั้นหัวเราะในขณะที่เขาตอบว่า "ช่วยสิ แต่ฉันจะหาอาวุธที่ดีกว่านี้แน่นอน ดีกว่าดาบของเล่นแบบในหนังนี้ ฮิฮิ"
ผู้หญิงคนนั้นพูดว่า "อืม แต่ราชาปีศาจคงจะแข็งแกร่งกว่านี้แน่ ๆ ที่รักจะต้องระวังตัวนะ"
ชายผู้นั้นกล่าวว่า "ไม่ว่าราชาปีศาจจะแข็งแกร่งแค่ไหน ฉันก็จะชนะให้ได้"
…
ในโรงพยาบาล มีชายคนหนึ่งกำลังจะถอดเสื้อเพื่อให้หมอตรวจ "หมอ อาการผมเป็นยังไง หมอจะสั่งยาเพิ่มให้ผมไหม? หมอ ผมจะหายรึเปล่า?"
หมอยิ้มในขณะที่เขาพูดว่า "คุณหายดีแล้ว คุณไม่ต้องรับยาอีก"
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ชายคนนั้นก็อารมณ์เสียและลังเล "มันเป็นไปได้ยังไง? ผมไม่ต้องทานยาแล้วหรอ? หมอคิดว่าผมหายดีจริงๆเหรอ?"
หมอตกตะลึงและสับสนกับคำพูดของชายคนนั้น เขาลังเลและพูดว่า "อืม ก็อาจจะนะ หรือบางทีหมอควรให้ยาคุณเพิ่มอีก?"
เมื่อได้ยินสิ่งที่หมอพูด ใบหน้าของชายผู้นั้นก็ดูแจ่มใส "ใช่แล้ว ผมต้องการยาจากถังเวชกรรม!"
หมอสับสน "เอ่อ ... แล้วทำไมต้องเป็นยาของถังเวชกรรม"
ชายคนนั้นส่ายหัวแล้วพูดว่า "ก็เพราะ ถังเวชกรรม อย่าหยุดทานยาไงล่ะ! คุณหมอไม่เคยได้ยินมุขนี้เหรอ? หมอนี้ล้าสมัยชะมัด ผมอุตสาห์เอามาเล่นด้วยเลยนะเนี่ย!"
หมอหยิบปากกาขึ้นมาและเริ่มเขียนใบสั่งยาจำนวนหนึ่ง ไม่กี่นาทีต่อมา ชายคนนั้นก็เดินออกจากห้องตรวจหมอไปอย่างมีความสุข หมอส่ายหัว "แปลกนะ ทำไมถึงมีคนที่ต้องการทานยา ทั้งๆที่หาย แล้วอะไรคืออย่าหยุดทานยาฟร๊ะ?"
แน่นอนว่ายาทั้งหมดที่แพทย์สั่งก็จ่ายยามาจากบริษัทถังเวชกรรม เมื่อผู้ป่วยทานยา พวกเขาร่าเริงและหัวเราะในขณะที่กำลังจะทานยา ราวกับเป็นบ้า!
…
ซูเปอร์มาร์เก็ตรายใหญ่ทั่วประเทศ
ชายหนุ่มคนหนึ่งถามขณะที่เขาเดินเข้าไปในซุปเปอร์มาร์เก็ต "พ่อค้า คุณมีเครื่องดื่มไมท์ไหม? ผมต้องการหนึ่งลัง!"
พ่อค้าดูเดือดร้อน "ไม่ ... ฉันไม่มีแล้ว ... ฉันพูดจริงๆนะ ไม่มีแล้ว"
คนหนุ่มสาวถูกล้างสมอง ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ทุบโต๊ะ "บ้าเอ้ย! คุณไม่มีเลยหรอ? แล้วทำไมยังเปิดร้านอยู่? ฉันไปซูเปอร์มาร์เก็ตมาห้าแห่งแล้ว แต่มันไม่มีขายเลย! ฉันรู้สึกไม่สบายใจ ถ้าฉันไม่ได้ดื่มไมท์ทุกวัน โอ้ยจะบ้าตาย!”
พ่อค้าร้านซูเปอร์มาร์เก็ตแทบจะน้ำตาไหล "ฉันก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นแบบนี้หรอนะ ฉันเองก็เพิ่งขอให้พวกเขาส่งมาหกลังที่นี้ แต่พวกเขาบอกว่าขายหมดไปแล้วก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วโมง พวกเขาทั้งหมดก็พูดประโยคเดียวกันเลยว่า พวกเขาคงไม่สบาย ถ้าพวกเขาไม่ได้ดื่มไมท์ทุกวัน แถมพวกเขายังพูดอีกว่า หากพวกเขาไม่ได้ดื่มไมท์ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำงาน ว่าแต่น้ำไมท์นั้น มันอร่อยจริงๆหรอ?"
ชายหนุ่มถูคางของเขาและพูดว่า "คุณจะไปรู้อะไร! บ้าเอ้ย! คนจำนวนมากต่างก็รู้สึกเหมือนกันกับฉัน งั้นฉันจะไปถามซูปเปอร์มาร์เก็ตอีกแห่งดีกว่า"
หลังจากที่คนหนุ่มสาวออกไป พ่อค้าร้านซูเปอร์มาร์เก็ตก็ได้แต่มึนงง
พ่อค้าก็งง "เอ๊ะ มันอร่อยขนาดนั้นเลย หรือว่ามันจะอร่อยจริงๆนะ?"
ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ เด็กหนุ่มอีกคนก็เดินเข้ามาในร้าน
พ่อค้าก็ได้ถามว่า "น้องชายมาที่นี่เพราะต้องการเครื่องดื่มกระทิงแดงสองขวดใช่ไหม?"
ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาดูเหมือนจะไม่ได้สนใจอะไรนัก "ใครเขาดื่มกระทิงแดงกัน? ทุกคนเขาดื่มเครื่องดื่มไมท์กันหมดแล้ว เครื่องดื่มไมท์คือเครื่องดื่มที่สุดยอด! ฉันแทบจะรู้สึกไม่สบาย ถ้าฉันไม่ได้ดื่มไมท์ทุกวัน! พ่อค้า อย่าบอกนะว่าคุณไม่มีขายแล้ว ฉันถามซูปเปอร์มาเก็ตมาหลายแห่งและพวกเขาก็ขายหมดแล้ว หากคุณไม่มี ฉันคงต้องไปสั่งซื้อโดยตรงจากคนขายเครื่องดื่มไมท์แล้วล่ะ!"
พ่อค้าเองก็รู้สึกหดหู่ "ปัญหาคือฉันไม่มีของในสต๊อกจริงๆ เอาเป็นอย่างอื่นแทนได้ไหม?"
เด็กหนุ่มก็ได้แต่อารมณ์เสีย "มียี่ห้ออื่นที่เทียบเครื่องดื่มไมท์ได้รึไง? เครื่องดื่มไมท์ สุดยอดไมท์ ไม่มีอะไรเทียบได้ ฉันต้องรีบไปถามซูปเปอร์มาร์เก็ตแห่งอื่น แล้ว ไม่อย่างนั้น ฉันคงรู้สึกไม่สบาย!"
