บทที่ 13 กำเนิดปีกปีศาจ
บทที่ 13 กำเนิดปีกปีศาจ
รอยไม่ได้มีความคิดที่อยากจะเสี่ยงชีวิตลงไปแช่ธารแมกม่า อย่างไรก็ตามเขาเป็นแค่เพียงปีศาจตัวเล็กและเขาไม่สามารถต่อกรกับอารานิย่าได้อย่างแน่นอน แต่รอยก็ต้องขอบคุณเธอที่ปล่อยให้เขามีโอกาศและใช้ข้อดีของร่างกายที่เล็กและน้ำหนักเบา
เป็นผลให้รอยหนีการไล่ล่าจากอารานิย่าได้สำเร็จ เธอตกตะลึงเมื่อเห็นเขากระโดดขึ้นไปบนหิน!
เธอคงไม่กล้าที่จะไล่ตามมาและทำแบบเดียวกับเขาหรอกใช่ไหม?
แต่ถ้าเธอลองจริงๆมันคงไม่ต่างจากการฆ่าตัวตาย…
อารานิย่ากระทืบขาแมงมุมลงกับพื้นอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่เธอเฝ้ามองรอยไหลไปตามธารลาวา
เธอคิดไม่ออกจริงๆว่าปีศาจน้อยตัวนี้โชคดีหรือเขาวางแผนวิธีการหลบหนีมาตั้งแต่แรก ถ้าเป็นอย่างหลังละก็ปีศาจน้อยตัวจะต้องน่ากลัวมากเพียงใด เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งเกิดได้ไม่นานแต่กลับมีไหวพริบฉลาดเหมือนปีศาจเก่าแก่ ปีศาจที่มีสติปัญญาเช่นนี้จะเป็นเพียงปีศาจระดับต่ำได้อย่างไร?
ไม่เลยเศษวิญญาณของฉันยังอยู่ในมือของเขาและเขาจะต้องกินพวกมันแน่ๆ ถ้าฉันปล่อยให้หนีไปแบบนี้มันจะต้องสร้างความเสียหายอย่างมากให้กับจิตวิญญาณของฉัน
เมื่อเห็นร่างโคลนของเธอที่เพิ่งตามมาถึงอารานิย่าก็กัดฟันและส่งพวกมันออกไป
กระโดด! ทุกคนกระโดดลงไป!
อารานิย่าไม่กล้าเสี่ยง แต่ปีศาจแมงมุมร่างแยกของเธอสามารถทำได้แต่ถ้าพวกมันทำพลาดตกลงไปตายละก็ เธอเองก็จะไม่สามารถกู้คืนชิ้นส่วนวิญญาณของเธอได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอตาบอดจากความโกรธ เธอไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเธอจะต้องสูญเสียพลังที่สะสมมาไปมากเท่าไหร่ด้วยน้ำมือของปีศาจตัวน้อย เธอต้องการที่จะฆ่ารอยแม้ว่ามันจะหมายถึงการสูญเสียเศษวิญญาณของเธอไปก็ตาม
แต่รอยจะไม่ทราบถึงสิ่งที่เธอคิดจริงๆหรือ?
หินที่ลอยอยู่บนหินหนืดก้อนนี้ไม่ใหญ่นักและมันสามารถบรรทุกรอยไว้ได้เพียงคนเดียวเท่านั้น ในสถานการณ์เช่นนี้มีเพียงทิศทางเดียวที่ปีศาจแมงมุมสามารถกระโดดมาได้รอยจึงโบกหางและฟาดพวกมันออกไปจนทำให้เหล่าปีศาจแมงมุมตกลงไปในแมกมา
ในท้ายที่สุดหลังจากที่สูญเสียลูกสมุนไปอีกสองสามตัว อารานิย่าก็ไม่กล้าที่จะให้แมงมุมปีศาจกระโดดไปอีก เธอไม่ได้ตาบอดอย่างโง่งมและเห็นได้ว่าการกระทำนี้เป็นการฆ่าตัวตายอย่างไร
“แมลงตัวน้อยที่น่ารังเกียจ!” อารานิย่เริ่มโจมตีด้วยวาจา แต่เธอรู้คำศัพท์ไม่มากนักเธอจึงเรียกชื่อนี้ออกมาซ้ำๆ “เจ้าจะซ่อนตัวได้นานแค่ไหน? แกจะไม่สามารถขึ้นฝั่งได้ตราบเท่าที่ฉันติดตามแกไป ถ้าเจ้ายังอยู่บนหินก้อนนั้นอีกไม่นานมันจะต้องไหลลงสู่ระดับล่างของอบิส ในหุบเหวนั่นเจ้าจะได้พบกับปีศาจที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกเขาทุกคนสามารถบดขยี้แกได้อย่างง่ายดายด้วยนิ้วเดียว!”
รอยตะลึง ในโลกนี้มีพื้นที่ระดับต่ำกว่าอย่างแน่นอนและดูเหมือนว่าปีศาจอื่นๆจะเรียกโลกใต้ดินนี้ว่าอบีสหรือหุบเหว จุดสิ้นสุดของแม่น้ำลาวานี้ไหลลึกลงไปมากแค่ไหนกัน?
แน่นอนว่ารอยไม่สามารถปล่อยให้เขาร่องลอยต่อไปแบบนี้ได้อีก รอยหันศีรษะไปและเห็นว่าริมฝั่งแม่น้ำยังอยู่ค่อนข้างไกลและอารานิย่ายังคงติดตามมา แม่น้ำลาวานี้กว้างกว่าที่เขาคาดไว้ด้วยตา ห่างจากฝั่งตรงข้ามอย่างน้อยสี่เมตรมันค่อยๆลอยห่างออกจากฝั่งไปเรื่อยๆและเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะกระโดดข้ามกลับไปเหมือนตอนแรก
แม้ว่าเขาต้องการใช้หินก้อนนี้เป็นเรือชั่วคราวแต่รอยก็ไม่พบอะไรที่เขาจะใช้เป็นไม้พายได้ ยิ่งไปกว่านั้นไม้พายธรรมดาจะละลายในลาวาร้อนๆนี้ในทันที
ดังนั้นรอยจึงรู้สึกเหมือนเขาติดอยู่ในกับดัก
อารานิย่าเย้ยหยันเมื่อเห็นสีหน้าลังเลใจของรอย
อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะหัวเราะเธอก็เห็นรอยใช้มือเคาะหลังศีรษะจากนั้นก็ใช้กรงเล็บตวัดไปมาบนอากาศที่ว่างเปล่า
เจ้าแมลงตัวน้อยตัวนี้กำลังทำอะไรอยู่? อารานิย่างุนงง
นี่ฉันลืมไปได้อย่างไรว่าฉันมีเศษวิญญาณเก็บไว้มากมายรอยบ่นขณะนั่งอยู่บนก้อนหิน เขาเรียกหน้าต่างระบบขึ้นมาตรวจสอบและเห็นว่าเขาได้รับชิ้นส่วนวิญญาณประมาณห้าสิบชิ้น หากชิ้นส่วนวิญญาณเหล่านี้เกิดจากวิญญาณของอารานิย่าเขาอาจจะสามารถใช้งานมันได้?
ถ้าใช้งานได้จริงๆละก็ฉันจะหมดปัญหาทันที!
ด้วยความคิดนี้รอยก็เริ่มร่างภาพ
คราวนี้รอยวาดเป็นปีกคู่หนึ่ง ปีกของปีศาจ!
ถ้าเขาไม่สามารถกระโดดหรือว่ายน้ำข้ามไปได้เขาก็เพียงแค่หาทางบินข้ามไปเท่านั้น ดังนั้นความคิดแรกของรอยคือการสร้างปีกให้ตัวเอง อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้ว่าชิ้นส่วนวิญญาณที่เขาครอบครองนั้นเพียงพอหรือไม่ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะทำให้ปีกใหญ่เกินไปหรือกำหนดคำจำกัดความที่ซับซ้อน
โดยมีคำจำกัดความเพียงหนึ่งเดียวสำหรับปีกปีศาจนั้นคือ ความสามารถในการบิน!
แต่เมื่อเขาพยายามทำให้เป็นจริงรอยก็พบว่ามันทำไม่ได้! มีวิญญาณไม่เพียงพอ! มีความคืบหน้าเพียง 80% แม้ว่าจะกำหนดโดยใช้วัสดุเดียวกับร่างกายของเขาก็ตาม
รอยรู้สึกปวดหัว นอกจากความผิดพลาดนี้เขายังค้นพบข้อสังเกตุของระบบว่ามันจะไม่แสดงคุณภาพเฉพาะของแต่ละวิญญาณ ในทำนองเดียวกันไม่มีการระบุจำนวนวิญญาณที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนและจะแสดงเพียงเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จ ซึ่งมันส่งผลให้รอยต้องประมาณจำนวนที่ต้องใช้ด้วยตนเอง
รอยเดาว่าแอตทริบิวต์ในการบินอาจต้องการความแข็งแกร่งของปีกเป็นส่งประกอบ ท้ายที่สุดแล้วจำเป็นต้องชดเชยน้ำหนักของตัวเองเพื่อให้สามารถบินได้และเป็นไปไม่ได้สำหรับปีกเล็กๆคู่หนึ่ง
นี่อาจเป็นปัญหาหลัก ทว่าหลังจากที่รอยใช้เวลาครุ่นคิดอีกครั้งไม่นานเขาก็เกิดแนวคิดบางอย่างและเปลี่ยนคุณลักษณะของปีกเป็นการร่อนแทนและมันก็สำเร็จทันที!
ทำให้รอยรู้สึกเหมือนอยู่ในชุดวิงสูท มนุษย์อาจไม่สามารถติดปีกเพื่อบินได้แต่พวกมันสามารถผลิตชุดพิเศษและเหินไปกับสายลม
รอยยังอยู่ห่างจากอีกฝากฝั่งของแม่น้ำราวสี่ถึงห้าเมตร ตราบใดที่เขาควบคุมได้ดีก็ไม่เป็นปัญหาที่เขาจะข้ามแม่น้ำด้วยการร่อน
เมื่อได้ข้อสรุปแล้วเรามาเริ่มกันเลย!
อีกฝั่งตรงข้ามอารานิย่ายังคงสงสัยว่ารอยกำลังทำอะไรอยู่ แต่ในขณะนั้นเองเธอก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างมากลึกลงในจิตวิญญาณ
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่มาจากจิตวิญญาณโดยตรงนั้นไม่อาจพรรณนาได้ ร่างกายของอารานิย่าสั่นสะท้านและส่งเสียงร้องที่น่ากลัวดังออกมาจากปากของเธอ การเชื่อมต่อระหว่างชิ้นส่วนวิญญาณและวิญญาณหลักของเธอถูกตัดขาดอย่างกะทันหันทำให้เธอเข้าใจว่ารอยได้กลืนกินชิ้นส่วนวิญญาณของเธอเสียแล้ว!
สิ่งที่แปลกก็คือเธอไม่เห็นแม้แต่น้อยว่ารอยเอาชิ้นส่วนวิญญาณของเธอเข้าปาก นี่เขาทำได้อย่างไร?!
ตอนนี้ร่างใหญ่ของอารานิย่าล้มนอนอยู่บนพื้น เธอเงยหน้าขึ้นอย่างไม่เต็มใจขณะมองไปที่รอยบนก้อนหินและพบว่าร่างของเขากำลังสั่นสะท้านเช่นกัน
อย่างไรก็ตามอาการสั่นของเขานั้นแตกต่าง อารานิย่าสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าทันใดนั้นมีการกระแทกสองครั้งพุ่งออกมาจากแผ่นหลังของรอย!
การกระแทกทั้งสองทะลุออกมาขณะที่รอยกำลังตัวสั่น ในเวลาต่อมาปีกปีศาจสีแดงเข้มคู่หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น!
อารานิย่าตกใจกับฉากเช่นนี้
ปีกปีศาจ?! ปีกปีศาจของจริง! แมลงตัวน้อยเจ้าเล่ห์ตัวนี้มีสายเลือดของปีศาจระดับสูงจริงหรือนี่!
เป็นไปไม่ได้ถ้าเขามีสายเลือดของปีศาจระดับสูงจริงๆทำไมเขาถึงปรากฏตัวในระดับชั้นบนของอบีส?
ความสงสัยของอารานิย่าเป็นเรื่องปกติ ในก้นบึ้งของโลกปีศาจสายเลือดเป็นเงื่อนไขที่สำคัญที่สุดในการประเมินปีศาจ ปีศาจระดับต่ำมักมีสายเลือดผสมที่ยุ่งเหยิงและปีศาจเหล่านี้มักเกิดมาจากไข่ พวกเขาจะไม่มีแนวคิดเรื่องพ่อแม่หรือผู้ให้กำเนิดด้วยซ้ำ ปีศาจระดับต่ำเพศผู้ไม่สนใจเกี่ยวกับทายาทของพวกมันเลยในขณะที่ปีศาจระดับต่ำตัวเมียจะส่งไข่ของพวกเธอกลับไปยังโลกชั้นบนโดยตรงเพื่อให้น้ำทะเลดันไข่เหล่านี้ไปยังที่ที่พวกมันถือกำเนิดมา ในสถานที่ดังกล่าวสามารถฟักไข่ออกมาได้ทั้งหมด สถานที่นั้นเป็นเกาะที่มีภูเขาไฟและหินภูเขาไฟที่ร้อนจะช่วยในการฟักตัวและฟักไข่ ปีศาจระดับต่ำเกือบทั้งหมดถือกำเนิดด้วยวิธีแบบเดียวกันนี้
อย่างไรก็ตามมันแตกต่างกันสำหรับปีศาจระดับกลางและระดับสูงที่มีสายเลือดบริสุทธิ์ แม้ว่าปีศาจระดับกลางส่วนใหญ่อาจฟักออกมาจากไข่แต่ยังคงมีส่วนน้อยที่คลอดออกมาโดยตรงเหมือนมนุษย์ แตกต่างกันทางด้านปีศาจระดับสูงทั้งหมดมีการกำเนิดที่พิเศษกว่าและจากวิธีการให้กำเนิดนี้ยังส่งผลทำให้ปีศาจระดับสูงขาดแคลนอีกด้วย และเป็นสาเหตุที่ปีศาจระดับสูงมักจะให้ความสำคัญกับลูกหลานของพวกเขาและให้การศึกษาแก่พวกเขาตั้งแต่แรกเกิด
หลักสำคัญในการบ่งชี้ความบริสุทธิ์ของสายเลือดขึ้นอยู่กับว่าปีศาจนั้นมีปีกปีศาจหรือไม่
ซึ่งแตกต่างจากปีกของปีศาจแมลงทั่วไป ตอนนี้รอยสามารถงอกปีกปีศาจที่แท้จริงออกมาได้ ไม่แปลกใจเลยที่อารานิย่าจะสับสนงงงวย เธอตกใจมากเพราะปีศาจเลือดบริสุทธิ์ที่มีปีกปีศาจนั้นหายากมากและไม่ต้องพูดถึงว่าเธอกลับค้นพบมันในระดับชั้นบนของอบีส!
ในดวงตาที่ตกตะลึงของอารานิย่ากำลังเห็นรอยพยายามกระพือปีก ปีกเล็กๆนั้นดูจะไม่ใหญ่พอสำหรับการบินแต่เขาสามารถควบคุมมันได้อย่างอิสระ รอยเผชิญหน้ากับอีกฝั่งของแม่น้ำลาวาตรงข้ามกับฝั่งที่ราชินีแมงมุมเฝ้าอยู่ก่อนจะนั่งยองๆบนหินเพื่อเริ่มสะสมพลัง
เขาสะสมกำลังทั้งหมดไว้ที่ขาท้องสองและงอหางแนบติดกับพื้นหิน หลังจากสะสมพลังเสร็จรอยก็กระแทกขาและสะบัดหางอย่างแรงและถีบตัวเด้งขึ้นจากที่ที่เขาอยู่!
การกระโดดทำให้เขาลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า รอยกางปีกปีศาจคู่เล็กๆออกไปจนสุดขณะที่ตั้งใจจะมุ่งหน้าไปยังอีกฝั่งของแม่น้ำ
ในขณะที่กระแสลมร้อนจากแม่น้ำลาวาช่วยทำให้เขาลอยตัวได้มาก และส่งผลให้เขาสามารถร่อนไปยังอีกด้านหนึ่งของแม่น้ำได้อย่างราบรื่นอย่างไรก็ตามรอยก็ค่อยๆลอยต่ำลงมาเพราะเขากำลังร่อนอยู่ ในที่สุดรอยก็ใช้กรงเล็บของเขาเกาะหน้าผาอีกด้านหนึ่งเหนือแม่น้ำได้สำเร็จและใช้เท้าของเขายึดเกาะผนังหินเอาไว้แน่น
แม้มันไม่สามารถนับได้ว่าเป็นการลงจอดที่สมบูรณ์แบบ แต่รอยมีความสุขมากที่พบว่าตัวเองพ้นจากอันตรายแล้ว
รอยหันกลับมาโบกมือให้อารานิย่าที่อยู่อีกฝากฝั่งแม่น้ำแล้วพยายามพูดออกมาสองสามคำด้วยภาษาปีศาจเป็นครั้งแรก
“โชคดี! ลาก่อน!”
ใช่ดูเหมือนจะไม่ยากเกินไปที่จะเรียนรู้ภาษาของเผ่าพันธุ์ปีศาจ
รอยรวบรวมปีกของเขากลับมาและหายจากไปภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของอารานิย่า
