จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 7
บทที่ 7 - เงินก้อนแรก
“ไหน? อุปกรณ์ระดับทองแดงอยู่ที่ไหน?”ด้วยเสียงตะโกนของเด็กหญิง จึงทำให้ผู้คนมากมายต่างเข้ามามุงดู
หากคุณมีอุปกรณ์สวมใส่ระดับพิเศษส่วนใหญ่จะไม่มีใครขายมันกัน เพราะแผงลอยส่วนมากไม่ได้ขายของที่มีค่า ผู้เล่นส่วนใหญ่จะขายเนื้อแห้งและขวดยา HP บนแผงลอยกันเท่านั้น
"ฮ่าฮ่า โกหกแล้วล่ะ ขนาดสมาคมของเรามีสมาชิก 18 คน เรายังมีเพียงอุปกรณ์สำรองระดับทั่วไป 3 ชิ้นขายเท่านั้น มันจะไปมีไอ้ของแบบนั้น ... "
"โฮ้ มันเป็นอุปกรณ์ระดับทองแดงจริงๆ แถมยังมีหนังสือทักษะอีกด้วย ฉันจะหาหนังสือหนังสือทักษะแบบนี้จากที่ไหนงั้นเหรอ ... “ ด้วยเหตุนี้แล้ว จึงทำให้ผู้คนมากมายที่สงสัยมาเพื่อดูว่าเป็นเรื่องจริงไหม ต่างมารวมตัวกัน และพอเห็นของที่ลูหลี่เอามาขายต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน
หลังจากนั้นก็มีผู้คนก็เข้ามามากขึ้น
มันเกิดขึ้นได้อย่างไงกัน? ลูหลี่ก็ไม่มีอะไรจะพูด
เมื่อเขาเล่นเกมนี้เมื่อชีวิตครั้งที่แล้ว เกมก็เปิดมานานพอควร ในเวลานั้นหมู่บ้านเริ่มต้น มีผู้คนพลุกพล่านและมีร้านค้ามากมายตั้งอยู่รอบๆ แต่มันไม่เคยเป็นเช่นนั้นมาก่อน ... ตอนนี้มันเสียงดังมาก
เหตุการณ์เช่นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะอุปกรณ์ระดับทองแดงหรือเป็นเพราะหนังสือทักษะ แต่เป็นเพราะพวกเขายังไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อนต่างหาก!
"พี่ชายผู้เชี่ยวชาญ" สมาชิกสมาคมต่างๆที่เดินผ่านไปมารู้สึกประหลาดใจ พวกเขาสงบลงเล็กน้อยและเริ่มพูดถึงการค้าขาย "ฉันสนใจที่จะชื้อเคียวมอนทีอา แต่ว่าราคา 1 ทอง และ 50 เหรียญเงินมันมากเกินไป พี่ไม่คิดงั้นเหรอ?"
"แหวนแห่งความแข็งแกร่งขาย 2 ทอง บ้าไปแล้ว ถ้ามีคนชื้อมันด้วยราคา 2 ทองในตอนนี้ ฉันจะถ่ายทอดสดตอนที่ฉันกำลังกินหญ้าให้ดูเลย!"
"หนังสือทักษะฟรอสโนวา สกิลนี้มันดูทรงพลังมากเลย พี่ชาย ผมมาจากสมาคมแกรนฮีกาโมนี แม้พวกเราไม่สามารถจ่ายได้ถึง 20 ทอง แต่เราสามารถแลกเปลี่ยนกันได้ด้วยเงินจริงนะ เราจะส่งเงินให้คุณก่อน และคุณค่อยให้หนังสือทักษะแก่เราตอนที่คุณได้เงินไป เอาแบบนั้นไหม?... "
สมาคม แกรนฮีกาโมนี!
นั่นคือสมาคมที่ปกครองเหนือ 'อาณาจักรเงา' พวกเขาไม่ต่างจากสมาคมสตาร์มูนเลย
ใครจะคิดว่าคนที่มาจากสมาคมที่ยิ่งใหญ่เช่นเขาจะสุภาพขนาดนี้? มันแตกต่างจากเรื่องเลวร้ายของสมาคมที่เขาได้ยินมาซึ่งเกี่ยวกับพวกเขาพอสมควรเลย
ข้อเสนอครั้งแรกที่ส่งเงินให้เขาก่อนและค่อยให้หนังสือทักษะแสดงให้เห็นถึงความจริงใจอย่างแท้จริง ตอนนี้เขาสนใจในข้อเสนอนี้มาก
ดื่มคนเดียว เป็นคนที่มีชื่อเสียงมากในเกม ในบรรดาเจ้าของสมาคมทั้ง 4 คนของแกรนฮีกาโมนี จะมีสักวันหนึ่งที่เขาจะนำกลุ่มผู้เล่นมากกว่า 800 คนเข้าสู่เมืองแห่งเงาของฝ่ายชั่วร้าย และกวาดล้างหมู่บ้านหลายแห่งภายในการมาเพียงครั้งเดียว
การหา 20 ทองเป็นเรื่องยากอย่างเหลือเชื่อ แม้ว่าสมาคมแกรนฮีกาโมนีจะติดหนึ่งในสิบของสมาคม แต่ก็ยังไม่สามารถรวบรวมเงินให้ได้ 20 ทอง สมาชิกของพวกเขาถูกกระจายไปที่ต่างๆและในตอนนี้ แต่พวกเขากลับไม่สามารหามาได้ แม้กระทั่งรวบรวมเงินแค่ 20 ทอง
ลูหลี่พิจารณาข้อเสนอไม่กี่วินาทีก่อนที่จะถอดอุปกรณ์การสื่อสารออกจากเอวและยกขึ้นมาใส่หมายเลขห้องของสมาคมสตาร์มูน
"มาหาฉันที่นี่ที มาหาฉันที่นี่ที ... "
"เอาล่ะหยุดสแปมข้อความได้แล้ว พวกเรากำลังเดินทางไป" สแควรูทสามตอบอย่างรวดเร็วหลังจากที่มีคนบางคนที่ได้โทรกลุ่มไปยังสมาคมสตาร์มูน
"โอ้" ลูหลี่ไม่ได้พูดอะไรสักอย่าง หลังจากนั้นเขาก็ยังคงพยายามขายของในแผงลอยต่อไป
ไม่นานหลังจากนั้นสแควรูทสามก็มาถึงและคราวนี้เขาไม่ได้มาคนเดียว มีคน 7-8 คนตามเขามา แต่ละคนดูเหมือนกำลังตื่นเต้นจนแสดงออกมานอกหน้า
"เอาล่ะได้เวลาแล้ว สมาคมต้องการทุกๆอย่างที่นายขาย เลขบัญชีของนายมาและขอเวลาเพียงสักครู่เดียว เงินจะเข้าไปยังบัญชีของนาย "สมาชิกของสมาคมระดับสูงอยู่ที่นี่ ดังนั้นตามปกติสแควร์รูทสามจะไม่พูดแบบนี้ น้ำเสียงของเขาเป็นธรรมชาติมาก แต่มันทำให้คนรอบข้างทุกคนล้วนต้องตกใจเมื่อได้ยินว่าเขาพูดอะไร
"เฮ้ นี่มันไม่ใช่พี่ชายสแควรูทสามงั้นเหรอ พี่สแควรูทสาม การค้าก็สมควรเป็นการค้าสิ คนที่จะได้สินค้าคือคนที่ให้ราคามันสูงที่สุดไม่ใช่เหรอ? โดยเฉพาะสินค้าที่มีมูลค่าสูงแบบนี้" ดื่มคนเดียวพยายามที่ไม่ให้ลูหลี่ตอบรับข้อเสนอของสแควรูทสาม เพราะว่านี่ไม่ใช่เรื่องตลก หนังสือทักษะเล่มนี้มันหายากมากและใครก็ตามที่มีความทะเยอทะยานก็ไม่อยากปล่อยให้คนอื่นได้รับมันไป
"ฮ่าฮ่า ดื่มคนเดียว มันไม่ใช่ธุระของนายสักหน่อย" สแควรูทสามยิ้มจางๆ ขณะมองไปที่ลูหลี่ "ลูหลี่ เป็นสมาชิกในทีมหน่วยเก็บทองของเราและได้ลงนามในสัญญาอย่างเป็นทางการ นายจะบอกว่าฉันไม่มีความสามารถในการตัดสินใจแทนเขางั้นเหรอ? "
"หน่วยเก็บทอง?" ดริงค์อโลนก็ตกใจอย่างมาก "พี่ชายผู้เชี่ยวชาญเป็นหนึ่งในทีมของหน่วยเก็บทองของนายงั้นเหรอ?"
ผู้ชมที่อยู่ใกล้ๆ ก็ได้ร้องออกมาเสียงดัง
นี้มันบ้าไปแล้ว คนที่มีความสามารถในการหาอุปกรณ์ระดับทองแดง 2 ชิ้นและหนังสือทักษะระดับสูงและเอามาขาย เขาเป็นสมาชิกของหน่วยเก็บทองงั้นเหรอ?
สมาชิกทั้งหมดของสมาคมสตาร์มูน มีความสามารถถึงขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?
ริช ริชชี่คนนี้ได้กระโดดออกมาและหัวเราะเยาะดื่มคนเดียว "นายน่ะเป็นมือใหม่ที่ไร้เดียงสาซะจริง ดูที่ระดับของไอ้บ้านี้สิ ยังเรียกมันว่าผู้เชี่ยวชาญอีกงั้นเหรอ? ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามันโชคดีหรือมีอะไรที่ทำให้มันได้ของพวกนี้มา อีกอย่าง ในฐานะสมาชิกสมาคมแล้ว ไอ้บ้านี้ยังทำผิดกฏด้วย ถึงขั้นแอบขายของพวกนี้เนี่ยนะ ... "
"ฉันไม่ได้บอกก่อนหน้านี้แล้วงั้นเหรอ?" ลูหลี่พยายามที่จะโต้ตอบ
"นายหมายถึงอะไรที่นายบอกเราก่อน? นายได้ลงนามในสัญญากับสมาคมทุกสิ่งทุกอย่างที่นายได้รับมาก็คือของสมาคม "ริชชี่นั้นพูดออกมาอย่างหยาบคายมาก "การที่แกมาตั้งแผงลอยแบบนี้ รู้ไหมว่านี่เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย หากแกขายไอเท็มนั้น พวกเราก็จะดำเนินตามกฏหมายกับแกได้อย่างเต็มที่ "
เส้นอารมณ์ของแต่ละคนมีความยาวแตกต่างกันและ ลูหลี่ไม่ชอบริชริชชี่จริงๆ เขาคิดว่าควรจะดัดนิสัยมันสักหน่อย "สัญญาที่ฉันซ็นสัญญามันไม่ใช่สัญญาสมาชิกธรรมดา ดังนั้นฉันจึงทำอะไรก็ได้ที่ต้องการ" พอได้ยินแบบนั้น ริชชี่ก็ได้เงียบลงไป
การเจอ หนังสือทักษะฟรอสโนวา เป็นเรื่องบังเอิญที่ไม่เป็นไปตามแผนของลูหลี่ ซึ่งตามแผนของลูหลี่คือการเปิดหีบสมบัติทุกๆ 24 ชั่วโมงและหากคำนวณถูกต้อง เขาก็จะได้รับอุปกรณ์ระดับทองแดงอย่างน้อย 3 ชิ้น และในหนึ่งสัปดาห์ควรมีอุปกรณ์ระดับทองแดงอย่างน้อย 20 ชิ้น ซึ่งเพียงพอสำหรับเงิน 20 ทอง
ในขณะที่ทำสัญญาลงนาม ลูหลี่ได้อ่านข้อตกลงเบื้องต้นคือการหาเงิน 20 ทองต่อสัปดาห์เป็นเวลา 3 เดือน โดยไม่มีข้อจำกัดอื่น ๆ
หลังจากนั้น 3 เดือน สัญญาของลูหลี่กับสมาสมสตาร์มูนจะหมดลง ถ้าลูหลี่ต้องการจะใช้หมวกเกมต่อไปเขาต้องจ่ายเงินให้กับสมาคมสตาร์มูนเป็นจำนวน 10,000 ดอลลาร์เป็นจำนวนเงินในชีวิตจริงและในช่วงเวลานั้น ทองที่ได้รับแล้วเอามาให้สมาคมสตาร์มูน จะให้เงินเป็นจำนวน 20% ของราคาตลาดเป็นรางวัล
ซึ่งเป็นอูเจียนที่คิดกฏทั้งหมดนี้ขึ้นมาด้วยความเหย่อหยิ่ง เพราะเขาคิดว่าลูหลี่คงทำไม่ได้จริง
เมื่อได้เห็นการแสดงออกของอูเจียนที่อยู่ข้างๆแสควรูทสาม ทุกคนก็รู้ดีว่าคำพูดของลูหลี่เป็นความจริง ริชริชชี่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ มันเหมือนกับว่าเขาได้กลืนคำที่เขาเคยพูดมา และตอนนี้เขาไม่มีแม้แต่คำที่จะพูดออกมา
"ฮ่าๆดี พวกเรา แกรนฮีกาโมนี รู้คุณค่าของหนังสือเล่มนี้ 20,000 ดอลลาร์ของเงินในชีวิตจริง แต่ไม่ทราบว่าพี่ชายผู้เชี่ยวชาญเต็มใจที่จะขายมันให้พวกเราหรือเปล่า? "
ดื่มคนเดียวดูปิติยินดีมากและพร้อมคว้าโอกาสนี้ เพื่อตั้งราคาจนคนอื่นๆไม่กล้าเสนอ
20,000 ดอลลาร์ หัวใจของลูหลี่เต้นด้วยความยินดี
"หนังสือทักษะเล่มนี้" คนรอบข้างต่างกำลังเพลิดเพลินกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น สแควรูทสามรีบพูดขึ้นมาก่อนที่ลูหลี่จะเปลี่ยนใจ"หนังสือเล่มนี้สามารถนับได้ว่ามันมีราคาเป็น 20 เหรียญทองที่นายต้องจ่ายประจำสัปดาห์ของนายได้ เพราะงั้นแล้วเอามาให้เราเถอะ... "
การไร้ความเห็นอกเห็นใจของมนุษย์ที่ถูกแสดงผ่านคำพูดของสแควร์รูทสาม ทำให้ลูหลี่ไม่สามารถรักษาความใจเย็นไว้ได้อีกต่อไปแล้ว
การหาเงินเพื่อคนอื่นมันจะเป็นความรู้สึกที่ดีได้อย่างไร?
พูดจริงงั้นเหรอที่ หนังสือทักษะน้ำแข็งแห่งโนวามีมูลค่าเพียง 20 ทอง? คิดว่ามันราคาต่ำขนาดนั้นเลยหรือไง!
แค่เพียงแค่มองไปที่ความสามารถมันและการติดสถานะของมัน คงไม่มีใครกล้าบอกว่ามันมีมูลค่าเพียง 20 ทอง
ตอนนี้สมาคมต่างๆในเกมไม่สามารถจ่ายเงิน 20 ทองได้ นอกจากนี้แม้จะผ่านไป 3 ถึง 5 วันก็ไม่มีใครจะสามารถที่จะจ่ายได้
ในช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังทำงานหาเงินเพื่อสมาคม คุณค่าของเหรียญทองจะมีมากกว่าสิ่งอื่นใด
นั่นเป็นเหตุผลที่บอกว่า สแควรูทสามรู้จักวิธีการค้าขายกับผู้คนดี!
ในชีวิตก่อนหน้านี้สมาคมสตาร์มูนได้พัฒนาและกลายเป็นสมาคมขนาดใหญ่โดยสแควรูทสาม ซึ่งทำให้เขามีผลงานที่เด่นชัดกว่าสิ่งริชริชชี่ทำเสียอีก
"ถ้าไม่มีปัญหาเราจะถือว่าหนังสือทักษะมีมูลค่าเป็น 20 ทอง " สแควรูทสามจ้องมองแบบไม่กระพริบตา แต่เขาไม่ใช่คนโง่ เพราะว่าเขารู้ว่านี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดในการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ในตอนนี้ ลูหลี่ยังคงพยักหน้าให้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เห็นด้วยก็เถอะ
ส่วนทางด้านริชริชชี่ เขาเงียบสนิทด้วยความหวั่นเกรง เพราะกลัวว่าลูหลี่อาจจำคำพูดคุยขี้โม้ที่เขาพูดว่าเขาไว้ได้
