Unlimited Power – The Arcane Path – บทที่ 8 (ฟรี)

บทที่ 8

          หลังจากที่ลีออนได้เห็นต้นอ่อนนั้นเติบโตด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อและก็ยังตายไปด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อเช่นกัน ลีออนจึงสรุปได้ว่าถ้าเขานั้นมีมานา เขาก็คงจะสามารถทำแบบนี้ได้และหากเขาสามารถใช้เวทมนตร์ได้ บางทีการเดินทางกลับบ้านของเขาอาจจะมีประสบความสำเร็จเร็วขึ้นกว่าเดิมมาก

“ปัญหาคือ…ฉันจะใช้เวทมนตร์ได้อย่างไร ?”

 

ถ้าลีออนสามารถใช้เวทมนตร์ได้ บางทีการบินก็คงจะไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกต่อไป แต่เขาเองก็ยังสงสัยว่าเขาจะสามารถเรียนรู้เทคนิคระดับสูงได้ด้วยตัวเองจริง ๆ นะเหรอ

“มาลองดูกันสักตั้งสิน่า … แม้ว่าฉันจะบินไม่ได้ แต่ถ้าฉันสามารถสร้างเรือด้วยน้ำแข็งหรือดินได้ ฉันคิดว่าวิธีนี้มันน่าจะได้ผล … จากนั้นฉันก็แค่เจาะรูไว้เพื่อกักเก็บอากาศไว้ภายในแล้วมันก็จะลอยบนน้ำได้เอง … แต่ก่อนอื่นเลยฉันคงต้องเรียนรู้พื้นฐานก่อน”

เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ลีออนเริ่มต้นด้วยการแสดงทำท่าต่าง ๆ ที่มันทั้งดูตลกและดูโง่เพราะเขานั้นพยายามเสกคาถา ร่ายเวทย์ต่าง ๆ นา ๆ เหมือนกับเขานั้นเป็นแฮร์รี่พอตเตอร์ ทั้งร่ายเวทย์ลูกไฟและเวทย์อื่น ๆ ด้วยการตะโกนเรียกชื่อเวทย์พวกนั้น … แต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น มันเป็นอีกครั้งที่ลีออนนั้น อยากจะตายเพราะความอับอายในการทำอะไรพวกนี้ แต่เขายังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เขาจะต้องลอง

“คา -  เม - คา - เม - ฮ่า !”

เป็นอีกครั้งที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันยิ่งทำให้ลีออนรู้สึกโง่กว่าทุกครั้งมากเข้าไปอีกและเขาก็รู้สึกเหมือนความฝันในวัยเด็กของเขาได้ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง แต่เขาก็ยังคงต้องพยายามใช้มันต่อไป

แม้จะไม่มีเป้าหมายที่จะสามารถใช้เวทย์ได้มันจะไม่แน่นอนว่าจะสำเร็จหรือไม่ แต่อย่างน้อยในตอนนี้ลีออนนั้นก็สามารถใช้การถ่ายโอนมานาได้ อย่างไรก็ตามเนื่องจากเขาไม่ได้มีมานามากนักอีกในไม่ช้า เขาก็จะต้องไปพักเพื่อฟื้นฟูมานาเช่นเดียวกับความแข็งแกร่ง การใช้มานาก็มีข้อเสีย คือ ยิ่งเขาใช้มานาไปมากเท่าไหร่สภาพจิตใจ สติของเขาก็ยิ่งลดลง เขาพยายามควบคุมมานาที่เขาถ่ายโอนไปในอากาศ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกถึงมานาได้ก็ตาม นอกจากนี้เขายังพยายามรวบรวมมานาของเขาไปยังจุดเดียวของร่างกาย แต่มันก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลีออนนั้นสามารถใช้มานาได้ก็ต่อเมื่อต้องการถ่ายโอนมานาเท่านั้น

“แล้วยังไงล่ะ ? ฉันในตอนนี้ยอมแพ้ไม่ได้ แต่จะให้เดินไปรอบ ๆ เกาะแบบสุ่มสี่สุ่มห้าก็คงจะไม่ดีแน่”

ปรากฏการณ์ประหลาดบางอย่างนำมานาและสิ่งแปลกใหม่มาสู่โลก ซึ่งแต่เดิมทีดาวเคราะห์นี้เป็นโลกที่ปราศจากเวทมนตร์และมานา นั่นคือสาเหตุที่ลีออนมองไม่เห็นทางเลยสักวิธีเดียว แต่เขาก็ต้องคิดหาวิธีใช้มานาไปเรื่อย ๆ ในขณะที่เขาพยายามเหลาลูกศรไม้จากกิ่งไม้ที่เขาเก็บมา

“อืม … ฉันสงสัยแหะ ว่าจะสามารถปลูกต้นไม้ธรรมดา ๆ ด้วยได้ไหม ฉันน่าจะลองทดสอบดูบางทีมันอาจจะมีประโยชน์กับเราในภายหลังก็เป็นไปได้”

ลีออนฝังใบไม้สองสามใบในหลุมและทำสัญลักษณ์เอาไว้เพื่อรอกลับมาตรวจสอบดูอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น หลังจากนั้นเขาก็กลับไปฝึกการควบคุมตำแหน่งที่ส่งมานาของเขาในตำแหน่งนั้น ๆ ขณะที่ใช้สกิลถ่ายโอนมานา

ขอแสดงความยินดี! สกิลถ่ายโอนมานาได้เพิ่มระดับขึ้น

คุณได้รับ 1 ค่าสเตตัส

ขอแสดงความยินดี! สกิลถ่ายโอนมานาได้เพิ่มระดับขึ้น

คุณได้รับ 1 ค่าสเตตัส

เนื่องจากลีออนนั้นได้ใช้มานามาอย่างต่อเนื่องเพื่อใช้สกิล นั้นจึงทำให่สกิลเพิ่มระดับขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่อย่างไรก็ตามลีออนก็ยังคงมองไม่เห็นการพัฒนาของสกิลเลย ลีออนพยายามถ่ายโอนมานาไปยังสิ่งอื่นด้วย เช่น ดิน ต้นไม้ แต่ก็ไม่ได้ผลอะไรเลย

“ฉันล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าทำไม ถึงได้ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย … หรือเพราะว่ามันแก่เกินไปแล้วเหรอ ? ต้องเป็นอะไรที่ใหม่ ๆ เช่น พืชต้นใหม่เหล่านั้นเท่านั้นเหรอที่จะสามารถรับมานาไปได้ ?”

ลีออนสรุปว่าสกิลการวิเคราะห์ของเขาจะสามารถใช้ได้เฉพาะต้นไม้ที่เกิดจากมะพร้าวและกล้วยซึ่งมันเป็นสิ่งที่เขากินเข้าไป

“ไม่สิ! มันยังเร็วเกินไปที่จะสรุป ฉันเหมือนรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรไป …”

หลังจากทำการทดลองบางอย่างลีออนก็สรุปได้ในที่สุดและพบว่ามีบางอย่างที่เขายังขาดไป และบางอย่างนั่นก็คือตัวของเขาเอง เขาที่ยังอ่อนแอเกินไปและมีมานาที่น้อย ลีออนนั้นต้องใช้มานาทั้งหมดของเขาเพียงเพื่อควบคุมดินเพียงสิบกรัมในเวลาแค่นาทีเดียว

ขอแสดงความยินดี! คุณได้เรียนรู้สกิล: การควบคุมดิน

คุณได้รับ 1 ค่าสเตตัส

" ว้าว! เยี่ยมไปเลย! นี่มันคือเวทมนตร์! ”

ลีออนอายุยี่สิบสองปี แต่เขารู้สึกเหมือนเป็นเด็กที่เพิ่งได้รับของเล่นชิ้นใหม่ในขณะที่เฝ้าดูดินที่เขานั้นสามารถควบคุมได้ทั้งหมด การควบคุมมันนั้นค่อนข้างยาก แต่ดินก็เคลื่อนย้ายและขยับไปยังตำแหน่งที่เขาต้องการได้ดั่งใจนึกและเมื่อลีออนพยายามสร้างให้มันเป็นทรงกลมดินนั้นก็รวมตัวกันกลายเป็นก้อนดินทรงกลม เมื่อเขาต้องการปั้นมันให้เป็นทรงสี่เหลี่ยมมันก็กลายเป็นทรงสีเหลี่ยมตามที่ลีออนต้องการ

แต่ในไม่ช้าลีออนก็สูญเสียการควบคุมมันและดินก็ร่วงลงไปที่เดิม จากนั้นลีออนก็หมดสติไปเพราะเขาใช้มานามากเกินไป สิบนาทีต่อมาลีออนก็ได้ตื่นขึ้นและเริ่มวิเคราะห์สกิลนั้นให้มากขึ้น

แม้ว่ามันจะสะดวกมาก แต่สกิลนั้นก็ยังคงมีข้อจำกัดที่ร้ายแรง ประการแรกถ้าเขาต้องการควบคุมดินในปริมาณที่มากเกินไปการควบคุมสกิลก็จะล้มเหลวลง ประการที่สองถ้าเขาต้องการควบคุมอะไรที่มีความหนาแน่นของวุตถุมากเกินไปที่เขานั้นจะสามารถควบคุมได้มันก็จะล้มเหลวทันที่เช่นกัน

“ดังนั้น … เมื่อพิจารณาแล้วดูเหมือนว่าฉันจะสามารถควบคุมวัตถุที่มีความหนาแน่นมากกว่านี้คงจะยังไม่ได้ แต่อย่างไรก็ตามหากฉันมีมานาที่มากพอบางที ฉันก็อาจจะสามารถควบคุมอะไรก็ได้ราวกับว่ามันเป็นเวทมนตร์”

 

ขอแสดงความยินดี! คุณได้เรียนรู้สกิล: การควบคุมน้ำ

คุณได้รับ 1 ค่าสเตตัส

ขอแสดงความยินดี! คุณได้เรียนรู้สกิล: การควบคุมลม

คุณได้รับ 1 ค่าสเตตัส

 

ลีออนมีปัญหาเล็กน้อยกับตรรกะที่ต้องใช้ในการควบคุม ดิน น้ำและลม อย่างไรก็ตามอีกในไม่ช้าเขาก็จะเข้าใจได้เอง แม้ว่าองค์ประกอบของพวกมันจะแตกต่างกันและมีมวลความหนาแน่นที่แตกต่างกัน แต่เขาก็ยังสามารถควบคุมมันได้และเขาทำได้อาจเป็นเพราะความแตกต่างของน้ำและลมที่มีความหนาแน่นน้อยกว่าดิน ลีออนนั้นมัวแต่ตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ ๆ นี้ที่เขาทำได้ เขาตื่นเต้นมากจนไม่ทันคิดเลยว่าเขานั้นยังจะต้องใช้มานาอีกมากมายมหาศาลเพื่อที่จะสร้างเรือโดยใช้ดินและยิ่งใช้มานามากขึ้นไปอีกกับการสร้างเรือด้วยน้ำแข็ง