บทที่ 1 วันเกิดของไข่ฟองหนึ่ง
บทที่ 1 วันเกิดของไข่ฟองหนึ่ง
รอยดูเหมือนกับว่าเขาตกอยู่ในฝันที่ไม่มีวันสิ้นสุดที่มีแต่หมอกควันและความมืดมิด
ในความฝันนั้นช่างแปลกประหลาดและน่าฉงนส่วนสาเหตุที่ใช้คำว่า ‘ดูเหมือน’ เป็นเพราะความฝันสลายหายไปทันทีเมื่อคลื่นสั่นสะเทือนเข้ามาหาเขา
รอยตื่นขึ้นมา แต่ในช่วงเวลาที่เขาลุกขึ้นเขาไม่สามารถนึกถึงอะไรเกี่ยวกับความฝันของเขาได้เลย
หลังจากมองไปรอบๆรอยรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของเขา เขารู้สึกว่าร่างกายทั้งหมดของเขาหดตัวเป็นลูกบอลและถูกกักขังอยู่ในพื้นที่เล็กๆ ซึ่งในอากาศอบอวนไปด้วยกลิ่นเหม็นหืดแถมเขายังรู้สึกเหนียวตัวเล็กน้อยอีกต่างหาก
รอยไม่สามารถจินตนาการอะไรได้เนื่องจากไม่มีแสงรอบตัวเขา ด้วยความกลัวโดยสัญชาตญาณเขาจึงอ้าปากร้องโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตามเขาเกือบจะสำลักของเหลวที่เผลอสูดดมเข้าไป
รอยกวาดมือไปรอบๆด้วยความตื่นตระหนกราวกับว่าเขากำลังจะจมน้ำ ในที่สุดมือของเขาก็สัมผัสบางสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นชั้นของ ‘กำแพง’ รอยเอื้อมมือไปสัมผัสมันผนังกำแพงนั้นให้ความรู้สึกบางเบาและอบอุ่น
มันสายเกินไปที่จะคิดมากเกินไปรอยกระแทกกำปั้นของเขาออกไปสุดแรงลงบนชั้นของกำแพงด้านหน้า แต่น่าแปลกรอยตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นหรือไม่? ความแข็งแกร่งของเขาดูเหมือนจะลดลงมากและแม้แต่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ควรจะเป็น
โชคดีที่ชั้นของ ‘กำแพง’ นั้นแตกในที่สุดหลังจากที่เขากระแทกหมัดเข้ากับมันอย่างต่อเนื่อง เขาได้ยินเสียงแตกและมีรอยแยกปรากฏขึ้นที่ผนังแสงจางๆส่องเข้ามา
มันได้ผล! ทันใดนั้นรอยก็มีพลังและยังคงทุบต่อไปอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดเมื่อเขาทุบกำแพงและยกชิ้นส่วนออกไปหลังจากมีของเหลวหนืดที่ซึมเข้ามาช่องว่างก็ปรากฏขึ้นในที่สุดเขาก็พบทางออก! รอยตะเกียกตะกายออกไปตามช่องว่างและอากาศจากโลกภายนอกก็ไหลเข้ามาทำให้รอยพอใจกับการหายใจตามสัญชาตญาณในที่สุดรอยสูดหายใจยาวเต็มปอดมันทำให้เขารู้สึกโล่งใจ
อย่างไรก็ตามรอยผงะกับเสียงร้องแปลกๆที่เขาทำหลังจากหายใจออก เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะเส้นเสียงของเขาไม่ได้ใช้งานมานานหรือไม่เพราะเสียงที่เขาทำคือ
ฟืด ฟืด ~~
เวรเอ้ยนี่ฉันกลายเป็นตัวอะไรไปแล้ว!?
รอยสถบในใจจากนั้นก็ใช้มือลอกกำแพงที่แตกออกอย่างรวดเร็วเพื่อให้ช่องว่างใหญ่ขึ้นและพยายามปีนขึ้นไปบนขอบจนร่างของเขาก็หลุดออกจากช่องว่าง
สิ่งแรกที่รอยทำหลังจากที่เขาเอาตัวเองออกมาได้คือการเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เขาตกตะลึง!
พระจันทร์…สีม่วง?!
หลังจากจ้องมองมันมาระยะหนึ่งแล้วในที่สุดรอยก็มั่นใจว่าสิ่งกลมๆที่เปล่งประกายสีม่วงและห้อยอยู่บนท้องฟ้าคือดวงจันทร์ จากนั้นเขาก็ลดศีรษะลงด้วยความตื่นตระหนกและมองไปที่สถานที่ที่เขาเพิ่งโผล่ออกมา
อะไรวะเนี่ย! มันคือไข่?! ไข่ฟองใหญ่!
อันที่จริงรอยมีลางสังหรณ์ไม่ดีตอนที่เขาปลดปล่อยตัวเองออกจากรอยร้าวเมื่อครู่ เขารู้สึกสิ้นหวังเพราะกลัวว่าเขาจะไม่ถูกคนอื่นๆรักหลังจากที่พวกเขารู้ว่ารอยฟักออกมาจากไข่สีดำ (อารมณ์แบบลูกเป็ดขี้เหร่55)
เขาฟักออกมาจากไข่จริงๆ
สวัสดีทุกคน. ต่อจากนี้ไปโปรดเรียกฉันว่ารอยผู้ฟักออกมาจากไข่…
หลังจากเข้าใจสถานการณ์ที่สิ้นหวังแล้วรอยก็ยื่นมือทั้งสองข้างออกมาดูชัดๆ เขาคิดว่ามันควรจะเป็นมือมนุษย์คู่หนึ่งตามปกติแต่ทว่าตอนนี้กลับปรากฏเป็นฝ่ามือขนาดเท่าทารกคู่หนึ่ง ผิวของเขาไม่เพียงแต่เป็นสีแดงเข้มแปลกๆเท่านั้นแต่ยังมีลายเส้นสีดำประหลาดติดอยู่ด้วย ไม่พอแค่นั้นเขามีกรงเล็บที่แหลมคมรวมถึงเท้าของเขาที่ดูเหมือนกรงเล็บของสัตว์
รอยสัมผัสใบหน้าของเขาตาจมูกและปากของเขายังคงอยู่ที่นั่น แต่ดูเหมือนว่าจะมีรอยนูนสองอันที่หน้าผากของเขานี่คือเขาทั้งสองข้างใช่ไหม?
รอยค่อยๆใช้มือแตะไปที่ด้านหลังและพบกับหางสีดำที่ตรงปลายคล้ายหัวลูกศร...
ให้ตายเถอะฉันกลายเป็นสัตว์ประหลาดแบบไหนกันไปแล้วเนี่ย? มันจะดีมากถ้ามีกระจกอยู่ใกล้ๆ...
จู่ๆรอยก็นึกถึงอะไรบางอย่าง การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเขาก้มศีรษะลงเพื่อมองไปที่เป้ากางเกงของเขา ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกด้วยความยินดี!
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ใส่กางเกงแถมอากาศก็ค่อนข้างหนาว แต่ถ้าเจ้ารอยน้อยนี้ยังอยู่ดีอากาศแบบนี้ก็ถือว่าเย็นสบายมาก!
โชคดี! เพศของฉันไม่เปลี่ยนแปลงไม่งั้นฉันคงเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ ถ้าต้องทิ้งความทรงจำของฉันเกี่ยวกับการเป็นมนุษย์เพศชายอย่างตรงไปตรงมาในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมานี้โดยตัดสินจากการที่ฉันฟักออกจากไข่ ถ้าเกิดฉันกลายเป็นผู้หญิงจริงๆนั้นก็หมายความว่าฉันจะต้องออกไข่เมื่อฉันผสมพันธุ์ อนาคต? ฉากแบบนั้นเป็นเพียงเรื่องตลกให้ตายสิ...
รอยส่ายหัวไล่ภาพที่น่าขนลุกนี้ออกไปจากความคิด รอยเริ่มจัดเรียงความทรงจำของเขาตั้งแต่เขายังสับสน
ชีวิตก่อนหน้าของรอยไม่มีอะไรพิเศษเขาเติบโตขึ้นมาเป็นเยาวชนที่ไร้กังวลในวัยที่สงบสุข หลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเขาทำงานอย่างหนักในเมืองเพื่อจ่ายค่าจำนองราคาแพงนั้น งานอดิเรกที่เขาชอบคือเล่นเกมอ่านนิยายการ์ตูนและดูอนิเมะ เขาจะทำบาร์บีคิวกับเพื่อนๆบ้างเป็นครั้งคราวถ้าหากสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของเขาเอื้ออำนวยและเขาก็จะถือโอกาสระบายให้เพื่อนในวงฟังตอนดึก เขาค่อนข้างเก่งในการค้นหาความสุขบนความทุกข์ยากซึ่งเป้าหมายในชีวิตของเขาคือการมีบ้านหลังใหญ่ที่มีพื้นที่เกือบสี่ร้อยตารางเมตรเพื่อใช้มันเป็นเวทมนตร์ในการหลอกล่อผู้หญิงสวยๆซักคนให้เธอมารับภาระจำนองด้วยกันกับเขา…
ที่คุณเห็นรอยแบบนี้ก็คงคิดว่าเขาเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไปซึ่งที่จริงแล้ว…มันก็ใช่ แต่ก็มีบางสิ่งเหมือนกันและมันก็เป็นสิ่งเดียวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคงจะเป็นความทรงจำชิ้นสุดท้ายที่เกิดขึ้นในชีวิต
รอยดูเหมือนจะจำหน้าแม่และลูกคู่นั้นได้ในตอนที่เขากำลังข้ามทางม้าลายที่ทางแยกแห่งหนึ่ง เด็กคนนั้นกำลังเดินเล่นเกมบนโทรศัพท์มือถือในเวลาเดียวกันแม่ของเขาก็ดึงแขนเด็กคนนั้นมาบรรยายในเรื่องที่ลูกของเธอไม่ได้สนใจกฏจราจร แต่ทว่าในขณะนั้นเองก็มีรถคันหนึ่งขับฝ่าไฟแดงพุ่งเข้ามาคนขับรถอาจจะเมาหรือเป็นอะไรสักอย่าง รอยเห็นสังเกตุเห็นมันอย่างชัดเจนและมีโอกาสที่จะหลบ แต่แม่และลูกสองคนนั้นไม่ได้ตระหนักถึงมัน รอยไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนั้นเขากลับตัดสินใจผลักคู่แม่ลูกนั้นออกไป จากนั้นเขาก็รู้สึกถึงแรงกระแทกอย่างมากและร่างกายของเขาก็หมุนไปบนท้องฟ้า
ความทรงจำของเขาหยุดอยู่ที่นั่นและรอยก็รู้ว่าเขาน่าจะตายคาที่? จำเป็นหรือไม่ที่จะต้องไตร่ตรองว่าเหตุใดเขาจึงปรากฏตัวในสถานที่แปลกประหลาดแห่งนี้และกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด? ไม่จำเป็นต้องคืดมากแล้วแน่นอนว่าเขาเกิดใหม่!
คนหนุ่มสาวในปัจจุบันคงอายที่จะสนทนากับคนอื่นหากพวกเขาไม่รู้จักคำศัพท์เฉพาะเช่นคำว่าต่างโลกหรือการเกิดใหม่
รอยไม่เสียใจที่เสียชีวิตเพื่อช่วยชีวิตแม่ลูกคู่นั้นใครจะมีเวลาไตร่ตรองในช่วงเวลาแห่งการเป็นฮีโร่ มนุษย์ดำเนินชีวิตตามปกติมาหลายปีและช่วงเวลาที่รุ่งโรจน์เพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้ว
ความเสียใจเพียงอย่างเดียวของรอยคือพ่อแม่ของเขาพวกท่านคงเสียใจ รอยเริ่มเศร้าเมื่อนั้นถึงเรื่องนี้…
หลังจากเงียบไปชั่วขณะเมื่อนึกถึงช่วงครึ่งแรกของชีวิตที่หายไป รอยจับเขาคู่ๆเล็กบริเวณคิ้วก่อนจะปรับความคิดและเงยหน้าขึ้นมองสภาพแวดล้อมโดยรอบ
สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขามึนงงเล็กน้อย
ดูเหมือนตัวเขาจะอยู่บนชายหาดที่ไหนซักแห่งอย่างไรก็ตามแตกต่างจากท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาวในความประทับใจของเขา กลับกันทรายบนชายหาดนี้กลับเป็นสีแดงอมดำแถมเม็ดทรายยังมีขนาดใหญ่มากเหมือนถ่านที่เผาไหม้โดยตามซอกนั้นมีน้ำไหลผ่าน พวกมันไม่เพียงแต่ปล่อยควันสีเขียวเท่านั้นแต่ยังทำให้อากาศโดยรอบเต็มไปด้วยเขม่าอีกด้วย ยิ่งห่างจากทะเลมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีทรายสีแดงมากขึ้นในทางกลับกันทางฝั่งที่อยู่ใกล้ทะเลก็ยิ่งมีทรายสีดำมากขึ้น
ทรายนี้ดูเหมือนจะเกิดจากหินหนืดสดซึ่งมีความร้อนและชื้นดูเหมือนจะเป็นลักษณะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชายหาดแห่งนี้ น่าแปลกที่นอกจากรอยแล้วยังมีไข่อีกนับหมื่นฟองอยู่บนชายหาดนี้!
ไข่เหล่านี้มีขนาดแตกต่างกันไปแต่ขนาดที่เล็กที่สุดก็มีขนาดไม่น้อยไปกว่าไข่นกกระจอกเทศ สีของมันก็คละกันไปหลากหลายสีเช่นสีดำสีแดงและแม้แต่สีม่วงและสีเงิน ความคล้ายคลึงกันเพียงอย่างเดียวคือสภาพที่อบอุ่นและชื้นของชายหาดที่เงียบสงบแห่งนี้ดูเหมือนจะทำให้ที่นี้มีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมในการฟักไข่
ดูเหมือนว่าจะเป็นโรงฟักไข่ตามธรรมชาติ แล้วไข่เหล่านี้มาจากไหนกันละ?
รอยหันศีรษะไปรอบๆและเห็นคลื่นซัดชายหาดที่ขอบ สีของน้ำทะเลให้ความรู้สึกอึดอัดมากภายใต้แสงจันทร์รอยเห็นว่ามันเป็นน้ำสีแดงเลือด!
ไข่ที่มีขนาดแตกต่างกันลอยอยู่บนน้ำทะเลสีเลือดก่อนจะถูกผลักมาเกยบนชายหาดด้วยความช่วยเหลือของกระแสน้ำ ฉากแปลกๆนี้ทำให้รอยเข้าใจได้ในที่สุดว่าเขามาปรากฏตัวบนชายหาดได้อย่างไร
ความรุนแรงของคลื่นแต่ละครั้งไม่สม่ำเสมอในบางครั้งพวกมันมีขนาดใหญ่แต่บางที่ก็เล็กจนทำให้ไข่บางส่วนถูกดันไปที่ชายหาดมากขึ้นแต่ในขณะเดียวกันก็มีที่บางส่วนที่กระจัดกระจายไปรอบๆ
บนชายหาดยิ่งใกล้ทะเลมากขึ้นน้ำทะเลก็ได้ชะล้างทรายแมกม่าจนทำให้อุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็ว ในทางตรงกันข้ามทรายที่อยู่ไกลออกไปอาจกักเก็บความร้อนไว้ได้นานขึ้นซึ่งนำไปสู่ความแตกต่างของความเร็วในการฟักไข่ รอยสามารถมองเห็นไข่จำนวนมากเคลื่อนไหวและสั่นในบริเวณที่มีอุณหภูมิสูงขึ้นต่อหน้าเขาในขณะที่บริเวณที่มีอุณหภูมิต่ำกว่าข้างหลังเขาเงียบสนิท
โชคมีบทบาทสำคัญ แต่โหดร้ายในการอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุดที่นี่ ในความเป็นจริงไข่ดันไปที่ชายหาดแล้วมีโชคดีกว่า รอยเห็นไข่บางส่วนชนกันและแตกเป็นเสี่ยงๆก่อนที่พวกมันจะร่อนลงทำให้ของเหลวในไข่ที่แตกเหล่านี้ไหลลงสู่ทะเล!
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไข่เหล่านี้โชคร้ายจริงๆ! สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในไม่มีโอกาสฟักเป็นตัวเลยด้วยซ้ำ
รอยไม่สามารถช่วยได้เขาทำเพีนงแต่ชื่นชมยินดีในโชคของตน โชคดีที่เขาอยู่ในไข่ที่ร่อนลงบนบกได้สำเร็จถ้าไม่เช่นนั้นเขาอาจเป็นหนึ่งในไข่ที่โชคร้ายเหล่านั้น
มหาสมุทรนี้ชายหาดนี้และฉากที่แปลกประหลาดตรงหน้าเขากำลังก่อให้เกิดเครื่องหมายคำถามในใจของรอยอย่างเมามัน ฉันไปถึงนรกที่ไหน! สภาพแวดล้อมที่อัดอั้นและโหดร้ายนี้ทำให้รอยรู้สึกแย่
นอกจากนี้ฉันควรทำอย่างไรต่อไป? มันเป็นเวลาซักพักแล้วหลังจากที่ฉันฟักออกจากไข่ รอยมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมจากการสังเกตของเขาแต่เขาก็ยังไม่รู้ถึงสิ่งที่ตัวเองต้องทำต่อไป
ในขณะนี้เองเสียงโครกครากก็ดังมาจากบริเวณหน้าท้องเสียงนี้มาจากตัวของรอยเอง
เขาหิว…ใช่ตอนนี้รอยกำลังรู้สึกหิวเป็นอย่างมาก!
