บทที่ 6 แผ่นดินไหวและภูเขาไฟ
บทที่ 6 แผ่นดินไหวและภูเขาไฟ
หลังจากดื่มยาแก้พิษรสโคล่าไปแล้วสักพักรอยก็รู้สึกได้ว่าอาการชาบริเวณหัวไหล่ค่อยๆบรรเทาลง
มันได้ผล! ถึงตอนนี้ผลกระทบอื่นๆยังไม่ชัดเจนแต่ที่แน่ๆมันใช้ได้แก้พิษจริงๆ รอยถอนหายใจอย่างโล่งอกและตอนนี้เหลือเพียงบาดแผลภายนอกเท่านั้น
เดิมทีเขาต้องการวาดบางอย่างเพื่อใช้ห้ามลือดเช่นผ้าพันแผลหรืออะไรทำนองนี้ แต่เขารู้สึกว่ามันไม่ได้เป็นการใช้วิญญาณอย่างคุ้นค่า รอยมองดูปีศาจที่กำลังต่อสู้อยู่ใกล้ๆปีศาจเหล่านี้จะไม่อาจหนีไปได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บแม้ว่าจะเป็นบางตัวที่ชนะก็ตามและรอยก็อยากรู้ว่าพวกปีศาจเด็กจัดการกับบาดแผลอย่างไร
ในที่สุดเขาก็เห็นว่าพวกมันส่วนใหญ่ใช้ลิ้นเล็กๆเลียบาดแผลจนเลือดหยุดไหล
พฤติกรรมเหมือนสัตว์ป่าทำให้รอยรู้สึกทำอะไรไม่ถูก แต่เขาก็เพียงแค่ทำตามอย่างเป็นธรรมชาติ เพราะเขารู้ว่าการเสียเลือดมากเกินไปนั้นไม่ดีต่อสิ่งมีชีวิตใดๆแม้แต่กับสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอย่างพวกปีศาจ
โชคดีที่ปืนพกหงิกงอในมือของรอยยังคงทำให้ปีศาจที่อยู่ใกล้ๆหวาดกลัวและไม่มีใครกล้ามารบกวนเขาในขณะที่เขาเลียบาดแผลอย่างสงบ หลังจากนั้นไม่นานเลือดที่ไหลจากแขนซ้ายก็เริ่มหยุดลง
การลุมทำร้ายผู้อ่อนแอยังคงดำเนินไปบนชายหาดแห่งนี้ ในบางครั้งปีศาจที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อได้ฆ่าเหยื่อแล้วพวกมันก็จะรีบยัดวิญญาณที่ได้มาเข้าปากทันทีโดยไม่ให้โอกาสแก่ปีศาจตนอื่นๆ เมื่อเห็นแบบนี้รอยก็ดับความคิดที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ในปัจจุบัน
ความสำคัญของวิญญาณต่อรอยผู้เป็นเจ้าของระบบนั้นชัดเจนในตัวเองอยู่แล้ว อย่างไรก็ตามผิดจากเหล่าปีศาจที่มีคุณลักษณะการเสพติดวิญญาณ เมื่อพวกมันมีโอกาศได้รับวิญญาณแล้วพวกมันก็จะไม่รีรอที่จะกลืนกันทันที เมื่อใดก็ตามที่รอยคิดถึงสถานการณ์ในตอนนี้รอยก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
รอยเปิดอินเทอร์เฟซระบบออกมาคราวนี้เขาต้องการเติมกระสุนสำหรับปืนพก โดยใช้วิญญาณของปีศาจสี่ตาและเป็นไปตามคาดรอยจ่ายวิญญาณออกไปเพียงน้อยนิด ขนาดของก้อนวิญญาณแทบไม่ลดลงเลย
เพราะรอยไม่รู้ว่าจะเจออะไรอีกในภายหลังดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับเขาที่จะต้องมั่นใจในสถานะของอาวุธและเตรียมมันให้พร้อม
อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขารีโหลดกระสุนทั้งหกนัดแล้วสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง
แรงสั่นสะเทือนมาจากพื้นดิน!
การสั่นสะเทือนนี้รุนแรงมากจนแม้แต่รอยยังรู้สึกวิงเวียนขณะยืน
เกิดอะไรขึ้น? แผ่นดินไหวครั้งใหญ่?
อาการสั่นยังคงดำเนินต่อไปอีกสักพักก่อนจะค่อยๆหยุดลง รอยฟื้นขึ้นมาและพบว่าปีศาจตัวน้อยที่ต่อสู้อย่างเมามันก่อนหน้านี้หยุดลงหลังจากการสั่นสะเทือน ทันใดนั้นพวกมันก็ส่งเสียงร้องออกมาพร้อมๆกัน ราวกับว่าเหล่าปีศาจเด็กเกิดตื่นตระหนกกับอะไรบางสิ่งและเริ่มวิ่งไปออกไปอย่างสิ้นหวัง
ตัวที่ไม่มีปีกใช้แขนขาที่มีทั้งหมดในการวิ่ง ส่วนตัวที่มีปีกบินก็พยายามบินขึ้นไปบนท้องฟ้าแม้ว่าพวกมันจะบินได้ไม่สูงก็ตาม
เมื่อเห็นการกระทำของพวกปีศาจเป็นเช่นนี้รอยก็ไม่ได้พูดอะไรและเริ่มออกตัววิ่งทันทีเช่นกัน แม้ว่ารอยจะไม่รู้ว่าจะวิ่งไปที่ใดหรือทำไมเขาถึงต้องวิ่งแต่ก็ชัดเจนว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ปีศาจจำนวนมากได้ทำสิ่งเดียวกัน มันต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น!
โชคดีที่รอยคุ้นเคยกับการวิ่งด้วยเท้าสองเท้าดังนั้นด้วยแขนซ้ายที่บาดเจ็บของเขาจึงไม่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวมากนัก ทำให้รอยขอบคุณดาวนำโชคของตนที่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บที่ขาระหว่างการต่อสู้ไม่งั้นมันคงลำบากแน่ๆ
ในขณะที่เดินตามปีศาจเด็กไปตามชายหาดอันกว้างใหญ่ควันสีเขียวที่ร้อนแผดเผาก็ค่อยๆสลายไปฉากตรงหน้าก็ชัดเจนขึ้นมา
ปลายทางของปีศาจตัวน้อยเหล่านี้กลับกลายเป็นภูเขาไฟสีดำที่มีควันพวยพุ่งออกมาจากด้านบน!
ภูเขาไฟกำลังปะทุหรือไม่!? รอยไม่แน่ใจแต่ถ้ามันกำลังจะปะทุขึ้นมาทำไมปีศาจตัวเล็ก ๆถึงไม่หนีจากมันแต่กลับวิ่งเข้าหามันแทนละ?
ไม่ว่ารอยจะคิดอย่างไรปีศาจตัวน้อยที่อยู่แถวหน้าก็รีบวิ่งขึ้นไปบนภูเขาไฟโดยไม่หันกลับมามอง พวกเขากระโดดไปมาระหว่างแอ่งของเหลวที่เกิดจากหินหนืดหลอมเหลวและเหยียบข้ามหินสีดำที่ลอยอยู่บนนั้นไปจนถึงด้านบน ปีศาจที่มีปีกคล้ายแมลงและปีศาจมีปีกล่วงหน้าไปที่ยอดภูเขาไฟได้ก่อนและทิ้งตัวดำดิ่งลงไปในรูที่อยู่ด้านบน!
พวกมันบินเข้าไปในภูเขาไฟจริงๆหรือ? รอยตกใจแต่เขาหันกลับไปมองกองทัพปีศาจตัวน้อยที่อยู่ข้างหลังเขาและทำได้เพียงบังคับตัวเองให้วิ่งขึ้นไปบนภูเขา
รอยรู้ตัวว่าเขานั้นขาดสัญชาตญาณและความทรงจำที่สืบทอดต่อๆกันมาของปีศาจและเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าปีศาจตัวเล็กตัวอื่นรู้อะไรบ้าง พวกมันต้องมีเหตุผลในการโดดเข้าไปในปากปล่องภูเขาไฟ ท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้ที่ปีศาจน้อยทั้งหมดจะตัดสินใจฆ่าตัวตายหมู่ใช่ไหม? ดังนั้นเขาจึงควรติดตามพวกมันไป!
ถึงแม้ว่าปีศาจเด็กบางตัวจะพินาศภายใต้ความร้อนจากเปลวเพลิงลาวาของภูเขาไฟ แต่เขาทำได้เพียงทำตามการกระทำของปีศาจน้อยพวกนั้นคือมุ่งหน้าขึ้นไปเท่านั้น
ระดับความสูงของภูเขาไฟค่อนข้างสูง ทว่าโชคดีที่เส้นทางของรอยนั้นค่อนข้างชัดเจนรอยปีนขึ้นไปตามเส้นตรงและไปถึงยอดภูเขาไฟในเวลาไม่นานนัก
เป็นครั้งแรกที่รอยเห็นด้านในของภูเขาไฟหลุมลึกตรงมีควันลอยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และที่ด้านล่างของภูเขาไฟมีสีเพลิงสว่าง ด้านล่างนั้นมีชั้นหินหนืดบางๆที่แข็งตัวพร้อมกับรอยแตกที่ผิดปกติจำนวนนับไม่ถ้วนและสีเพลิงที่ไหลซึมออกมาจากรอยแตกเหล่านี้ ดูเหมือนสายฟ้าสีแดงเพลิงจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นที่ด้านล่างของสีแดงฉากนี้อลังการมาก!
มันอาจจะน่าตื่นเต้น แต่ความหมายเบื้องหลังมันก็น่ากลัวเช่นกัน ดูเหมือนว่าจะใช้เวลาไม่นานในการที่หินหนืดที่แตกร้าวจะหลุดออกภายใต้แรงกดดันและในที่สุดก็เกิดการปะทุของภูเขาไฟ ถ้าเขาไม่พบวิธีที่จะออกไปโดยเร็วที่สุดตัวเขาก็จะถูกละลายโดยที่ไม่เหลือแม้แต่ศพ!
ในขณะที่รอยกำลังยืนเกาะก้อนหินอยู่บนยอดภูเขาไฟเขาก็หันมองไปรอบๆ และตระหนักว่าสถานที่ฟักไข่แห่งนี้มีสภาพเป็นเกาะที่อยู่ท่ามกลางมหาสมุทรสีแดงเลือด จากสถานที่ฟักไข่ก่อนหน้านี้ทอดยาวไปจนถึงชายหาดนั่นหมายความว่า พื้นที่ที่ภูเขาไฟปะทุจะต้องมีขนาดค่อนข้างใหญ่และพลังทำลายมันจะต้องกินวงกว้างของเกาะไปทั้งเกาะ ซึ่งถ้ามันเกิดปะทุขึ้นมาดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงมันได้เว้นแต่จะมุ่งหน้าลงสู่มหาสมุทร
และมีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตอันตรายในมหาสมุทรจะเลวร้ายแค่ไหน
ไม่แปลกใจว่าทำไมปีศาจน้อยเหล่านี้จึงรีบไปที่ภูเขาไฟก่อนที่มันจะปะทุ พวกมันไม่มีที่อื่นให้อพยพไปนั้นเอง
เมื่อดูว่าปีศาจเด็กตัวอื่นไต่ลงมาจากกำแพงด้านในของภูเขาไฟอย่างไรรอยก็เรียนรู้ตามโดยใช้กรงเล็บอันแหลมคมของแขนขาทั้งสี่ของเขาในการเกาะไปบนพื้นหินและค่อยๆปีนลงมา อย่างไรก็ตามรอยทำได้ใช้แขนขวาแทนแขนซ้ายที่บาดเจ็บขณะที่ใช้เท้าไต่อย่างรอบครอบ
รอยเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังเพื่อให้มั่นใจว่ามือและเท้าของเขายึดเกาะกับก้อนหินจับอย่างแน่นหนา เพราะว่ารอยเห็นปีศาจตัวน้อยจำนวนมากเสียหลักและร่วงจมลงไปตายในธารลาวาสีส้ม!