ตอนที่ 96 ที่รัก ผมก็ยังเป็นหนุ่มอยู่นะ

“ฉันได้ยินว่าเซินออกเดตวเยว่กับจ้าวหวันถิงถูกไล่ออกล่ะ บริษัทของตูเจ๋อก็ล้มละลายเพียงแค่ชั่วข้ามคืน พระเจ้า เจ้าชายของเธอเป็นคนทำใช่ไหมฮะ?”

เฉียวเมียนเมียนมองเพื่อนสนิทของเธออย่างจนปัญญา

นับตั้งแต่เจียงหลัวลี่ พบกับเหมาเยซื่อ เธอได้ขนานนามเขาว่า เจ้าชายในใจของเธอ

ในบรรดาเจ้าชายในใจของหล่อน เขาคืออันดับหนึ่ง

เจ้าชายของหล่อนยังคงเป็นกลุ่มไอดอลวัยรุ่นยอดนิยม

เมื่อวานยังเป็นตู๋อี้เล่ย

เจ้าชายในใจของหล่อนเปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็ว ตามต้องการ

“ใช่เขาเป็นคนทำ” เฉียวเมียนเมียนสนิทกับเจียงหลัวลี่ และไม่มีความลับกับเธอ

“ว้าว” เจียงหลัวลี่ยกมือขึ้นทาบอก ร้องอุทานออกมาอย่างดัง

“เจ้าชายของฉันน่าประทับใจเหลือเกิน เขาเป็นคนที่มีอำนาจเสียจริง เขาทำให้เซินเยวเยว่และพี่ชายของเธอตกตะลึงไปเลย จบแบบนี้ค่อยซะใจหน่อย”

เฉียวเมียนเมียนเงียบ

เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงเรียกเข้ามือถือกลับดังขึ้น

มันเป็นข้อความจากเหมาเยซื่อ

เหมาเยซื่อ : เว่ยเจิ้งจองโรงแรมให้เราแล้วนะคืนนี้ ลุงหลี่จะไปรับคุณและเพื่อนอีกที ให้พวกเขาสั่งอะไรก็ได้ตามที่ต้องการได้เลย

เฉียวเมียนเมียนจ้องมองข้อความด้วยความงุนงงก่อนจะตอบ

เฉียวเมียนเมียน : คุณจะเลี้ยงอาหารเย็นเพื่อนของฉันเหรอคะ?

เหมาเยซื่อ : พวกผู้หญิงเขาไม่มีธรรมเนียมแบบนี้เหรอ?

เฉียวเมียนเมียน : ธรรมเนียมอะไรคะ

เหมาเยซื่อ : ใครออกเดตก่อนจะต้องเลี้ยงข้าวคนอื่น เพื่อนคุณไม่เป็นแบบนั้นเหรอ?

เฉียวเมียนเมียน : คุณรู้ได้ยังไงว่ามีธรรมเนียมแบบนั้นในกลุ่มผู้หญิง?

เหมาเยซื่อ : ที่รัก ผมก็ยังเป็นหนุ่มอยู่นะ

เฉียวเมียนเมียนเกือบจะหลุดหัวเราะออกมาดัง ๆ กับคำตอบของเขา เขาทำเหมือนอายุมาก แต่จริง ๆ แล้วเขาอายุแค่ 25 ปี

ในวัยนี้หลายคนยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยอยู่เลย

เฉียวเมียนเมียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจที่เหมาเยซื่อจะใส่ใจกับเรื่องนี้มากขนาดนี้

เธอยังรู้สึกตื้นตันใจเล็กน้อย

หากผู้ชายคนหนึ่งทะนุถนอมเธอ เขาก็จะแคร์คนรอบตัวเธอด้วย

ประสิทธิภาพของเหมาเยซื่อนั้นยอดเยี่ยมในด้านนี้

ไม่ว่าจะเป็นต่อ เฉียวเฉิน หรือเพื่อนของเธอ

เขามักจะแสดงความเคารพและห่วยใย

สำหรับมื้ออาหารนั้น ในกลุ่มสาว ๆ ไม่มีกฎดังกล่าว แต่เนื่องจากเขาได้จัดเตรียมไว้แล้ว เธอจึงตัดสินใจที่จะไม่ทำลายความตั้งใจดีของเขา

“เพื่อน เธอกำลังคุยกับใคร เจ้าชายของฉันหรือเปล่า?”

เจียงหลัวลี่โน้มตัวไปใกล้

เฉียวเมียนเมียนรีบวางโทรศัพท์ของเธอลงทันทีและส่งสัญญาณ

“เฮ้ เจ้าของของเธอ ต้องการจะเลี้ยงข้าวพวกเราแหละ เธอจะไปไหม?”

“ไปแน่นอน!”

เจียงหลัวลี่ตกลงทันที

“เจ้าชายของฉันจะพาไปร้านหรูรึเปล่านะ จะแต่งตัวยังไงดี อ่า จู่ ๆ ก็รู้สึกประหม่าและกระวนกระวายใจ เพื่อน ฉันกลัวว่าจะทำให้เธออับอายทำอะไรเปิ่น ๆ ไปจะทำยังไง”

เฉียวเมียนเมียนจ้องมองเธอ

“ไร้สาระน่า”

เธอหันไปพูดกับเพื่อนผู้หญิงอีกสองคนในห้องว่า

“ไปทานอาหารเย็นกันเถอะ ฉันเลี้ยงเอง”

เด็กผู้หญิงอีกสองคนไม่ได้สนิทกับเฉียวเมียนเมียนเป็นพิเศษ

แต่พวกเขาทั้งหมดเข้ากันได้อย่างจริงใจ

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ปฏิเสธคำเชิญ และพยักหน้า

“จ๊ะ”

เฉียวเมียนเมียนส่งข้อความถึงเหมาเยซื่อและกำหนดเวลากับเขา

**

ลุงหลี่มาถึงตรงเวลา และหยุดรถที่ด้านนอกเวลา 17.00 น.