บทที่ 7 แมวป่า 

บทที่ 7 แมวป่า

เมื่อเขากลืนกบสีดำตัวนี้ฟางหยุนก็อดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทางพึงพอใจ

กบด่างดำตัวนี้โตเต็มที่แล้วและสามารถให้พลังชีวภาพสองจุดแก่เขาได้ หลังจากออกมาเพียงสิบนาทีและมีการเก็บเกี่ยวซึ่งเป็นสัญญาณที่ดี

ด้วยวิธีนี้บางทีเขาอาจจับเหยื่อได้มากพอที่จะเริ่มวิวัฒนาการครั้งที่สามในวันนี้

“เยี่ยมมากหวังว่าวันนี้จะได้กบโตเต็มวัยอีกสามตัว”

ฟางหยุนคิดอย่างตื่นเต้นในขณะที่ร่างกายของเขายังคงเลื้อยไปรอบๆ ต้นไม้ดวงตาของเขากวาดไปรอบๆ เพื่อมองหาสัตว์ตัวเล็กๆ ที่เขาสามารถจับเหยื่อได้

บางทีโชคของเขาอาจจะหมดลงเพราะระหว่างทางเขาเห็นกบหลายตัวอีกครั้ง แต่พวกมันก็กระโดดผ่านเขาไปเขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะพยายามล่าพวกมัน นอกจากนี้เขายังได้พบกับตุ๊กแกตัวเล็กๆ แต่ในทำนองเดียวกันตุ๊กแกตัวน้อยก็วิ่งหนีไปหลังจากเห็นเขา

นอกจากนี้ฟางหยุนยังเห็นแมลงวันและแมลงขนาดเล็กอื่นๆ อีกสองสามตัวแกว่งไปมาต่อหน้าเขาอย่างช้าๆ แต่เนื่องจากพวกมันไม่สามารถดึงพลังชีวภาพมาให้เขาได้ เขาไม่คิดจะพยายาม เพียงแค่ปล่อยมันไป

หลังจากผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงฟางหยุนก็ยังไม่พบอะไร แต่เขาก็ไม่รีบร้อน หลังจากกลายเป็นงูอารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปกลายเป็นเย็นชาและคิดในทางตรงกันข้ามกับตัวตนที่ร่าเริงของเขาเมื่อเขายังเป็นมนุษย์

ในที่สุดหลังจากค้นหานานกว่าหนึ่งชั่วโมงเขาก็พบกบตัวหนึ่งอยู่ใกล้ธารน้ำใส

"เป้าหมายถูกล็อก: กบเขียวสะเทินน้ำสะเทินบกสามารถให้พลังงานชีวภาพได้ 2 แต้ม!"

เมื่อเขาเห็นกบตรงหน้าฟางหยุนก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น แต่แล้วเขาก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาและอย่ากลบเสียงการเคลื่อนไหวของเขาเพื่อที่เขาจะได้ทำให้กบตกใจหนีไป

กบตัวนี้โตเต็มที่มีความยาวสี่หรือห้าเซนติเมตร ในขณะนี้มันกำลังหมอบอยู่อย่างเงียบๆ บนมอสสีเขียวกลมกลืนไปกับสภาพแวดล้อม โดยไม่ต้องมองอย่างใกล้ชิดมันเป็นเรื่องง่ายที่จะเพิกเฉยต่อการมีอยู่ของมัน

แม้แต่ฟางหยุนก็ใช้มุมมองอินฟราเรดก่อนที่จะรับรู้ตำแหน่งของมัน

ฟางหยุนกระโจนช้าๆคลานตรงไปที่กบเพราะกบหันหน้าไปทางตรงกันข้ามบวกกับฟางหยุนเคลื่อนไหวช้ามากดังนั้นในขณะที่กบตัวนั้นไม่พบการดำรงอยู่ของเขา

หลังจากคลานช้าๆ เกือบหนึ่งนาทีฟางหยุนก็อยู่ห่างจากกบเพียงยี่สิบเซนติเมตร

ตำแหน่งนี้เป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับเขาในการเปิดการโจมตี!

“เฮ้!”

กล้ามเนื้อของฟางหยุนหดตัวจากนั้นก็พุ่งเหมือนลูกศรที่แหลมคมปากของเขาก็อ้าปากกว้าง กัดกบด้วยการกัดครั้งเดียว จากนั้นกบก็ตอบสนองและเริ่มต่อสู้อย่างดุเดือด

แต่ในขณะนี้ร่างกายของมันได้ถูกฟันอันแหลมคมของฟางหยุนเข้าแล้วและมันเป็นไปไม่ได้ที่จะหลุดพ้น

ความเจ็บปวดในร่างกายบวกกับความตื่นตระหนกที่ถูกเหยื่อทำให้เกิดเสียงเพลงที่คมชัด

ฟางหยุนไม่เคลื่อนไหวฟันสองแถวของเขาเกี่ยวเข้ากับกบอย่างแน่นหนา ความต้านทานของกบน้อยลงเรื่อยๆ และในที่สุดพลังของมันก็สลายไป

เพื่อให้แน่ใจว่าหัวใจของกบหยุดเต้นฟางหยุนก็เริ่มกินกบเข้าไปในท้องของเขาอย่างช้าๆ หลังจากนั้นไม่นาน ฟางหยุนก็กลืนกบเข้าไปในท้องของเขาจนหมด

ท้องของฟางหยุนพองขึ้น เขาขยับร่างกายเล็กน้อยและดูเหมือนจะชวนให้นึกถึงรสชาติของกบตัวนั้น

“ฉันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ” ฟางหยุนเสียใจ

“ตอนที่ฉันเป็นมนุษย์ฉันนึกไม่ถึงว่าจะกินอาหารดิบเลยนับประสาอะไรกับกบที่ตายไปแล้ว” ฟางหยุนคิด

“บางทีการกลายเป็นงูก็เปลี่ยนความคิดของฉันได้จริงๆ”

ฟางหยุนหายใจเข้าลึกๆ โยนความคิดเหล่านี้ไปทีอื่น

“สิ่งที่ฉันควรคิดคือจะอัพเกรดอย่างไรให้มีพลังมากพอจากนั้นคิดว่าจะทำอย่างไรให้ได้รับค่าชื่อเสียงเพียงพอก่อนที่ฉันจะตาย” ฟางหยุนคิด

"เรามาตั้งเป้าหมายเล็กๆน้อยๆกลายเป็นนักล่ายอดฝีมือเพื่อที่จะไม่กลัวสัตว์ใดๆ บนโลกใบนี้” ฟางหยุนคิด

การล่าที่ประสบความสำเร็จอีกครั้งทำให้เขามีกำลังใจอย่างมาก เขามั่นใจมากขึ้นว่าเขาสามารถจับเหยื่อได้เพียงพอที่จะอัพเกรดในวันนี้

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้อยู่ในสถานที่นี้มากเกินไปและลากร่างป่องของเขาทันทีและคลานต่อ

ในช่วงเวลาถัดไปฟางหยุนก็เหมือนกับได้รับความช่วยเหลือจากพระเจ้า เขากลืนไส้เดือนสองตัวกบดำสองตัวรวมทั้งกบสีเขียวนั่นหมายความว่าเขามีพลังชีวภาพเจ็ดคะแนนแล้ว!

เป็นที่น่าสังเกตว่ากบสีเขียวที่โตเต็มที่และกบดำสองตัวที่เขากลืนเข้าไปนั้นได้ถูกย่อยสลายไปแล้วและได้รับพลังชีวภาพสี่จุดสำเร็จ

นอกจากนี้หลังจากที่กบย่อยหมดแล้วท้องของเขาก็แบนลงหมายความว่าเขาสามารถกินเหยื่อได้อีกสองสามอย่าง

ฟางหยุนมองไปที่ท้องฟ้าตอนบ่ายแล้วมันจะมืดในอีกไม่กี่ชั่วโมง เขามีเวลามากพอที่จะล่าเหยื่ออีกสองสามตัว

"เอาละ? ดูเหมือนว่าจะมีกบสีทองอยู่ที่นั่น!”

ดวงตาของฟางหยุนส่องแสงเป็นประกายตรงหน้าเขามีกบตัวหนึ่งนอนอยู่ไม่ไกลจากพุ่มไม้พุงของมันโป่งและดูเหมือนว่ามันกำลังจะกินแมลง

"ฮ่า ๆ กบสีทองตัวนี้ก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ตราบใดที่ฉันกลืนกบตัวนี้ฉันก็จะมีคะแนนเพียงพอสำหรับการอัพเกรด!”

ฟางหยุนมีความสุขรอยยิ้มคืบคลานบนใบหน้าของเขาจากนั้นก็เริ่มคลานไปหากบอย่างช้าๆ

มีระยะห่างระหว่างเขากับกบสีทองอยู่บ้าง แต่ก็ไม่สำคัญเขามีความอดทนในการค่อยๆคลานและยิ่งเข้าใกล้ก็จะยิ่งช้าและเงียบลง

ชี่ๆๆ

อย่างไรก็ตามในเวลานี้เงาดำพุ่งออกมาจากพุ่มไม้ด้านขวากระแทกกบสีทองตรงไปที่พื้นจากนั้นมองไปที่ฟางหยุน

ฟางหยุนที่กำลังคลานไปหากบสีทองตกใจและรีบมองไปที่เงาดำที่เผชิญหน้ากับเขา

ตูม!

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเงาดำที่อยู่ฝั่งตรงข้ามร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรงสัญชาตญาณของเขากำลังบอกให้เขาวิ่ง และความกลัวก็ผุดขึ้นจากใจ!

แมวป่า!

เงาที่ปรากฏต่อหน้าเขา เป็นแมวป่า!

แมวป่าซึ่งกินสัตว์ฟันแทะแมลงสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำขนาดเล็กและนกนับเป็นหนึ่งในศัตรูตามธรรมชาติของงู!

เมื่อมองไปที่แมวป่าตัวตรงข้ามที่กำลังมองมาที่ตัวเองฟางหยุนมีความต้องการที่จะสบถ เขาระวังตัวอยู่เสมอ แต่เขาก็ยังเจอปัญหาเช่นนี้!

“ติ้ง! เป้าหมายแมวป่าแมวกินเนื้อสามารถให้พลังชีวภาพได้ 150 คะแนน!”

น้องสาวของแกสิระบบ!

เมื่อเขาได้ยินเสียงของระบบในใจฟางหยุนก็อดไม่ได้ที่จะสบถในใจสิ่งที่ “สามารถให้พลังชีวภาพได้ 150 แต้ม” ฉันควรจะขอบคุณพระเจ้าถ้าฉันไม่ถูกมันกิน

แมวป่าตัวตรงข้ามมีขนาดใหญ่กว่าแมวโตทั่วไปเล็กน้อย มีความยาวประมาณสี่สิบเซนติเมตร แต่ดวงตาของมันคมกว่าแมวบ้านมาก!

ในขณะนี้แมวป่าจับกบสีทองและกำลังกัดหัวของมัน แต่ดวงตาของเขาจ้องตรงไปที่ฟางหยุน

“โธ่เว้ย มันมองฉันเป็นเหยื่อจริงๆ!”

ฟางหยุนขมวดคิ้วจากสายตาของแมวป่าตัวนี้เขาอ่านความอันตรายของมันออก!

จะทำยังไง! จะทำยังไง!

สมองของฟางหยุนทำงานอย่างรวดเร็ว แม้ว่าสถานการณ์จะวิกฤตอย่างยิ่งในขณะนี้เขาก็ไม่ได้ตื่นตระหนก แต่เขาคิดอย่างชัดเจนและมองหามาตรการรับมือ

“ฉันมีเขี้ยวพิษ!” อย่างไรก็ตามแมวป่ามีความว่องไวมากและผีก็รู้ว่าเขาสามารถกัดมันได้หรือไม่!

และแม้ว่าฉันจะกัดอีกฝ่ายพิษจะออกฤทธิ์เมื่อไหร่?

ถ้าฉันถูกฆ่าโดยแมวป่าและอยู่ในระหว่างการถูกกิน หากพิษใช้ได้ผล จากนั้นมันจะไม่สมเหตุสมผลเลยว่าพิษได้ผลหรือไม่

ดังนั้นฉันไม่สามารถเผชิญหน้ากับมันตรงๆได้

ในขณะที่ฟางหยุนกำลังคิดหามาตรการรับมือแมวป่าตรงข้ามกับเขา…มันขยับตัว!