ตอนที่ 87 เข้าช่วย
ตอนที่ 87
เข้าช่วย
“พี่จูน ทำไมคนของฝั่งนั้นเยอะจังเลย”สมาชิกปาร์ตี้คนหนึ่งของจูนถามพลางมองไปทางกิลด์นกฮูกที่กำลังรวมพลกันอยู่หน้าเมืองการ์กัน
“นั่นสิ ตอนแรกเราตกลงกันไว้คนมันไม่เยอะแบบนี้นี่นา”จูนเองพอเห็นคนของกิลด์นกฮูกก็มีท่าทีตกใจออกมาให้เห็นเช่นกัน ตอนนี้ปาร์ตี้ของจูนกำลังยืนอยู่ด้านหลังโดยมีปาร์ตี้ของกวีและนาตาลีอยู่ด้านหลังด้วยกันหมดเช่นเดียวกัน เห็นได้ชัดเลยว่าตอนนี้รูปแบบทัพของกิลด์บูรพาต่างออกไปจากตอนซ้อมอย่างเห็นได้ชัด แต่มองในสายตาของไมค์แล้วกลับคิดว่าพอเริ่มสงครามจริงๆพวกระดับสูงก็แค่ส่งคนออกไปสู้เท่านั้นไม่ได้ลงไปในสนามจริงๆหรอก
“เรื่องนั้นเห็นทางกิลด์นกฮูกบอกว่าจะพยายามให้มันดูเนียนก็เลยไปขอกำลังคนมาเพิ่มนะครับ”ไมค์สายของฝั่งเรดซีตอบพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีมั่นใจ
“อย่างนี้นี่เอง คุณคือไมค์คนที่ช่วยเจรจากับหัวหน้ากิลด์นกฮูกให้สินะครับ”กวีว่าพลางเดินเข้าไปหาไมค์ด้วยท่าทีเป็นมิตร ระหว่างกวีกำลังดำเนินแผนกวีก็ให้ปาร์ตี้ของจูนคอยป้อนข่าวที่ต้องการให้ไมค์ตลอดเช่นเดียวกับสายคนอื่นๆที่เรดซีส่งเข้ามา การที่กิลด์เรดซีเคลื่อนไหวตามที่กวีคิดเอาไว้นั้นก็เป็นสิ่งยืนยันได้อย่างดีว่าสายของเรดซีนั้นได้รับข้อมูลที่กวีต้องการไปทุกคนจริงๆ
“ครับ..”ไมค์เห็นกวีเดินเข้ามาหาก็ยิ้มร่าเดินเข้าไปหาทันที สงครามครั้งนี้จบไมค์คงต้องถอนตัวแล้วเพราะเขาเป็นคนเจรจากับกิลด์นกฮูก พอกิลด์นกฮูกเล่นลิ้นแล้วหันมาทรยศกิลด์บูรพา ตอนนั้นความเชื่อใจที่มีต่อไมค์ก็จะดิ่งลงเหว น่าเสียดายแต่หลังจบสงครามครั้งนี้ก็คงต้องจากปาร์ตี้ของจูนไปแล้ว
ติ๊ง....
[ นับถอยหลัง 10 วินาทีก่อนจะเริ่มการโจมตีของกิลด์นกฮูก ผู้เล่นที่อยู่ฝ่ายป้องกันกรุณาเตรียมตัวให้พร้อมค่ะ ]
เสียงจากระบบดังเข้ามาในหัวของทุกคนทำให้บรรยากาศโดยรอบเย็นเฉียบในทันที เพียงแต่ท่าทีของคนกิลด์บูรพานั้นกลับไม่ได้ตึงเครียดเสียเท่าไหร่
“งั้นพวกเรามาร่วมสู้ด้วยกันเถอะครับ ถึงศึกนี้จะเป็นแค่ศึกปลอมๆก็เถอะ”กวีว่าพลางเรียกเอาคทาออกมาถือ เพียงแต่ไมค์กลับไม่ได้คิดอย่างนั้น หลังจากทำการบุกกิลด์นกฮูกก็จะโจมตีเต็มที่ทันที เผลอๆกิลด์บูรพาอาจจะหายไปเลยในทีเดียวก็ได้
“ตั้งรับ อย่าให้พวกมันเข้ามาได้”ทันทีที่เวลานับถอยหลัง 10 วินาทีจบลง ตราสัญลักษณ์ของเมืองการ์กันก็สว่างวาบขึ้นมาที่หน้าอกของเหล่าผู้เล่นฝั่งเมืองการ์กัน แน่นอนว่าในกลุ่มผู้เล่นฝั่งกิลด์นกฮูกเองก็มีสัญลักษณ์ผู้โจมตีสีแดงขึ้นเช่นกัน
ปึง...
แถวหน้าของกวีตอนนี้มีแต่ตัวแทงค์พากันตั้งโล่เอาไว้เพื่อกันไม่ให้พวกนกฮูกบุกเข้ามา เพียงแต่การทำเช่นนี้มันออกจะพื้นฐานเกินไปกระมัง
เปรี้ยง!!
วินาทีที่คนของกิลด์นกฮูกบุกเข้ามาถึงแนวหน้าของกิลด์บูรพา ทั้งสองกิลด์ก็ปะทะกันอย่างจัง เพียงแต่กิลด์บูรพากลับตั้งรับได้แข็งกว่าที่ไมค์คิดเอาไว้ แม้กิลด์นกฮูกจะบุกเข้ามาเต็มแรงแล้วก็ยังฝ่าไม่เข้าง่ายๆ
“หัวหน้า นี่มันไม่เหมือนที่ตกลงกันไว้นี่นา”เหล่าคนของกิลด์บูรพาแม้จะต้านรับเอาไว้ได้ แต่ก็มีท่าทีแตกตื่นวุ่นวายกันอย่างเห็นได้ชัด ตามที่ตกลงกันเอาไว้กิลด์นกฮูกจะต้องอ่อนข้อให้กิลด์บูรพาไม่ใช่หรือไง ทำไมถึงโจมตีมาเต็มแรงแบบนี้
“ยืนเอาไว้ อย่าล้มนะ”กวีสั่งด้วยท่าทีลนๆก่อนจะยิงเวทมนตร์เลเวลต่ำออกไป ส่วนคนอื่นๆในปาร์ตี้ของกวีกลับมีแต่คนทำท่าทีตกใจทำอะไรไม่ถูกกันทั้งนั้น
“หึ.....”ไมค์หัวเราะออกมาเบาๆหลังจากเห็นสภาพตรงหน้า ไม่ว่าจะทำท่าทีเหมือนหัวหน้ากิลด์ได้แค่ไหน แต่พอเวลาจริงคนที่สามารถนำลูกกิลด์ได้จะไม่แตกตื่นอย่างนี้หรอก คำสั่งพวกนั้นมันอะไรกันน่าขำจริงๆ
“บ้าเอ๊ย พวกทหารของเมืองการ์กันไปไหนกันหมด”สถานการณ์ตรงหน้าของกวีเริ่มเลวร้ายขึ้นทุกที เพราะจำนวนคนของกิลด์นกฮูกมีมากกว่าทำให้คนของกวีค่อยๆล้มไปทีละคนๆเสียแล้ว ตอนนี้กวีเลยต้องมองหาทหารของเมืองการ์กันแต่ก็อย่างที่วางแผนเอาไว้ ทหารของเมืองการ์กันถอยไปหมดแล้ว ที่ประตูทางเหนือมีเพียงคนของกิลด์บูรพาเท่านั้น
“หัวหน้า ทางตะวันตกหลุดไปแล้วครับ”ลูกน้องของกวีรายงานกลับมาหลังจากมีผู้เล่นของกิลด์นกฮูกกลุ่มหนึ่งฝ่าคนของกิลด์บูรพาเข้าไปในเมืองได้สำเร็จ
“แบ่งคนตามพวกมันไป”กวีสั่งก่อนจะให้คนจำนวนหนึ่งตามผู้เล่นกลุ่มนั้นไป แต่คำสั่งนี้กลับทำให้กองทัพกิลด์บูรพาแทบจะเสียเปรียบในทันที การแยกคนออกไปทั้งๆที่คนอีกฝ่ายก็เยอะกว่าอยู่แล้วเป็นเรื่องไม่ควรทำอย่างมาก พอมีคนแยกออกไปศัตรูก็อาศัยช่องนั้นเข้ามาโจมตีทำให้ตอนนี้เหล่านักบวชเริ่มรักษาไม่ทันแล้ว....
“ยังไหวหรือเปล่า”ระหว่างที่กิลด์บูรพากำลังย่ำแย่ อยู่ๆชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาตรงจุดที่กวียืนอยู่พร้อมกับทหารที่ตามมาด้วยราวๆ 100 คน
“ท่านเจ้าเมือง”กวีเห็นเจ้าเมืองมาพร้อมทหารก็มีท่าทีดีใจออกมาทันที สภาพตอนนี้จะบอกว่ากิลด์บูรพาต้านเอาไว้ได้ก็ไม่เชิง
“ขอโทษด้วย ทหารของเมืองการ์กันที่ยังติดตามข้ามีเพียงเท่านี้”เจ้าเมืองพูดพลางนำไม้คทาที่กวีไปนำมาจากดันเจี้ยนใต้เมืองการ์กันออกมา แม้พลังเวทของเจ้าเมืองจะไม่มาก แต่อย่างน้อยก็เรียกทหารโกเลมออกมาได้ 7 – 8 ตัวอยู่ดี
“กวี ปกป้องเมืองของพวกเราซะ”เจ้าเมืองว่าพลางเรียกโกเลมออกมาด้วยพลังเวทที่มีก่อนจะสั่งให้เหล่าทหารเข้าไปร่วมต่อสู้กับคนของกิลด์บูรพา น่าเจ็บใจจริงๆหากทหารที่อยู่กับเจฟอยู่ที่นี่การรับมือคนของกิลด์นกฮูกคงง่ายกว่านี้มาก
“ครับท่านเจ้าเมือง ผมจะปกป้องเมืองร่วมกับท่านเอง”กวีตอบรับคำขอของเจ้าเมืองก่อนจะเริ่มสั่งให้ผู้เล่นในกิลด์ของตัวเองร่วมสู้กับทหารของเจ้าเมือง แม้จะไม่ได้เลเวลสูงเหมือนหัวหน้ากองทหารเจฟ แต่เลเวลเฉลี่ยของเหล่าทหารก็สูงกว่าผู้เล่นตอนนี้อยู่ดี พอมีกำลังทหารเข้าไปช่วยกิลด์ของกวีก็สามารถยันเอาไว้ได้ระยะหนึ่งทันที
“อย่ายอมแพ้ โจมตี โจมตี”กวีสั่งพลางร่ายเวทออกมาอย่างต่อเนื่อง เช่นเดียวกับน้ำหวานและไอช่าที่พยายามร่ายเวทและยิงโจมตีระยะไกลอยู่ตลอด แต่ถึงอย่างนั้นศัตรูข้างหน้าก็ยังไม่ลดลงเลย
“กรี๊ดดดดด”ระหว่างกำลังต่อสู้อยู่นั้น อยู่ๆเจ้าเมืองก็ได้ยินเสียงจากภายในเมือง มันเป็นเสียงของชาวเมืองที่โดนทหารของกิลด์นกฮูกสังหาร เป็นเสียงของประชาชนตาดำๆของเขาเอง
“บัดซบ”เจ้าเมืองกำด้ามคทาแน่นบังคับเหล่าโกเลมให้เข้าไปโจมตีพวกกิลด์นกฮูกอย่างต่อเนื่อง แต่พวกมันก็มีมากเหลือเกิน แม้จะมีทหารและเจ้าเมืองมาช่วยแล้วก็ยังต้านพวกมันเอาไว้ได้ไม่หมด พวกมันค่อยๆหลุดเข้าไปในเมืองอย่างง่ายดายและเริ่มโจมตีบ้านเรือนของชาวเมืองอย่างไร้เยื่อใย
“เจฟ....นายทนกับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง”เจ้าเมืองกำด้ามคทาแน่นด้วยความแค้นใจ เจฟเองก็เป็นประชาชนของอาณาจักรทริช เป็นทหารกล้าที่เข้ามาป้องกันเมืองการ์กัน แต่ทำไมถึงยอมไปเข้าร่วมกับกิลด์เรดซีแล้วปล่อยให้คนของพวกมันเข้ามาฆ่าประชาชน.....
.
.
.
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ไหนบอกว่าจะไม่แตะต้องชาวเมืองไง”ทางฝั่งเจฟที่กำลังซ่อนตัวอยู่กับคนของกิลด์เรดซีเองก็ตกใจไม่แพ้กัน ตามที่กิลด์เรดซีรับปากเอาไว้ก็คือกิลด์นกฮูกจะไม่ทำอะไรชาวเมือง แต่นี่มันไม่เหมือนที่พูดเลย กิลด์นกฮูกที่เข้ามาในเมืองได้เข้าโจมตีชาวเมืองแทบจะทันทีเลยไม่ใช่หรือไง
“เรื่องนั้น....”คนของกิลด์เรดซีเองก็ตกใจไม่ต่างกัน คนของกิลด์นกฮูกที่บุกเข้ามานั้นสวมหน้ากากปิดบังใบหน้ากันหมด แต่ไม่น่าจะใช่คนของกิลด์เรดซีแน่ๆ
“พอกันที พวกเราปกป้องชาวเมืองเอาไว้”เจฟว่าพลางวิ่งออกไปเพื่อปกป้องชาวเมืองของตนจากกิลด์นกฮูกที่บุกเข้ามา ในเมื่อกิลด์เรดซีละเมิดข้อตกลง งั้นเรื่องสัญญาทั้งหมดเจฟก็ไม่สนอีกแล้ว
“เดี๋ยวก่อนท่......”ยังไม่ทันจะได้ห้ามเจฟเอาไว้ ที่ด้านหน้าของกิลด์เรดซีก็ปรากฏร่างของชายคนหนึ่งพุ่งลงมาจากท้องฟ้าพร้อมมีดที่ถือเอาไว้ในมือทั้งสองข้าง
“จากตรงนี้ไป.....พวกแกห้ามผ่าน”ชายคนนั้นพูดพลางหัวเราะออกมา ใบหน้าของชายคนนั้นมีหน้ากากสวมทับเอาไว้ แถมหน้ากากนั่นยังปกปิดข้อมูลตัวละครอีกต่างหาก เพียงแต่ตราสัญลักษณ์ของกิลด์ที่อกและเครื่องหมายผู้โจมตีนั้นทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าชายคนนี้เป็นคนของกิลด์นกฮูกอย่างแน่นอน
“ถอยไป”คนของกิลด์เรดซีชักอาวุธออกมาหมายจะโจมตี ตอนนี้ต้องไปอธิบายให้หัวหน้ากองทหารเจฟเข้าใจก่อน ทั้งหมดนี่มันเป็นแค่ความผิดพลาด
ฟุบ....
ร่างของชายคนนั้นพุ่งผ่านร่างของคนกิลด์เรดซีไปอย่างรวดเร็วพร้อมร่างของผู้บริหารคนหนึ่งที่กลายเป็นแสงสีขาวลอยหายไป
“โทษทีว่ะ ตรงนี้ถ้าพวกแกเข้าไปมันจะเกะกะเปล่าๆ”ชายสวมหน้ากากหัวเราะก่อนจะควงมีดในมือไปมา สกิลเมื่อครู่เป็นสกิลเลเวลสูงอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ผู้บริหารคนนั้นเลเวลเกือบ 80 แล้วแต่กลับโดนโจมตีทีเดียวตายเลยงั้นเหรอ
ฟุบๆๆๆ
ระหว่างกำลังอึ้งอยู่นั้น ชายสวมหน้ากากกลุ่มหนึ่งก็กระโดดลงมาจากหลังคาบ้านร่อนลงมายืนอยู่เบื้องหน้าคนของกิลด์เรดซีเช่นเดียวกัน แต่ละคนสวมเครื่องแต่งกายสีดำปกปิดหน้าตา แต่อาวุธที่ถือกลับเป็นอาวุธเลเวลสูงกันทั้งนั้น
.
.
.
“พยายามเข้า...”เจ้าเมืองมองสภาพสงครามเบื้องหน้าด้วยท่าทีมุ่งมั่น ตอนนี้ยังต้านเอาไว้ได้ ไม่ใช่ว่าจะแพ้ทันทีหรอก....
“ไม่ต้องห่วงครับท่านเจ้าเมือง พวกเราต้องชนะแน่ๆ”กวีว่าพลางสั่งให้คนของตัวเองต้านรับพวกกิลด์นกฮูกเอาไว้ แต่ก็อย่างที่บอก ตอนนี้กิลด์บูรพาทำได้แค่ตั้งรับจริงๆ
“นั่นสินะ ความหวังของเรายังไม่หมด....”เจ้าเมืองยิ้มออกมาบางๆก่อนจะกัดฟันบังคับโกเลมต่อ ตอนนี้โกเลมของเจ้าเมืองเหลือเพียง 2 ตัวเท่านั้น
“ครับ พวกเราต้อง...”
เปรี้ยง!! โครม!!
“.................อัก”ระหว่างกำลังพยายามต้านคนของกิลด์นกฮูกอยู่ๆลูกธนูดอกหนึ่งก็พุ่งผ่านอากาศมาจากระยะไกลลิบก่อนจะพุ่งเข้าที่อกของเจ้าเมืองอย่างจัง ความรุนแรงของลูกธนูนั้นทำเอาร่างของเจ้าเมืองลอยไปกระแทกกำแพงเมืองที่อยู่ด้านหลังเลยทีเดียว
“ท่านเจ้าเมือง!!”
