ตอนที่ 30

ตอนที่ 30

“ขอโทษที่ให้รอนาน” เสียงของการตีมือดังขึ้นขัดจังหวะนารูโตะจากความทรงจำ

นารูโตะขยับนิ้วชี้ขณะที่กำลังดมราเม็งหอมกรุ่น

กล่าวว่า:“จะกินแล้วนะ” จากนั้นเขาก็เริ่มเกิน

อีกด้านหนึ่งหลังจากที่นารูโตะจากไป

ซาสึเกะเติมพลังให้ต้นไม้นานกว่าครึ่งชั่วโมง แต่สุดท้ายก็หยุด

การสำรองจักระของเขานั้นเทียบไม่ได้กับนารูโตะสัตว์ประหลาดที่ไม่รู้ว่าทำไมจักระถึงไม่หมดลง

ซาสึเกะกระซิบกับตัวเอง“ใกล้จะถึงเวลากลับบ้านแล้ว”

หลังจากนั้นเขาก็เก็บข้าวของเล็กน้อยและเดินกลับบ้านด้วยจังหวะที่ไม่ช้าหรือไม่เร่งรีบ

กลับบ้านพักผ่อนให้เต็มที่ ฉันจะซ้อมพรุ่งนี้

แม้ว่าฝีเท้าของซาสึเกะจะไม่เร็วนัก แต่ก็ไม่สามารถพิจารณาระยะห่างระหว่างสนามฝึกแห่งนี้กับตระกูลอุจิวะได้

ในช่วงเวลาสั้น ๆ ซาสึเกะก็เดินไปที่ประตูครอบครัว

“ครอบครัว วันนี้เงียบไปหน่อย”

ซาสึเกะรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

ซาสึเกะยังคงเดินไปที่บ้าน เขาหิวแล้ว แม้ว่าเขาจะกินมาก่อน แต่ซาสึเกะก็ตัดสินใจกินมื้อดึกก่อนนอนเพื่อเติมเต็มกำลังกาย

เพียงแค่ซาสึเกะไม่ทันสังเกตในตอนนี้ บนเสาโทรศัพท์ด้านหลังเขามีภาพเงากำลังมองมาที่เขาอย่างเงียบ ๆ

…

นารุโตะทำราเม็งเสร็จและดื่มน้ำซุปที่เหลือในชามอีกอึก กล่าวอย่างพึงใจ.“ขอบคุณมากสำหรับการต้อนรับ”

“นารูโตะมีบางอย่างผิดปกติฉันรู้สึกได้ถึงออร่าที่ชั่วร้ายเหมือนกับพลังที่ควบคุมฉันเมื่อเกือบแปดปีก่อน พลังดวงตานี้เหมือนกันทุกประการและยังมีเนตรอื่น ๆ อีกมากมายพลังดวงตาของเขากำลังเบ่งบาน”

นารูโตะที่ควักกระเป๋าจ่ายเงินออกมาเพิ่งเดินออกจากราเมงอิจิราคุเสียงจริงจังของคุรามะดังขึ้นในหู

เมื่อจมลงไปในพื้นที่ผนึกเล็กน้อยนารูโตะสังเกตเห็นว่าคุรามะไม่ได้ดูทีวีและสายตาของเขาหันไปในทิศทางเดียวสีหน้าของเขาเคร่งขรึมมาก

“ทิศทางนั้นคือตระกูลอุจิวะ!”

นารูโตะเดินตามแนวสายตาของคุรามะทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ในทิศทางนั้นมันใกล้กับสถานที่ฝึกอบรมปกติของนารูโตะมากและห่างออกไปทางด้านข้างเป็นดินแดนแห่งตระกูลอุจิวะ

นารูโตะได้ยินคุรามะพูดว่าสาเหตุที่เขาทำร้ายโคโนฮะเมื่อแปดปีก่อนเป็นเพราะเขาถูกควบคุมโดยแมนเกะเคียวเนตรชายลึกลับ อีกด้านหนึ่งมีพลังมหาศาล

สิ่งนี้สามารถระบุได้ว่าเป็นการดำรงอยู่ของศัตรูและตอนนี้ปรากฏในโคโนฮะและในดินแดนตระกูลอุจิวะ

“ตระกูลอุจิวะตกอยู่ในอันตรายฉันหวังว่าซาสึเกะยังไม่กลับไป”

นารูโตะโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยจะควบคุมกระแสลมของจักระให้อยู่ในระดับสูงสุดลมกระโชกแรงที่ไม่ธรรมดาห่อตัวนารูโตะและปล่อยให้เขาไปที่สนามฝึกของเขาด้วยความเร็วที่ก้าวล้ำ

เนื่องจากความเร็วสูงนารุโตะในขณะนี้จึงมีเท้าทั้งสองข้างลอยขึ้นจากพื้นและเข้าสู่สถานะของการบินในระดับความสูงต่ำ

เนื่องจากการควบคุมนั้นหยาบเกินไปทรายที่ลอยอยู่บนถนนสายนี้จึงมีเสียงลมคำรามดังก้องไปทั่วทุกหนทุกแห่ง

นารูโตะถ้าคุณไม่เห็นซาสึเกะในสนามฝึกฉันไม่แนะนำให้คุณไปที่ดินแดนแห่งตระกูลอุจิวะ ฉันบอกคุณก่อนแล้วว่าพลังของเนตรยับยั้งฉัน

ด้วยกำลังของฉันคุณอาจไม่สามารถช่วยเพื่อนของคุณได้และคุณจะติดกับดักตัวเอง ฉันไม่อยากให้คุณตาย”

คุรามะ เห็นการเคลื่อนไหวของ นารูโตะ เขาแนะนำอย่างจริงจัง

สำหรับคุรามะนารูโตะเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวที่ชายชราทั้งหกจำได้หลังจากการตายของชายชราทั้งหกในรอบพันปีที่ผ่านมาเขาจึงหวังว่านารูโตะจะอยู่กับเขาสักระยะหนึ่งและไม่ตายตอนอายุเด็กเช่นนี้

เขาสามารถคืนชีพได้เมื่อเขาตายแล้วแต่นารูโตะก็ตายจริงๆเมื่อตายไปแล้ว

“ คุณยังบอกอีกว่าผนึกแปดสัญลักษณ์ในร่างกายของฉันก็เป็นเกราะป้องกันสำหรับคุณเช่นกัน การมีอยู่ของตราประทับทำให้คุณไม่สามารถถูกควบคุมโดยเนตรได้อย่างง่ายดาย เหตุผลที่คุณเป็นเช่นนั้นมันง่ายที่จะควบคุมเพราะตราประทับในร่างกายของจินชูริกิคนก่อนอ่อนแอลง

ตอนนี้ความแข็งแกร่งของฉันไม่ได้อ่อนแอบวกกับความแข็งแกร่งที่คุณมอบให้ฉัน

หากคุณต้องการใช้เก็นจุทสึเพื่อบังคับให้เราสองคนอยู่ด้วยกันในลมหายใจเดียวอย่างน้อยคุณต้องมีพลังดวงตาของเนตรนิรันดร์แมนเกเคียว สายตาของชายสวมหน้ากากไม่ควรแข็งแกร่งขนาดนี้

ไม่ต้องกังวลหากสถานการณ์เป็นอันตรายฉันจะป้องกันตัวเองก่อน เมื่อถึงเวลาคุณช่วยฉันเปิดร่างสีทองและเข้าสู่โหมดคุรามะจักระ ฉันจะใช้ ลูกบอลสัตว์หาง โดยตรงและระเบิดจากระยะไกล”

นารูโตะแม้ว่าใจจะกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของซาสึเกะ แต่เขาก็ไม่ได้สูญเสียความคิด

คุรามะผ่อนคลายมากหลังจากที่ได้ยินนารูโตะพูดแบบนี้

“ฉันควรเรียนรู้ความสามารถในการรับรู้ใหม่คุรามะแม้ว่าความรู้สึกเจตนาชั่วร้ายของคุณจะมีประโยชน์มาก แต่ก็ไม่ครอบคลุม ถ้าคุณมองได้ไกลเหมือนเบียคุกันฉันจะไม่ใช้การฝึกนี้สนามกีฬายืนยันว่าซาสึเกะกำลังจากไป”

เมื่อเขาอยู่ระหว่างทางนารูโตะพบข้อบกพร่องในตัวเองและเริ่มคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป

หลังจากนั้นไม่นานนารูโตะก็มาถึงสถานที่ที่เขามักจะฝึก

ไม่น่าแปลกใจที่นารูโตะไม่เห็นซาสึเกะที่นี่

กำลังจะออกไปฉันหันไปทางพื้นที่ของตระกูลอุจิวะและเสียงลมพัดก็ดังขึ้นรอบ ๆ

นินจา อันบุ หลายสิบคนปรากฏตัวขึ้นรอบ ๆ นารูโตะและล้อมรอบเขา

“มีสถานการณ์พิเศษทั้งหมู่บ้านอยู่ภายใต้กฎอัยการศึกฉุกเฉิน คุณควรกลับบ้านโดยเร็วและอย่าเดินไปมาก่อนรุ่งสาง” อันบุ คนหนึ่งที่ดูเหมือนกัปตันตัวเล็กก้าวไปข้างหน้าและส่งเสียงเย็นชาที่นารูโตะ .

เนื่องจากสถานการณ์พิเศษจำนวน อันบุ ที่ติดตาม นารูโตะ เพื่อป้องกันอุบัติเหตุในวันนี้ถึงระดับสี่ทีม

ในตอนแรกพวกเขาเห็นว่าการฝึกประจำวันของนารูโตะสิ้นสุดลงแล้วเขาก็กินราเม็งหนึ่งที่ร้านราเม็งอิจิราคุและวางแผนที่จะกลับบ้าน พวกเขาถอนหายใจอย่างโล่งอกและไม่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น

ไม่คาดคิดว่านารูโตะบินหายไปในสายลมที่รุนแรง

โชคดีที่คนเหล่านี้ตอบสนองอย่างรวดเร็วและแจ้งให้เพื่อนร่วมงานของพวกเขาที่อยู่ใกล้กับตระกูลอุจิวะหยุดนารูโตะเพื่อป้องกันไม่ให้จินชูริกิเข้าใกล้ตระกูลอุจิวะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่อาจคาดเดาได้

นารูโตะถาม“คุณเคยเห็นอุจิวะซาสึเกะเพื่อนของฉันไหม”

อันบุ คนนี้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยก็ลืมตาขึ้นและพูดเรื่องไร้สาระ“เขากลับบ้านแล้วและตอนนี้ปลอดภัยแล้ว”

ซาสึเกะกลับบ้านไปแล้ว ยังไม่แน่นอนว่าจะปลอดภัยหรือไม่

เสียงลมปะทะดังขึ้นอีกครั้งและ อันบุ ทั้งสี่ทีมที่เคยอยู่กับ นารูโตะ ตอนนี้ก็ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่ทั้งสองฝ่ายกำลังพูดคุยกัน

ทันใดนั้นอันบุซึ่งมีทั้งหมดสามสิบสองคนล้อมรอบตัวนารูโตะด้วยท่าทางที่แน่นิ่ง

นารูโตะไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนพวกเขาและหันไปจากไป“ฉันจะตามหาซาสึเกะอย่าพยายามหยุดฉันคุณหยุดไม่ได้”

"หลับไปซะ."

ทันใดนั้นแอนบัสสองคนก็พุ่งเข้ามาหานารูโตะและผู้คนจำนวนมากก็เริ่มเตรียมตัวที่จะใช้นินจุสึที่หลับใหล

“ฉันบอกว่าคุณหยุดฉันไม่ได้”

ครู่ต่อมาร่างของนารูโตะก็หายไปในสายตาของทุกคน