ตอนที่ 300 พลังของศรเทพสังหาร
เนื่องจากตัวตนของ ลิโป้ ถูกกำหนดให้รับคำสั่งลับจาก ลู่เฟิง เพื่อฝึกทหารม้าผู้ภักดี
และที่ตั้งของการฝึกนี้ก็เป็นทุ่งหญ้าทางตอนเหนือที่มีคนเถื่อนมากมาย
มันอยู่ไม่ไกลจากสามมณฑลทางตอนเหนือมากนัก หลายคนในมณฑลทางตอนเหนือรู้ว่ามีทหารม้าลึกลับอยู่ที่ทุ่งหญ้าทางตอนเหนือคอยต่อสู้กับพวกคนเถื่อนทุกวันและตัดศีรษะพวกมันนับไม่ถ้วน
สิ่งนี้ทำให้ผู้คนจากสามมณฑลทางตอนเหนือที่ได้รับความเดือดร้อนจากพวกคนเถื่อนต่างชื่นชมกองทหารม้าลึกลับเหล่านี้ในใจ
ฮั่วชูปิง ต้องการเข้าร่วมกับกองทัพทหารม้าลึกลับนี้ แต่น่าเสียดาย แม้จะมีข่าวลือมากมาย แต่ก็ไม่มีใครล่วงรู้ว่ากองทัพนี้ตั้งอยู่ที่ใดนับประสาอะไรกับการเข้าร่วม
ข่าวล่าสุดการปรากฏตัวของพวกเขาคือการต่อต้านกองกำลังนับล้านจากอาณาจักรซีหยางทำให้จักรพรรดิลู่เฟิงแห่งอาณาจักรหนานหยานได้รับชัยชนะ
ตั้งแต่นั้นมากองทหารม้าผู้ภักดีก็มีชื่อเสียงไปทั่วโลก!
ต่อมาสาร์นของจักรพรรดิได้ถูกส่งออกไป ดังนั้น กองทหารม้าผู้ภักดีย่อมต้องเคลื่อนไหวไล่ล่าพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือ
ผู้คนโดยทั่วได้ตระหนักถึงข้อเท็จจริงนี้ว่า คนที่ฝึกกองทหารม้าลึกลับทางตอนเหนือก็คือผู้บัญชาการทหารม้าสูงสุดเหวินโหว ลิโป้!
ในเวลานั้น ฮั่วชูปิง มอง ลิโป้ เป็นไอดอลของเขา
เพราะเขาชื่นชม ลิโป้ ที่กล้านำทหารม้านับแสนบุกเข้ามาที่มณฑลทางตอนเหนือและต่อสู้กับพวกคนเถื่อนทุกวัน
พวกคุณน่าจะรู้ว่าพวกคนเถื่อนมีทหารม้ามากแค่ไหนกองกำลังนับแสนแทบจะไม่อาจเทียบกองทัพของพวกมันได้ทั้งหมด
ไม่มีใครรู้จำนวนที่แน่ชัด
ว่ากันว่าอาจจะมีมากกว่า 10 ล้าน หรือ 100 ล้าน ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้
กับบุคลที่กล้านำกองทัพเผชิญหน้ากับศัตรูที่อาจทราบจำนวน ทำให้ ฮั่วชูปิง ชื่นชมสุดหัวใจ
ไม่ต้องพูดถึงฝีมือที่แข็งแกร่งของลิโป้
เพียงแค่ความกล้าในการนำทัพเผชิญหน้าก็มากพอจะให้คนทั่วสามมณฑลทางตอนเหนือประทับใจแล้ว
"พี่ใหญ่,ดูเหมือนว่าพวกเราจะมีโอกาสรอดแล้ว!"ใบหน้าซีดเซียวของ ฮั่วชูปิง ได้แสดงออกถึงความตื่นเต้น"ด้วยทหารม้าที่นำโดยแม่ทัพที่แข็งแกร่งที่สุดของฝ่าบาท เหวินโหว ลิโป้ พวกคนเถื่อนพวกนี้จะต้องถูกฆ่าอย่างแน่นอน"
หรานเหมิน ได้พยักหน้า"ข้าหวังว่าแม่ทัพ เหวินโหว ลิโป้ จะมีจำนวนกำลังพลที่เพียงพอ เช่นนั้นก็ยากที่จะพูด"
ที่นี่มีทหารม้าคนเถื่อนนับแสน และ หรานเหมิน ก็รู้ว่าจำนวนเท่านี้หมายความว่ายังไง
ไม่นาน เงาทหารม้าก็ปรากฏขึ้นในกรอบสายตาของพวกคนเถื่อน
ถัวปาฟู่ ได้มองไปที่มัน ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นและกล่าวพูดอย่างเย็นชา"ลิโป้ !!!"
ชายที่นำทหารสวมมงกุฏทองคำสีม่วงพร้อมกับง้าวสีขาวแบบพิเศษ!
ถัวปาฟู่ ไม่คุ้นเคบกับมงกุฏทองคำสีม่วงนั่นแต่เขาคุ้นเคยกับง้าวสีขาวแบบพิเศษ
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีผู้นำทัพทหารม้าที่ประกอบไปด้วยกำลังคน 300,000 นาย จากอาณาจักรหนานหยาน สัญจรไปทั่วทุ่งหญ้าทางตอนเหนือ ชนเผ่าถัวปา ของเขามักจะต่อสู้กับคน ๆ นี้บ่อย ๆ และมีคนของเขาตกตายไม่น้อยกว่า 300,000 นาย
ในหมู่พวกเขา ถัวปาฟู่ ก็เคยเกือบจะถูกคนผู้นี้ฆ่า
โชคดีที่เขามีองค์รักษ์ส่วนตัว ที่ช่วยให้เขาหลบหนีออกมาได้
ในสายตาของเขา ลิโป้ก็คือศัตรู!
ในเมื่อเขาเห็นการปรากฏตัวของลิโป้มันก็ยากที่จะระงับความโกรธและเกลียดเอาไว้ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เขาเห็น ลิโป้ นำทหารม้ามาเพียงแค่หมื่นนายเขาก็หัวเราะออกมา"ลิโป้,ในอดีต เจ้ากล้าทำให้พวกข้าต้องอับอาย วันนี้ข้าจะต้องล้างแค้นให้ได้!"
"บุกโจมตี!"
ทหารม้ามากกว่าห้าหมื่นนายได้พุ่งเข้าลิโป้ทันที
กองทัพที่ดุร้ายได้ก่อตัวขึ้นราวกับสัตว์ร้ายจากยุคบรรพกาล
เมื่อ ลิโป้เห็นเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะออกมา"เจ้าพวกทหารม้าคนเถื่อน ดูเหมือนว่าพวกเจ้าจะลืมไปแล้วว่าท่านปู่คนนี้ชนะหลานอย่างพวกเจ้าอย่างไร?"
"วันนี้ข้า ลิโป้ จะทำลายกองทัพของพวกเจ้าที่นี่ซะ!"
ลิโป้ ได้ลดเสียงลง เขาได้หยิบคันธนูขึ้นมาและหยิบลูกศรตั้งท่าเตรียมพร้อมยิง
"ศรเทพสังหาร!"
ฟุ่บ!
ลูกศรได้เปล่งแสงสว่างขณะที่พุ่งออกไปยังพวกคนเถื่อน
พลังวิเศษได้ถูกถ่ายลงไปในลูกศรดอกนี้
ตู้ม!
มวลอากาศได้ระเบิดออกคลื่นพลังทำลายล้างได้กลืนกินทหารม้าหลายหมื่นคนที่พุ่งเข้ามา
พลังพิเศษของลิโป้นั้นน่ากลัวมาก นอกจากนี้ เขายังสามารถยิงได้ทั้งหมดสามครั้ง แต่ละครั้งได้ทำลายกองทัพได้นับหมื่นคน
นี่คือศรดอกแรก!
"เป็นไปไม่ได้?"
ถัวปาฟู่ มองฉากนี้ ด้วยความเหลือเชื่อ ลูกศรชนิดใดกันที่ทรงพลังขนาดนี้?สามารถสังหารกองทัพนับหมื่นได้ในทันที?
ในสายตาของเขาได้ปรากฏความงุนงง ทันใดนั้น ศรดอกที่สองก็ถูกปลดปล่อยออกไปจากคันธนูหลิงซี่
ฟุ่บ!
บึ้ม!
ศรดอกนี้ได้กวาดผ่านคนเถื่อนไปรวม 20,000 คน
การแสดงออกของ ถัวปาฟู่ ราวกับเห็นผี
แต่นี่ยังไม่จบ
ในพริบตาศรดอกที่สามก็ปรากฏขึ้น
ศรดอกนี้ก็ฆ่าพวกคนเถื่อนไปอีกนับหมื่นคน
ก่อนที่กองทัพจะปะทะกันทหารม้าพวกคนเถื่อนได้สูญเสียไปแล้วถึงสามหมื่นคน
รูปแบบกองทัพได้แตกพ่าย!
ทหารม้าที่เหลืออีก 20,000 พวกเขาราวกับเห็นผีพวกเขารีบวิ่งหนีไปคนละทางเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะยิงลูกศรมาอีก
เมื่อเห็นฉากนี้ ลิโป้ ก็หัวเราะออกมาเขาได้เก็บคันธนูและยกง้าวฟางเทียนชูขึ้นและตะโกน"ฆ่า!"
"ฆ่า!"
ทหารม้านับ 10,000 ราวกับพยัคฆ์ที่ดุร้ายพุ่งเข้าหาพวกคนเถื่อน
ทหารม้าคนเถื่อนกลัวการโจมตีจากลูกศรของลิโป้ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจตั้งรูปแบบกองทัพได้
เผชิญหน้ากับทหารม้านับหมื่น ลิโป้ ไม่ได้สนใจ เขาได้สังหารคนของอีกฝ่ายโดยตรง
"เร็วเข้า,นำลูกศรหยุดปราณมาให้ข้า!"
ถัวปาฟู่ เห็นก็คำรามออกมา
เขากลัว ลิโป้ จะพุ่งเข้ามา
เขาไม่ใช่คนโง่ เขาเห็นได้ถึงความแข็งแกร่งของ ลิโป้ ที่แกร่งมากจนกองทัพของเขาไม่สามารถต้านทานไว้ได้
เขาหวังแต่ว่าลูกศรหยุดปราณในมือของเขาจะสามารถยับยั้งลิโป้เอาไว้ได้
ด้วยวิธีนี้เขาจึงจะมีโอกาสรอดชีวิต
ฟุ่บ!
ทหารม้าของ ถัวปาฟู่ ได้ยิงลูกศรหยุดปราณออกไปจำนวนมาก
ฝนลูกศรได้ปกคลุมเหนือศีรษะของลิโป้
ลิโป้มองไปที่พวกมันอย่างไม่ใส่ใจ
เขามีชุดเกราะพยัคฆ์ดำที่ฝ่าบาทมอบให้ มันสามารถเพิกเฉยการโจมตีของลูกศรหยุดปราณได้แล้วเขาจะเกรงกลัวลูกศรหยุดปราณหรืออย่างไร?
เขาถือง้าวไว้ในมือพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นพลังมหาศาลกวาดผ่านลูกศรบนท้องฟ้า
ตู้ม!
ลูกศรหยุดปราณทั้งหมดได้ถูกทำลายโดยการโจมตีของลิโป้
"นี่...นี่....เป็นไปไม่ได้!"
ถัวปาฟู่ ได้คำรามออกมาด้วยความหวาดกลัว นี่คือลูกศรหยุดปราณทั้งยังมีมากกว่าหลายพันดอก
แต่กลับถูกทำลายโดย ลิโป้ เป็นไปได้อย่างไร?
เป็นไปไม่ได้ เขาไม่อยากจะเชื่อ
ถัวปาฟู่ คิดว่าเขามีความรู้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสิ่งนี้
ลูกศรหยุดปราณไม่มีผลต่อนักรบและถูกหยุดโดยนักรบ
มันไม่น่าจะเกิดขึ้น
เทพองค์ใดก็ได้ช่วยบอกเขาทีว่านี่เป็นเพียงภาพลวงตา ถูกต้องมันจะต้องเป็นภาพลวงตา
ลูกศรหยุดปราณทั้งกองทัพที่สามารถหยุดแม้แต่ยอดฝีมือขั้นปรมาจารย์ หรือ ยอดฝีมือระดับสูงคนอื่น ๆ ก็ไม่กล้าเพิกเฉย อีกฝ่ายกลับหยุดไว้ได้
เขาขยี้ตารัว ๆ หวังว่าลูกศรของเขาจะฆ่าลิโป้ไปแล้ว
แต่เมื่อเขาเห็นอีกครั้งก็คือ ลิโป้ ได้ทะยานขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับง้าวฟางเทียนในมือ