ตอนที่ 79 ข้ามหน้า
ตอนที่ 79
ข้ามหน้า
กึก.....
กวีหยิบเอาไม้เท้ารูปฟันเฟืองขึ้นมาจากใจกลางห้องของดันเจี้ยนใต้เมืองการ์กันก่อนจะอ่านข้อมูลของมันช้า ๆ ไม้เท้าชิ้นนี้เป็นไม้เท้าที่มีสกิลติดตัวอย่างที่คิด โดยผู้ถือสามารถใช้เวทมนตร์ สร้างโกเลม เวทมนตร์ดินพิเศษได้เป็นกรณีพิเศษ เพียงแต่ข้อจำกัดของอาวุธชิ้นนี้คือต้องเป็นเจ้าเมืองการ์กันเท่านั้นถึงจะใช้งานได้ โดยโกเลมที่สามารถควบคุมได้นั้นจะขึ้นอยู่กับค่า ปัญญา ของผู้ใช้
“เหนื่อยหน่อยนะทุกคน”กวีว่าพลางมองไปทางสมาชิกปาร์ตี้ที่อยู่ในสภาพเหนื่อยอ่อนกันทุกคน กวีและคนอื่น ๆเพิ่งจะเลื่อนเป็นเลเวล 50 กันเพื่อสร้างกิลด์ได้ไม่นาน แต่เพียงฝืนสู้กับฝูงโกเลมตลอดหลายวันโดยอาศัยสลับกันไปพักก็เล่นเอาทั้งปาร์ตี้เลื่อนขึ้นมาเป็นเลเวล 70 กันหมดแล้ว แถมเพราะต้องใช้สกิลตลอดเวลาเวทมนตร์ของกวีเลยพัฒนาขึ้นมากเช่นเดียวกับสกิลของคนอื่น ๆ หากไม่ใช่เพราะค่าประสบการณ์ที่ได้เริ่มน้อยเกินไปแหล่งปั๊มเลเวลดี ๆแบบนี้คงไม่ยอมปล่อยไปง่าย ๆหรอก
“พวกเราไปพักผ่อนกันก่อนเถอะ ผมจะไปส่งเควสกับเจ้าเมือง”กวีเก็บไม้เท้าลงกระเป๋าก่อนจะเดินนำทุกคนออกไปจากห้อง สำหรับเมฆ วิน และ ไอช่า ที่เป็นผู้เล่นเก่าแล้วเรื่องแค่นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร สมัยก่อนเคยมีดันเจี้ยนที่ต้องลงกันเป็นอาทิตย์ถึงจะผ่าน แถมตอนนั้นยังเป็นเกมคอมพิวเตอร์อีกด้วยไม่สามารถเล่นข้ามวันข้ามคืนโดยไม่ง่วงแบบนี้ได้ ทำให้ทุกคนเคยชินกับการใช้พลังสมองกันอย่างหนักไปเสียแล้ว แต่ทางด้านของมีนและน้ำหวานนั้นไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน น้ำหวานที่มีคอมโบสำหรับโจมตีมอนสเตอร์เพียงคอมโบเดียวใช้คอมโบเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีกจนเรียกได้ว่าชำนาญไปแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ทำเอาน้ำหวานรู้เลยว่าทำไมพวกเก่ง ๆถึงได้ใช้คอมโบอย่างกับมันง่ายนัก เป็นเพราะพวกเขาใช้กันมานานแล้วยังไงล่ะ ส่วนทางฝั่งของมีน เธอมีฝีมือที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้วแต่เรื่องการฝืนใช้สมาธิหนัก ๆอย่างต่อเนื่องนั้นท่าทางจะเป็นเรื่องลำบากพอตัว หลัง ๆแม้จะยังขยับได้เฉียบคมดีอยู่แต่ก็มีแกว่งไปบ้าง เรียกได้ว่ายังต้องเก็บประสบการณ์อีกเยอะ
“อยากอาบน้ำแล้วสิ”น้ำหวานบ่นพลางเดินตามกวีไปต้อย ๆ แม้ในเกมจะไม่มีเหงื่อออกก็เถอะ แต่พอสู้นาน ๆแบบนี้ก็เหมือนรู้สึกว่าตัวเองกำลังเหงื่อไหลท่วมตัวอยู่เลย
“ไอช่าเองก็อยากพักแล้วเหมือนกันค่ะ”ไอช่าเองแม้จะเป็นผู้เล่นเก่าแต่เพราะก่อนหน้านี้ย้ายไปทำงานวงการอื่นเลยยังไม่ชินกับการลงดันเจี้ยนนาน ๆแบบนี้เท่าไหร่ แม้จะสามารถรักษาสมาธิและใช้งานบัพและดีบัพได้อย่างแม่นยำตลอดการต่อสู้ แต่พอการต่อสู้จบลงก็เหนื่อยอ่อนไม่ต่างจากคนอื่น ๆ
“เลเวลถึงกำหนดแล้ว ฉันขอตัวไปเปลี่ยนอาชีพก่อนนะ”ฝั่งเมฆที่ยังคงท่าทีสบาย ๆเหมือนเดิมเข้าไปหากวีอย่างกับยังอยู่ในสภาพปกติไม่มีผิด แถมยังบอกจะไปเปลี่ยนอาชีพต่อเสียอย่างนั้น
“ได้ หลังจากนี้คงต้องทำสงครามด้วย ไอช่าเองก็ไปเปลี่ยนอาชีพไว้ก่อนแล้วกัน”กวีว่าพลางเปิดหน้าต่างสถานะตัวเองขึ้นมาเช่นกัน ตอนนี้เวทมนตร์ของกวีส่วนใหญ่เลื่อนขึ้นมาเป็นเลเวล 5 แล้ว แต่เวทสายฟ้าที่กินพลังเวทเยอะกลับเลื่อนขึ้นไปถึงเลเวล 6 เพราะกวีมีพลังเวทพอเพียงจะใช้งานเวทสายฟ้าได้บ่อย ๆ แถมเวทสายฟ้ายังได้ผลกับโกเลมในชั้นนี้ที่เป็นโลหะอีกด้วย ทำให้ตอนนี้กวีผ่านเงื่อนไขการเปลี่ยนอาชีพเป็นจอมเวทสายต่าง ๆได้อย่างสบาย แต่อาชีพที่กวีต้องการไม่ใช่อาชีพธรรมดาเหล่านี้กวีเลยยังต้องอยู่ในอาชีพพื้นฐานไปก่อน
“แต่ไอช่าขอพักก่อนนะ ไอช่ายังไม่มีแรงเปลี่ยนอาชีพหรอก”ไอช่าทำหน้ามุ่ยออกมาทันทีเมื่อได้ยินว่ากวีให้ตนไปเปลี่ยนอาชีพซะ
“ได้...แต่ต้องภายในอาทิตย์นี้นะ”กวีตอบด้วยท่าทีใจดี ตอนนี้กิลด์บูรพาเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว แถมความสัมพันธ์ของกวีและเจ้าเมืองก็ดีขึ้นมาก เรียกได้ว่าเจ้าเมืองไว้ใจกวีมากที่สุดในกลุ่มผู้เล่นเลยก็ว่าได้ แต่....กวีก็ยังไม่สนิทกับเจ้าเมืองไปมากกว่านั้น เจ้าเมืองคนนี้เดินทางมาเมืองการ์กันกองทหารประจำเมือง ทำให้ข้างตัวเจ้าเมืองมีผู้ติดตามที่เจ้าเมืองไว้ใจมากอยู่ไม่น้อย และหากถามว่าคนไหนที่เจ้าเมืองไว้ใจที่สุดก็คงหนีไม่พ้น เจฟ หัวหน้ากองทหารคนใหม่ของเมืองการ์กันที่ควบตำแหน่งผู้คุ้มกันของเจ้าเมืองไปด้วย เรียกได้ว่าเป็นมือขวาของเจ้าเมืองเลยทีเดียว
กองทหารที่ติดตามเจ้าเมืองมาด้วยนั้นมีเลเวลสูงมากทีเดียว เรียกได้ว่าลำพังเหล่าทหารชุดใหม่ก็ปกป้องเมืองได้อย่างสบายแล้ว ทหารส่วนใหญ่มีเลเวลอยู่ที่ 110 ถึง 130 เลยทีเดียว ส่วนเจฟนั้นมีเลเวลถึง 160 ลำพังแค่ตัวเขาก็หาคนสู้ด้วยยากแล้ว ผู้เล่นที่เลเวลสูงพอจะสู้กับเจฟนั้นก็มีแต่พวกแนวหน้าที่มีกิลด์สนับสนุนเท่านั้น ซึ่งคนเหล่านั้นคงไม่มาสนใจเมืองเล็ก ๆแบบนี้หรอก
.
.
.
“ว่าแล้วเชียว พวกทหารคุ้มกันเมืองเป็นปัญหาจริง ๆด้วย”ทางฝั่งเรดซีที่กำลังเตรียมพร้อมรับมือแผนของกวีกันอยู่นั้นกำลังนั่งเครียดกับปัญหาใหม่ที่กำลังเจอ กวีจ้างกิลด์นกฮูกมาโจมตีเมืองเพื่อจะเอาความดีความชอบในการปกป้องเมืองเข้าตัว ที่กวีหวังทำเช่นนี้ก็เพื่อเพิ่มชื่อเสียงกับเจ้าเมืองและเพิ่มโอกาสในการรับตำแหน่งเจ้าเมืองในอนาคตอย่างไม่ต้องสงสัย แต่หากพลาด..กวีจะเสียความเชื่อใจจากเจ้าเมืองไปไม่น้อยและหากเป็นแบบนั้นกิลด์เรดซีก็จะได้โอกาสดึงความเชื่อใจของเจ้าเมืองมาทางฝ่ายตนบ้าง แต่ทว่า...
“ต่อให้พวกกิลด์บูรพาโดนฆ่าตายหมด กิลด์นกฮูกก็ยังบุกเมืองไม่เข้าอยู่ดี แบบนี้กิลด์บูรพาก็ได้ความดีความชอบแน่ ๆเลยไม่ใช่หรือไง”ผู้บริหารคนหนึ่งของเรดซีว่าพลางถอนหายใจออกมา หลังจากหัวหน้ากิลด์เรดซีตัดสินใจทำธุรกิจกับกิลด์นกฮูก ข้อมูลสมาชิกกิลด์ของกิลด์นกฮูกก็ถูกส่งมาให้กิลด์เรดซีจนหมด เพียงแต่....กิลด์นกฮูกเป็นเพียงกิลด์ระดับกลาง การจะสู้กับกองทัพของเมืองการ์กันตอนนี้แทบเป็นไปไม่ได้เลย
“ผมส่งคนของเราไปเข้ากิลด์นกฮูกเพื่อร่วมโจมตีแล้วนะครับ”ผู้บริหารอีกคนของกิลด์เรดซีตอบ ตอนนี้เป้าหมายของกิลด์เรดซีคือการให้กิลด์นกฮูกบุกเมืองตามแผนของพวกกิลด์บูรพา แต่จะไม่ให้กิลด์นกฮูกยอมแพ้อย่างที่กิลด์บูรพาต้องการ แต่จะให้โจมตีเข้ามาจนกิลด์บูรพาต้านไม่ไหวแทน เมื่อถึงตอนนั้นขอเพียงกิลด์เรดซียื่นมือเข้าช่วยความดีความชอบก็จะตกที่กิลด์เรดซีแน่ ๆ
“ไม่พอ คนของเรามีเลเวลสูงไม่กี่คน เพราะเจ้าพวกนั้นถ่วงเราเอาไว้ที่เกมก่อนแท้ ๆ”หัวหน้ากิลด์เรดซีส่ายหน้าด้วยท่าทีเสียดาย แม้จะส่งคนเข้าไปช่วยในกิลด์นกฮูกแล้วก็ตาม แต่การจะสู้กับกองทัพทหารเลเวลเกินร้อยทั้งกองทัพเนี่ยยังไม่ถึงเวลาจริง ๆ ไม่ใช่แค่เลเวลเท่านั้น ทหารพวกนี้ยังมีไอเทมชั้นดีให้ใช้แถม NPC ไม่เหมือนมอนสเตอร์พวกเขารู้จักใช้ยาฟื้นพลังรวมถึงกลยุทธ์พื้นฐานด้วย การสู้กับพวกเขายากกว่าการฆ่ามอนสเตอร์มาก
“แบบนี้เจ้านั่นก็ได้ความดีความชอบแน่ ๆสิ แสบนักนะ”ผู้บริหารอีกคนกัดฟันด้วยท่าทีไม่พอใจ เจ้ากวีนั่นนอกจากจะใช้ประโยชน์จากกิลด์ตนเองแล้วยังใช้แม้กระทั่งทหารป้องกันเมืองอีกด้วย
“จะว่าไปเหมือนว่า NPC เกมนี้จะฉลาดมากเลยไม่ใช่หรือไง”อยู่ ๆหัวหน้ากิลด์เรดซีก็เอ่ยปากออกมาด้วยท่าทีเหมือนคิดอะไรออก
“ท่านหมายความว่ายังไงครับ”ผู้บริหารคนหนึ่งถามด้วยท่าทีสงสัยเหมือนท่านหัวหน้าจะมีแผนอะไรบางอย่างแล้วกระมัง
“ก็แค่คิดว่า....ตอนนี้เจ้ากวีนั่นน่าจะกำลังทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาหัวหน้ากองทหารเจฟพอสมควรเลย.....”หัวหน้ากิลด์เรดซียิ้มออกมาบาง ๆก่อนจะเปิดเอกสารของหัวหน้ากองทหารอย่างเจฟขึ้นมา ทหารฝีมือดีเลเวลสูงผู้นี้เป็นมือขวาของเจ้าเมือง แต่กวีกลับเข้าไปเอาอกเอาใจเจ้าเมืองจนออกนอกหน้า แถมยังรับงานจากเจ้าเมืองมาหลายงานแถมยังเสนอตัวออกปกป้องเมืองด้วย....แถมเจ้านั่นยังคิดจะใช้ทหารของเจฟเพื่อผลงานของตัวเองอีกต่างหาก แบบนั้นหากระบบสมองกลของ NPC ยอดเยี่ยมอย่างที่ว่าจริง บางทีเจฟก็อาจจะกำลังขุ่นเคืองตัวกวีอยู่ไม่ใช่หรือไง
“ท่านกำลังจะบอกว่า....”ผู้บริหารของกิลด์เรดซีมองไปทางหัวหน้ากิลด์ด้วยท่าทีไม่อยากจะเชื่อ ไม่นึกเลยว่าหัวหน้าจะคิดเรื่องแบบนี้ออก
“เราจะดึงหัวหน้ากองทหารเจฟมาเป็นพวก พอเมืองโดนบุกแล้วพวกกิลด์บูรพารับมือไม่ไหว พวกเราและกองทหารก็จะเข้าปกป้องชาวเมือง แล้วสร้างความดีความชอบแทนเจ้าพวกกิลด์บูรพาแทน”หัวหน้ากิลด์ตอบพลางหัวเราะออกมาด้วยท่าทีชอบใจ ขอเพียงดึงหัวหน้ากองทหารเจฟมาได้แผนของกวีจะต้องย้อนกลับไปเล่นงานกวีแน่ ๆ
.
.
.
คลืน....
ทางฝั่งของกวีที่เพิ่งจะมาเข้าพบเจ้าเมืองพร้อมไม้เท้าประจำเมืองการ์กันนั้นกำลังยืนอยู่หน้าที่หน้ากำแพงเมืองเพื่อทดลองความสามารถของไม้เท้าที่เพิ่งจะได้มา
“ยอดเลย ข้าเองก็สร้างพวกโกเลมได้เหมือนกันงั้นหรือ”ท่านเจ้าเมืองมาร์โก้พูดด้วยท่าทีตื่นเต้นไม่น้อย แม้ทหารจะเลเวลสูง แต่ตัวเจ้าเมืองมาร์โก้กลับมีเลเวลเพียง 60 เท่านั้นซึ่งท่านเลเวลน้อยกว่ากวีเสียอีก แต่ท่าทางค่าปัญญาของท่านจะสูงทีเดียวเพราะท่านสามารถสร้างโกเลมออกมาได้ทันที แถมยังสั่งให้มันเดินไปเดินมาได้อย่างสบายอีกด้วย
“สมแล้วครับที่เป็นสมบัติของเมืองการ์กัน”กวีตอบพลางมองโกเลมตรงหน้าด้วยท่าทีชอบใจ โกเลมพวกนี้จะแข็งแกร่งขึ้นตามค่าปัญญาของผู้ใช้เวทมนตร์ ต่อให้ไม้เท้าจะเป็นไอเทมที่สวมใส่ได้ทุกเลเวล แต่หากคนเลเวลสูง ๆมาใช้บางทีอาจจะสร้างกองทัพโกเลมออกมาได้เลยก็เป็นได้
“เพราะเจ้าแท้ ๆเลยได้สมบัติชินนี้กลับมา เท่านี้เมืองการ์กันก็จะปลอดภัยขึ้นแล้ว”เจ้าเมืองมาร์โก้ยิ้มออกมาด้วยท่าทีพึงพอใจ ก่อนจะเรียกโกเลมขึ้นมาอีกตัวแล้วบังให้ทั้งสองตัวต่อสู้กันเพื่อทดสอบความสามารถในการต่อสู้ แต่ท่ามกลางบทสนทนาระหว่างเจ้าเมืองและกวีนั้นกลับมีสายตาหนึ่งมองมาทางทั้งสองด้วยท่าทีไม่พอใจ
“..........”หัวหน้ากองทหารเจฟที่ทำหน้าที่คุ้มกันเจ้าเมืองไปด้วยนั้นมองกวีด้วยท่าทีไม่พอใจนัก เจ้าหมอนี่ชักจะเลียแข้งเลียขาเจ้าเมืองเกินไปแล้ว....
