ตอนที่แล้วChapter 15: มาตรฐานของพลังวิญญาณ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 17: อิ่ม

Chapter 16: การตอบโต้


Chapter 16: การตอบโต้

เหอเสี่ยวยูถูกล่อลวง หานเฟยบอกว่าเขาจะจ่ายซุปกลืนวิญญาณให้เธอถ้าเธอยืมเบ็ดตกปลา

เธอคิดว่าหานเฟยโง่ เขาเป็นหนี้ซุปกลืนวิญญาณเธอและเธอก็ไม่สูญเสียอะไร

ในทางกลับกันหานเฟยเดินออกไปด้วยท่าทีตื่นเต้นเล็กน้อย

ซุปกลืนวิญญาณหนึ่งชามเท่ากับพลังวิญญาณหนึ่งจุด มันจะมีวิธีก้าวหน้าที่เร็วกว่านี้ได้มั้ยนะ

หานเฟยเตะประตูพื้นที่ฝึกฝนของคลาสหนึ่ง

นักเรียนคลาสหนึ่งโกรธมากที่ได้เห็นหานเฟย นายมาอีกแล้วเหรอ? นายคิดว่าเราไม่กล้าทุบนายจริงๆงั้นเหรอ?

หูคุนจึงถามออกไปว่า “หานเฟยนายต้องการอะไรวะ”

หานเฟยกล่าวว่า “ไม่มีอะไร ฉันมีความสุขที่วันนี้ฉันประสบความสำเร็จดังนั้นมาดวลกัน”

หานเฟยประกาศว่า “ใครก็ตามที่เอาชนะฉันได้จะได้เบ็ดไม้ไผ่นี้ไป มันมาจากแหล่งประมงระดับหนึ่งและมีมูลค่าถึงสิบมุกคุณภาพระดับกลางอย่างแน่นอน”

“นายพูดว่าอะไรนะ?”

เสี่ยวยูเริ่มวิตกกังวล เธอดึงหานเฟยกลับมาและพูดว่า “มันของฉันนะ พ่อของฉันฆ่าฉันแน่ถ้าฉันเสียมันไป”

ใครบางคนกระโดดออกมาทันที “มา! นายค่อนข้างอวดดีนะ กับระดับสี่อย่างฉันนายก็เป็นแค่ขยะ หานเฟยเบ็ดไม้ไผ่ของนายเป็นของฉันแน่”

มีไม่กี่คนบนเกาะที่มีเบ็ดไม้ไผ่ ส่วนใหญ่จะเป็นนายประมง พ่อของเหอเสี่ยวยูรักเธอมากเขาจึงมอบมันให้เธอ ผู้ชายไม่กล้าปล้นเธอ แต่ถ้าเขาชนะในการดวลนี้ได้มันจะเป็นของเขา

ฮึ่ม…

มือของพวกเขาเปล่งประกายเป็นสัญญาณว่ากำลังมีการใช้พลังวิญญาณ

“หานเฟยตอนนี้ไม่มีการหันหลังกลับแล้ว”

หานเฟยกล่าวว่า “ฉันไม่หันหลังกลับแน่ ฉันจะให้เบ็ดไม้ไผ่นายถ้าฉันแพ้แล้วนายจะให้อะไรฉันถ้านายแพ้”

ชายหนุ่มกล่าวว่า “นายเอาเบ็ดเหล็กของฉันไปได้เลย”

หานเฟยกล่าวว่า “แล้วนี่เป็นไง ถ้าฉันชนะนายต้องให้ซุปกลืนวิญญาณกับฉัน”

ชายหนุ่มคิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่ ซุปกลืนวิญญาณมีให้ฟรีทุกๆห้าวัน มันไม่ได้มีค่าเเท่าก้านไม้ไผ่

“ตกลงตามนั้น”

ชายหนุ่มค่อนข้างตื่นเต้น เขาคิดว่าเบ็ดไม้ไผ่เป็นของเขาแล้ว เขาพุ่งตัวไปตีหานเฟยอย่างแรง

อย่างไรก็ตามหานเฟยตีกลับด้วยท่อนไม้ไผ่อย่างไร้ความปรานีพร้อมรอยยิ้ม

เปรี้ยง!

การชนกันของเบ็ดทั้งสองทำให้เกิดแรงระเบิดขนาดใหญ่จนชายหนุ่มกระเด็นไปทันที เบ็ดของเขาหักออกเป็นซีกมือของเขาสั่นและมีเลือดออก ใบหน้าของเขาซีดเซียว

“นั่นเป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้! นายแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง”

หูคุน,ลู่หลิงชี่และเสี่ยวยู ต่างก็ตกตะลึง ผู้ชายคนนั้นล้มลงหลังจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว

หานเฟยยิ้มเยาะ คุณคิดว่านายอยู่ระดับสี่จริงๆเหรอ ทำไมฉันต้องท้าทายนายถ้าฉันเป็นแค่ระดับสี่? แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจคือการโจมตีนั้นใช้พลังงานจิตวิญญาณแปดแต้มซึ่งหมายถึงปลาสีเหลืองเลยทีเดียว!

แต่ในความคิดที่สองเขาได้รับซุปกลืนวิญญาณซึ่งสามารถเพิ่มขีดจำกัดของที่เก็บพลังงานจิตวิญญาณของเขาได้ทีละจุด นั่นคุ้มค่าแน่นอน

หานเฟยตะโกนทันที “ต่อไป”

บางคนสูญเสียความมั่นใจ แต่เบ็ดไม้ไผ่ก็ยังดูเย้ายวนเกินไป

ชายหนุ่มอีกคนเดินออกมา ขณะที่เขากำลังจะอ้าปากพูดหานเฟยก็เริ่มการต่อสู้ทันที!

โครม…

ภายใต้การระเบิดอย่างรุนแรงของพลังวิญญาณของทั้งคู่ก็เปล่งออกมา อย่างไรก็ตามหานเฟยหวดด้วยเบ็ดไม้ไผ่อย่างไม่คิดพร้อมปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขา

คู่ต่อสู้ของเขาถูกเหวี่ยงไปที่กำแพงจนอาเจียนเป็นเลือดและไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีก

"ต่อไป"

เหอเสี่ยวยูตกใจ ผู้ชายคนนี้เก่งขนาดนี้ได้ยังไงกัน เขาเรียนรู้เทคนิคเมื่อเช้านี้เท่านั้นเองนี่! เขาเป็นแค่ไม่มีความสามารถจริงๆหรอ?

หูคุณดูแย่มาก เขายังประหลาดใจที่หานเฟยเก่งขนาดนี้ เขาคิดว่าจะดึงดูดความสนใจของทูตสวรรค์ได้ แต่ถังเกอก็ขโมยความสนใจของเขาไป ตอนนี้เขากำลังจะถูกบดบังด้วยขยะอีกหรอหูคุนส่งสัญญาณบอกเพื่อนของเขาทันที

“หานเฟยเนื่องจากนายมาที่นี่เพื่อดวลฉันก็ยินดีต้อนรับ ฉันหวังหมิงเป็นนักตกปลาระดับห้าและฉันยังฝึก Sweeping Stick นายยังกล้าที่จะดวลกับฉันไหม”

หานเฟยกล่าวว่า “แน่นอน! แต่เนื่องจากระดับของนายอยู่เหนือฉันมากนายต้องให้ซุปกลืนวิญญาณสองชาม”

“เอาล่ะสองชามก็สองชาม”

การต่อสู้เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หานเฟยไม่ได้กลัว และเพียงแค่โจมตีเหมือนครั้งก่อนๆ

หานเฟยโจมตีอย่างหนักสามครั้งในช่วงเริ่มต้น คู่ต่อสู้ของเขาค่อนข้างตกใจ ผู้ชายคนนี้มีพลังวิญญาณไม่จำกัดหรอ นักตกปลาระดับสี่ควรจะมีพลังวิญญาณเพียงแปดสิบจุดเท่านั้นสิ

การโจมตีของหานเฟยควรใช้มันไปในแต่ละครั้งแล้วสิ นี่เขาฟาดไปกี่ครั้งแล้วนะ

แซ่บ! แซ่บ! แซ่บ!

ทุกคนกระพริบตาทุกครั้งที่อาวุธปะทะกัน

โครม…

คู่ต่อสู้ของเขาถูกเหวี่ยงออกไป หานเฟยหายใจแรง.. “ต่อไป! มีอีกไหม”

หลังจากใช้ท่า‘กวาด’เจ็ดครั้งติดต่อกันหานเฟยก็เฟาดผู้ชายคนนั้นอีกครั้งอย่างแรงโดยไม่ให้โอกาสเขาที่จะต่อสู้กลับ

ทุกคนตกใจมาก หานเฟยสามารถเอาชนะนักตกปลาระดับห้าได้หรอเนี่ย

คนจำนวนมากพร้อมที่จะออกมาสู้ไปในวินาทีถัดไป

เสี่ยวยูดึงแขนเสื้อของหานเฟยและพูดว่า “เดี๋ยวก่อนนายจะสู้ต่อไปไม่ได้ นายจะแพ้ถ้าแน่ถ้าจะสู้ต่อ”

หานเฟยยิ้มและตะโกนว่า “ซุปของฉันอยู่ไหน ทำไมซุปสี่ชามของฉันถึงยังไม่มาอีก”

ทุกคนสามารถบอกได้ว่าหานเฟยหมดสภาพแล้ว อย่างไรก็ตามการดูดซับซุปกลืนวิญญาณจะใช้เวลานาน หานเฟยสามารถฟื้นพลังวิญญาณได้มากแค่ไหนถ้าเขาดื่มมันตอนนี้?

ไม่กี่นาทีต่อมาซุปก็ถูกส่งมา

นักเรียนแต่ละคนดูแย่มาก พวกเขาโกรธมากที่เสียซุปสี่ชามไปอย่างง่ายดาย

หานเฟยมอบชามหนึ่งให้เสี่ยวยู “ตอนนี้เราหายกันแล้ว”

หานเฟยกินซุปสามชามต่อเนื่องโดยไม่หยุด

หานเฟยหายใจเข้าลึก ๆ และตระหนักว่าพลังวิญญาณของเขาถึง 300 จุดแล้ว

หานเฟยตะโกน “ฉันรู้สึกว่าสามารถฆ่าเต่าเนื้อตัวใหญ่ได้เลยนะเนี่ย! ใครเป็นคนต่อไป”

มีคนพูดอย่างสงสัยว่า “เขาต้องเสแสร้งแน่! ฉันเอาเขาลงได้แน่ๆ”

จากนั้นหานเฟยพุ่งเข้าใส่เขาอย่างรวดเร็ว

“ฉันบอกเมื่อไหร่ว่าอยากจะสู้กับนายเนี่ย”

โครม…

หลังจากการปะทะกันคันเบ็ดเหล็กของชายคนนั้นก็หักและเขาก็อาเจียนเป็นเลือดที่พื้น

“นายมันไร้ยางอาย! เขาบอกว่าจะสู้กับนายเมื่อไหร่”

หานเฟยกล่าวว่า “ก็เขาบอกว่าจะเอาฉันลงนี่ นั่นคือการประกาศสงคราม ฉันไม่รู้ว่าเขาจะอ่อนขนาดนี้”

"พอแล้ว!"

หูคุนก้าวออกมาข้างหน้าและพูดว่า “หานเฟยนายทำสิ่งนี้เพื่ออะไร?”

ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด