ระบบใช้จ่าย ตอนที่ 91
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 91: ขอบคุณสำหรับความเมตตาที่ท่านนายน้อยมอบให้
หลังจากรอคอยมานาน ระฆังพักกลางวันก็ดังขึ้น
หงต้าหลี่เก็บข้าวของเรียบร้อยและพร้อมที่จะไปพัก เมื่อเขาเดินไปถึงหน้าประตูห้องเรียน เขาก็เห็นถังมู่ซินที่กำลังหน้าแดงยืนอยู่ตรงประตู เมื่อเธอเห็นเขาออกมา ทันใดนั้นเธอก็ก้มหัวลงแล้วเดินออกจากโรงเรียน
เกิดอะไรขึ้น?
หงต้าหลี่รีบวิ่งไปและถามอย่างสงสัยว่า "อ้าว ซินซิน ทำไมเธอถึงเดินหนีทันทีเมื่อเห็นฉันล่ะ ฉันไม่ได้ทำอะไรที่น่าอายสักหน่อยหรือว่ามีแฮะ?"
ถังมู่ซินอดใจไม่ได้ที่จะโยนกระเป๋าใส่หัวหงต้าหลี่ "ก็นายกลายเป็น น ... นกเขายักษ์แล้วไง อยู่ห่างๆจากฉันเลยนะ! อย่าเข้ามาใกล้นะ เข้าใจไหม?!" เธอพูดเบา ๆ
"นกเขายักษ์?" หงต้าหลี่ถามด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสา "ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนิ จะเรียกฉันว่าหงต้าหลี่หรือหงดาฉุยมันจะยังไงก็ได้ แล้วไอ้นกเขายักษ์นี้ก็ไม่เห็นต่างกันเลยไม่ใช่หรือไง?"
"ฉันรู้ มันไม่ใช่อย่างนั้น…มันไม่ใช่แบบนั้น คือมันเป็นเพราะว่า…" ใบหน้าของถังมู่ซินแดงด้วยความอาย แม้แต่คอของเธอก็เริ่มกลายเป็นสีแดง "ไม่ใช่ มันเป็นเพราะนายนั้นแหละ ไม่มีอะไรทั้งนั้น ก็นายกับหลิวหมิงเฉิงแข่งกันว่าใครใหญ่กว่าไง! ตอนนี้ทั้งโรงเรียนเรียกนายว่า 'นกเขาโคตรยักษ์’ กันแล้วนะ "
"บ้าอะไรเนี่ย จะมาโทษฉันได้ยังไง?!" หงต้าหลี่พ่นน้ำออกมาเต็มคำ “ฉันแค่อยากไปเข้าห้องน้ำและเขาก็อยากตามฉันเข้ามา ไม่มีอะไรทั้งนั้น! ฉันเองก็ไม่สามารถเลี่ยงเข้าห้องน้ำได้ แถมเขาก็ต้องการตามมาดูเองด้วยนะ ทุกคนนะอั้นอุจจาระได้ แต่ไม่สามารถอั้นฉี่ได้หรอกนะ เธอไม่เคยได้ยินคำนี้เหรอไง?”
"อะไร ... นายพูดบ้าอะไรเนี่ย นายจะยึดถือคำแบบนี้ก็ได้นะ แต่ไม่ใช่จะไปโชว์ว่าใครใหญ่กว่าแบบนั้น!" ถังมู่ซินต้องการหยิกหงต้าหลี่จนตาย "อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ!"
"ไม่เป็นไร ฉันจะไม่เข้าใกล้เธอก็ได้!" หงต้าหลี่ก็ได้แต่บ่นพึมพำไปมา "แต่ยังไงเรายังต้องไปถ่ายหนังด้วยกันอยู่ดีนะ ... "
"ไว้ตอนนั้นค่อยคุยกัน!" ถังมู่ซินเดินออกไปอย่างรวดเร็วในขณะที่กำลังโกรธ "อยู่ให้ห่าง ๆ จากฉันไว้เลย!"
ทำแบบนั้นมันยากนะโว้ยย! หงต้าหลี่ทำหน้ามุ่ย "โอเค ฉันจะอยู่ห่างจากเธอก็ได้ เฮ้อ หัวใจของผู้หญิงก็เหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร ยากที่จะเข้าใจจริงๆ!"
มีเสียงดังไปตลอดทางตามที่เขาเดิน แต่ในที่สุดพวกเขาก็ได้ขึ้นรถสักที รถแองเจิ้ลเพลย์ทั้งสามคันขับเปิดทาง โดยมีรถโซแองเจิ้ลขับตามหลังไปจนถึงอาคารเฉินหุยเพื่อมุ่งตรงไปที่ชั้นที่ 9 บริษัทไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์
"สวัสดีครับ/ค่ะ ท่านนายน้อย!" เมื่อเห็นผู้เล่นตัวจริงที่น่าเกรงขามอย่างหงต้าหลี่เข้ามาในบริษัท พนักงานของไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์ก็ยืนขึ้นและต้อนรับเขาทันที
"สวัสดีสหายทั้งหลาย พวกนายเองก็ทำงานหนักมากเลยล่ะสิ!" หงต้าหลี่ยกมือขวาขึ้นและโบกมือให้พวกเขาเหมือนผู้นำนาซี ก่อนจะพูดประโยคเด็ดว่า: "ให้ทิปเงินพวกเขาทั้งหมด คนละ 1,000 หยวน!"
พนักงานของไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์ต่างก็รู้สึกรักในตัวหงต้าหลี่ทันที พวกเขารู้สึกมีความสุขมากหลังจากที่ท่านนายน้อยมา พวกเราสามารถกินอะไรก็ได้ที่เขาต้องการและก็ไม่ต้องใช้ความพยายามมากเลย มันเป็นการตัดสินใจที่ฉลาดที่จะมาทำงานที่นี่ พวกเขาทุกคนต่างก็นับถือในตัวท่านนายน้อย!
หลังจากเดินไปสักพัก ลี่เนียนเหว่ยก็ยิ้มและเดินเข้ามาทักทายเขา เธอพูดเบา ๆ ว่า "ท่านนายน้อยค่ะ วันนี้มาถ่ายซีรี่ย์ปาฏิหาริย์อย่างไม่คาดคิดหรอคะ!?"
"ถ่ายทำแน่นอน เรามาถ่ายทำกันอยู่แล้ว" หงต้าหลี่กล่าว ในขณะที่หัวเราะเบา ๆ "ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม จะมีการแก้ไขสคริปท์เปิดตัวด้วยนะ"
"รับทราบค่ะ" ลี่เนียนเหว่ยและจางไกจัดแจงให้ทุกคนเตรียมพร้อมทันที
สิบนาทีต่อมา
ในสตูดิโอบันทึกเสียงของบริษัทไกเหว่ยเอนเตอร์เทนเมนท์ ยังคงเป็นหลิงเสี่ยวหยี่ที่กล่าวสุนทรพจน์เปิด: "ซีรี่ย์เรื่องนี้สนับสนุนโดย ... "
จากนั้น ชายผู้ติดตามก็พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นอย่างต่อเนื่อง: "ตำนานของอาเสี่ย"
ก่อนที่จะถึงตาของหงต้าหลี่: "ฉันต้องการใช้จ่ายอย่างอิสระ ฉันอยากถลุงเงิน!"
หลิงเสี่ยวหยี่พูดต่อ: "และนอกจากนี้ยังมี.."
ผู้ติดตามคนเดิมพูดว่า "เภสัชกรรมถัง ... "
และต่อมาก็ถึงคราวของ ถังมู่ซิน: "อย่าหยุดทานยา!"
จากนั้นก็มีคำพูดเพิ่มเติมในสคริปต์
หลิงเสี่ยวหยี่: "เครื่องดื่มไมท์"
คราวนี้มันยังคงเป็นตาของหงต้าหลี่พูดต่อด้วยเสียงอันดังของเขา: "วันไหนที่ไม่มีเครื่องดื่มไมท์ ฉันจะไม่สบาย!"
ปิดท้ายด้วย หลิงเสี่ยวหยี่: "ผู้สนับสนุนและออกอากาศ"
หลังจากการเปิดตัวซีรี่ย์ พวกเขาต่างก็หัวเราะกันบนพื้น จางไกไม่สามารถเงยหน้าขึ้นได้และลี่เนียนเหว่ยก็ปิดปากของเธอในขณะที่หัวเราะคิกคัก แม้แต่ถังมู่ซินที่รู้จักกันมาก่อนก็ไม่สามารถหยุดหัวเราะได้
หลิงเสี่ยวหยี่ซึ่งเป็นหัวหน้าของผู้ติดตามไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะได้อีกต่อไป "ท่านนายน้อยนี้สุดยอดครีเอทีฟมากค่ะ"
หงต้าหลี่ออกคำสั่งเสียงดัง "ทุกคนทำงานร่วมกันได้ดีมาก ให้ทิปเงินคนละ 1,000 หยวน!"
ทุกคนโดยรอบต่างทำความเคารพ "ขอบคุณสำหรับความเมตตาที่ท่านนายน้อยมอบให้ค่ะ/ครับ!"
หลังจากหัวเราะคิกคักกันซักพัก หงต้าหลี่ถามว่า "อืม ฉากเปิดตัวและบทนำดี จากนั้นก็จบด้วยเพลงประกอบแล้วสินะ? ว่าแต่เป็นอย่างไรบ้าง?"
จางไกได้ติดต่อและรายงานผลแก่หงต้าหลี่มาเป็นเวลานาน เธอก็รายงานว่า: "พวกเขาทำเสร็จแล้วค่ะ สองอย่างนี้ไม่ยาก ตัวละครในบทของเราได้รับการแก้ไขและทำให้ลื่นไหลขึ้นมาก ก่อนที่จะนำไปวางในฉากเปิด ผลที่ได้นั้นมีการตอบรับที่ดีมากค่ะ ดังนั้นผู้ชมที่ได้ดูคงจะหัวเราะกันสนั่นหวั่นไหวแน่นอนค่ะ... "
"อืม ดีมาก" หงต้าหลี่พยักหน้าและพูดด้วยความพึงพอใจ "จากนี้เราคงจะต้องออกเดินทางทันที เพื่อที่จะได้ไปยังวงแหวนรอบนอกของภูเขาเทียนจิงให้ทันเวลา! อย่าลืมนำอุปกรณ์ระบบแสงไฟและเสียงมาด้วยนะ! จริงสิ เสี่ยวหยี่ เธอทำการซื้อภูเขาแล้วใช่ไหม?"
เสี่ยวหยี่ตอบว่า "ท่านนายน้อยค่ะ ตอนนี้ที่ดินได้ถูกทำการซื้อโดยท่านผู้ชายและปัจจุบันได้ลงทะเบียนภายใต้ชื่อของท่านนายน้อยแล้วค่ะ"
"ว้าว ดีมาก ฮ่าฮ่า!" หงต้าหลี่หัวเราะอย่างมีความสุข "ไปกัน!"
ในขณะนี้ช่างเทคนิคด้านแสงได้แสดงความคิดเห็น ว่า: "ท่านนายน้อยครับ ถ้าเราไปตอนนี้แสงอาจไม่สวยนะรับ"
หงต้าหลี่: "ถ้าแสงไม่สวยเหรอ? ... โอ้ ใช่ เราก็เอาอุปกรณ์ฉายแสงที่ทรงพลังไปด้วยทั้งหมดไปด้วยสิ ถ้าไม่มีแสงดวงอาทิตย์มากพอ พวกเราก็เอาที่มีไปให้หมดเลย! ไปกันเถอะ!"
จากนั้นคนกลุ่มใหญ่ก็ได้รีบวิ่งขึ้นวิ่งลงบันไดอีกครั้ง
สิบนาทีต่อมา ที่วงแหวนรอบนอกของภูเขาเทียนจิง
หงต้าหลี่มองดูสภาพแวดล้อมโดยรอบ ซึ่งมีต้นไม้สีเขียว ทุ่งหญ้าที่เขียวชอุ่มปกคลุมภูมิทัศน์ หงต้าหลี่ค่อนข้างพอใจ หลังจากนั้นเขาก็อ้าแขนและเงยหน้าตะโกนท้องฟ้า: "เนินเขาลูกนี้เป็นของฉัน ฮ่าฮ่าฮ่า! นายน้อยคนนี้ที่ยืนอยู่ที่นี้เป็นราชาที่ครอบครองภูเขาและจักเก็บภาษีถนนทั้งหมด!"
ผู้คนรอบ ๆ ตอบกลับทันที: "ท่านนายน้อยจงเจริญ!"
หลังจากมีความสุขชั่วครู่ หงต้าหลี่ก็มองไปรอบ ๆ และแสดงความไม่พอใจกับขยะที่แขวนอยู่บนต้นไม้ เขาเรียกเสี่ยวหยี่ทันที “เสี่ยวหยี่ช่วยฉันหาคนมากำจัดขยะเหล่านี้และบริเวณรอบ ๆ ด้วย นี่เป็นสถานที่ที่ดีนะ แต่ดันมีขยะอยู่ทั่วทุกแห่ง ในอนาคตฉันจะสร้างกระท่อมขนาดใหญ่ที่นี่และฟาร์มม้าใกล้ ๆ ถ้าฉันไม่มีอะไรทำ ฉันก็จะมาพักผ่อนและขี่ม้า ถุงพลาสติกที่ใช้แล้ว และกระป๋องที่วางอยู่รอบ ๆ พวกนี้มันช่างทำให้ฉันอารมณ์เสียซะจริง ช่วยฉันคำนวณค่าทำความสะอาดทั้งหมดทีว่ามันจะสักเท่าไหร่”
หลังจากการคำนวณอย่างง่ายๆ หลิงเสี่ยวหยี่ตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า "ท่านนายน้อยค่ะ สำหรับพื้นที่นี้คงต้องใช้ประมาณ 100,000 คน หรือมากกว่านั้นก็น่าจะเพียงพอค่ะ อย่างไรก็ตาม หากท่านต้องการให้ภูเขาลูกนี้สะอาดคงจะมีค่าใช้จ่ายมากขึ้น เนื่องจากถุงพลาสติกจำนวนมากอยู่บนภูเขาสูง อาจจำเป็นที่จะต้องใช้เฮลิคอปเตอร์เพื่อช่วยทำความสะอาด ถ้ารวมการทำความสะอาดทุกอย่าง คาดว่าจะใช้เงินประมาณสามล้านค่ะ"
"โอเค ฉันตัดสินใจแล้ว!" หงต้าหลี่ตัดสินใจทันที "ฉันจะแยกเงินต่างหากสามล้าน เพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อมที่นี่ สถานที่ที่สวยงามเช่นนี้ ภูเขาและน้ำหากได้รับผลกระทบจากขยะ มันคงจะเป็นสถานที่ที่ไม่น่าชื่นชอบของใคร ๆ ตอนนี้ก็ใช้เฮลิคอปเตอร์เก็บขยะทั้งหมดที่แขวนอยู่บนต้นไม้ได้เลย แล้วเธอก็ต้องรับผิดชอบในการหาคนงานมาจัดการด้วยนะ ถ้าสามล้านไม่พอ มาบอกฉันได้"
"รับทราบค่ะ ท่านนายน้อย" หลิงเสี่ยวหยี่รีบตอบกลับ
ในตอนนี้ถังมู่ซินซึ่งยืนอยู่ข้างหงต้าหลี่ เธอก็ได้ดึงแขนเสื้อของเขาอย่างแรงและถามว่า "ต้าหลี่ลองถ่ายซีรี่ย์โดยใช้แค่พื้นที่เล็ก ๆ นี้ดูสิ ใช้เงินแค่ 100,000 ก็พอแล้วมั้ง ไม่จำเป็นต้องทำความสะอาดให้มันใหญ่โตขนาดนั้นหรอก” แต่สำหรับอาเสี่ยอย่างหงต้าหลี่ ถังมู่ซินไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้หรอก
"จะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?" หงต้าหลี่ได้เถียงกลับไปแทบจะในทันที "นี่คือที่ของฉันนะ ฉันน่ะคือราชา!"
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
