ตอนที่ 288 คำสั่งฆ่า

ก่อนที่พวกคนเถื่อนสองคนจะพูดจบลู่เฟิงก็ได้ฆ่าเขาไปแล้ว

เขามองไปที่คนเถื่อนคนสุดท้ายและกล่าวถาม"เจ้ามีอะไรจะบอกข้าหรือไม่?"

"เจ้า...รอเดี๋ยวข้าจะบอก ข้าจะบอก!"คนเถื่อนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ขณะที่ลู่เฟิงกำลังจะลงมือฆ่าคนผู้นี้ด้วยดาบอีกฝ่ายก็ไม่ลังเลที่จะปริปากออกมา

คนเถื่อนได้คุกเข่าลงกับพื้นและพูดขึ้น"ถ้าข้าบอกเจ้า เจ้าให้สัญญาหรือไม่ว่าจะไม่ฆ่าข้า?"

"พูดมา!"

"พวกเขา...พวกเขาทั้งไปรวมตัวกันที่คฤหาสน์เจ้าเมืองเพื่อเฉลิมฉลอง"คนเถื่อนได้พูดทันที

ฟวั่บ!

แต่หลังจากที่เขาพูดเสร็จ ลู่เฟิง ก็ลงมือฆ่าอีกฝ่าย

สำหรับพวกคนเถื่อนไม่ว่าใครเขาจะไม่มีความปราณี!

"นำกองกำลังทั้งหมดไปที่คฤหาสน์เจ้าเมือง!"

"ขอรับ!"

ลู่เฟิง ได้นำกองทัพไปที่คฤหาสน์เจ้าเมืองทันที

ก่อนที่เขาไปถึงคฤหาสน์เจ้าเมือง ลู่เฟิง ก็ได้ยินเสียงพวกคนเถื่อนตะโกนอยู่ข้างใน

มันเป็นเสียงแห่งการเฉลิมฉลองอย่างแท้จริง

เสียงกองทัพของลู่เฟิงหากเคลื่อนขบวนขนาดใหญ่มากเกินไปจะทำให้ศัตรูแตกตื่น

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม ลู่เฟิง จึงนำทหารเพียงหมื่นคนเข้าไปในคฤหาสน์ของเจ้าเมือง

"ฆ่า!"

ลู่เฟิง ได้ออกคำสั่งให้ทหารจำนวนมากรีบเข้าไปในคฤหาสน์เจ้าเมือง

"ข้าศึกบุกโจมตี!"

ในไม่ช้าเสียงตะโกนโห่ร้องของพวกคนเถื่อนก็ดังขึ้นในคฤหาสน์เจ้าเมือง

ไม่นานเสียงกรีดร้องก็ได้หยุดลง ขณะที่ ลู่เฟิง กำลังเดินเข้าไป เม่ยหลาน ก็เดินออกมากล่าวพูดด้วยความโกรธ"ฝ่าบาท คนพวกนี้สมควรตายอย่างแท้จริง พวกมันสมควรถูกสับเป็นหมื่น ๆ ชิ้น!"

ลู่เฟิง แปลกใจ น้อยครั้งที่ เหม่ยหลาน จะเป็นฝ่ายพูด

เกิดอะไรขึ้นด้านใน?

เขาเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเขาเห็นฉากหนึ่งในลานคฤหาสน์เจ้าเมืองใบหน้าของเขาก็กลายเป็นมืดมนและน่ากลัว

กลางสนามมีหญิงสาวมากกว่ายี่สิบคนบนตัวมีร่องรอยของการถูกกระทำชำเรานับไม่ถ้วนทั้งยังนอนหมดลมหายใจอยู่กลางสนาม

ที่นี่เต็มไปด้วยสิ่งโสมม

พวกคนเถื่อนที่แต่งกายไม่เรียบร้อยตายเกลื่อนกราดไปหมด

บางคนกระทั่งกำลังดื่มด่ำกับสุราและกินเนื้อย่างก่อนที่กำลังจะตาย

"ฆ่า!"

"ต้องฆ่า!"

ลู่เฟิง เต็มไปด้วยความโกรธและคำรามออกมา"ฆ่าพวกคนเถื่อนให้หมด!"

"นำปากกาหมึก,กระดาษ มาให้ข้า!"

เธอไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าลู่เฟิง ต้องการจะทำอะไร แต่ เธอรีบไปเอาปากกาและกระดาษหมึกอย่างดีมาจากคฤหาสน์ของเจ้าเมือง

ลู่เฟิง ประทับอยู่ที่ลานบ้านมือถือปากกาหมึกและเขียนลงไปบนกระดาษอย่างรวดเร็ว :

กล้าที่จะสังหารชาวอาณาจักรหนานหยานของข้าที่มีรากฐานมากกว่าร้อยปีรังแกคนของข้าถูกถูกคนของข้าเหยียดหยามคนของข้า ฆ่าชาวอาณาจักรหนานหยานของข้า

ในอาณาจักรหยูโจว พวกคนเถื่อน ได้มาอาศัยปักหลักลงฐานอยู่ใกล้ ๆ ที่แห่งนี้ พวกมันกระหายสงคราม ปล้นสะดมแย่งชิงอาหารจากอาณาจักรใกล้เคียง ทำให้ อาณาจักรโดยรอบได้รับความเดือดร้อนโดยทั่ว

ความป่าเถื่อนของพวกมัน อาณาจักรหนานหยาน ของข้า ได้ประสบปัญหาอย่างหนัก เมื่อสามสิบปีก่อน ในมณฑลซีหยาง มีผู้คนมากกว่า 2.6 ล้านคนถูกสังหาร หญิงสาวเด็กและคนแก่ ต่างก็ตกตายตามกัน วันนี้ มีผู้คนกว่า 2.3 ล้านคนในมณฑลเฮยเสียน อาณาจักรหนานหยาน ถูกสังหารอย่างเลือดเย็นไร้ผู้รอดชีวิต

ทั้งหมดนี้มีมากมายเกินกว่าจะบรรยายได้!

คนเถื่อนในปัจจุบันต้องการครอบครองดินแดนของข้ามากขึ้น มีความทะเยอทะยานไร้สิ้นสุด สุขสมหวังกับการปล้นสะดมเข่นฆ่าผู้อื่น ย่ำยีหญิงสาวไร้ทางสู้

พวกคนเถื่อนทุกคนล้วนมีบาปมหันต์!

วันนี้ ข้า ลู่เฟิง จักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหยาน ให้สัตย์สาบานว่าจะลบพวกคนเถื่อนทางตอนเหนือให้หมดไปจากโลก ข้าจักแสดงให้พวกมันทุกคนรับรู้ถึงการที่กล้ามาเหยียดหยามอาณาจักรหนานหยานของข้า

หากใครในดินแดนหยูโจว ต้องการเข้าร่วมอุดมการณ์นี้ หรือ ทุกฝ่ายในทวีปคิวชู คิดมีใจอยากสังหารพวกคนเถื่อน เพื่อล้างแค้นให้กับประเทศและประชาชน ข้ายินดีต้อนรับพวกท่านเสมอ

นี่คือเนื้อหาที่ ลู่เฟิง เขียน ถึงการสังหาร ล้างบ้าง พวกคนเถื่อนทั้งหมด

วันนี้เขาได้เขียนคำสั่งขึ้นมาเพื่อจัดการกับพวกคนเถื่อน

เพียงแค่มองไปที่เนื้อหาก็สามารถเข้าใจเจตนาที่อยากจะฆ่าพวกคนเถื่อนของลู่เฟิงได้

ทันทีที่คำสั่งนี้ออกไป ความเกลียดชังของผู้คนทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว ย่อมต้องเปิดเผยออกมาอย่างแน่นอน มันจะก่อให้เกิดคลื่นแห่งการสังหารพวกคนเถื่อนไม่จบไม่สิ้น

แน่นอนว่า ถ้าคำสั่งนี้ออกมา พวกคนเถื่อนทั้งหมด จะถือว่าอาณาจักรหนานหยานเป็นศัตรูของพวกมันและต้องรีบกำจัดอย่างรวดเร็ว

"ส่งคำสั่งนี้ให้จินยี่เหว่ย ให้พวกเขาไปเผยแพร่มันโดยเร็วที่สุด บอกว่า ข้าจะรออยู่ที่เมืองฉางซาน ให้เหล่านักรบผู้กล้าหาญที่มีใจอยากล้างบางพวกคนเถื่อนมาที่นี่!"ลู่เฟิง ได้ยื่นส่งคำสั่งให้ เฉินกัง

"นี่..."

เขามองไปที่ ลู่เฟิงด้วยอาการลังเลเล็กน้อยเขาได้กล่าวถาม"ฝ่าบาท หากคำสั่งนี้ถูกแพร่ออกไป พวกคนเถื่อนทั้งหมดอาจจะส่งกองกำลังเข้าโจมตีสามมณฑลทางตอนเหนือมากขึ้น และ มันจะไม่มีวันจบสิ้น"

"ถ้าอยากนั้นพวกมันคงต้องรีบหน่อย!"

ลู่เฟิงหัวเราะเยาะออกมา"ทันทีที่คำสั่งถูกส่งออกไป พวกคนเถื่อนแน่นอนว่าพวกมันต้องการอยากจะสังหารข้า แต่ในตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว มีใครบ้างที่ไม่มีใครเกลียดชังพวกคนเถื่อน ? เหล่าคนเก่งจากทุกสารทิศจะมารวมตัวกันที่อาณาจักรหนานหยานถือเป็นสรวงสวรรค์ของข้า"

"ถึงตอนนั้น พวกคนเถื่อนคงไม่กล้าทำอะไรโดยไม่คิด ข้าจะใช้เวลานั้นฟื้นฟูสามมณฑลทางตอนเหนือและสุมกำลังรอและค่อยบุกที่ราบทางตอนเหนือ!"

เมื่อเขาได้ยินเขาก็อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้กับลู่เฟิง"ฝ่าบาททรงปรีชายิ่งนักแม้ว่าพวกคนเถื่อนจะแค้นเคืองต่อฝ่าบาทแต่พวกมันก็ไม่อาจทำอะไรฝ่าบาทในเวลาอันสั้นได้"

ลู่เฟิง ถอนหายใจออกมา"เดิม ข้าก็อยากจะล้างบางพวกมันโดยเร็ว แต่ตอนนี้ ข้าไม่มีกองทัพมากมายในมือ ทำให้ข้าเองก็ยังไม่สามารถจัดการกับพวกมันทั้งหมดได้ในตอนนี้!"

ในความเป็นจริง ลู่เฟิง ต้องการล้างบางพวกคนเถื่อนโดยเร็วที่สุด

เขาได้ยินความโหดร้ายป่าเถื่อนของพวกคนเถื่อนมาบ้างแต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมากขนาดนี้

ระหว่างทางที่เขามาถึงคฤหาสน์เจ้าเมืองเขาได้ตระหนักถึงความโหดร้ายถึงขั้นชั่วร้ายของพวกคนเถื่อน

พวกมันไม่เลือกปฏิบัติและฆ่าทุกคนที่เห็น

แม้แต่คนบริสุทธิ์ก็ไม่มีข้อยกเว้น

ลู่เฟิง แม้จะไม่กล้าพูดว่าตนเองบริสุทธิ์แต่เขาก็ไม่เคยฆ่าผู้บริสุทธิ์ไร้ทางสู้ เว้นเสียแต่ว่าคนผู้นั้นจะมีความแค้นหยั่งรากลึกหรือทำความผิดบาปที่ไม่สามารถให้อภัยได้

เพราะสิ่งที่เขาต้องการคือการปกครองอาณาจักรไม่ใช่การเข่นฆ่าอาณาจักรอื่น ๆ

แต่สิ่งที่พวกคนเถื่อนทำคือการฆ่าคนธรรมดาไม่เว้นแม้แต่เด็ก

ดังนั้นพวกมันสมควรตายอย่างไร้ความปราณี!

ฆ่าคนเถื่อนทั้งหมดบนโลกเพื่อคืนความสงบสุขให้กับคนในโลก

เฉินกัง ได้หยุดพูดและจากไปทันที

มณฑลหยู่ซิง เป็นสถานที่แรกที่ได้รับคำสั่งฆ่า!

โดยเฉพาะผู้คนที่หลบหนีมาจากมณฑลเฮยเสียน ทันทีที่พวกเขาได้ยินคำสั่งฆ่าพวกเขาก็ลุกขึ้นและรีบมุ่งหน้าไปที่เมืองฉางซานทีละคนติดตาม จักรพรรดิ ลู่เฟิง สังหารพวกคนเถื่อนทั้งหมด

ในชนบทมณฑลหยู่ซิงมีแม่เฒ่าคนนึงกำลังพูดคุยกับชายหนุ่มอยู่

"เหมินเอ๋อร์ จงไปรับใช้ฝ่าบาท ติดตามเขาสังหารพวกคนเถื่อนพวกนั้นและล้างแค้นให้กับผู้คนในมณฑลเฮยเสียน นี่คือสิ่งที่เจ้าสมควรกระทำ"แม่เฒ่ากล่าวขณะที่มองไปที่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอ