ตอนที่ 63 เธอคือเฉียวเมียนเมียนใช่ไหม

เซินเยวเยว่มีความทรงจำไม่ได้จากการล่มลงกับพื้นก่อนหน้านี้

เธอไม่คาดคิดว่าเฉียวเมียนเมียนจะกล้าหาญเช่นนี้ เนื่องจากปกติเธอจะมีท่าทางที่อ่อนโยน

แขนของเซินเยวเยว่หยุดลงกลางอากาศ เมื่อมองไปที่เฉียวเมียนเมียนที่ท่าทางเย็นชา เธอรู้สึกกลัวอยู่ภายใน

เธอก้าวถอยหลังด้วยสังหรณ์ใจไม่ดี

แต่ในขณะที่เธอตระหนักว่าทุกคนกำลังมองมาที่เธอ เธอก็เริ่มอีกครั้ง “แก...”

เธอเดินตรงต่อไป เพื่อจะตบไปที่ใบหน้าของเฉียวเมียนเมียน

แต่เฉียวเมียนเมียนรึ จะยอมให้เป็นเช่นนั้นได้ เธอคว้ามือของเขาก่อนที่เซินเยวเยว่จะตบหน้าเธอ

“อะ เจ็บนะ นังบ้า ปล่อย!”

เซินเยวเยว่ตะโกนทันทีที่ถูกจับข้อมือ ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

เฉียวเมียนเมียนมีพละกำลังค่อนข้างมาก

แม้แต่ผู้ชายก็ไม่อาจเอาชนะเธอได้ ในการแข่งงัดข้อ

นับประสาอะไรกับผู้หญิงที่น่าสมเพชอย่างเซินเยวเยว่

เธอใช้กำลังเพียงเล็กน้อยและใบหน้าของเซินเยวเยว่ปรากฏสีแดง

“เฉียวเมียนเมียน นังสารเลว ปล่อยฉัน ฉันจะสู้กับแก”

“โอ้ ได้สิ”

เฉียวเมียนเมียนพยักหน้าแล้วปล่อยเธอ

แต่การปลดปล่อยอย่างกะทันหันของเธอทำให้เซินเยวเยว่เสียสมดุล เธอล้มลงไปกองกับพื้นทันที และยังล้มลงไปใกล้กับเท้าของเฉียวเมียนเมียน

เฉียวเมียนเมียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

เธอส่ายหัวแล้วถอนหายใจ ขณะที่มองลงไปที่เซินเยวเยว่

“นี่ เซินเยวเยว่ เธอไม่จำเป็นต้องให้เกียรติฉันขนาดนี้ก็ได้ แบบนี้มันมากเกินไปที่ฉันจะรับไหว”

ผู้คนรอบข้างส่งเสียงหัวเราะอีกครั้ง เมื่อพวกเขาเห็นสภาพที่น่าสมเพชของเซินเยวเยว่

“เซินเยวเยว่ กล้ายั่วยุเฉียวเมียนเมียนมาก เธอไม่กลัวคุณซูจะโกรธเอาเหรอ”

“ฉันรู้มาว่า คุณซูกับเฉียวเมียนเมียนเลิกกันแล้ว”

“อะไรนะ? ข่าวนี้เชื่อถือได้เหรอ? ฉันได้ยินว่าคุณซูรักเมียนเมียนมากนี่น่า ทำไมพวกเขาถึงเลิกกันล่ะ?”

“เฉียวเมียนเมียนดูเหมือนจะนอกใจเขา”

“ประธานซูที่โดดเด่นขนาดนั้นนี่นะ เธอนอกใจเขาจริงหรือ ประธานซูดีกับเธอมากเลย เธอต้องใจร้ายแค่ไหนกัน”

กลุ่มคนเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้

ด้วยความอับอายเซินเยวเยว่ตะโกนใส่ชายหนุ่มที่มากับเธอ

“ทำไมพวกแกยังยืนอยู่ตรงนั้นล่ะ รีบให้บทเรียนกับมันสิ”

“เฉียวเมียนเมียน มากเกินไปแล้ว” จ้าวหวันถิงดูเสียใจ เธอพูดกับผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เธออย่างยั่วยวน

“พี่ซูเจ๋อ พี่ก็เห็นด้วยตาตัวเองแล้ว เฉียวเมียนเมียนทำเกินไปจริง ๆ พี่ช่วยเยวเยว่และฉันด้วย”

ชายที่เธอเรียกว่าตูเจ๋อ มีแท่งบุหรี่อยู่ในปาก ขณะที่เขาหรี่ตา แล้วลืมตาขึ้นมองเฉียวเมียนเมียนอย่างเปิดเผย

จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย

“เธอคือเฉียวเมียนเมียนเหรอ?”

ในสายตาของเขามีความน่าเกรงขามปรากฏอยู่

ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา แต่งตัวเรียบง่ายเหมือนนักศึกษาทั่วไป แต่เธอมีใบหน้าที่งดงาม

ใบหน้าของเธองดงามจนเขาหาข้อบกพร่องไม่พบแม้แต่ข้อเดียว โดยเฉพาะผิวพรรณที่เรียบเนียนนั้น ช่างดูอ่อนโยน น่าทะนุถนอม