ตอนที่ 211 ยาระดับลี้ลับ

เหนือภพมองไปยังหน้าจอแท็บแล็ต มันปรากฏรายการอัพเกรดเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งรายการ

-*-*-อัพเกรดคำสั่งผู้ครองที่ดิน ต้องการเงิน 999,999,999 เหรียญทอง เพื่อเพิ่มสิทธิ์ในการดึง ขับไล่ และเคลื่อนย้ายได้อย่างอิสระภายในอาณาเขตของคุณ ต้องการอัพเกรดหรือไม่-*-*-

เหนือภพตัดสินใจว่าจะกดมัน แต่ทันใดนั้นเองความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัวของเขา วันนี้เขาใช้เงินไปเยอะมาก มันถูกต้องจริงหรือ มือที่ยกค้างอยู่หน้าจอแท็บเล็ตขนาดเท่าโทรทัศน์ สั่นระริกอย่างควบคุมไม่ได้ นี่เขาใช้เงินจนเกินตัวไปหรือเปล่า การที่เขาโชคดีมาเจอนครทองคำจนสะสมทองคำได้ขนาดนี้ มันอาจเป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิตก็ได้ แต่เขากำลังละลายมันไปกับหมู่บ้านที่เขายังไม่ได้ใช้ประโยชน์

แต่ไม่แน่ว่าสิ่งก่อสร้างเหล่านี้แหละที่จะเป็นที่พึ่งสุดท้ายของเขา เหนือภพลังเลอยู่นาน แต่สุดท้ายความอยากอัพเกรดก็ชนะ

‘เอาวะ’  เหนือภพหลับตาแล้วรีบพุ่งตัวเอาไปกดทันที ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ

คลิก !

เมื่อกดการอัพเกรดเสร็จเขาถึงเข้าใจ ด้วยสิทธิ์นี้เขาสามารถขับบุหรงออกจากมิตินี้ได้ หรือเพียงแค่พูดชื่อก็สามารถดึงใครก็ได้ที่อยู่ในหมู่บ้านเหนือ ให้มาปรากฏตัวต่อหน้าเขา หรือทำได้แม้กระทั่งย้ายสิ่งของ ย้ายตัวบ้านไปยังจุดที่เขาต้องการ

เหนือภพยิ้มกว้างเขารู้สึกว่ามีความหวังมากขึ้น เมื่อเมนูก่อนหน้าถูกอัพเกรดเมนูต่อไปก็ปรากฏขึ้น

-*-*-อัพเกรดอาณาเขตครั้งที่ 1 ต้องการเงิน 999,999,999 เหรียญทอง เพื่อเพิ่มอาณาเขตของคุณ หนึ่งตารางกิโลเมตร ต้องการอัพเกรดหรือไม่-*-*-

เมื่อเห็นเช่นนั้นเหนือภพก็รีบกด คลิก ! เพื่ออัพเกรดมันเลยทันที เขาตั้งใจไว้แล้วว่าไม่ว่าอะไรจะโผล่ขึ้นมา เขาจะอัพเกรดให้หมดในเวลาอันรวดเร็ว เพราะเขากลัวใจตัวเอง กลัวว่าความขี้งกของเขาจะโผล่ขึ้นมาในนาทีใดนาทีหนึ่ง

เขาอัพเกรดไปเรื่อย ๆ จนกระทั่ง อัพเกรดอาณาเขตครั้งที่ 4 เงินที่เขามีจึงหมดลง

“อ้าว หมดแล้วเหรอ”

เหนือภพยืนอึ้งอยู่หน้าแท็บแล็ต ขณะที่เมนูยังมีเปิดให้เขาอัพเกรดได้ต่ออีก ไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่

ในตอนนี้เขามีอาณาเขตหมู่บ้านทั้งหมด 5 ตารางกิโลเมตร มันกว้างขวางมาก หากเขานำคนงานที่เขาช่วยชีวิตเอาไว้ตอนงานประมูลมาอยู่ที่นี่ แล้วให้พวกนั้นช่วยสร้างผลงาน ทำการเพาะปลูก ทำการค้า คงสร้างกำไรให้เขามหาศาล แต่ความลับนี้จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป

เหนือภพยิ้มกว้าง เมื่อไม่มีเงินให้อัพเกรดอีก เขาก็รู้สึกเสียดายถ้าไม่ติดว่าด้านนอกมีอีกาทองคำเฝ้าอยู่ เขาคงออกไปสูบทองอีกครึ่งนครมาเป็นของเขาแล้ว

ในตอนนี้เหนือภพพร้อมแล้วที่จะไปพบมุกดารา ด้วยคำสั่งผู้ครองที่ดิน เขาสามารถตั้งเงื่อนไขได้ หากใครคิดร้ายกับตัวเขา มันจะถูกส่งออกจากมิตินี้ทันทีก่อนที่พวกมันจะได้ทำอะไรเขา อีกทั้งด้วยความสามารถเคลื่อนที่ไร้ระยะก็มีข้อดี ต่อให้คนผู้นั้นแข็งแกร่งอย่างไรก็ตาม การจะจับหรือข่มขู่เขาในพื้นที่ของเขา มันคงต้องคิดหนัก

เหนือภพหยิบขวดยาล้ำค่าที่ได้มาจากค่ายกลเจ็ดทวารแปดประตู ก่อนก้าวเดินเข้าไปในหอเก้าสมบัติ  เพียงพริบตาก็เหมือนว่าเขาผ่านเข้ามาในอีกโลกหนึ่ง ภายในกว้างขวางใหญ่โต เต็มไปด้วยสินค้าและผู้คนเดินขวักไขว่เช่นเดิม แม้จะเคยเห็นมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ความรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับความยิ่งใหญ่ และอลังการของมันก็ทำให้เหนือภพรู้สึกสนใจได้ทุกครั้ง

ทันทีที่เหนือภพก้าวเดินเข้ามา พนักงานสาวสวยที่สามารถเทียบชั้นกับสามสาวงามแห่งหอหมื่นบุปผา ก็เดินตรงเข้ามาต้อนรับเหนือภพ

“ยินดีต้อนรับการกลับมาค่ะ คุณลูกค้าผู้ทรงเกียรติ”

“ขอบคุณ หัวหน้าสาขามุกดาราล่ะ นางอยู่ไหม ?” เหนือภพถาม

“หัวหน้าสาขารับแขกอยู่เจ้าค่ะ”

“อ๋อ ครับ” เหนือภพได้แต่ยืนงงอยู่กับที่ เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ เขาก็ไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรต่อ

“คุณลูกค้าผู้ทรงเกียรติเชิญทางนี้ค่ะ  เมื่อหัวหน้าสาขาเสร็จธุระแล้วจะรีบมาพบเจ้าค่ะ”

สาวรับใช้ของหอเก้าสมบัติเอ่ย พร้อมกับเดินนำเหนือภพไปยังห้องรับรองหรูหราอีกห้องหนึ่ง หากเทียบกับห้องที่เขาเคยเข้ามาในครั้งที่แล้ว มันก็ดูไม่ด้อยไปกว่ากัน

“ได้ ขอบคุณ อ่อมีอีกเรื่อง” เหนือภพดูละล้าละลัง และไม่แน่ใจ

สาวสวยยิ้มหวาน ก่อนจะโค้งกายน้อย ๆ อย่างมีมารยาท

“มีอะไรให้บ่าวรับใช้เจ้าคะ”

“ข้าอยากให้เจ้าช่วยประเมินสิ่งนี้หน่อย”

เหนือภพพูดพลางหยิบขวดยาล้ำค่าออกมาให้เธอดู ท่าทางของหญิงสาวเปลี่ยนไปทันที ดวงตาเธอเบิกกว้าง ปากสวยงามบิดเบี้ยวด้วยความตกใจ แต่แล้วเธอก็กลับมาสำรวมกิริยาได้ดังเดิม

“น.. นะ... นี่ มัน คุณลูกค้าสิ่งนี้... บ่าวไม่อาจประเมินได้ รอสักครู่เจ้าค่ะ บ่าวจะรีบตามหัวหน้าสาขามาพบคุณลูกค้าผู้ทรงเกียรติในทันที”

หญิงสาวพูดจบก็รีบหมุนตัวจากไปทันที

“อ่า...”

เหนือภพอ้าปากค้าง เธอไม่รอให้เขาตอบรับด้วยซ้ำ จะรีบอะไรขนาดนั้น เขายกขวดยาสีทองในมือขึ้นมาส่องดูใกล้ ๆ แม้มันจะมีกลิ่นอายลี้ลับ แต่เขาก็สัมผัสไม่ได้ถึงความพิเศษอะไร ชายหนุ่มจึงเก็บมันเข้าไปในกระเป๋าดังเดิม

ภายในเวลาไม่นาน มุกดาราก็เข้ามาถึงพร้อมชายวัยกลางคนอีกคนหนึ่ง กลิ่นอายของเขานั้นทำให้เหนือภพต้องเบือนหน้าหนี มันคือกลิ่นอายความแข็งแกร่ง และแรงกดดันที่แผ่ซ่านออกมาทำให้สายโลหิตลาวาในร่างกายเขาเดือดปุด ๆ ก่อเกิดปฏิกิริยาต่อต้านอย่างรุนแรง เลือดลาวาแผ่กลิ่นอายของดวงอาทิตย์ออกมา จนทำให้มุกดาราและชายวัยกลางคนต้องหรี่ตามองซ้ำ

‘ดูเหมือนเขาจะแข็งแกร่งขึ้น แต่ภายในชั่วระยะเพียงสั้น ๆ เขาทำได้ยังไง’

มุกดาราหรี่ตามองอย่างครุ่นคิด ก่อนจะทำสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติ ใบหน้าดุจประติมากรรมน้ำแข็ง

“เห็นบ่าวรับใช้บอกว่า คุณลูกค้าผู้ทรงเกียรติต้องการให้ข้าประเมินของล้ำค่า”

“ใช่ แล้วท่านผู้นั้นคือ...”

เหนือภพอยากให้การประเมินนี้เกิดขึ้นเพียงแค่สองต่อสอง เขาระแวงกลิ่นอายอันตรายที่มาจากชายผู้นี้ ชายผู้มีพรสวรรค์ และระดับขอบเขตพลังที่แสดงออกมา ก็เหนือขอบเขตความรู้ความเข้าใจที่เขาจะเข้าถึง

“อ่อ ขออภัยด้วยคุณชาย ข้าคือเวหาเพลิง พอดีข้าบังเอิญได้ยินมาว่า คุณชายต้องการจะเอายาระดับลี้ลับมาให้หัวหน้าสาขามุกดาราประเมิน ข้าหวังว่าจะได้ชื่นชมมันด้วย”

เวหาเพลิงพูดด้วยท่าทีสุภาพ น้ำเสียงนุ่มนวล ดูเรียบง่ายไม่มีพิษภัย แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเหนือภพกลับรู้สึกว่าคนผู้นี้อันตราย

ประกายในดวงตาที่แฝงไปด้วยความดูถูกของเวหาเพลิงนั้น ไม่อาจรอดพ้นสายตาของมุกดารา และนางก็รู้ดีถึงเจตนาของเวหาเพลิง นางรู้ว่ามันไม่ค่อยพอใจที่เหนือภพมาขัดขวางการเจรจาการค้าระหว่างเธอกับมัน

ในตอนนี้มุกดาราคาดหวังว่าสิ่งที่เหนือภพจะนำมาเสนอนั้น จะมีคุณค่ามากพอ ไม่เช่นนั้นต่อให้เธอไม่คิดมากอะไร แต่ชายวัยกลางคนผู้นี้คงสามารถฆ่าใครสักคนเพื่อระบายอารมณ์ โดยที่ไม่มีใครกล้าขัดขวาง

“คุณชายท่านนำมันออกมาเถอะ ข้าจะช่วยประเมินมันให้”

เหนือภพเหลือบมองเวหาเพลิงอย่างเกร็ง ๆ แต่คำพูดของมุกดาราก็ทำให้เขารู้สึกวางใจได้หลายส่วน

“ได้”

เหนือภพนำขวดยาสีทองกลิ่นอายลี้ลับออกมาจากกระเป๋าสัมภาระ ก่อนจะยื่นไปเบื้องหน้ามุกดารา เพียงแค่ได้เห็นแวบเดียวก็ทำให้หญิงสาวผู้นำสาขาเบิกตากว้าง ไม่เว้นแม้แต่ชายวัยกลางคนที่แสดงสายตาไม่ยินดียินร้ายมาตลอด ก็เบิกตากว้างดุจไข่ห่านเช่นเดียวกัน พวกเขาแทบจะร้องออกมาประโยคเดียวกันว่า

“น... นะ... นี่มัน โอสถทองห้าประสาน !”

มุกดารารีบเปิดจุกขวดยาออก ก่อนจะสูดกลิ่นของมัน และเพ่งมองเม็ดยาที่มีสีสันต่างกันออกไปห้าเม็ด  พวกมันส่งกลิ่นอายลี้ลับรุนแรงมากกว่าเดิมเสียอีก

เวหาเพลิงเดินเข้ามาใกล้เหนือภพทันที

“พ่อหนุ่ม หากเจ้าขายสิ่งนี้ให้ข้า ข้ารับรองว่าเจ้าจะได้ลาภยศไม่จบสิ้น”

แม้เวหาเพลิงจะพูดด้วยท่าทางสุภาพ ทว่าน้ำเสียงคล้ายบีบบังคับให้เหนือภพจำยอมทำ

เหนือภพรับรู้ได้ว่าอากาศรอบตัวเขาถูกบีบ หากไม่เป็นเพราะเขาผ่านการผสานร่างกับเหล็กไหลราชันย์ทั้งสองชนิดมาแล้ว เกรงว่าแรงกดดันนี้เพียงพอจะบีบร่างกายของเขาแหลกเหลวได้เลย โชคยังดีที่มุกดารายังอยู่ด้วย เพียงแค่นางขยับกาย เวหาเพลิงก็ถอนสายตาจากเหนือภพ แล้วเหลือบมองไปที่มุมหน้าต่างห้อง

แม้จะไม่มีอะไร แต่เวหาเพลิงรู้ดีว่าหากมันทำเรื่องไม่สมควรที่นี่ มันจะถูกกองกำลังลับเก้าสมบัติที่ซ่อนอยู่โจมตีทันที ซึ่งแน่นอนผลลัพธ์ที่ออกมาย่อมไม่สวยงาม มันไม่ได้กลัวกองกำลังลับพวกนี้ แต่กลัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังหอเก้าสมบัติมากกว่า

มุกดารามยิ้มแย้ม ก่อนจะนั่งลงเคียงข้างเหนือภพ

“อ่อ เรื่องนี้ท่านเวหาเพลิงไม่ต้องกังวลไป ของสิ่งนี้สมควรที่จะนำเข้าประมูลในหอของเรา เมื่อถึงเวลานั้นข้าหวังว่าท่านจ้าวอาคมจะมาซื้อมันด้วยตัวเอง”

คำพูดเรียบนิ่ง และสายตาเย็นเฉียบของมุกดารา ทำให้ท่าทีของเวหาเพลิงอ่อนลง เขาเผยรอยยิ้มออกมาได้แล้ว

“ได้ ข้าจะทำตามนั้น แล้วพบกันวันประมูล”

“เด็ก ๆ ส่งท่านจ้าวอาคม”

“เจ้าค่ะ” “เจ้าค่ะ”

เวหาเพลิงสะบัดเสื้อคลุมเดินจากไป ตามด้วยหญิงรับใช้อีกหลายคน เขาไม่รั้งตัวอยู่ต่อ และท่าทีของเขาก็ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อน ใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนออกจากหอเก้าสมบัติไป

แต่มุกดารารู้ดีว่าความจริงไม่เหมือนภาพที่เห็น ด้วยนิสัยของจ้าวอาคมผู้นี้ เมื่อต้องการก็ต้องเอาให้ได้ เขาต้องดักรออยู่แถวหน้าหอเก้าสมบัติ เพื่อจับตัวเหนือภพแล้วบีบบังคับให้ส่งมอบสิทธิ์การขายโอสถทองห้าประสานให้กับมัน ซึ่งตามกฎหอเก้าสมบัติแล้ว ผู้นำประมูลสามารถยกเลิกการประมูลได้ทุกเมื่อ ตราบใดที่ยังไม่ถึงเวลาประมูล

มุกดารามองเหนือภพด้วยแววตาซับซ้อน ในสมองเต็มไปด้วยความคิดหลากหลายทั้งดีและร้าย ของชั้นเลิศแบบนี้เธอเองก็อยากได้เช่นกัน จนถึงขนาดมีความคิดอยากฆ่าคนชิงทรัพย์ ทว่าด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างที่ชายหนุ่มทำประโยชน์แก่หอเก้าสมบัติมานาน จนได้ชื่อว่าผู้ทรงเกียรติ ทำให้ความคิดด้านร้ายของมุกดาราถูกปัดตกไป

เหนือภพยื่นมือไปขอขวดยาคืนมา ก่อนจะกระแอม

“ข้าไม่อยากปิดบัง ข้าไม่รู้ว่าโอสถทองห้าประสานนั้นคืออะไร”

ชายหนุ่มต้องการให้มุกดาราสอนเขา และบอกอะไรอีกหลายเรื่อง เพื่อที่เขาจะได้ทำความรู้จักมัน ดังนั้นการแสดงความจริงใจก่อนจึงเป็นสิ่งที่ดี

พอมุกดาราได้ยินเช่นนั้นก็ส่ายหน้ายิ้มอ่อน

“ข้าว่าแล้ว หากท่านรู้ ท่านคงไม่ยินยอมนำสิ่งนี้มาให้ข้าประเมินแน่”

มุกดาราจึงเล่าเกี่ยวกับสรรพคุณของมัน พร้อมวิธีใช้ให้กับเหนือภพ

โอสถทองห้าประสานมีประโยชน์อย่างมาก สำหรับผู้มีพรสวรรค์ที่กำลังเข้าสู่เส้นทางการฝึกตน เพื่อฝ่าทะลุเข้าสู่ขอบเขตสัมผัสสวรรค์  แต่สำหรับคนไร้พรสวรรค์แล้ว มันจะช่วยให้ผู้ไร้พรสวรรค์สามารถหลอมรวมกายเข้าสู่ฟ้าดิน สู่ขอบเขตกายสวรรค์หลอมรวม แต่มันเป็นเพียงแค่คำเล่าลือ แม้ทวีปดาราจะเป็นทวีปใหญ่แต่ก็ไม่ได้ใหญ่ที่สุด เธอจึงไม่รู้ว่าขอบเขตสัมผัสสวรรค์ และกายสวรรค์หลอมรวมนั้นเป็นเช่นไร