บทที่ 30 ใส่ความ และตกหมด
บทที่ 30 ใส่ความ และตกหมด ณ สนามซ้อมหมายเลข 11 ทุกอย่างเงียบฉี่เหมือนป่าช้า หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหัวหน้าอาจารย์ที่ไล่ปฏิเสธแลรี้ ความกดดันก็กดหัวของนักเรียนทุกคนทันที เหมือนกับว่าจู่ๆก็มีหินก้อนใหญ่หล่นลงมาทับ ดูเหมือนว่าการสอบนี้จะไม่ใช่แค่การสอบวัดระดับเฉยๆ แต่มันเป็นการวัดผลความพยายามตลอด 3 เด...