ตอนที่ 51 เธอคือข้อยกเว้นเพียงคนเดียวสำหรับเขา
“คุณชายอุ้มผู้หญิงเข้าไปในห้อง พวกเธอเห็นกันไหม?”
ในขณะที่ทุกคนกำลังคาดเดาเกี่ยวกับเฉียวเมียนเมียน เหลยเอินก็เดินเข้ามา
แม่บ้านทั้งหมดกล่าวทักทายเขาอย่างสุภาพ “พ่อบ้านเหลยเอิน”
เหลยเอินพยักหน้าและกวาดสายตามองไปทั่วทั้งกลุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า เขาประกาศให้ทุกคนได้รู้
“คนนั้นคือคุณผู้หญิงของบ้านตระกูลเหมา ขอให้ทุกคนเชื่อฟังคำสั่งและปฏิบัติต่อเธอให้ดี ใครไม่เชื่อฟังก็ให้ออกไปซะ เข้าใจกันแล้วใช่ไหม?”
แม่บ้านทั้งหมดแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
ไม่กี่วินาทีต่อมา พวกเขาตอบรับ “รับทราบค่ะ”
หลังจากนั้นเหลยเอินได้เดินจากไป
พวกเขารีบเกาะกลุ่มกัน
“ห๊ะ นั่นคือคุณผู้หญิงเหรอ?”
“นายน้อยแต่งงานแล้วจริง ๆ หรือ?”
“ตายแล้ว ๆ ฉันเป็นใคร ฉันอยู่ที่ไหนกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”
เฉียวเมียนเมียนหลับสนิทมาก
เธอไม่ตื่นด้วยซ้ำ แม้จะถูกเหมาเยซื่ออุ้มเข้าไปในห้องนอน แล้ววางเธอลงบนเตียง
เตียงนุ่มขนาดใหญ่ทำให้ตัวเธอดูเล็กและอ่อนแอมากขึ้น
เธอนอนขดตัวสบายราวกับลูกแมวตัวน้อย ๆ
ผมยาวของเธอปกคลุมใบหน้าครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นใบหน้าอันอ่อนหวานและไร้เดียงสาเพียงครึ่งซีก เพียงแค่นี้ก็ทำให้ผู้ที่ได้มองรู้สึกชื่นชมเธอได้
เหมาเยซื่อนั่งลงข้างเตียง ลูบใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอ หลังจากเฝ้ามองดูเธอเงียบ ๆ สักพัก เขาจึงจูบลงบนริมฝีปากเธอเบา ๆ
กลิ่นหอมหวานริมฝีปากของเธอทำให้เขารู้สึกถึงอารมณ์ที่พลุ่งพล่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ก่อนที่เธอจะเข้ามา เขาไม่เคยบกพร่องเรื่องการควบคุมตัวเองเลย
เขาประเมินเสน่ห์อันน่าดึงดูดใจของเธอต่ำเกินไป
บางทีผู้หญิงคนนี้อาจจะเป็นผู้ช่วยชีวิตของเขาจริง ๆ
เขาอดทนหักห้ามใจที่มีต่อผู้หญิงคนอื่น ๆ ได้อย่างง่ายดาย ยกเว้นกับเธอ
ดูเหมือนนี่คงเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า –เขาไม่สามารถยอมรับผู้หญิงคนไหนได้เลย ยกเว้นเธอผู้นี้
“เฉียวเมียนเมียน” เสียงของชายหนุ่มทุ้มและเงียบ
“ถ้าสิ่งนี้เป็นความประสงค์ของพระเจ้าจริง ๆ ก็จงอยู่กับผมเถอะนะ อยู่กับผมตลอดไป อย่าได้จากไปไหนเลย”
“ผมก็จะไม่ปล่อยคุณไปไหนเช่นกัน”
เมื่อเฉียวเมียนเมียนตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของอีกวัน เธอพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่
ห้องนอนได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรา เห็นได้ชัดว่าข้าวของภายในห้องล้วนเป็นของดีราคาแพงทั้งสิ้น
เตียงนอนสีดำสนิท ผ้าปูที่นอนผ้าห่มสีดำ แม้แต่โคมไฟก็เป็นสีดำ
มันเป็นห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นชาย
เสื้อผ้าของเธอถูกเปลี่ยน ตอนนี้เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสีม่วงพาสเทล เนื้อผ้าเนียนนุ่มเห็นได้ชัดว่าเป็นผ้าเนื้อดีราคาแพง
เธอกำผ้าห่มแน่นขณะลุกขึ้นนั่ง ใช้เวลาเพียงครู่ในการประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น
ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์เพื่อดูเวลา เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงเลยมาสายขนาดนี้ เธอจึงรีบกระโดดลงจากเตียง
รีบอาบน้ำ ล้างหน้า เก็บของในเวลาที่สั้นที่สุด ก่อนจะรีบลงไปที่ชั้นล่าง
เมื่อถึงชั้นล่าง เธอพบกับชายอายุราว ๆ 50 ปีในชุดเครื่องแบบสีดำ เมื่อเขาเห็นเธอ เขาถอยหลังโค้งคำนับ 90 องศา พร้อมทั้งทักทายอย่างสุภาพ
“สวัสดีตอนเช้าครับคุณผู้หญิง”
