Modifier Chapter 35-36(ฟรี)
Modifier Chapter 35
"พวกเขากำลังวิ่งหนีอะไร?"หลินเฟยรู้สึกแปลกๆเพราะเป็นไม่เห็นศัตรูตัวไหนเลย.
เด็กสาวนึงถึงบางสิ่งได้ ใบหน้าของเธอก็ซีดเซียวและเธอจับแขนของหลินเฟยไว้ก่อนที่จะพูดอย่างลังเลว่า"เราก็ไปกันเถอะ"
"ทำไม?"
หลินเฟยพูดอย่างแปลกๆ"พวกเขาทุกคนมาที่นี่ มันมีอาวุธอยู่ด้านใน"
"มันมีสัตว์ประหลาดอยู่ด้านใน"เด็กสาวพูดอย่างกังวล
"ถ้ากลัวก็ออกไปก่อน ฉันจัดการเอง"หลินเฟยพูด
เด็กสาวหยุดพูดทันที หากปล่อยให้เธอออกไปเอง มันจะยิ่งอันตราย ทางทีเธออาจจะพบกับอันตรายเมื่อเดินไปได้ครึ่งทาง
ตอนนี้ เธอทำได้แค่เพียงตามหลินเฟยไป.
เดินเข้าไปในโกดัง มีกลิ่นฝุ่นลอยตลบอบอวนและหลินเฟยก็ปัดอากาศบริเวณหน้าของเขาเพื่อที่จะได้มองเห็นในให้อย่างชัดเจน.
มีหลายกล่องถูกงัดไปแล้ว.
สันนิษฐานว่าแต่เดิมมันคืออาวุธ แต่น่าเสียดายที่ส่วนใหญ่ถูกเปิดออกและด้านในก็ว่างเปล่า
หลินเฟยมองไปอย่างระวังและยังมีกล่องที่ล็อคอยู่.
มีเพียงกล่องเดียวจากทั้งหมด.
"หวังว่าจะเป็นปืน."
หลินเฟยไม่ได้ใช้[perspective]เพื่อมองเข้าไปในกล่อง เพราะมันให้ความรู้สึกเหมือนถูกหวย.
หลังจากเดินไปเพียงสองก้าวเขาก็รู้สึกว่าถูกเด็กสาวรั้งไว้ไม่ให้ก้าวไปด้านหน้า.
"มีอะไรข้างหน้า?"เขาถามทันที
เขาเพิ่งเห็นศพ
ตอนนี้ดูเหมือนว่าศพจะถูกทิ้งไปแล้ว เห็นได้ชัดว่าไอ้ตัวนี้มันเพิ่งจัดการไปสองสามคมก่อนหน้านี้.
"สัตว์ประหลาด มันอยู่ในศพ"เด็กสาวพูดพลางหน้าซีด
เธอจำได้อย่างชัดเจนว่าสัตว์ประหลาดพุ่งออกมาและไม่มีใครหยุดมันได้ ราวกับว่ามันมันเดินออกมาจากนรก
และเมื่อเธอพูดจบ
แกร๊ก--
เสียงแตกหักก็ได้ยินภายในโกดังที่เงียบสงัดแห่งนี้.
ทันใดนั้น ใบหน้าสวยๆของเด็กสาวก็ซีดลงราวกับกระดาษ ขณะที่จ้องมองศพไปอย่างประหม่า เพราะเสียงนั้นมาจากศพ.
หลินเฟยก็มองไปที่มันเช่นกัน.
สัตว์ประหลาดนี้คลานออกมาจากร่างมนุษย์? นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น เป็นไปได้ไหมว่าแม้แต่ระบบโมดีฟายก็ไม่อาจจัดการมันได้
แกร๊ก!
เพียงแตกดังขึ้นอีกครั้ง.
ราวกับว่าสัตว์บางตัวกำลังกระเทาะเปลือกของมัน.
ในเวลาต่อมา ก็มีกรงเล็บทะลุตัวศพและ"ฉีก"หน้าอกเปิดออกมา.
สัตว์ประหลาดสูงครึ่งเมตรค่อยๆคลานออกมาอย่างช้าๆ
ตัวมันเต็มไปด้วยเลือดของมนุษย์ ราวกับว่ามันคลานออกมาจากนรกและกลิ่นของมันที่โค-ตะ-ระเหม็นก็ลอยอบอวนอยู่ในโกดัง.
"อี๋ น่าขยะแขยง"หลินเฟยพูด
สัตว์ประหลาดตัวนั้นดูเหมือนจะมองเห็นหลินเฟย แต่มันก็ไม่ได้รีบนัก.
ร่างกายของมันค่อยๆโตอย่างรวดเร็ว จากครึ่งเมตรไปจนถึง 1 เมตร 2 เมตร ในพริบตา!
เพียงไม่กี่ลมหายใจ มันก็สูงเท่าโกดังแล้ว!
ถึงอย่างนั้นมันยังต้องงอตัว!
ร่างกายของมันเปลี่ยนเป็นสีดำพร้อมกับประกายแสงสีเงินวิบวับ.
เด็กสาวหน้าซีดและซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของหลินเฟย.
"อย่าไปจับมัน มันจะวางไข่ในร่างมนุษย์"เธอพูดอย่างหวาดกลัว.
"ได้."
หลิยเฟยพูด"ไอ้พวกนี้มันเหนือวิทยาศาตร์จริงๆ โตเร็วโครตๆและตัวใหญ่มาก"
และในเวลานั้น ท้ายที่สุดสัตว์ประหลาดก็เคลื่อนไหว!
ตูม ตูม ตูม -
เมื่อมันวิ่ง โกดังก็สั่นไปเล็กน้อย ราวกับรถคันเล็กพุ่งเข้าชนหลินเฟย.
เด็กสาวตกใจกลัวอย่างมาก.
Modifier Chapter 36
อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น หลินเฟยเพียงแค่ยกมือขึ้นป้องกันสัตว์ประหลาดที่กำลังวิ่งชน.
วูบบ!
เสียงของกรงเล็บที่สัตว์ประหลาดเหวี่ยงมันเข้าหาหลินเฟย.
อย่างไรก็ตาม สายตาของหลินเฟยเย็นชาและมือขวาของเขาก็ยื่นไปด้านหน้าเล็กน้อย.
ตูมม!
สัตว์ประหลาดดูเหมือนจะถูกรถชนโดยรถบรรทุกขนาดใหญ่ มันลอยออกไปจนชนกับกำแพงอย่างแรงและเลือดสีดำแตกกระจายในโกดัง.
"ตายแล้ว?"
เด็กสาวตะลึงเมื่อเห็นฉากนี้.
สิ่งที่เธอกลัวทำไมมันเปราะบางเมื่ออยู่ต่อหน้าหลินเฟย?
มันตายจากการผลักเพียงครั้งเดียว?
ยี่หยู่เซว่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันเป็นอย่างนั้นหลังจากที่หลินเฟยยกมือผลักไปเบาๆ!
นี่เป็นสัตว์ประหลาดที่ฉีกแผ่นเหล็กได้ง่ายๆงั้นรึ?
ในเวลานั้น เด็กสาวรู้สึกเวียนหัวและสงสัยว่าเธอกำลังฝันไปแน่ๆ.
แต่ตอนนี้เธอกำลังจับมือของหลินเฟยและความอบอุ่นที่ส่งมาเธอก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความฝันจริงๆ.
"ได้เวลารับรางวัลแล้ว"
หลินเฟยละเด็กสาวและไปที่กล่อง.
สำหรับสัตว์ประหลาดเมื่อกี้?
เขาไม่รู้สึกอะไรเลย นอกจากมันก็เพียงแค่ซอมบี้ทั่วๆไป เพราะว่าเขาสามารถจัดการมันได้ในครั้งเดียว.
บางทีที่แตกต่างมันก็คือรูปลักษณ์และความสูง.
เขาเริ่มด้วยการใช้[one-shot destruction]เพื่อทำลายล็อคที่กล่องและค่อยเปิดมัน.
"ปืนออกมา!"
เมื่อกล่องเปิด!
มีธนูนอนอยู่ในกล่องอย่างเงียบๆ.
"มันกลายเป็นธนู"หลิยเฟยรู้สึกเสียดายที่เขาไม่ได้ปืน แต่ธนูก็เป็นอาวุธระยะไกลเช้นกัน มันจึงไม่เป็นไร
เขาเอื้อมือออกไปและหยิบมันออกมาอย่างแข็งแรงและกระชับ.
นี่เป็นธนูแบบดั้งเดิม(composite bow)ที่ดูเหมือนจะทำมาจากวัสดุพิเศษ ไม่หนักเกินไปและมีลวดลายที่ละเอียดละอ่อน สัมผัสของความมันวาวราวกับโลหะ.
จุดใส่สายรั้งถูกทำมาเป็นอย่างดี ดังนั้นคุเค้าจึงไม่ต้องกังวลว่าจะขาด.
ธนูสามารถโจมตีได้อย่างเงียบๆและความเงียบก็เป็นข้อดี ถ้าใช้[one hit kills] ลูกธนูอาจจะแรงพอที่จะเจาะถนนได้.
มีลูกศรวางอยู่ในกล่องเดียวกับคันธนู.
หลินเฟยหยิบมันขึ้นมาและนับมัน มันมีเพียง 20 ดอกเท่านั้น และทั้งหมดก็ทำมาจากวัศดุพิเศษ.
หัวลูกศรประกายแสงสีเงินและมันดูจะคมมาก.
หลินเฟยเก็บคันธนูและลูกศรไว้ในกระเป๋าของเขา ดังนั้นเขาจึงมีคันธนูและลูกศรที่ไม่มีวันหมด.
"ไปเถอะ."
เขามองมันทั้งหมดด้วย[perspective]ตั้งนานแล้ว ในโกดังเก่าแห่งนี้มีอาวุธชนิดเดียวคือธนูคันนี้และอาวุธอื่นๆถูกเอาไปหมดแล้ว.
เหลือเพียงแค่ธนูและลูกศรเท่านั้น.
หลินเฟยพาเด็กสาวออกไปและเธอก็ยังไม่ได้สติเลย.
สิ่งที่เกิดขึ้นส่งผลกระทบมากเกินไปสำหรับเธอและตอนนี้เธอเริ่มสงสัยว่าหลินเฟยไม่ใช่มนุษย์.
เมื่อเดินมาถึงด้านหน้าของถ้ำ เธอต้องการถามคำถามเหล่านี้.
แต่ก่อนที่เธอจะพูด หลินเฟยก็รั้งให้เธอหยุดเดิน.
เด็กสาวมองไปด้านหน้าและเห็นหลายสิบคนขวางทางเข้าถ้ำ ใหหน้าของพวกเขาแต่ละคนไม่ดีนัก.
พวกเขาถูกล้อมรอบ!
เมื่อเห็นผู้คนล้อมรอบตัวพวกเขา หลินเฟยนเห็นสีหน้าของยี่หยู่เซว่เปลี่ยนไปเล็กน้อยเพราะว่าเธอจำคนเหล่านี้ได้และเธอก็อยู่ในกลุ่มคนเหล่านี้ก่อนหน้านี้.
"แกรอดออกมาได้!"
เมื่อหลินเฟยออกมาพร้อมกับเด็กสาว ทุกคนในตอนนี้รู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย.
พวกเขารีบวิ่งออกมาเมื่อพวกเขาได้ยินว่ายังมีเด็กสาวอยู่ด้านใน โดยปกติแล้วพวกเขาไม่ได้เป็นห่วงเธอ แต่ใช้โอกาสนี้ในการหาอาวุธ.
สัตว์ประหลาดข้างในชอบเด็กสาวมากที่สุด.
เพราะพวกมันชอบว่างไข่ในร่างกายของเด็กสาว ในขณะเดียวกันไข่ที่ฟักออกมาจากร่างเด็กสาวก็ช้าที่สุด พวกเขามีเวลามากกว่าสิบนาทีในการเอาอาวุธ.