Chapter 7: ปลายึดเรือ
Chapter 7: ปลายึดเรือ
เบ็ดตกปลาหักไปแล้ว
สิ่งเดียวที่ทิ้งไว้คือกริชที่แตกหักและครีบมีดระดับต่ำที่ติดอยู่ในไม้ หานเฟยหยิบปลาสีขาวออกมาและเริ่มกินมันดิบๆ
เห้ย รสชาติไม่แย่เลย เนื้อแน่นเหมือนเนื้อวัว
หานเฟยประหลาดใจเล็กน้อย เนื้อนี้สามารถทำเป็นซาซิมิได้ทั้งหมดเลย เขาคิดว่าปลาสีขาวรสชาติจะแย่กว่าปลาข้างเหลืองและปลาใบมีด แต่มันกลับดีอย่างน่าประหลาดใจ
เขากินปลาขาวไปครึ่งตัวอย่างรวดเร็ว สิ่งหานเฟยประหลาดใจคือพลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นจาก 20 เป็น 23 ปลาสีขาวมีพลังวิญญาณทั้งหมดสามแต้มไม่ใช่หรอ นี่เขากินไปแค่ครึ่งเดียวเอง
หานเฟยจัดการปลาอีกครึ่งหนึ่งจนหมด พลังวิญญาณของเขากลายเป็น 26 แต้ม นั่นทำให้เขาค่อนข้างประหลาดใจ
นี่เป็นเวลาเกือบรุ่งสาง เขารอดชีวิตมาได้ในคืนนี้ หานเฟยนั่งไขว่ห้างและฝึกฝนต่อไป
ข้อมือของเขาร้อนขึ้นอีกครั้งเป็นการบ่งบอกว่ามีพลังวิญญาณเข้าสู่ร่างกายของเขา แต่ปริมาณพลังวิญญาณนั้นน้อยกว่าครั้งก่อน
ทำไมตอนนี้มันน้อยลงกันนะ
หานเฟยลืมตาขึ้นด้วยความประหลาดใจและสังเกตว่าดวงจันทร์ทั้งสามกำลังจะหายไป
การดูดซับพลังวิญญาณมีส่วนเกี่ยวข้องกับดวงจันทร์ทั้งสามหรือเปล่า
กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมาดวงอาทิตย์ขนาดมหึมาก็เผยตัวขึ้นที่ขอบฟ้าพร้อมกับแสงแดดยามเช้า
หานเฟยรู้สึกว่าข้อมือของเขากำลังลุกเป็นไฟ เขาจึงหยุดการฝึกฝนและลืมตาขึ้น เขาพบว่าข้อมือของเขาเต็มไปด้วยควันที่มีแสงสีม่วง
ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นมีไฟลุกขึ้นที่ข้อมือของเขา
หานเฟยรีบก้มลงและยื่นมือลงไปในน้ำทันทีพร้อมกับตรวจสอบหม้อชำระของปีศาจ พลังวิญญาณของเขาเปลี่ยนจาก 26 เป็น 108 เขาประหลาดใจมาก มันเป็นเพราะแสงสีม่วงหรือเปล่า?
ขณะที่เขาคิดเพลินๆหานเฟยก็เกือบจะล้มลง มหาสมุทรในตอนนี้คลื่นกำลังสูงขึ้นทุกทีๆ
หานเฟยเห็นปลานับไม่ถ้วนว่ายเข้าหาเขาขณะที่พวกมันเริ่มกระโดดอย่างสนุกสนาน ในตอนแรกปลาสีขาวตัวเล็ก ๆ สองสามตัวตบหน้าหานเฟย
ไม่เพียงแค่นั้นปลาสีเหลืองตัวใหญ่ก็กระแทกเข้าที่ท้องของหานเฟยทำให้เขาเจ็บปวดเป็นสองเท่า หลังจากนั้นหานเฟยก็เหลือบไปเห็นกุ้งมังกรที่บินอยู่
“อะไรวะเนี่ย…”
หานเฟยพุ่งลงไปในที่เก็บปลาและปิดมันโดยใช้เวลาไม่นาน ไม่นานหลังจากที่เขาปิด...
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง!
แตะ! แตะ! แตะ! แตะ!
มีปลาตกลงมาบนดาดฟ้าเรือมากเกินไป กุ้งก้ามกรามก็คลานขึ้นไปที่นั่นด้วย หานเฟยถึงกับมองเห็นหนวดของพวกเขาผ่านช่องว่าง
เมื่อหานเฟยพยายามมองอีกครั้งมีดก็ฟันลงมาในที่กำบังและเกือบจะแทงเขา
หลายนาทีต่อมาขาของกุ้งมังกรแทงทะลุฝาห้องโดยสาร
“เชี่ย! ได้โปรดไปเถอะ!”
หานเฟยกลั้นหายใจ ถ้าหนวดกุ้งก้ามกรามมาถึงเขาเขาจะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ !
เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนะ ฉันลองดูดซับมันดูได้มั้ยหว่า
หานเฟยจับขามันทันทีโดยไม่ปล่อย
“ดูดกลืนมัน! หม้อชะระของปีศาจดูดซับมัน!”
แบม!
ในตอนแรกกุ้งก้ามกรามพยายามอย่างหนักและเกือบจะพลิกเรือไปมาหลายครั้ง แต่มันก็ค่อยๆอ่อนแรงลง หานเฟยรู้สึกยินดีที่ ห้อของปีศาจนี้มีประโยชน์
ห้านาทีต่อมาหานเฟยรู้สึกว่าขากุ้งหยุดดิ้นในอ้อมแขนของเขา พลังวิญญาณของมันจะต้องถูกกลืนกินโดยเขาแน่ๆ..
..
ผ่านไปสองสามนาทีในที่สุดเสียงบนดาดฟ้าก็หยุดลง ปลาดูเหมือนจะกระโดดกลับลงไปในมหาสมุทร ในที่สุดหานเฟยก็เรียกความกล้าที่จะออกไป
สิ่งที่เขาเห็นคือปลาจำนวนมากรวมทั้งปลาใบมีดถูกหั่นเป็นชิ้น ๆ
นอกจากนั้นเรือยังบรรทุกหินจากเต่าเขียว เท่าที่เขาเห็นพวกเขามันทั้งสามตัวตายบนดาดฟ้า
บางตัวถูกสับเละและบางส่วนถูกตัดเป็นครึ่งหนึ่ง
หานเฟยรู้สึกท้อแท้ หนวดของกุ้งก้ามกรามมีความคมขนาดไหนเนี่ย มันตัดเต่าเขียวจนเละเลย
หานเฟยหันกลับมาและมองไปที่กุ้งมังกรหนวดยาวสามเมตรซึ่งแน่นิ่งอยู่ มันมีหัวที่ใหญ่เป็นพิเศษและลำตัวสั้น
แต่ในไม่ช้าหานเฟยก็รู้สึกตื่นเต้น พลังงานทางจิตวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 156 ซึ่งหมายความว่าหนวดกุ้งให้พลังวิญญาณ 48 แต้มแก่เขาในปริมาณที่เท่ากันกับที่ซุปกลืนวิญญาณสามารถให้ได้
นอกจากนั้นที่เก็บปลาที่เขาซ่อนอยู่นั้นก็เต็มไปด้วยปลา
หานเฟยหัวเราะดังมาก นับนิ้วและพึมพำกับตัวเอง
ปลาเนื้อขาวมีเยอะมาก ... ปลาสีเหลืองก็เยอะเหมือนกัน ... เห้ยแล้วทำไมน้ำในที่เก็บปลาอันนี้ถึงเป็นสีแดงล่ะ?
เมื่อหานเฟยมองเข้าไปเขาก็เห็นบางอย่างว่ายผ่านไป
หานเฟยเตะฝาปิดและรีบปิดมันให้สนิทันที ถ้าเขาเดาถูกต้องมันต้องเป็นงูเข็มขัดแน่ๆ
งูเข็มขัดได้คร่าชีวิตผู้โดยสารบนเรือไปครึ่งหนึ่งเมื่อวานนี้ แน่นอนว่าเขาไม่สามารถเอาชนะมันได้ถ้ามันหลุดออกมา
หานเฟยตัดสินใจที่จะให้ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งกว่านี้เปิดห้องที่นี้หลังจากที่เขากลับไป
ดังนั้นหานเฟยจึงถือปลาสีเหลืองไว้ในมือซ้ายและเต่าสีเขียวไว้ในมือขวา หลังจากดูดซับพวกมันแล้วเขาก็ถีบซากมันออกจากเรือ แม้ว่าปลาจะยังขายได้หลังจากตายไป แต่เงินก็ไม่สำคัญเท่ากับความลับของเขา
สิบนาทีต่อมาหานเฟยตกใจอีกครั้ง
หานเฟยมีพลังวิญญาณ 814 แต้ม!
หานเฟยหายใจแรงมาก การจัดเก็บหม้อชำระล้างของปีศาจ ไม่มีขีดจำกัด
หานเฟยเพลิดเพลินกับแสงแดดบนดาดฟ้าด้วยความยินดี เขาคิดว่าจะต้องใช้เวลานานก่อนที่เขาจะช่วยหาพลังวิญญาณได้หนึ่งพันแต้ม แต่นี่คืนหนึ่งก็เพียงพอแล้ว
ฉันควรทำอีกครั้งในคืนพรุ่งนี้ดีมั้ยนะ
สิ่งที่หานเฟยไม่รู้ก็คือถ้าเขาบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้พวกเขาจะคิดว่าเขาบ้าที่จะฝึกตอนเช้าภายใต้ดวงอาทิตย์
เขาทำความสะอาดเรือและทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้โดยเจตนา นอกจากนี้เขายังตัดหนวดกุ้งก้ามกรามและเตะมันลงไปในน้ำเพราะเขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมกุ้งมังกรตัวใหญ่ถึงมานอนที่นี่เป็นชิ้นเดียว
..
ดวงอาทิตย์ขึ้นสูงแล้วเรือหลายลำกำลังลอยลงมาจากท้องฟ้า
หนึ่งในนั้นตรงไปยังที่ที่หานเฟยอยู่
หวังเจี๋ยมาพร้อมกับหัวหน้างานอีกสองคน
"ห้ะ"
หวังเจี๋ยไม่ได้ตรวจสอบว่าหานเฟยโอเคหรือไม่หรือสังเกตเห็นรอยคล้ำรอบดวงตาของหานเฟย เขาและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาตกตะลึงที่เรือของหานเฟยยุ่งเหยิงขนาดนี้
ติดตามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ : ว่างๆก็เลยเอานิยายมาแปลไทย