ตอนที่ 43 เชื่อในความสามารถด้านการเงินของสามีคุณหน่อยสิ

หลังจากรับประทานอาหารจนอิ่ม ชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามกับเฉียวเมียนเมียนเช็ดมุมปากอย่างสง่างาม บริกรเข้ามารับชำระเงินและนำการ์ดสีดำคืนให้เขา เหมาเยซื่อรับมันอย่างไม่เร่งรีบ แววตาเย้ยเยาะเล็กน้อยเมื่อมองไปที่เฉียวเมียนเมียน ซึ่งตอนนี้กำลังยกมือขึ้นแตะหน้าท้องเบา ๆ

“คืนนี้คุณทานได้เยอะเลยนะ ดูเหมือนอาหารที่นี่จะถูกปาก งั้นเรามาทานที่นี่ด้วยกันทุกวันดีไหม?”

“แค่ก ๆ!” เฉียวเมียนเมียนที่กำลังดื่มน้ำแทบสำลัก เธอรู้สึกหน้าแดงและเขินอายเล็กน้อย เขากำลังบอกว่าเธอกินเยอะเกินไปหรือเปล่านะ?

จริงอยู่ คืนนี้เธอทานเยอะเป็นพิเศษ สัดส่วนอาหารบนโต๊ะที่เธอกินไปน่าจะประมาณสองในสาม ขณะที่เหมาเยซื่อที่ทานไปเพียงเล็กน้อยเหมือนกับเด็กผู้หญิง

“ค่ะ ร้านนี้อร่อยมาก แต่ราคาก็แพงเกินไป ทานทุกวันคงไม่ไหวหรอกค่ะ”

“ดีแล้วที่คุณชอบ” เหมาเยซื่อมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน ปนขี้เล่น รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเจือด้วยเสน่ห์บางอย่าง “ไม่ต้องคิดมาก เชื่อใจในความสามารถของสามีคุณหน่อยเถอะ ถึงคุณจะมาทานที่นี่วันละสามมื้อตลอดชีวิต ผมก็ไม่เจ๊งหรอก”

เฉียวเมียนเมียนนิ่งเงียบ หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นเมื่อได้ยินคำว่า "สามี" จากปากเขาอีกครั้ง

เขารวยขนาดไหนกันแน่นะ? สำหรับเธอ อาหารมื้อละหลายหมื่นหยวนถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ แต่สำหรับเหมาเยซื่อ มันอาจจะเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเหมือนคนธรรมดาจ่ายค่าอาหารไม่กี่สิบหยวนเท่านั้น

แค่คำพูดที่เขาพูดออกมา ก็ทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง ความกังวลเกิดขึ้นในใจ ถ้าหัวใจยังเต้นเร็วขนาดนี้ เธอคงจะเป็นโรคหัวใจเข้าสักวัน

หลังจากออกมาจากร้านอาหาร เฉียวเมียนเมียนต้องการตรงไปโรงพยาบาลเพื่อดูอาการของเฉียวเฉิน เหมาเยซื่อซึ่งไม่มีธุระต่อ ก็อาสาติดตามเธอไปด้วย เขาดูแลน้องชายของเธอราวกับว่าเขาให้ความสำคัญกับสิ่งที่เธอห่วงใยไปด้วย

เมื่อพวกเขามาถึงรถ ลุงหลี่ซึ่งรออยู่ข้างนอกอยู่แล้ว ได้กล่าวทักทายอย่างสุภาพก่อนจะเปิดประตูให้พวกเขา เหมาเยซื่อและเฉียวเมียนเมียนขึ้นนั่งบนรถอย่างเรียบร้อย และรถโรลส์รอยซ์ก็เริ่มมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาล

ระหว่างทาง รถโรลส์รอยซ์คันนี้ขับผ่านเฉียวอันซินและซูเจ๋อที่เพิ่งเดินออกมาจากห้างพอดี เฉียวอันซินเห็นรถโรลส์รอยซ์หรูหรา เธอมองทะลุกระจกอย่างสงสัย สายตาของเธอจับจ้องไปที่รถคันนั้นอย่างไม่ละสายตา

“เฉียวเมียนเมียนนั่งอยู่ในรถคันนั้นรึเปล่า?” เฉียวอันซินตั้งคำถามในใจ เมื่อเห็นรถรุ่นลิมิเต็ดนี้ ซึ่งเธอรู้ว่ามีราคามหาศาล เพราะเธอศึกษาเกี่ยวกับรถหรูและเครื่องประดับแบรนด์เนมอยู่แล้ว

โรลส์รอยซ์คันนี้ยังมาพร้อมกับป้ายทะเบียนพิเศษ เลข 8888 ที่มีมูลค่ามหาศาล เฉียวอันซินรู้ว่า มีเพียงไม่กี่คนในเมืองหยุนเฉิงที่สามารถครอบครองป้ายทะเบียนแบบนี้ได้

ตอนแรกเธอคิดว่าเฉียวเมียนเมียนคบหากับคนรวยทั่ว ๆ ไป แต่ตอนนี้เธอเริ่มสงสัยว่าเขาอาจเป็นใครที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น

“พี่ซูคะ ผู้หญิงที่นั่งในรถโรลส์รอยซ์คันนั้น คือพี่สาวหรือเปล่า?” เฉียวอันซินกัดริมฝีปากขณะมองรถที่หายลับไปจากสายตา

ซูเจ๋อเม้มริมฝีปาก ใบหน้าของเขามืดครึ้ม “ใช่...ผมเห็นเธอนั่งอยู่ในรถคันนั้น”