ตอนที่ 39 พ่อรูปหล่อ ขอคุยด้วยได้ไหม?

“จริงเหรอ?” เฉียวอันซินกัดฟันแน่น เธอเกลียดท่าทางเฉยเมยและไร้กังวลของเฉียวเมียนเมียนยิ่งนัก เสียงขู่ต่ำของเธอดูเต็มไปด้วยความโกรธ

“ก็ลองดูสิ เฉียวเมียนเมียน แกไม่ชอบคบผู้ชายรวย ๆ เหรอ? หรือว่าตอนนี้แกลองทำแบบนั้นดูได้เลย ทำไปตลอดชีวิตก็ได้นี่!”

"ฉันอยากจะเห็นจังว่าพ่อบุญทุ่มของแกจะมีอำนาจสักแค่ไหน แล้วเขาจะช่วยดันแกให้โด่งดังในวงการได้จริง ๆ หรือเปล่า?"

เฉียวอันซินรู้ดีว่าตระกูลซูอาจไม่ได้มีอำนาจมากที่สุดในหยุนเฉิง แต่ก็ยังทรงอิทธิพลมากพอ ไม่ว่าใครจะมาเป็นผู้ชายที่หนุนหลังเฉียวเมียนเมียน ก็ไม่มีทางเทียบกับซูเจ๋อได้

เฉียวเมียนเมียนฟังคำพูดเหล่านั้นด้วยความรู้สึกขบขัน เธอเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะพูดเบา ๆ อย่างไม่ใส่ใจ

“ก็ดีสิ ฉันก็อยากจะเห็นเหมือนกันว่าซูเจ๋อจะช่วยสร้างชื่อเสียงให้เธอได้มากแค่ไหน”

เธอไม่ใช่คนที่จะเริ่มต้นความท้าทาย แต่ถ้ามีคนมาท้าทายเธอ เธอก็ไม่กลัวที่จะรับมือ

หลังจากพูดจบ เฉียวเมียนเมียนเอื้อมมือออกไปผลักเฉียวอันซินออกจากทางเดิน ก่อนจะเดินผ่านไปอย่างเย็นชา

เฉียวอันซินมองตามหลังเธอด้วยความคับแค้น ก่อนจะตะโกนไล่หลังด้วยเสียงสั่นเครือ

“เฉียวเมียนเมียน แล้วแกจะต้องกลับมาขอร้องฉัน ฉันจะรอดูวันนั้น!”

เฉียวเมียนเมียนไม่แม้แต่จะหันกลับไปตอบโต้ เธอเดินออกจากห้องน้ำอย่างสง่างาม ปล่อยให้เสียงตะโกนนั้นจางหายไป

ทันทีที่เฉียวเมียนเมียนก้าวออกมาจากห้องน้ำ เธอก็พบกับร่างสูงที่ยืนพิงกำแพงอยู่ เหมือนเขากำลังรอใครบางคน

ชายคนนั้นสูงถึง 186 เซนติเมตร ขายาวและตรง สวมสูทสีดำที่เข้ากับรูปร่างของเขาอย่างไร้ที่ติ ใบหน้าคมเข้มของเขาโดดเด่นด้วยจมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบางสีแดงอมชมพูที่ดูชุ่มชื้น ช่างเย้ายวนเกินจะละสายตา

แม้ว่าเขาจะลดศีรษะลงเล็กน้อย ทำให้มองไม่เห็นใบหน้าเต็ม ๆ แต่แค่โครงหน้าของเขาก็เพียงพอที่จะดึงดูดสายตาผู้คน

ผู้หญิงหลายคนที่เดินผ่านต่างหันมามองเขา หน้าแดงและหัวเราะคิกคักกันทุกคน

สาวร่างท้วมคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้ เธอเงยหน้ามองเขาด้วยใบหน้าเขินอายก่อนจะเอ่ยปากชวนคุย

“สุดหล่อ เราเคยรู้จักกันมาก่อนไหมคะ?”

เหมาเยซื่อเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย จ้องมองเธอด้วยสายตาเรียบเฉย ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงห่างเหิน “ไม่”

เฉียวเมียนเมียนที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้แต่เงียบไป

เธอรู้สึกเขินอายแทนผู้หญิงคนนั้น เพราะใบหน้าของเธอแดงขึ้นทันทีที่ถูกปฏิเสธ เธอรู้ดีว่าผู้ชายอย่างเหมาเยซือ ดึงดูดสายตาเพศตรงข้ามได้ทุกที่ที่ไป ไม่แปลกเลยที่ผู้หญิงจะอยากเข้าหาเขา

แต่การที่เหมาเยซื่อปฏิเสธผู้หญิงคนนั้นอย่างเย็นชาและไม่สนใจ ทำให้เฉียวเมียนเมียนรู้ว่าเขาเป็นคนที่ชัดเจนในเรื่องของความสัมพันธ์

ผู้หญิงที่ถูกเขาปฏิเสธตกใจและอับอายอยู่ชั่วขณะ ก่อนจะเอ่ยปากถามอย่างไม่ยอมแพ้

“ทำไมล่ะคะ?”

เฉียวเมียนเมียนกระพริบตาอย่างสงสัย เธอโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยเพื่อรอฟังคำตอบ

แล้วจู่ ๆ เหมาเยซื่อก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สายตาคมกริบของเขาจับจ้องไปที่เฉียวเมียนเมียนทันที เมื่อสายตาของพวกเขาสบกัน เธอรู้สึกเหมือนตัวเองถูกตรึงอยู่กับที่ ใจเต้นแรงขึ้นในทันที