ระบบใช้จ่ายตอนที่ 85

ติดตามอ่านตอนใหม่ๆ และข่าวสารได้ที่แฟนเพจ:แปลNiyay

บทที่ 85: รีบ ๆ หาภรรยาได้แล้ว

 

หลังจากได้ยินคำพูดของหลิวหมิงซิน ทุกคนก็สูดลมหายใจเข้า

 

ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าเหตุใดถังมู่ซินจึงโกรธมากในตอนนี้ หากมีใครบางคนที่ทำให้หลินหยูหยินโกรธละก็ ...

 

ถ้าคู่ต่อสู้รู้จักกังฟูก็อาจจะจัดการเธอได้ อย่างมากพวกเขาก็มีร่างกายที่แข็งแรงที่จะสามารถเอาชนะได้บ้าง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับหลินหยูหยินผู้ที่เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยี คงมีเพียงพระเจ้าจะรู้ได้ว่าเธอใส่ชุดเกราะแบบไอรอนแมนเป็นเสื้อไว้ข้างในตัวเธอหรือเธออาจสร้างรถแบบทรานฟอร์เมอร์หรือเปล่า …

แน่นอนว่า อาเสี่ยอย่างหงต้าหลี่ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

ตอนนี้ดวงตาของเขาแวววาวจนสามารถทำให้คนที่มองตาบอดได้ น้ำลายของเขาเกือบไหลออกมาในขณะที่เขาพูด "ว้าว! งั้นครั้งหน้า ถ้าฉันอยากถลุงเงิน ฉันก็อาจจะไม่ได้เจอเธอน่ะสิ? เพราะเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญเทคโนโลยีสินะ! จะว่าไปเทคโนโลยีก็เป็นตัวเลือกหนึ่งที่ผลาญเงินได้ดีนี้น่า! " เมื่อระบบใช้จ่ายที่ยอดเยี่ยมอัพเกรด ท้ายที่สุดจำนวนเงินที่ต้องใช้ก็จะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน! แม้ตอนนี้ภารกิจของเขาต้องการให้เขาใช้เงิน 15 ล้านหยวนในหนึ่งเดือนก็ตาม หลังจากการอัพเกรด ไม่ใช่ว่าระบบจะให้ใช้เงินอย่างน้อยหลายสิบล้านเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จหรือ? เมื่อถึงเวลานั้นเขาคงต้องหาตัวหลินหยูหยินเพื่อผลาญเงินในการให้เธอเล่นด้วยเทคโนโลยีสิ นั้นน่ะถึงจะถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!

“เอ่อ…” หลิวหมิงซินตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่เขาจะพยักหน้าอย่างไร้ประโยชน์และพูดว่า “นั่นก็เรื่องจริงแหละนะ”

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ! ช่างเยี่ยมมากเสียจริง ฮ่าฮ่า!" หงต้าหลี่หัวเราะเสียงดัง “คราวนี้ล่ะ ฉันจะได้มีอะไรเล่นบ้าง ฉันอยากรู้จริงๆว่าเธอจะสร้างหรือดัดแปลงอะไรในระบบของเครื่องฉายภาพเสมือนจริง! ฮ่าฮ่า!”

ทุกคนหน้าซีดโดยคิดว่าท่านนายน้อยได้ค้นพบวิธีที่ดีอีกหนึ่งวิธีในการถลุง คราวนี้ล่ะ มันจะยิ่งดุเดือดขึ้น เทคโนโลยีจะต้องเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในการผลาญเงินอย่างแน่นอน!

หลังจากที่หงต้าหลี่หัวเราะเสร็จแล้ว หลิวหมิงซินก็ยิ้มและพูดกับเขาว่า "นายน้อยต้าหลี่ ฉันสงสัยอะไรบางอย่าง ฉันอยากพูดเป็นการส่วนตัวกับนายได้ไหม?"

เมื่อได้ยินเขาพูดอย่างนั้น ทุกคนก็ประหม่าทันที ถังมู่ซินต้องการที่จะคัดค้าน แต่หงต้าหลี่กลับพูดว่า "แน่นอน ที่ไหนดีล่ะ?"

"ไปตรงนั้น" หลิวหมิงซินชี้ไปที่สถานที่ห่างจากทุกคนประมานสองเมตร

"ท่านนายน้อย!" เมื่อเห็นว่าหงต้าหลี่กำลังจะออกจากพื้นที่คุ้มครองของผู้ติดตาม,ถังมู่ซินและลี่เนียนเหว่ย พวกเขาก็เริ่มตื่นตระหนก

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันคิดว่าคน ๆ นี้ค่อนข้างเชื่อถือได้" หงต้าหลี่ขยิบตา "แถมมีคนมากมายอยู่ที่นี้ ยังไงฉันก็ปลอดภัยอยู่แล้ว"

ขณะนี้ที่พลาซ่าหน้าอาคารหมิงจิง มีแขกมากกว่า 100 คนที่เข้าร่วม หงต้าหลี่รู้สึกผ่อนคลาย ถ้าหลิวหมิงซินกล้าลงมือทำร้ายเขาที่นี่ หงต้าหลี่ก็จะตัดหัวของเขาเองและใช้มันเพื่อเล่นฟุตบอลซะเลย

ในขณะที่ทั้งสองไปที่พื้นที่ว่างด้านข้าง หลิวหมิงซินก็โค้งคำนับต่อหงต้าหลี่เล็กน้อย ทำให้หงต้าหลี่ถามด้วยความประหลาดใจ "หื้อ นายทำอะไร ไม่ต้องหรอก ทำไมนายถึงโค้งคำนับล่ะ?"

หลิวหมิงซินยิ้มและพูดเบา ๆ ว่า "ที่จริงแล้วฉันคงต้องยอมรับว่าฉันวางแผนจะลงมือกับนายเมื่อวานนี้ ดังนั้น ในตอนนี้ฉันเลยต้องขอโทษที่ฉันคิดจะทำร้ายนาย หวังว่านายน้อยต้าหลี่จะไม่ปฏิเสธ"

หงต้าหลี่ชี้ไปที่หลิวหมิงซิน "นายขอโทษเหรอ? ฉันไม่เห็นว่ามันจะสลักสำคัญอะไรเลยนะ?"

"สำหรับนาย บางทีมันอาจไม่จำเป็น แต่ฉันรู้สึกว่ามันจำเป็น" หลิวหมิงซินยังคงหล่อเหลาและน่าอัศจรรย์ใจเสมอ เขายิ้มและพูดว่า "ที่จริงแล้วตระกูลของพวกเราเป็นที่ยอมรับว่าเป็นศัตรูกัน แม้ว่าฉันจะทำร้ายนายแต่ก็ไม่มีใครสามารถรู้ได้ แต่หลังจากที่พวกเราในวันนี้ได้พูดคุยกัน ฉันรู้สึกว่านายเป็นคนที่น่าสนใจ หากไม่ใช่เพราะเราอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน บางทีนายอาจเป็นเพื่อนที่เหมาะสมสำหรับฉันก็ได้ ก็น่าจะแบบนั้นแหละนะ"

"โอ้ ฉันไม่ได้ดีขนาดนั้นหรอกนะ จริงๆแล้ว ฉันอาจจะไม่ได้ดีอย่างที่นายพูดเลยด้วยซ้ำ!" หงต้าหลี่รู้สึกเขินอายเล็กน้อยจากคำพูดของเขา หงต้าหลี่เสยผมแล้วหัวเราะออกมาดัง ๆ

"ฮะ ฮะ ในอนาคตตระกูลของพวกเราคงจะต่อสู้กัน นี่เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และฉันเชื่อว่านายน้อยต้าหลี่ก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน" หลิวหมิงซินพูดช้าๆ "อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเราจะเป็นศัตรูกัน แน่นอนว่ามันก็ทำให้ฉันไม่ชอบนาย ดังนั้นฉันมาที่นี่ในวันนี้เพื่อขอโทษที่ฉันทำตัวไม่ดีกับนายเมื่อวันก่อน"

"ในเวลาเดียวกัน ฉันอยากจะบอกว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปว่าฉันจะไม่ทำอะไรนายอีก ตอนนี้ นายก็เป็นใช้เงินได้อย่างมีความสุขและนายก็ถลุงเงินตามที่นายต้องการได้เลย ในครั้งหน้า เมื่อตระกูลของพวกเราต่อสู้กัน หากฉันชนะ ฉันจะจะไม่ยุ่งกับนาย เพื่ออย่างน้อยก็ให้นายปลอดภัยและมีชีวิตที่ไม่ต้องกังวลใด ๆ" หลิวหมิงซินพูดเบาๆว่า "ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าตระกูลของนายชนะ ฉันหวังว่านายน้อยต้าหลี่จะให้ฉันรักษาศักดิ์ศรีสุดท้ายของฉันไว้"

เมื่อได้ยินสิ่งที่หลิวหมิงซินพูดไว้ หงต้าหลี่ก็ยิ้มแย้ม

 

เขาไม่เคยจินตนาการว่าจะมีคนที่ใจกว้างและเอื้อเฟื้อเช่นนี้

แถมคน ๆ นั้นดันเป็นหลิวหมิงซินซะด้วย

เขามีความมั่นใจในตัวเอง สง่าและดูดี อาจกล่าวได้ว่าเขาอาจจะเป็นคนดีและมีคุณธรรมบนโลกนี้ ที่จริงแล้วถ้าตระกูลของพวกเขาไม่ได้ทำธุรกิจที่คล้ายกัน หงต้าหลี่ก็ไม่อยากที่จะเป็นศัตรูกับใคร ๆ พวกเขาอาจจะได้อยู่เส้นทางคู่ขนานกัน หลิวหมิงซินอาจจะคอยซัพพอร์ตในส่วนของธุรกิจ ในขณะที่เขายังคอยระมัดระวังเรื่องการใช้จ่ายเงินด้วย

น่าเสียดายที่ชีวิตมักไม่ได้เป็นอย่างที่ฝัน หลายครั้งที่พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้

หงต้าหลี่สูดลมหายใจเข้าและยิ้ม พร้อมกับพูดว่า "ไม่มีปัญหา ฮิฮิ นายก็รู้ว่าฉันเป็นอาเสี่ยสุดหล่อ นอกเหนือจากการใช้เงิน ฉันไม่เก่งในเรื่องอะไรอีกเลย จริงๆแล้วฉันรู้เรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างตระกูลของเรา เมื่อมาถึงจุดหนึ่ง พอฉันคิดเรื่องอะไรแบบนั้น มันก็ได้ทำให้ฉันปวดหัวมากเกินไป แต่ไม่เป็นไร ฉันมั่นใจในตัวนาย อย่างน้อยฉันก็ประทับใจที่นายทำดีด้วย"

"แค่นี้ก็ดีแล้ว" หลิวหมิงซินพยักหน้าและพูดว่า "ฉันหวังว่าในครั้งหน้าที่เราพบกัน เรายังคงสามารถนั่งดื่มน้ำชาด้วยกันได้นะ"

"แน่นอน" หงต้าหลี่ยักไหล่แล้วพูดว่า "ถ้านายเต็มใจที่จะคุยกับฉัน ฉันก็มีความสุขที่จะอยู่กับนาย"

"ฮ่าฮ่า โอเค!" หลิวหมิงซินหัวเราะเสียงดังและพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นเราคงได้เจอกันใหม่ ฉันจะไปกับนายและบ้าไปกับนายสักครั้ง ความรู้สึกแบบนั้น มันคงน่าสนใจแน่ๆ" หลังจากพูดจบ หลิวหมิงซินก็หันหลังกลับและโบกมือลา "เมื่อถึงเวลา เราคงได้พบกันใหม่เมื่อมีโอกาส"

"บาย!" หงต้าหลี่ตะโกนพูดอีกว่า "รีบหาภรรยาด้วยล่ะ เผื่อนายจะได้เลิกคิดถึงลี่เนียนเหว่ยของฉันสักที!"

 

เมื่อได้ยินแบบนั้น หลิวหมิงซินที่หล่อเหลาก็เดินสะดุดและเกือบหกล้ม

"ต้าหลี่ เขาพูดอะไรกับนายหรอ ทำไมเขาถึงโค้งคำนับแบบนั้น?" เมื่อหงต้าหลี่เดินกลับมา ถังมู่ซินก็รีบเข้าไปหาหงต้าหลี่และถามทันที

ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ก็ได้เอื้อมมือเล็ก ๆ สีขาวที่บอบบางของเธอและคว้าแขนเสื้อพร้อมกับแสดงอาการที่ค่อนข้างกังวล

 

ถึงแม้ว่าเธอจะวางแผนที่จะถอนตัวจากการแต่งงานในอนาคต แต่ก่อนที่เธอจะทำเช่นนั้นจริง ๆ เธอก็ยังคงต้องปกป้องหงต้าหลี่อยู่

 

"อ๊ะ ไม่มีอะไรจริงๆ เขามาที่นี่เพื่อขอโทษ เขายอมรับว่าเขาวางแผนที่จะทำร้ายฉันเมื่อวานนี้" หงต้าหลี่พูดอย่างร่าเริงว่า "จากนั้นเขาก็บอกว่าเขาจะไม่ทำร้ายฉันอีกและขอให้ฉันสบายใจได้ ถึงเขาจะดูเป็นมิตรแล้ว แต่ในมุมมองตรงกันข้าม ฉันก็ยังไม่ชอบเขาอยู่ดี แต่ก็ถือว่าน่าประทับใจพอควร"

"นายเชื่อเขาเพียงเพราะเขาพูดอย่างนั้นหรอ?" ถังมู่ซินอุทานอย่างประหลาดใจ

"ไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะเชื่อเขาหรือเปล่า ฉันไม่ใส่ใจกับเรื่องพวกนั้นอยู่แล้ว การใช้เงินต่างหากที่ทำให้ฉันมีความสุข มันน่ะคือสิ่งที่ฉันควรให้ความสำคัญมากกว่า" หงต้าหลี่ยักไหล่แล้วพูดว่า

 

"ไปกัน มันดึกแล้ว กลับบ้านกันดีกว่า"

 

เมื่อมองรวม ๆ แล้วในอนาคตตระกูลของทั้งสองก็คงต้องต่อสู้กัน แต่…หวังว่าวันนั้นคงจะมาอย่างช้า ๆ เพราะรากฐานของหงต้าหลี่ก็ยังไม่มั่นคง

 

แน่นอนว่าตอนนี้คงไม่มีใครพูดอะไรมาก เรื่องที่สำคัญในตอนนี้คือต้องรีบกลับบ้าน ตอนนี้ระบบใช้จ่ายในใจของเขามี 40 คะแนนสถานะ การที่จะเปลี่ยนไม้แท่งเล็กให้เป็นไม้แท่งใหญ่มันคือสิ่งที่สำคัญที่สุดนะเห้ย!