บทที่ 230
บรรยากาศด้านนอกได้ยินเสียงปะทะที่เกราะสายฟ้าดังสนั่นไปทั่วบริเวณผู้คนส่วนใหญ่อพยพหน้าตายไปที่ด้านหลังเกาะ เรือหลายสิบลำแล่นออกจากเกาะอย่างเร่งรีบ ต่างจากบรรยากาศภายในห้องโถงใหญ่ สิ้นเสียงกล่าวของเทาปู้หมิง เนี่ยฟงก้มหน้านิ่งหาได้กล่าวสิ่งใดครุ่นคิดอยู่นานหลายสิบลมหายใจ ในที่สุดก็เป็นเทาปู้หมิงที่เอ่...
