การทดสอบ 2

King Of Sports บทที่ 7

กระบวนการคัดเลือกทีมจังหวัดนั้นซับซ้อนและเปิดกว้างกว่าของเมืองอู่โจวมาก การแข่งขันจะถูกจัดขึ้นในสองวัน วันแรกนั้นสำหรับประเภทบุคคลและวันที่สองคือสำหรับประเภทของทีม

ระยะทางคือ 50 เมตร 70 เมตรและ 90 เมตร

การแข่งขันแรกคือรอบคัดเลือก 50 เมตร

ถังหยานอยู่ในกลุ่มที่สอง เขามองไปที่บูธผู้ตัดสินทันทีที่มาถึง

แน่นอนเฉาปิงนั่งอยู่ตรงนั้น ดูเหมือนว่าหัวหน้าโค้ชของแต่ละทีมเป็นผู้ตัดสิน

ในตำแหน่งกลางคือผู้เฒ่าหลี่ซึ่งดูราวกับว่าเขากำลังหลับไหล

การแข่งเริ่มต้นขึ้น

ไม่เหมือนก่อนหน้าครั้งนี้มีทั้งหมดหกรอบด้วยหกลูกศรต่อรอบ

ความแตกต่างระหว่างเมืองสามารถมองเห็นได้ทันทีจากการดูป้ายบอกคะแนน

ตัวอย่างเช่นในกลุ่มแรกมีนักธนูชื่อจางฮั่นจากทีมธนูของเมืองหยานหยิง เขาได้คะแนนรวมทั้งสิ้น 349 คะแนนจากทั้งหมด 360

ในขณะที่เฉินหยูเฟิงนักธนูจากอู่โจวได้คะแนนเพียง 310 คะแนนเท่านั้น ช่องว่างในระดับทักษะค่อนข้างชัดเจน

“เสี่ยวหยานถ้าลูกศิษย์ของเธอยังคงรักษาฟอร์มปัจจุบันของเขาได้อยู่เขาก็มีโอกาสชนะการแข่งขันครั้งนี้” ผู้เฒ่าหลี่พูดกับชายวัยกลางคนข้างเขา

"ฮ่าฮ่า ... ผู้อาวุโสหลี่สายตาคุณยอดเยี่ยมเสมอจริง ๆ จางฮั่นเป็นอัจฉริยะจริงๆเขาฝึกยิงธนูเป็นเวลา 2 ปี แต่ทักษะของเขาก็มาถึงระดับจังหวัดแล้วเขาสามารถยิงได้ถึงระดับเฉลี่ย 70เมตรแล้วด้วย "เซียวหยานที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจกล่าว หลังจากได้ยินคำชมจากผู้เฒ่าหลี่

ผู้เฒ่าหลี่พยักหน้า แต่ไม่พูดอีกแล้ว ขณะที่เขากำลังเตรียมพร้อมที่จะปิดตาและพักผ่อนดวงตาของเขาก็เหลือบไปเห็นร่างที่คุ้นเคย ทันใดนั้นเขาหยุดการกระทำของเขาและเริ่มมุ่งเน้นที่จะดูการแข่ง

เสี่ยวหยานรู้นิสัยของผู้เฒ่าหลี่ เขาเป็นชายอายุ 60 ปีโดยธรรมชาติพลังงานของเขาก็มี จำกัด เช่นนี้เขาพักและดูเหตุการณ์สำคัญเท่านั้น มันแปลกมากที่ได้เห็นเขามีชีวิตชีวาขึ้นมาเช่นนี้

จากการจ้องมองของผู้เฒ่าหลี่เขาเห็นนักธนูคนหนึ่งเดินออกมาจากค่ายของอู่โจวเมื่อเห็นอย่างนี้จิตใจเขาก็เต็มไปด้วยความสับสน เขาเป็นใครและทำไมเขาถึงดึงดูดความสนใจของผู้อาวุโสหลี่

.....

ถังหยานหยิบคันธนูทแยงขึ้นมาแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ

แม้ว่าจังหวัดเจ้อเจียงจะไม่ใช่จังหวัดที่กีฬายิงธนูเป็นที่นิยมมากนัก แต่มีผู้ชมจำนวนมากมาดู

ถึงนี่จะเป็นเพียงแค่รอบคัดเลือก แต่ก็มีคนเกือบหนึ่งพันแล้ว

เมื่อเผชิญหน้ากับฝูงชนจำนวนมาก ถังหยานรู้สึกว่าหัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วขึ้น นี่เป็นเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยประสบมาทั้งในอดีตและปัจจุบัน

"ใจเย็น ๆ  ... " ถังหยานพูดพึมพำกับตัวเองที่พยายามสงบสติอารมณ์ของเขา

เมื่อมองดูพฤติกรรมที่เป็นกังวลของถังหยาน ความสงสัยเริ่มปรากฏในใจของเซียวหยาน ผู้อาวุโสหลี่เห็นอะไรในเด็กคนนี้?

"พลธนูเตรียมตัวให้พร้อม รอบแรกจะเริ่มในไม่ช้าโปรดจำไว้ว่าคุณมีเวลาเพียงสี่นาทีในการยิงลูกศรหกลูก"

ผู้ตัดสินตะโกนจากด้านข้างของสนาม

ทุกคนหยิบลูกธนูจากซองลูกศรและเตรียมตัวเอง

"พร้อม มั่นคง ยิง !!!!"

ตามคำสั่งของกรรมการนักธนูทุกคนก็ดึงสายธนูกลับเล็งและยิง

ฟิ้วววว

หวือ ...

บูมบูมบูม

เมื่อนักธนูยิงธนูลูกแรกของพวกเขา ฉากนั้นดูเหมือนอะไรบางอย่างจากสนามรบโบราณ

สิ่งนี้ดึงเสียงเชียร์ออกมาจากข้างสนาม

อย่างไรก็ตามฉากดังกล่าวกินเวลาเพียงหนึ่งลูกศร หลังจากยิงลูกศรแรกคะแนนของแต่ละคนแตกต่างกัน ผู้ที่มีผลลัพธ์ที่ไม่น่าพอใจจะส่ายหัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้และเริ่มปรับตัวหาสาเหตุที่ทำให้พวกเขาล้มเหลว ในขณะที่ผู้ที่ได้รับผลลัพธ์ที่ดีสามารถเริ่มยิงลูกศรที่สองทันทีด้วยความมั่นใจ

อาจเป็นเพราะรอบแรกทุกคนดูเหมือนจะยิงด้วยอัตราที่เร็วกว่ากำหนด หลังจากสองนาทีครึ่งทุกคนก็ยิงเสร็จ

หลังจากผู้ตัดสินยืนยันว่าทุกคนยิงเสร็จแล้วเขาประกาศสิ้นสุดรอบแรกและเริ่มการพักหนึ่งนาที

มีนักธนูสิบสองคนในแต่ละกลุ่มและกลุ่มนี้ทำได้ดีจนถึงอย่างน้อยที่สุด

ในบรรดาสิบสองคน สี่คนยิงได้ 60 คะแนนเต็ม

ทั้งสี่คนนี้ประกอบด้วยหลี่เฉินหัว.หลี่ซุ่นเต้จากอู่หาง ซ่งฉีเย่ จากเวิ่นโจว ถังหยานจากหูโจว

เซียวหยานหลังจากที่ได้เห็นสิ่งเหล่านี้ ก็ตกตะลึงหูโจวเคยเป็นเมืองที่อ่อนแอในแง่ของการยิงธนูดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรมากนักเพราะไม่เคยมีใครเหมือนถังหยานมาปรากฏตัว

เมื่อเห็นผู้อาวุโสหลี่ดูด้วยความตื่นเต้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะให้ความสำคัญกับถังหยาน มากกว่าเก่า

หลังจากรอบแรกความตื่นเต้นของถังยานก็จางหายไปหมด

ตัวจริงเขามีจิตใจที่แก่กว่าของนักกีฬาทุกคนที่เข้าแข่งขัน ดังนั้นโดยธรรมชาติเขาสามารถปรับสภาพจิตใจได้อย่างรวดเร็ว

การยิงรอบสองเริ่มขึ้นในไม่ช้าถังหยานยังคงพิเศษ: ยิงธนูทั้งหกลูกในเวลาเพียงสองนาที ลูกศรทั้งหกนั้นมี 10คะแนนเต็มทุกลูก

หลังจากจบการแข่ง ในรอบนี้ผู้อาวุโสหลี่พยักหน้าด้วยรอยยิ้มแล้วหลับตาและเริ่มพักผ่อน

เซียวหยานก็ตกใจ การเคลื่อนไหวของถังหยานนี้ราบรื่นเหมือนไหม เขาแทบจะไม่ต้องใช้เวลาในการปรับหลังจากแต่ละช็อต

บ้ามัน! เมื่อไหร่ที่หูโจวได้นักธนูฝีมือดีคนนี้?ดูเหมือนตอนเที่ยงเขาจะต้องให้ใครซักคนมาตรวจสอบภูมิหลังของถังหยานหากพวกเขาแพ้ครั้งนี้ เขาคงไม่รู้จะเอาหน้าไปซ่อนไว้ที่ไหน

อย่างไรก็ตามผู้ที่ตกตะลึงมากที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่เเซียวหยาน แต่เป็นเฉาปิง

"เหล่าเฉาคุณเป็นคนเจ้าเล่ห์จริงๆส่งคนอย่างเขามาร่วมแข่ง 50m" หัวหน้าโค้ชของ ซุ่นหมิงกล่าว

เฉาปิงกลืนคำพูดที่กำลำจะออกมาลงคอและพูดว่า: "ฮ่าฮ่า ... คุณต้องการให้ฉันส่งห่านทองคำของฉันออกไปเพื่อฆ่า ไม่มีทางเด็กคนนั้นยังคงเป็นมือใหม่ดังนั้นเขาต้องเริ่มต้นด้วยการแข่ง 50 เมตร"

แม้ว่าปากของเขาจะพูดคำพูดแบบนี้

"บัดซบ ... ทำไมไม่มีใครบอกฉันว่าเด็กคนนี้มีความสามารถมากขนาดนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า ... ในที่สุดเราก็มีอัจฉริยะของตัวเอง ... "