SEEA 30 ฟรี
“สองหมื่นต่อเดือน? คุณคิดว่าคุณเป็นบอดี้การ์ดจากปักกิ่งหรือ” เฉินฟานถามด้วยสีหน้ารำคาญ
“บอดี้การ์ดจากปักกิ่ง?” ชายหนุ่มที่ดูดื้อรั้นเงยหน้าขึ้นและครุ่นคิดสักครู่ “ฉันไม่ใช่บอดี้การ์ดจากปักกิ่ง แต่ด้วยทักษะของฉันการได้รับเงินเดือน 20,000 หยวนต่อเดือนไม่ใช่ปัญหา!”
“โอ้คุณมีทักษะอะไร” เฉินฟานสนใจ วิธีที่ชายหนุ่มคนนี้พูดนั้นดูโอ้อวดดังนั้นเขาจึงเป็นคนงี่เง่าหรือคนที่มีทักษะบางอย่างจริงๆ
“ดีฉันไม่มีปัญหาในการเอาชนะพวกเขา” ท่าทางหยิ่งผยองบนใบหน้าของเขานั้นเหมือนกับน้ำเสียงของเขา
“คุณหมายความว่าอย่างไร” ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆเขาต่างโกรธแค้นเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น แต่พวกเขาก็ควบคุมตัวเองไม่ให้เริ่มการต่อสู้
ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่โรคจิตใช่ไหม เฉินฟานรู้สึกกังวลเล็กน้อยเพราะเขามักจะเห็นผู้คนเดินไปมาตามท้องถนนดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าผู้ชายคนนี้อาจจะเป็นคนบ้า! “เอาล่ะพวกคุณควรจะตามฉันไปและต่อสู้กันบนสนามหญ้าข้างแม่น้ำซิงหนิง ฉันจะจ้างห้าอันดับแรก!” ผู้ชายทุกคนที่อยู่ตรงหน้าเขาฟิตและล่ำสัน คนใดคนหนึ่งในพวกเขาสามารถข่มขู่ผู้อื่นได้ หลังจากที่เรื่องนี้ถูกตัดสินและเลือกผู้คุ้มกันเฉินฟานสามารถจ้างคนที่เหลือเป็นแรงงานได้!
ชายหนุ่มที่ดูเย่อหยิ่งยักไหล่ “แน่นอน!”
“มาเลยเราจะดูว่าคุณทำมาจากอะไร!” ชายห้าคนที่อยู่ข้างๆเขาอยู่ในเรือลำเดียวกัน แม่น้ำซิงหนิงเป็นแม่น้ำที่มนุษย์สร้างขึ้นไหลผ่านกลางเมือง ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมารัฐบาลได้ใช้ความพยายามอย่างมากที่จะก้าวไปสู่สีเขียว ตอนนี้ทั้งสองฝั่งของแม่น้ำถูกปลูกด้วยต้นไม้มากมายในพื้นที่กว้าง 20 เมตรและมีผู้คนมากมายมาที่นี่ทุกเช้าเพื่อออกกำลังกาย
“เอาล่ะขอฉันเคลียร์ตรงนี้ นี่เป็นเพียงการแข่งขันกระชับมิตรดังนั้นฉันหวังว่าจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บในตอนท้าย!” ชายหนุ่มลดน้ำเสียงลงและไม่มีท่าทางเย่อหยิ่งอีกต่อไป “คุณกลัวไหม? มันสายไปแล้วที่จะย้อนกลับไปตอนนี้!”
ชายทั้งห้าคนล้อมรอบเขาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้าราวกับว่าพวกเขากำลังเล่นกับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่อ่อนแอ ขณะที่พวกเขาสองสามคนกำลังจะตีเขาชายหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมองด้วยสีหน้าหวาดกลัวและพูดว่า“เฮ้! ดูมียูเอฟโอบนท้องฟ้า!”
“ที่ไหน” เฉินฟานและชายทั้งห้าเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าโดยอัตโนมัติ! หลังจากเห็นทุกคนเงยหน้าขึ้นชายหนุ่มที่ก่อนหน้านี้มีสีหน้าตกใจก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างกะทันหันราวกับลมกระโชก! ก้าวนี้เป็นก้าวกระโดดที่ยิ่งใหญ่และเขาก้าวไปทางขวาของคนตรงหน้า จากนั้นเขาก็กระตุกมือขวาขึ้น วางมือบนหน้าอกของบุคคลนั้นเขางอขาและบิดเอวส่งแรงด้วยกำปั้นขวาของเขา ชายตรงหน้าเขาเสียการทรงตัวและในขณะที่เขาพยายามทรงตัวด้วยการสะดุดถอยไปสองสามก้าวเขาก็สะดุดขาโดยไม่คาดคิด!
"อา!" ชายคนนั้นมีเวลาเพียงแค่ส่งเสียงร้องไห้ก่อนที่จะล้มลงบนสนามหญ้าห่างออกไปสองฟุต หลังจากเตะชายคนนั้นชายหนุ่มก็ดึงขาซ้ายของเขากลับมาทันทีและหันมาเตะอีกครั้งด้วยขาขวาของเขา ปัง ได้ยินเสียงฮึดฮัดเมื่อเขาเคาะชายคนหนึ่งอย่างแรงทางด้านซ้ายของร่างกาย
"อา!" ความแข็งแกร่งของชายหนุ่มนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าวัว ในพื้นที่น้อยกว่าหนึ่งเมตรเขาสามารถตีชายหนุ่มที่แข็งแกร่งที่มีน้ำหนัก 75 กิโลกรัมและทำให้เขาอยู่ห่างจากเขาสามเมตร
อะไรกัน…? เฉินฟานขยี้ตาด้วยความไม่เชื่อ!
ไม่ใช่ภาพลวงตา…จากห้าคนที่หยุดนิ่งเพียงอึดใจเดียวสองคนถูกเตะไปข้างหลังหลายเมตรในขณะที่อีกสามคนจ้องมองและตะลึงงันที่ชายหนุ่ม ..
“เฮ้เด็กเล่นสกปรก!” ชายทางซ้ายก้าวไปข้างหน้าและกระโดดขึ้นไปกลางอากาศ ชายสองคนที่เหลือก็พุ่งเข้าสู่การปฏิบัติอย่างรวดเร็ว หนึ่งในนั้นกวาดอากาศด้วยต้นขาของเขาในขณะที่อีกคนหนึ่งยกหมัดขึ้น! ชายหนุ่มจอมเจ้าเล่ห์ไม่ยอมถอย แต่เขากลับเกี่ยวขาที่กำลังจะเตะเขาอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า มันยากที่จะจินตนาการว่าแขนของชายหนุ่มนั้นทรงพลังเพียงใด เขาสามารถเหวี่ยงชายคนนั้นไปที่ด้านข้างของสนามหญ้าโดยงอแขนโดยไม่ต้องอาศัยพลังจากเอว
ปัง
ชายหนุ่มยกขาซ้ายขึ้นสูงถึงหน้าอกและประสานขาที่กำลังจะชนเขา สิ่งที่ทำให้กรามค้างมากขึ้นคือ ...
หลังจากชายหนุ่มยึดขาได้แล้วเขาก็ยกขาซ้ายขึ้นสูงและเหยียดออกเป็นเส้นตรง ด้วยการบิดเท้าขวาเขาเหวี่ยงชายคนนั้นออกไปไม่กี่เมตร
หลังจากทำให้คู่ต่อสู้คนแรกเคลื่อนที่ไม่ได้เขาก็หันไปขวางหมัดของชายคนอื่น อีกครั้งที่ชายหนุ่มใช้สตั้นด้วยความเร็วดุจสายฟ้าจับกำปั้นและยิ้มชั่วร้าย
“อุ๊ย…อ๊ะ…อุ๊ย…หยุด…หยุดทำร้ายฉัน…มันเจ็บ…อุ๊ย…หยุด…มันเจ็บจริงๆ…” ใบหน้าของชายคนนั้นแดงและคุกเข่าลงบนพื้นเพื่อขอขมา!
“นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคุณทุกคนไม่เชื่อฉัน พวกคุณทุกคนบังคับให้ฉันสาธิตสด!” ชายหนุ่มปล่อยมือขวาและการแสดงออกของเขาก็กลับสู่ท่าทางขี้เกียจและหยิ่งยโสเหมือนเดิม
“ว้าวมันน่าทึ่งมาก!” เฉินฟานสะดุ้งเมื่อเห็นการแสดงของเขา เฉินฟาน มีลูกพี่ลูกน้องที่กลับมาที่บ้านเกิดของเขาซึ่งสามารถเอาชนะชายใหญ่สองคนได้โดยไม่ต้องใช้อาวุธใด ๆ หลังจากฝึกกองทัพเพียงสองปี อย่างไรก็ตามผู้ชายคนนี้ใช้เวลาเพียงประมาณ 10 วินาทีในการเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขาและคนเหล่านี้มาจากกองทัพภาคสนามกองทัพเรือกองพลเอซ ...
“ฉันตัดสินใจแล้วว่าต้องการแค่คุณเท่านั้นไม่ใช่ใครอื่น!” เฉินฟานปรบมืออย่างตื่นเต้น “ไปเถอะตามฉันไปเซ็นสัญญา!”
มันเป็นเรื่องยากที่จะบรรยายความรู้สึกของผู้ชายห้าคนที่เหลือ มีส่วนผสมของความตกใจความรำคาญความเสียใจและความอิจฉา
“พี่ชายเรามานั่งคุยกัน ตอนดื่มชากันดีกว่า” เดินไปบนถนนเฉินฟานถูมือของเขาขณะที่เขายิ้ม
“แน่นอน!” ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างสบายใจ “ยังไงก็ตามฉันหวังปิง!”
หลังจากสุ่มเลือกโรงน้ำชาที่ได้รับการตกแต่งอย่างดี เฉินฟานก็สั่งชาหลงจิ่งมูลค่า 88 หยวนและทั้งคู่นั่งลงที่โต๊ะข้างหน้าต่าง
“คุณจ้างบอดี้การ์ดให้เจ้านายของคุณหรือเปล่า? หรือ…” หวังปิงตรงไปที่หัวข้อหลังจากที่เขานั่งลง!
“ฉันต้องการหนึ่งสำหรับตัวเอง!” เฉินฟานส่ายหัวอย่างขมขื่นและพูดว่า“พี่หวังบอกความจริงกับคุณ ฉันมีปัญหากับนักเลงที่แข็งแกร่งเมื่อไม่กี่วันก่อน เขาตีฉันหนึ่งครั้งและฉันก็ชกเขาสองครั้งดังนั้นพูดอย่างมีเหตุมีผลมันคงเป็นตาที่เขาจะพาคนมาที่บ้าน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการจ้างบอดี้การ์ดฝีมือดีสักสองสามคนเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง!”
“คุณต้องการจ้างบอดี้การ์ดห้าคนเพื่อจัดการเรื่องกับคนร้ายคนเดียวหรือไม่” หวังปิงมองอย่างงงงวย “แม้ว่าคุณจะร่ำรวย แต่ก็ไม่ควรเสียเงินแบบนั้น!”
“นักเลงท้องถิ่นคนนี้มีอำนาจมากแถมความขัดแย้งระหว่างเราก็ถึงจุดที่จะหันกลับไปไม่ได้แล้ว!”
“ยังไงก็ตามพี่หวังคุณเป็นคนท้องถิ่นหรือเปล่า”
หวังปิงเงยหน้าขึ้นมองและพูดว่า“ใช่ บ้านเกิดของฉันอยู่ที่เหอเฉียว แต่ฉันกลับไปเพียงครั้งหรือสองครั้งตลอดการรับราชการทหารเจ็ดปี”
“พี่หวังคุณอยู่ในกองทัพมาเจ็ดปีแล้วหรือ?”
“ใช่ ฉันไปต่อได้ แต่ฉันหักซี่โครงของหัวหน้าในค่ายทหารเมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันติดคุกดินเป็นเวลาหลายสิบวันและถูกส่งกลับบ้านหลังจากนั้น!”
หวังปิงพูดพร้อมกับถอนหายใจ“ครอบครัวของฉันสามชั่วอายุคนเป็นทหารดังนั้นฉันจึงไม่สามารถเผชิญหน้ากับครอบครัวของฉันได้หลังจากที่ถูกไล่ออกจากกองทัพ ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจหางานที่นี่และพยายามหารายได้ก่อนที่จะกลับไป!”
“ทหารประเภทไหน” เฉินฟานถามด้วยความอยากรู้ “นาวิกโยธิน? หน่วยคอมมานโดเสือดาวหิมะ? กองกำลังตอบสนองอย่างรวดเร็ว? หรือหน่วยรบพิเศษ?”
“ไม่!” หวังปิงส่ายหัว “ฉันเป็นคนทำอาหารในหน่วยงานหนึ่งของเขตทหารนานกิง”