Modifier Chapter 19-20
Modifier Chapter 19
"ไม่เป็นไร."
มีน้ำตาไหลอาบสองแก้มของชายคนนั้น ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บอย่างมากจนทำให้ตาทั้งสองข้างมืดบอด.
"มันมืดมาก มองไม่เห็นอะไรเลย...."
"มันหนาว....หน่อยๆ"
เขากำลังหัวเราะจริงๆ
"ต้าหนิว ลุกขึ้นมา"
เฉินเฮ่าอุ้มชายคนนั้นขึ้นมาและวิ่งหนีไป ระเบิดขวดทำได้แค่ขัดขวางกระทิงและหนูได้ไม่นานนัก
"เป็นความผิดฉันเอง"
เมื่อพวกเขาวิ่งผ่านหลินเฟย เฉินเฮ่าก็พูดคำเหล่านี้ทิ้งไว้
หลินเฟยสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีความเย็นชาในดวงตาของเฉินเฮ่า มันไม่ใช่สายตาที่ต้องการเห็นอีกฝ่ายตายหรือความเกลียดชังอะไรพวกนี้ บางทีอาจจะเป็นความผิดหวังหรือไม่ก็โทษตัวเอง
พวกเขาวิ่งหนีไป แต่หลินเฟยยังคงนิ่งฟังเสียง
"คุณจะไม่เป็นไร เราทุกคนสามารถออกไปได้อย่างปลอดภัย..."
หลินเฟยมองไปที่มือของเขาและไม่ได้พูดอะไร แม้ว่านิสัยของชายคนนี้ค่อนข้างน่ารำคาญ แต่เขาก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนกล้าหาญขนาดนี้.
ตูมม.
วัวเถือนเดินมาด้านหน้าหลินเฟยและใช้ขาหน้าเตะมาที่หลินเฟย!
"ชีวิต."
หลินเฟยถอนหายใจเบาๆและชกหมัดออกไป.
ตูม!
ตูม!
เกิดเสียงดังสนั่นสองครั้ง.
กีบเท้าของม่านหนิวที่ใหญ่กว่าหัวของมนุษย์เหยียบลงมาที่หัวของหลินเฟย แต่หลังจากเสียงที่ดังนั้น มันก็ทำให้หลินเฟยคอเอียงเล็กน้อย.
ส่วนเสียงดังครั้งที่สอง.
มันเป็นหลินเฟยที่ชกไปที่กระทิงและแรงหมัดก็ทะลุตัวมันก่อนที่จะพุ่งเข้าหาฝูงหนูจนหลายตัวแตกกระจายไปทั่วกำแพงโกดัง กำแพงหนาก็มีรูขนาดใหญ่ทันทีเช่นกัน.
เขาชักหมัดกลับและร่างของกระทิงก็ล้มลงต่อหน้าหลินเฟยอย่างไร้เรี่ยวแรง.
"แกสอนบทเรียนให้ฉัน"
หลินเฟยพึมพำ ดวงตาของเขาสบกับหนูตัวอื่นๆ.
หนูที่กำลังกระโดดขึ้นๆลงในแต่ละก้าวก็หยุดลง เมื่อเห็นหลินเฟยจ้องมองพวกมัน พวกมันต่างก็ค่อยๆก้าวถอยหลัง!
นี่คือมนุษย์?
แข็งแกร่งจนน่ากลัว!
หนูเหล่านี้ดูเหมือนจะมีIQเมื่อมันรู้ว่าพวกมันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเฟย พวกมันก็หันหลังและวิ่งหนีไป.
"อย่าแม้แต่จะคิดว่าจะหนีไปได้"
มีแสงเย็นวาบผ่านสายตาของหลินเฟยและ[super speed]ก็ถูกเปิดใช้งาน เวลาดูเหมือนจะหยุดลงในตอนนี้.
นั้นเป็นเพราะความเร็วของหลินเฟยนั้นเร็วอย่างมากแม้แต่การตอบสนองก็มากมายจนทุกอย่างตรงหน้าของเขาดูราวกับหยุดนิ่ง.
เมื่อเวลาเดินกลับมาอีกครั้ง หลินเฟยก็หยุดใช้งาน[super speed]แล้ว.
อย่างไรก็ตาม ไม่มีหนูตัวไหนรอดเลย.
เขาเดินไปรอบๆในโกดังและไม่มีอันตรายใดๆ เขาจึงหยิบอาหารและออกไป.
ในโกดังมีอาหารไม่มาก เพราะหนูแทะกินหมดจนเหลือเพียงข้าวไม่กี่ถุงเท่านั้น เขาหยิบกระเป๋าและทิ้งส่วนที่เหลือให้กับผู้รอดชีวิต.
หลินเฟยเดินขึ้นมาจากชั้นใต้ดินอย่างเปิดเผย จากการใช้[perspective]ทำให้เขารู้ว่าเฉินเฮ่าและอีกหลายคนซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำชั้นหนึ่ง
แต่เพราะมีคราบเลือดจำนวนมาก ซอมบี้มากมายจึงเดินไปทางห้องน้ำ.
"รอแปป"
หลินเฟยยืนอยู่หน้าห้องน้ำและพูดว่า"แกเป็นเหยื่อของฉัน"
เขาปิดการใช้งาน[invisibility]และซอมบี้ทั้งหมดก็เห็นเขาในเวลาเดียวกัน จากนั้นพวกมันทั้งหมดก็วิ่งเข้าหาหลินเฟยอย่างดุดัน.
ตูม!
ตูม!
ตูม!
ห้างสั่นสะเทือนอย่างมากราวกับว่ามีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น.
คนไม่กี่คนในห้องน้ำตัวสั่นและขดตัวราวกับลูกบอล.
"เราจะยังรอดอยู่ไหม?"มีบางคนถามขึ้นมาอย่างเงียบๆ
เฉินเฮ่าตอบอย่างหนักแน่น"แน่นอน!"
"เราจะรอดอย่างแน่นอน"
"คนนั้นหล่ะ?"ชายอีกคนถามโดยที่เขามองไม่ได้เห็นหลินเฟย
"ไม่ต้องห่วงเขา"เฉินเฮ่ากล่าว"ครั้งนี้มันเป็นความผิดของฉัน ตั้งแต่แรก ฉันพลาดไป เขาไม่ใช่คนที่สามารถจัดการซอมบี้ได้"
Modifier Chapter 20
พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่าเหตุการณ์ที่ห้างสั่นสะเทือนนั้นมาจากตัวของกระทิง.
ท้ายที่สุดก็มีเพียงกระทิงเท่านั้นที่มีพลังมากอย่างนี้.
อย่างไรก็ตาม.
ในห้าง.
พื้นปูนแตก แต่ละชั้นทรุดตัวลงและซอมบี้มากมายจำนวนนับไม่ถ้วนก็นอนกองกันและไม่อาจลุกขึ้นยืนได้อีกต่อไป.
หลินเฟยกระโดดขึ้นและด้วยฟังชั้น[super jump]เขากระโดดขึ้นไปชั้นสอง.
ซอมบี้ที่ชั้นหนึ่งถูกเขากำจัดออกไปหมดแล้วและตอนนี้เขากำลังจัดการเครียร์ชั้นสอง.
เขามี[unlimited physical strength and endurance] ดังนั้นตามธรรชาติแล้วเขาจะไม่มีวันเหนื่อย เขาหยิบมีดยาวจากบริเวณโต๊ะอาหารและฟันพวกมันออกไปเพียงครั้งเดียว มันเกิดคมมีดสายลมที่กวาดออกไปในระยะ 90 เมตร
มีรอยมีดเกิดขึ้นอย่างชัดเจนบนพื้นและซอมบี้ก็ถูกฟันออกเป็นสองส่วน.
หลินเฟยเครียร์ห้างขนาดใหญ่ที่มีถึง 10 ชั้น ภายใน 10 นาทีและไม่มีใครที่จะยืนหยัดอยู่ได้.
เขาหยิบเครื่องครัวและช้อน,ส้อมออกมาจากชั้นวางของและเดินไปรอบๆโซนอาหารและหยิบของกินมากมายก่อนเดินออกจากห้าง
มีชิ้นส่วนสีดำอยู่ด้านนอกมากมาย ทั้งหมดมันเป็นซอมบี้.
ตูม!
เขาปิดประตูห้างและออกไปเผชิญหน้ากับซอมบี้นับพันเพียงคนเดียว.
เกิดความเงียบภายในห้าง.
พวกเขาไม่รู้ว่ามันหยุดสั่นเมื่อไหร่และท้ายที่สุดเมื่อทุกคนที่หายสั่นพวกเขาก็เริ่มสงสัย.
"ข้างนอกมีอะไรเกิดขึ้น?"
"ทำไมมันเงียบจัง?"
"ฉันจะออกไปดู"
ท้ายที่สุดก็มีชายคนหนึ่งเรียกความกล้าและเดินไปที่ประตูอย่างช้าๆและเปิดแง้มๆเพื่อมองออกไป.
เมื่อเขามองผ่านช่องประตู เขาก็นิ่งทันที
"เกิดอะไรขึ้น?"
เฉินเฮ่าถามเขายังกังวล
"มาดูนี่!"ชายคนนั้นเปิดประตูและอุทานอย่างตื่นเต้น"ซอมบี้ทั้งหมด ทั้งหมด!"
คนอื่นๆต่างก็เห็นเหมือนกัน
ซอมบี้ทั้งหมดต่างนอนกองกับพื้น นั่นก็เพราะว่าพวกมันตายหมดแล้ว!
"เป็นไปได้อย่างไง!"
เฉินเฮ่ายืนขึ้นอย่างตื่นเต้นและรีบออกไปดู แม้ว่ากลิ่นเหม็นจะน่ากลัว แต่เขาก็มีความสุขมาก พวกเขารอดแล้ว!
"เขาเป็นใคร?"
ทันใดนั้นพวกเขาก็นึกถึงหลินเฟย
"หัวหน้า มียาอยู่ที่นี่!"ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังออกมาจากนอกประตู
เมื่อมมองไปรอบๆพวกเขาก็เจอกล่องยาอยู่ข้างๆประตู
"เป็นเขา!"
"เขารู้ว่าเราทุกคนซ่อนอยู่ในห้องน้ำ!"
เฉินเฮ่าอุทานอย่างตื่นเต้น"ไปที่โกดังใต้ดินกันเถอะ!"
จากนั้นพวกเขาก็เห็นศพของกระทิง รูที่กำแพงและศพของหนู
ในห้างขนาดใหญ่นี้ มีเพียงพวกเขาที่ยังยืนอยู่ได้.
เฉินเฮ่ากอดแดเนียลอย่างมีความสุขและพูดว่า"ต้าหนิว พวกเรารอดแล้ว!"
"มันเป็นเขา เขาช่วยพวกเราและซอมบี้ทั้งหมดก็ตายหมดแล้ว!"
จากนั้นเขาก็เสียใจอีกครั้ง.
"เราทำผิดต่อเขา"
เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาพูดกับหลินเฟยก่อนหน้านี้ เขารู้สึกเสียใจในใจ หากเขาย้อนเวลากลับได้ เขาจะต้องเลือกเชื่อหลินเฟย
น่าเสียดายที่ไม่มีคำว่า"ถ้า"
"ไปเอาอาหาร!"
เขาฟื้นสติและพูดอย่างจริงจัง"นี่เป็นโอกาสของเราที่จะมีชีวิตอยู่"
เมื่อพวกเขาเดินลึกลงไปในห้างขนาดใหญ่เขาก็ตะลึงกับพลังของหลินเฟยอีกครั้ง มันมีซอมบี้กี่ตัวกันแน่?
"เขาทำอย่างนี้ได้อย่างไร?"
"ซุปเปอร์แมนในชีวิตจริง?"
อย่างไรก็ตามความตกใจของเขาก็เพิ่มมากขึ้น หลังจากที่เขาเปิดประตูห้าง
บนถนน มันไม่มีซอมบี้ยืนอยู่อีกต่อไป!
คนของเขามองเห็นฉากเหล่านี้ต่างก็หัวสมองขาวโพลนไปหมด...
นี่ยังเป็นสิ่งที่มนุษย์ทำได้อยู่?
พวกเขาจำได้อย่างชัดเจนว่าในบรรดาซอมบี้นับพันเหล่านี้มีซอมบี้ระดับสูงอยู่จำนวนมาก นั่นคือตัวแทนของคำว่า ไร้พ่าย!
"ขอบคุณ!"
เฉินเฮ่าก้าวไปด้านหน้าอีกสองก้าวและตะโกนอย่างตื่นเต้น"แม้ว่าผมจะไม่รู้จักชื่อของคุณ แต่ผมก็ขอบคุณจริงๆที่คุณช่วยเราไว้!"
"เป็นบุญคุณที่ยิ่งใหญ่มาก พวกเราจะไม่มีวันลืม!"
[TL:ตอนหน้าก็ปล่อยซื้อแล้วนา รักกันชอบกัน ช่วยๆผมด้วยนา]
[ปล.1*:หมันหนิว=กระทิง เป็นชื่อในภาษาจีนนะมันจะเรียกสลับกันในเรื่องอะ แต่เป็นกระทิงหรือไม่ก็วัวป่า สลับกันอย่างนี้ แต่เป็นตัวเดียวกันเพราะงั้นไม่ต้องงง]
[ปล.2*:เรื่องนี้สเกลวันพั้นแมนในโลกโลกาวินาศ เพราะงั้นพระเอกจะมีแค่บทเดียวคือ ต่อยแล้วศัตรูตาย]