ตอนที่ 34 คุณชายก็เจ้าชู้ไม่เบาเลย

“เออ... ฉันไม่โกรธแล้ว” เฉียวเมียนเมียนพูดออกมาพลางหน้าแดงก่ำ ความร้อนผ่าวแล่นเข้ามาจนทำให้เธอรู้สึกหายใจลำบาก เมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้เพียงคืบเดียว

เหมาเยซื่อยิ้มบาง ก่อนจะพูดพร้อมกับสายตาที่จับจ้องเธอไม่วางตา “จริงเหรอ?” เขาขยับเข้าใกล้มากขึ้น ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาแตะที่ริมฝีปากเธอ นิ้วที่จับคางของเธอไว้เริ่มลูบไล้อย่างแผ่วเบา “งั้นจูบผมสิ แล้วผมจะเชื่อ”

ดวงตาของเฉียวเมียนเมียนเบิกกว้างด้วยความตกใจ เธอพยายามจะถอยออกห่าง แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมปล่อยง่าย ๆ ใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น ริมฝีปากของเขาเกือบจะสัมผัสกับเธอ

หัวใจของเฉียวเมียนเมียนเต้นระรัว เธอกลั้นหายใจและเผลอผลักเขาออกโดยไม่รู้ตัว

“คุณเหมา! คุณจริงจังหน่อยได้ไหม!” เธอพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่ใจในความจริงจังของเขา ทั้งความเขินอายและความตื่นเต้นประดังเข้ามาจนเธอรู้สึกเหมือนจะระเบิด

เหมาเยซื่อหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นบีบหูของเธอด้วยความเอ็นดู “ก็ได้ ผมจะจริงจังแล้ว” เขาถอนหายใจอย่างเสียไม่ได้ แต่ยังไม่วายพูดแกล้งเธอ “ไปทานข้าวก่อน แล้วค่อยกลับมาจู๋จี๋กันทีหลัง”

ความเขินอายพุ่งขึ้นมาอีกระลอก ใบหน้าของเฉียวเมียนเมียนร้อนผ่าวจนแทบจะเป็นสีแดงสด

เขาเป็นคนที่ดูเคร่งขรึม แต่ใครจะคิดว่าด้านนี้ของเขาจะ... เห็นชัดว่าความเจ้าชู้ของเขาไม่ธรรมดาเลย

แม้แต่ลุงหลี่ที่นั่งฟังอยู่เบาะหน้าก็ยังหน้าแดงขึ้นเล็กน้อย เขาอดไม่ได้ที่จะนึกขำในใจ ‘ใครจะไปคิดว่านายท่านจะมีท่าทีแบบนี้กับนายหญิงได้เหมือนกัน ดูท่าว่าไม่ต้องกังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาแล้วล่ะ’

มื้ออาหารค่ำถูกจัดขึ้นที่ร้านอาหารลอยฟ้าชั้น 68 ของตึกระฟ้าหรูหรา ที่นั่งที่ดีที่สุดถูกจองไว้สำหรับเหมาเยซื่อโดยเฉพาะ

เมื่อพวกเขามาถึง ผู้จัดการร้านก็รีบออกมาต้อนรับอย่างนอบน้อม “สวัสดีครับ ประธานเหมา”

“อืม” เหมาเยซื่อตอบรับเสียงต่ำ แล้วพยักหน้าเบา ๆ

ผู้จัดการหันไปมองเฉียวเมียนเมียนด้วยความสงสัย ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสุภาพ “แล้วท่านผู้นี้คือ...”

ก่อนที่เฉียวเมียนเมียนจะทันตอบ เหมาเยซื่อก็โอบเอวเธอเข้ามาแนบตัวพร้อมพูดเสียงเข้ม “นี่ภรรยาของฉัน”

“คุณนายเหมา?” ผู้จัดการเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีใครมายืนเคียงข้างประธานเหมาได้เช่นนี้

ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็รีบโค้งศีรษะลงอย่างเคารพ “สวัสดีครับ คุณนายเหมา”

เฉียวเมียนเมียนยังไม่ชินกับการถูกเรียกแบบนั้น เธอยิ้มเจื่อน ๆ พลางตอบกลับ “สวัสดีค่ะ”

เหมาเยซื่อมองท่าทางขวยเขินของเธอด้วยรอยยิ้มเยาะ ๆ ก่อนจะโอบเอวเธอแน่นขึ้นแล้วพาเธอเดินไปยังที่นั่งของพวกเขา

หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เฉียวเมียนเมียนก็รู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาที่เป่ารดหูของเธอ กลิ่นหอมของเขาแทรกซึมเข้ามาในจมูก เธอรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง

“รู้ไหม” เขาพูดเบา ๆ ข้างหูเธอ “คุณทำให้ทุกคนมองผมด้วยสายตาอิจฉา”

เฉียวเมียนเมียนก้มหน้าลงอย่างเขินอาย ใจเต้นไม่เป็นส่ำ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเขามีอิทธิพลกับเธอมากเหลือเกิน

ทั้งบรรยากาศของร้านสุดหรูที่มองเห็นวิวจากที่สูง ดวงตาที่จ้องมองเธออย่างอ่อนโยน และการโอบกอดของเขา ทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งในโลกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน

เธอเริ่มเข้าใจแล้วว่าชีวิตข้างหน้าของเธอในฐานะภรรยาของเหมาเยซื่อ อาจจะไม่ได้ง่ายดายอย่างที่คิด แต่ในขณะเดียวกัน มันก็อาจจะเต็มไปด้วยสิ่งที่เธอไม่เคยคาดฝันมาก่อน...