Modifier Chapter 15-16

Modifier Chapter 15

"เราถามเขา แต่อีกเขาจะเห็นดีด้วยหรอ?"มีคนกระซิบ

"ก็แค่แสดงความจริงใจ"เฉินเฮ่าพูด"เหลือคนที่โรงแรมไว้ครึ่งนึง ส่วนที่คนอื่นๆไปเอาอาหารมาครึ่งนึงเพื่อไปหาเขาพร้อมกับฉัน"

"นี่...."พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง

อาหารครึ่งนึง.

"เร็ว!"เฉินเฮ่ากล่าวอย่างจริงจัง"นี่เป็นโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเรา เราต้องคว้าเวลานี้ให้ได้"

หลินเฟยเดินไปตามถนนอย่างเปิดเผยและหยิบเสื้อผ้าจากร้านขายเสื้อผ้า เป้าหมายของเขาต่อไปคือเครื่องครัว.

"มันจะดีมากถ้าฉันสามารถหาห้างได้"

เขาคิดอย่างนั้น

"พี่ใหญ่!"

ในเวลานี้ หลินเฟยได้ยินเสียงตะโกนจากด้านหลัง เขาหยุดและหันกลับไปมอง

เฉินเฮ่าวิ่งตามมาพร้อมกับชายอีกสามคน.

ผู้รอดชีวิต?

หลินเฟยหรี่ตาเล็กน้อย เขาจำได้ว่าเขาไม่เคยเห็นคนเหล่านี้ แต่ตอนนี้พวกเขาก็โผล่ออกมาและเป็นฝ่ายเข้าหาเขาก่อน มันต้องมีปัญหาแน่ๆ.

"โชคดี พี่ชายยังไปไม่ได้ไกล"เฉินเฮ่ายืนหอบขณะที่พยายามสูดลมหายใจถี่ๆ

เพราะเขากังวลว่าหลินเฟยจะออกไปไกล เขาหยิบอาหารและรีบออกมาพร้อมกับคนอีกสามคน โชคดีที่เขารู้ตัวทัน.

"แล้ว ผมไม่ได้เป็นพี่ใหญ่คุณ ผมเด็กกว่าคุณมาก"หลินเฟยพูดอย่างจริงจัง

เฉินเฮ่ายิ้มอย่างเชื้องช้า คิดดูคุณอาจจะอายุน้อยกว่าฉัน แต่คุณแข็งแกร่งกว่าฉันมาก แล้วคุณชื่ออะไรกัน?

จากนั้นเขาก็พูด"อย่าสนใจเรื่องแบบนี้ พี่ชาย คุณไม่ใช่คนพื้นที่ คุณไม่ได้มีสำเนียงของคนที่นี่"

"ผมเพิ่งมาถึง พี่ใหญ่ ผมคิดว่าคุณคงหิวมาก ผมเอาอาหารมาด้วย"เขาส่งอาหารที่เขานำมาให้หลินเฟยทันที

แต่หลินเฟยไม่ตอบรับ

"บอกความต้องการของคุณ"หลินเฟยได้เห็นแล้วว่าอีกฝ่ายมาอย่างมีจุดมุ่งหมาย

"ผมรู้ว่ามีห้างอยู่ใกล้ๆ..."

หลินเฟยเข้าใจทันทีว่าเขาต้องการตามเขาเข้าไปที่ห้าง.

และเขาก็แค่ต้องการหาห้าง ตอนนี้หัวหน้ากลุ่มคนอยู่ที่นี่แล้ว เขาจึงพยักหน้าและพูดว่า"คุณไปกับผมได้"

"ขอบคุณพี่ชาย อาหารเราจะแบ่งกัน 50-50!"

หลินเฟยไม่ได้พูด แต่เขามีฟังก์ชั้น[unlimited items and unlimited items] เพราะงั้นสำหรับเขาแล้วมันไม่อาจก็อปปี้ของได้ หากเขาไม่มีของเหล่านั้น.

[TL:ดูเหมือนว่าจะเป็นฟังก์ชั่นเสกอาหารแหะ แต่มันต้องมีของต้นแบบก่อนถึงจะเอาออกมาได้ โกงงงง]

แต่ชายทั้งสามดูน่าเกลียดเล็กน้อย

"พี่เฉิน พวกเราหลายสิบคนได้ของเพียงครึ่งเดียว เราจะต้องหิวโหยเป็นอย่างมาก"

"นอกจากนี้เขามีเพียงคนเดียว เขาคงไม่ได้กินมานัก"

พวกเขาพูดกันอย่างเบาๆ

เกี่ยวกับตรงทางเดินใต้ดินของร้ายขายเสื้อผ้า พวกเขาไม่คิดว่าหลินเฟยจะทำอย่างนั้นได้

พวกเขารู้อยู่ในใจว่ามนุษย์เป็นศัตรูกับซอมบี้หรือไม่? แม้แต่ซอมบี้ธรรมดาก็ต้องระมัดระวังอย่างมาก ในการจัดการกับพวกมัน ไม่ต้องพูดถึงกระทิงที่มันพร้อมจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง

"หุบปาก"

เฉินเฮ่าเอ็ดพวกเขาทันที"หยุดผายลมได้แล้ว"

"จากนั้นเขาก็ยิ้มให้กับหลินเฟย"พี่ใหญ่ ผมจะไม่ผิดสัญญา ผมจะนำทางให้เอง"

เขานำชายทั้งสามคนไปด้านหน้าและหลินเฟยตามอยู่ด้านหลัง

หลังจากข้ามถนนมาสามสายแล้ว หลินเฟยก็เห็นห้างขนาดใหญ่ตั้งอยู่ริมถนน ซึ่งจะต้องมีเครื่องครัวที่เขาต้องการ.

"มันไม่ใช่แค่เครื่องครัว แต่อาหารในนั้นจะต้องดีกว่าซุปเปอร์มาร์เก็ตเล็กๆแห่งนั้นแน่ๆ"เมื่อคิดอย่างนี้ในใจของหลินเฟยต้องการเดินเข้าไปทันที.

แต่เฉินเฮ่าหยุดเขาไว้

เพราะด้านหน้าห้างนั้นเต็มไปด้วยซอมบี้ที่อยู่เต็มถนน

"พี่ใหญ่ มันมีซอมบี้หลายพันตัวอยู่ที่นี่"เฉินเฮ่าพาหลินเฟยไปในห้องเล็กๆและพูดว่า"มันอันตรายมากที่จะเดินไปทั้งอย่างนี้"

Modifier Chapter 16

เขารู้ว่าหลินเฟยไม่ใช่คนง่ายๆ แต่มีซอมบี้หลายพันตัวบนถนนด้านหน้าของเขา!

เฉินเฮ่าเชื่อว่าหลินเฟยมีความสามารถมากกว่าทั่วไป แต่เขาไม่คิดว่าจะสามารถอยู่รอดได้เมื่อเผชิญหน้ากับซอมบี้หลายพันตัว.

แม้แต่ซุปเปอร์แมนจะมาเอง เขาก็ต้องโดนซอมบี้เหยียบจนตาย!

เฉินเฮ่าหยิบกล่องออกจากกระเป๋าของเขา ซึ่งมีน้ำมันเบนซินและขวดเบียร์เปล่า.

"เราสามารถใช้ระเบิดขวดเพื่อทำให้เกิดความปั่นป่วนแล้วใชโอกาสนี้เพื่อรีบเข้าไป"เขาพูด พร้อมกับมองหาโอกาสโยนระเบิดขวด

ตูมม!

พร้อมกับเสียงเบาๆ ขวดแตกพร้อมกับไฟลุกลามทำให้ซอมบี้ลุกไหม้หลายพร้อมกันในคราวเดียว.

"ได้เวลา ลุยเข้าไปเลย!"

ดวงตาของเฉินเฮ่าเบิกกว้าง เขาหยิบเสื้อ 2 ตัวที่มีเลือดสีเขียวออกมาจากกระเป๋าของเขา ตัวหนึ่งยื่นให้หลินเฟย อีกตัวเขาใส่เอง

"เสื้อพวกนี้เต็มไปด้วยเลือดของซอมบี้ มันจะทำให้พวกมันสับสน"

ชายอีกสามคนก็สวมเสื้อเหล่านี้เช่นกัน จากนั้นก็วิ่งออกไปพร้อมกับเฉินเฮ่า

หลินเฟยทำตามทันที แต่เขาไม่ได้สวมเสื้อผ้าที่สกปรกและมีกลิ่นเหม็นเพราะเขารู้สึกเหมือนกับโดนรมด้วยควันบุหรี่จนตาย.

"Invisible, เริ่มทำงาน!"

หลินเฟยหายไปภายในอึดใจเดียว.

มันอาจไม่ได้หายไปจริงๆ แต่เป็นการซ่อมลมหายใจและลดการคงอยู่ของเขา

แม้ว่าคุณจะยืนอยู่ต่อหน้าผู้คน แต่อีกฝ่ายก็ไม่สังเกตเห็นแม้ว่าจะอยู่ด้านหน้าของพวกเขา.

เปลวไฟบนถนนเริ่มโหมกระหน่ำและซอมบี้จำนวนมากก็พุ่งเข้ามาเมื่อพวกมันได้กลิ่น ซอมบี้จำนวนมาก็ถูกนำออกมาจากห้าง แต่พวกมันก็วิ่งผ่านพวกเขาอย่างไม่สนใจ.

"ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าเพื่อปกปิด!"

ทั้งสามดูน่าเกลียดมากเมื่อพวกเขาเห็นหลินเฟยเดินสบายใจ

"คุณพยายามจะฆ่าพวกเราหรือ?"

หลินเฟยพูดอย่างใจเย็น"ไม่ต้องกังวล พวกเขาไม่เห็นผม"

"แน่นอน พวกมันไม่เห็นคุณ"ชายคนหนึ่งพูดขึ้น"เพราะพวกเขาไม่เห็นอะไรเลย นอกจากได้กลิ่นคุณเท่านั้น!"

"ถ้านายอยากตายก็อย่าลากเรา"

หลินเฟยเหลือบมองชายคนนั้นและไม่พูดอะไร แต่ยังคงรักษาระยะห่างจากเขา

ตอนนี้เขาเจอห้างแล้ว ดังนั้นจึงไม่สำคัญว่าจะมีพวกเขาหรือไม่ หากอีกฝ่ายไม่พอใจก็แล้วแต่พวกเขาเอง.

เมื่อเห็นฉากนี้ เฉินเฮ่าขวมดคิ้วเล็กน้อยและหลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เขาก็พูดว่า"อย่าเสียงดัง"

เขามองไปที่หลินเฟยอีกครั้งและพูดว่า"พี่ใหญ่ ไม่ต้องสนใจเขา เมียและลูกของเขาถูกซอมบี้ฆ่า เขาจึงมี...."

เฉินเฮ่าไม่พูดต่อ แต่หลินเฟยก็รู้ดี

"ผมเข้าใจ"เขากล่าว

"พี่ใหญ่..."ชายคนนั้นยังคงต้องการพูดต่อ แต่ถูกเฉินเฮ่ามอง เขาก็ก้มหน้าลงทันที.

สุดท้าย ทั้งสี่คนก็เข้ามาในห้าง.

ซอมบี้จำนวนมากยืนกระจัดกระจายอยู่ในห่างทั้งชั้น 1,2และ3 มันมีซอมบี้มากมายทุกๆชั้น

"เมื่อเกิดการกลายพันธุ์ขึ้น คนมากมายไม่มีโอกาสหลบหนี"เฉินเฮ่ากล่าว.

"ไปเอาอาหารก่อน!"

แต่เมื่อพวกเขาเดินไปที่ชั้นวางอาหาร พวกมันก็หายไปหมดแล้วมีบางถุงที่แตกเสียหายกระจัดกระจายอยู่บนพื้นระเกะระกะ

"มันมีคนมาเอาไปก่อนแล้ว?"เฉินเฮ่าขมวดคิ้ว

จากนั้นเขาก็ไปยังโซนขายข้าวและผัก พวกมันต่างก็หายไปทั้งหมด

"ดูเหมือนว่าจะมีใครมาที่นี่ก่อนเรา"

เขาเหลือบมองไปรอบๆและพูดว่า"ไปที่ชั้นใต้ดินก่อน มันต้องมีซอมบี้น้อยที่สุดและปลอดภัยที่สุด!"