ตอนที่แล้วบทที่75:บาดเจ็บสาหัส! (ฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่77:เลือด! (ฟรี)

บทที่76:เคล็ดวิชาลับ! (ฟรี)


S.S.P บทที่ 76: เคล็ดวิชาลับ!

ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้มาโมยะไม่เคยคาดคิดเลยว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บจากศัตรูของเขา เขารู้สึกว่าการที่เข้าต้องมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มอายุ 16 ปีคนนี้นั้นมันไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรต่อเขามากนักต่อให้เขาจะสามารถสู้กับดราก้อนได้ก็ตาม

เขาประมาทเกินไป,เขานั้นไม่ได้ใช้เทคนิคดาบอะไรออกมาเลยแม้แต่น้อย

เทคนิคอิไอ,กระบวนท่าทำลายดาบและแม้แต่ดาบบินร้อยก้าวจังหวะในการต่อสู้ในครั้งนี้นั้นถูกควบคุมโดยโรแกนมาเสมอ

แม้ว่าโรแกนนั้นจะไม่ได้แข็งแกร่งเท่าพลเรือโทในแง่ของพละกำลัง แต่เขาก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน หลังจากที่ได้แลกเปลี่ยนมาหลายครั้งเขาก็ได้กำจัดร่างกายที่อ่อนแอของเขาทิ้งไปแล้ว

หากจะให้เทียบความแข็งแกร่งของเขากับค่าหัวนั้นมันน่าจะอยู่ในช่วง 150 ล้านเบรี

ความแข็งแกร่งของเขานั้นแข็งแกร่งขึ้นมากและการเคลื่อนไหวของเขาก็มีความละเอียดอ่อนเป็นอย่างมาก

หากโมยะไม่แข็งแกร่งขนาดนี้หละก็เพียงแค่ไม่กี่วินาทีเขาก็คงถูกโรแกนจัดการไปแล้ว

ในตอนนี้โมยะเขาโกรธมาก,ราวกับว่าเขากำลังโดนดูถูกเหยียดหยาม ในตอนนี้ที่คอของเขาไม่มีเลือดไหลออกมาอีกแล้ว

“โรแกน,นายจะต้องตาย!”

ทันใดนั้นเขาก็ได้หมุนตัวของเขา และในตอนนี้ดาบทั้งสองของเขาได้หมุนวนอย่างรวดเร็วพร้อมกับถูกห่อหุ้มด้วยฮาคิ,และแม้แต่ดวงตาของเขาก็ได้เปล่งประกายออกมาราวกับดวงดาว

เมื่อโรแกนได้มองไปที่ตาของโมยะนั้นราวกับว่าเขากำลังถูกสะกดจิต

“เทคนิคดาบคู่,ภาพมายา!”

"ตายซะ!"

โมยะไดเตะโกนออกมาพร้อมกับดาบทั้งสองที่กำลังพุ่งเข้ามาหาโรแกน

"ปัง!"

ด้วยสัญชาตญาณโรแกนได้ยกดาบของเขาขึ้นมากันเอาไว้ได้ทัน เมื่อดาบของทั้งสองได้ปะทะกันนั้นโรแกนก็รู้สึกได้ถึงพลังอันมหาศาลที่ถูกส่งมาจากโมยะ,พลังของเขานั้นดูเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด

“บูม!”

ในไม่ช้าเขาก็ถูกส่งลอยออกไปกระแทกเข้ากับผนังไม้ด้านหลังห้องโดยสารมันทำให้ห้องโดยสารนั้นถูกเปิดออก

"แฮ่ก!"

โรแกนได้ถ่มน้ำลายออกมาและเขาก็ได้ลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ

ดวงตาของเขาหดแคบลง,เขาได้มองไปที่รัศมีสีดำที่ห่อหุ้มดาบของโมยะอยู่

“ฮาคิเกราะ!”

"ตาย!"

โมยะได้คำรามเสียงดังออกมาพร้อมกับพุ่งเข้ามาหาโรแกนอีกครั้ง

ในขณะนี้เขาเป็นเหมือนกับเสือที่เต็มไปด้วยความโกรธ ด้วยความโกรธพลังของเขาก็ได้ทวีคูณยิ่งขึ้นไปอีกมันทำให้ทุกคนที่พบเห็นนั้นต้องรู้สึกหวาดผวา

ร่างของโรแกนก็ได้พุ่งออกไป,ในครั้งนี้เขาไม่ได้มองไปที่ตาของโมยะเขาได้ตอบสนองออกไปอย่างรวดเร็ว

“ภาพมายา,ฮาคิเกราะและพลังกายอันมหาศาล!”

โมยะที่ได้ใช้ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาออกมานั้นโรแกนจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอีกต่อไป

และการครอบครอง,นั้นก็ไม่สามารถใช้งานได้ในเวลานี้

คิซารุนั้นยังไม่ปรากฏตัวขึ้นมา,แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาจะเป็นพลเรือโทที่แข็งแกร่งถ้าเขาอัญเชิญวิญญาณออกมาในตอนนี้มันก็จะเป็นการสิ้นเปลืองเกินไป

ดังนั้นโรแกนจึงได้เปลี่ยนเทคนิคดาบของเขาไปมาอยู่ตลอดการต่อสู้

เทคนิคดาบส่วนใหญ่ในโลกแห่งโจรสลัดนั้นเรียบง่ายและหยาบกระด้างพวกเขาพึ่งพาแค่พลังกายของพวกเขาเท่านั้นในการใช้ดาบ แต่เทคนิคดาบของโรแกนนั้นซับซ้อนเป็นอย่างมาก

“วิชากระบี่หัวซาน!”

วิชาดาบของเขาได้ปรากฏขึ้นมา,มันเป็นวิชาดาบที่ละเอียดอ่อนมากมันได้พุ่งไปทางโมยะซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ในตอนนี้โมยะก็ได้เต็มไปด้วยความโกรธ,เมื่อเขาพบว่าเขากำลังถูกวิชาดาบของโรแกนควบคุม

เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถฆ่าโรแกนได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่เขาตกอยู่ในอาการแปลกๆ ดาบยาวอันต่อเนื่องนี้ได้พุ่งเข้ามาจากทุกทิศทางพร้อมกับพลังประหลาดๆบางอย่าง

“บัดซบเอ้ย!”

เสียงของโมยะดังมาก,ดาบสีดำทั้งสองของเขานั้นแข็งแกร่งมากเขาได้สกัดกั้นการโจมตีที่เข้ามาทั้งหมด

“บูม!”

โรแกนได้ถูกโตเกลับมาอย่างหนักด้วยแรงอันมหาศาล,ขาของเขาได้จมลงไปบนดาดฟ้าเรือ

วิชากระบี่หัวซานล้มเหลว!

อย่างไรก็ตามมันไม่สำคัญ

ทันใดนั้นเองโรแกนก็ได้หยิบดาบของเขาอีกครั้ง

“วิชากระบี่ซงชาน!”

โมยะได้ตกอยู่ภายใต้เคล็ดวิชาลับของโรแกนอีกครั้ง,ดังนั้นเขาจึงโกรธมากและได้คำรามออกมา

หลังจากนั้นไม่นานโมยะก็ได้ทำลายวิชากระบี่ซงชานลง

อย่างไรก็ตามดวงตาของโรแกนนั้นยังคงสงบ,และเขาก็ได้ใช้วิชาดาบที่แตกต่างออกมาอีกครั้ง

“ดาบแห่งสายลม”

ล้มเหลว!

“13 คมดาบ!”

ล้มเหลวอีกครั้ง!

“เพลงกระบี่ปราบมาร!”

ล้มเหลวอีกครั้ง!

เพียงพริบตาเดียวเทคนิคดาบของโรแกนก็ได้เปลี่ยนไป,เขาได้ใช้เทคนิคดาบออกมานับสิบพลเรือโทโมยะนั้นอดตกใจไม่ได้,เขาไม่สามารถแตะโรแกนได้เลย

ทุกครั้งที่เขาพยายามโจมตีไปที่โรแกนเขาก็จะล้มเหลวเขานั้นได้ถูกสยบด้วยวิชาดาบที่แตกต่างกันของโรแกนซึ่งมันทำให้เขาโกรธมาก

“แกเป็นใครกันแน่,ไอหนู?”

โมยะตกใจมากจริงๆ แล้วเขาก็ไม่ใช่คนโง่เขาเป็นนักสู้ที่แข็งแกร่ง เขารู้ดีว่าเทคนิคดาบของโรแกนนั้นไม่ได้ทรงพลังแต่มันก็ยอดเยี่ยมมาก,ในช่วงเวลาสั้นๆนั้นเขาได้ใช้เทคนิคดาบที่แตกต่างกันออกมานับสิบ

เด็กนี้,เขาทำมันได้ยังไงกัน?

คนทั่วไปนั้นจะฝึกฝนวิชาดาบกันแค่หนึ่งวิชา,และพวกเขาก็ต้องฝึกมันเป็นเวลานานอย่างมาก แต่เด็กนี้มันผิดปกติ!

แม้แต่ตัวเขาเองเขาก็ไม่กล้าที่จะเรียกตัวเองว่าเป็นนักดาบที่ยิ่งใหญ่,แม้เขาจะมีพลังของผลไม้ปีศาจ,วิชาหกรูปแบบและวิชาดาบที่น่าอัศจรรย์

แต่เขาไม่เคยเห็นวิชาดาบพวกนี้มาก่อนเลย

โรแกนนั้นยังคงนิ่งเงียบ,เขาได้ยกดาบขึ้นมาอีกครั้ง

เขาคิดที่จะใช้วิชาดาบทั้งหมดที่เขาได้เรียนรู้มาจากเหล่าวิญญาณที่เขาได้ครอบครองก่อนหน้านี้ ในเวลานี้เขาจะใช้วิชาทั้งหมดใส่โมยะที่ละวิชา

เมื่อเขาได้ใช้ออกด้วยวิชาดาบเหล่านั้นเขานั้นได้ใช้มันด้วยประสิทธิภาพสูงสุด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขานั้นเชี่ยวชาญพวกมันทั้งหมดราวกับว่าเขาได้เป็นหนึ่งเดียวกับมัน

นี่คือความสุดยอดของพ่อมดศิลปะการต่อสู้,ไม่ว่าจะเป็นศิลปะการต่อสู้ประเภทไหนก็ตาม ถ้าเขาต้องการที่จะเรียนรู้เขาก็จะสามารถเชี่ยวชาญมันได้แทบจะในทันที

หลังจากนั้นทั้งสองก็ได้ยืนเผชิญหน้ากันเมื่อโรแกนเห็นการเคลื่อนไหวของเขา,โมยะก็ได้ถูกเขาถูกเขาสกัดกั้นในทันที

ไม่ใช่ว่าโมยะนั้นอ่อนแอ แต่เป็นเพราะวิชาดาบที่โรแกนได้ใช้ออกมานั้นมันแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แม้ว่าเขาจะไม่แข็งแกร่งเท่าโมยะแต่เขาก็ยังสู้กับโมยะในด้านวิชาดาบได้

ที่ด้านล่างเหล่าทหารเรือที่กำลังเฝ้ามองการต่อสู้อยู่,พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย

“พลเรือโทโมยะ,เขา!”

พันตรีคนหนึ่งได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ,เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาเห็น

บนดาดฟ้าเรือ,ร่างทั้งสองนั้นเร็วมากพวกเขานั้นปะทะกันไปมาอย่างต่อเนื่อง แต่ทุกคนนั้นสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าการต่อสู้นั้นกำลังถูกควบคุมโดยโรแกน

เขาสามารถเอาชนะพลเรือโทได้!

“หอยทากสื่อสารอยู่ไหน!”

เขาได้สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วถามหาหอยทากสื่อสาร,เขาควรจะรายงานให้พลเรือเอกคิซารุทราบถึงสถานการณ์ในตอนนี้

“อยู่นี่ครับ!”

พันตรีได้มองดูฉากการต่อสู้บนดาดฟ้าเรือด้วยอาการตกใจ

"ส่งมันมาให้ฉัน!"

เขาคว้าหอยทากสื่อสารและรีบหมุนมันอย่างรวดเร็ว

“มูชิ-มูชิ!”

เสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของคิซารุได้ดังออกมาจากหอยทากสื่อสาร

พันตรีทั้งหลายกำลังมองไปที่หอยทากสื่อสารด้วยความร้อนใจ

มันเป็นพลเรือเอก

“พลเรือเอกบอนซาริโน่ครับ!”

“บนเกาะบราเทอริลล่า,เราได้พบตัวของโรแกนครับ!”

ในเวลาเดียวกันนั้นไม่ไกลจากเกาะบราเทอริลล่า

“โอ้?”

พลเรือเอกคิซารุกำลังยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ,พร้อมกับท่าทางเบื่อหน่ายอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาในตอนนี้เขาได้ขมวดคิ้วของเขา

“ฮ่าฮ่า,น่าสนใจขึ้นมาหน่อยแล้วสิ!”

ติดตามข่าวสารได้ที่เพจThe Soul Purchasing Pirate แปลไทย

https://www.facebook.com/Brazarux/?modal=admin_todo_tour

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด