ตอนที่แล้วบทที่68:อยากจะสู้งั้นหรอ? (ฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่70:อับอาย! (ฟรี)

บทที่69:หวาดกลัว! (ฟรี)


S.P.P บทที่ 69: หวาดกลัว!

เหล่าทหารเรือนั้นทำการลาดตระเวนกันตลอดทั้งคืน แต่พวกเขาก็ยังไม่พบร่องรอยของคนที่มาโจมตีพวกเขาเลยแม้แต่น้อย

มันเหมือนกับว่าเขาคนนั้นได้เข้ามาโจมตีแล้วก็หายตัวไปในทันที

ฐานทัพเรือ,ภายในสำนักงาน

ในตอนนี้นาวาเอกดูจริงจังมากเขานั่งอยู่บนเก้าอี้และมองไปที่เหล่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขา

“เราจะไม่แพ้อีกต่อไป!”

“ครับ!”

เหล่าชายหนุ่มทุกคนยกมือขึ้นแล้วตะโกนเสียงดังออกมา

พวกเขาเหล่านี้นั้นเป็นทหารเรือฝึกหัดจากศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ พวกเขามาที่นี่เพื่อฝึกฝนโดยใช้ฐานทัพนี้เป็นสถานที่ฝึกฝน,เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาสำเร็จการศึกษาที่ไหล่ของพวกเขานั้นจะถูกแขวนด้วยอินทรธนูยศนายร้อย

ทหารเรือฝึกหัดเหล่านี้นั้นมีอายุประมาณ 17 , 18 ปี พวกเขานั้นจะเป็นทหารเรือรุ่นต่อไปของกองทัพเรือ พ่อแม่ของพวกเขาส่วนใหญ่นั้นต่างก็เป็นทหารเรือที่อยู่ในศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ ด้วยเหตุนี้เองพวกเขาจึงได้รับการศึกษาที่ดีที่สุดตั้งแต่เกิดและทักษะการต่อสู้ของพวกเขานั้นก็ไม่ธรรมดาแต่พวกเขานั้นยังขาดประสบการณ์อยู่

อย่างไรก็ตามการขาดประสบการณ์ไม่ได้หมายความว่าพวกเขานั้นจะอ่อนแอ เมื่อเทียบกับทหารเรือบางคนพวกเขานั้นยังดีกว่ามาก

หลังจากที่พวกเขามาที่เกาะนี้ พวกเขานั้นไม่เคยว่างเว้นจากากรทำงานเลยแม้แต่น้อยนั้นก็เพื่อให้พวกเขาได้รับรู้ถึงความลำบากที่โลกภายนอก หลังจากนั้นพวกเขาก็จะฝึกฝนขัดเกลาทักษะทุกอย่างที่พวกเขามีแล้วก็ไปเรียนในชั้นเรียน

แต่ในคราวนี้ผู้บังคับบัญชาตัดสินใจใช้งานพวกเขา

“ลงไปที่สนาม,และทำให้ดีที่สุด!”

นาวาเอกได้โบกมือของเขา

เหล่าทหารเรือฝึกหัดกว่า 40 คนได้ทำความเคารพอีกครั้ง

หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้เดินออกไป ในตอนนี้เหล่าทหารเรือฝึกหัดได้แบ่งกลุ่มกันเป็นกลุ่มละ 10 หรือ 15 คนเพื่อลาดตระเวนบนเกาะ

ในวันนี้บนเกาะนั้นเต็มไปด้วยบรรยากาศของทหารเรือที่ตื่นตัวเป็นอย่างมาก แม้แต่ชาวบ้านก็ยังออกมาอยู่ข้างนอก

ค่ำคืนได้มาถึงอีกครั้งเหล่าทหารเรือนั้นตื่นตัวมากยิ่งขึ้นไปอีก

ตั้งแต่ 7 โมงเช้าจนถึง 2 ทุ่มนั้นเกาะบราเทอริลล่านั้นสงบมาก

ทหารเรือฝึกหัดทุกคนนั้นจริงจังมาก พวกเขาได้ลาดตระเวนไปทุกถนนไม่มีใครผ่อนคลายเลยซักคน

ทหารเรือฝักหัดแต่ละคนนั้นแข็งแกร่งมาก ถ้าหากจะเทียบให้ภาพนั้นความแข็งแกร่งของพวกเขาก็คงประมาณพวกโจรสลัดที่มีค่าประมาณ 50ล้านเบรี

พวกเขาเป็นกองกำลังขนาดใหญ่ที่ถูกส่งมายังเกาะแห่งนี้ มันอาจกล่าวได้ว่ากองทัพเรือนั้นให้ความสนใจกับคนที่มาสุ่มโจมตีคนนี้เป็นอย่างมาก

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป,พวกเขาก็ยังไม่พบร่องรอยใดๆ

ตั้งแต่การซุ่มโจมเมื่อวานจนถึงตอนนี้ราวกับว่าฆาตกรคนนั้นกำลังกลัวอยู่

“อย่าชะลาใจไป,ชายคนนั้นแข็งแกร่งมาก!”

นาวาเอกได้ออกคำสั่ง,เหล่าทหารเรือนั้นยังคงทำตามหน้าที่ของพวกเขาอย่างจริงจัง

เป็นเวลาประมาณ 4ทุ่มทหารเรือกลุ่มหนึ่งได้เดินผ่านตรอกมืดๆตรอกหนึ่งทางตอนเหนือของเกาะบราเทอริลล่า

“ตึบ!”

ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงดังขึ้นมาเล็กน้อย

ทหารเรือคนหนึ่งได้หันหน้าของเขาในทันทีและทุดคนในกลุ่มก็ได้ยกปืนขึ้นและเล็งเข้าไปในตรอกมืดๆนั้น

"ใคร?"

ทหารเรือคนหนึ่งได้ตะโกนเสียงดังออกมา แต่เขาไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าแต่อย่างใดเขาทำเพียงแค่ถืออาวุธเอาไว้ในมือของเขา ในตอนนี้เขาได้บอกกับเพื่อนร่มทีมทุกคนของให้ทำงานกันเป็นทีม

ในตอนนั้นเองเงาดำก็ได้ปรากฏขึ้นมาในตรอก

ชายคนนั้นได้คลุมตัวด้วยเสื้อคลุมสีดำพร้อมกับหน้ากากแปลกๆ ในตอนที่เห็นแวบแรกนั้นแสงจันทร์ได้ส่องกระทบบนตัวเขา,มันทำให้ร่างกายของเขาแผ่บรรยากาศลึกลับที่น่ากลัวออกมา

"นายเป็นใคร?"

ทหารเรือคนนั้นได้ถามเสียงดังออกมาและคนอื่นๆที่อยู่ข้างหลังเขาก้”ด้หยิบอาวุธขึ้นมาอย่างกระวนกระวาย

"ฉันเป็นใครงั้นหรอ?"

เสียงภายใต้หน้ากากได้ดังออกมามันเป็นเสียงที่เล็กซึ่งมันทำให้ทหารเรือคนนั้นงุนงง

“พวกนายไม่ได้ตามหาฉันอยู่งั้นหรอ?”

หลังจากจบประโยคนั้นทหารเรือคนนั้นก็โกรธมาและได้สั่งออกไปในทันทีว่า

“ยิง!”

ทหารเรือคนอื่นๆได้เหนี่ยวไกปืนในทันที

“ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!”

เสียงปืนได้ดังขึ้นในค่ำคืนอันเงียบสงบ ในตอนนี้กลุ่มทหารเรือที่ลาดตระเวนอยู่ในบริเวณใกล้เคียงนั้นก็ตกตะลึงในทันพร้อมกับสีหน้าของพวกเขาที่ได้เปลี่ยนไป

“เร็วเข้า,ดูเหมือนว่าจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น!”

“เร็วเข้า,ดูเหมือนว่าจะอยู่ใกล้ๆนี้เอง!”

“ในที่สุด,ฉันก็เจอตัวเขา!”

ในทางเดินที่มืดมิดดวงตาของทหารเรือคนนั้นได้หดแคบลง เขาสั่งยิงออกไปและคนอื่นๆในกลุ่มของเขาก็ได้ทำตามคำสั่งของเขา

อย่างไรก็ตามเงานั้นได้หายไป

“นายช้าเกินไป!”

ในตอนนั้นเองเสียงกระซิบก็ได้ดังขึ้น

ทหารเรือคนนั้นก็สั่นสะท้านในทันที,เขาได้หันหน้าของไปอย่างช้าๆในตอนนั้นเองดวงตาที่หดแคบของเขาก็ได้เบิกกว้างในทันที

“คั่ก!”

ทันใดนั้นปืนในมือของเหล่าทหารเรือนั้นก็ได้ถูกแบ่งเป็นสองส่วน ในเวลาเดียวกันก็ได้มีรอยเลือดสีแดงปรากฏขึ้นที่คอของพวกเขา

และในวินาทีนั้นพวกเขาทุกคนได้ล้มลงไปบนพื้นอย่างนุ่มนวล

"แก!!!"

หัวใจของทหารเรือคนนั้นกำลังเต้นแรงและจิตใจของเขาก็จมอยู่ในอาการหวาดกลัว

“มีกลุ่มทหารเรือกำลังมาทางนี้ ถ้าพวกเขาอ่อนแอและไร้พลังเหมือนกลุ่มของนายฉันกลัวว่าพวกเขาจะตายเอานะ!”

ภายใต้หน้ากากเสียงอันเฉยชาได้ดังออกมาซึ่งมันได้ดังเข้าไปในจิตใจของเขา,ร่องรอยของความโกรธก็ได้โผล่ขึ้นมาอีกครั้ง

“แก,ไอสารเลว!”

ทหารเรือคนนั้นได้ส่งเสียงคำรามออกมาและ ...

“โซล!”

ทันใดนั้นร่างของเขาก็ได้หายไป

แต่ในเวลานี้มือของเงาดำนั้นได้จับไปที่ดาบบนเอวของเขา

ทันใดนั้นเงาดำทั้งสองได้พุ่งเข้าไปในตรอกอันมืดมิดและได้เข้าปะทะกัน

“ชวิ้ง!”

“เท้าวายุ!”

ใบมีดอัดอากาศที่แหลมคมของทั้งสองได้เข้าปะทะกัน,หลังจากการปะทะนี้จบลงร่างทั้งสองก็ได้หยุดยืนอยู่บนพื้น

ใบหน้าของทหารเรือคนนั้นดูช็อคและหวาดกลัวมาก ในตอนนี้บนอกซ้ายของเขามันได้มีเส้นสีแดงได้ปรากฏขึ้นมาบนเครื่องแบบทหารเรือของเขา

“เลือดงั้นเหรอ?”

“ฉันได้รับเจ็บ!”

วินาทีต่อมาทหารเรือคนนั้นก็ได้ล้มลงบนพื้นอย่างนุ่มนวล,ในตอนนี้เขาไม่รู้ว่าควรจะแสดงออยังไงดี

เร็ว,เร็วมากเขาไม่เคยเห็นวิชาดาบที่เร็วขนาดนี้มาก่อน

เขาถูกจัดการด้วยการโจมตีเดียว,เงาดำที่สวมหน้ากากนั้นได้จ้องมองมาที่เขาอย่างเฉยชาแล้วเดินจากกไปอย่างช้าๆ

หลังจากนั้นไม่นานทหารเรือที่เหลือก็ได้มาถึง

ในตอนที่พวกเขาได้เห็นฉากตรงหน้านั้นพวกเขาทั้งหมดก็ต้องตกตะลึง

“มันพึ่งผ่านมาไม่กี่นาทีเองในตอนที่เราได้ยินเสียงปืน”

“ได้ไงกัน!? พวกเขาถูกเล่นงานหนักขนาดนี้ได้ยังไงกัน!”

ทหารเรือคนนั้นที่ล้มลงไปบนพื้นดินนั้นยังไม่ตายเขาแตกต่างจากทหารเรือคนอื่นๆในกลุ่มของเขาพวกเขาเหล่านั้นล้วนแล้วแต่ถูกโจมตีที่จุดตาย,แต่เขานั้นได้รับบาดเจ็บแค่เล็กน้อย

เขาโชคดีที่ได้กลุ่มทหารเรือที่พึ่งมาถึงมาช่วยเขาเอาไว้ได้ทัน

“เจ้านั่น! ไอสารเลวนี้มันมาจากที่ไหนกัน!?”

เหล่าทหารเรือได้หันมามองหน้ากันพวกเขาต่างเห็นความกลัวของกันและกัน

ติดตามข่าวสารได้ที่เพจThe Soul Purchasing Pirate แปลไทย

https://www.facebook.com/Brazarux/?modal=admin_todo_tour

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด