ตอนที่แล้วบทที่60:มันคือเขา! (ฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่62:มาถึงแล้ว! (ฟรี)

บทที่61:ขอบคุณ! (ฟรี)


S.P.P บทที่ 61: ขอบคุณ!

เมื่อโรแกนและเจสันหันหัวของพวกเขากลับไปพวกเขาก็เห็นร่างเล็กๆกำลังวิ่งเข้ามาหาพวกเขา

พวกเขาจำได้ว่าชายคนนี้เป็นลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดของลูอิซ

“ค่อยยังชั่ว,ผมตามพวกคุณทันซะที!”

บนใบหน้าของเขานั้นปรากฏความดีใจออกมาอย่างชัดเจน

“นายมีเรื่องอะไรจะพูดกับพวกเรางั้นหรอ?” โรแกนสงสัย

“กัปตันเขาได้ยินว่าคุณกำลังจะไปเกาะบราเทอริลล่าเขาเลยบอกให้ฉันเอาของขวัญชิ้นนี้มาให้คุณนะ!”

ลูกเรือหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

"ของขวัญ?"

โรแกนและเจสันหันมามองหน้ากัน

ลูกเรือหนุ่มได้หยิบเอาแผนที่ออกมาจากแขนของเขาอย่างรวดเร็ว มันเป็นแผนที่ที่สมบูรณ์แบบ โรแกนสามารถมองออกได้ในทันทีที่เขาเห็นมัน แผนที่อันนี้นั้นครอบคลุมมากกว่าอันที่เขามีอยู่มาก

หลังจากได้รับแผนที่มาโรแกนก็ได้เอาเข้ามามองดูใกล้ๆ

เขาเห็นว่าในเส้นทางการเดินทางจากเกาะยาซะไปยังเกาะบราเทอริลล่านั้นมีเส้นที่ลากด้วยปากกาสีแดงหนาอยู่ อย่างไรก็ตามเขารู้ตัวได้ในทันทีว่ามันแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับเส้นทางในแผนที่ที่เขาเคยได้รับมาบนเกาะไซออน

"นี่คืออะไร?" โรแกนถามอย่างสงสัย

“นี้เป็นเส้นทางใหม่ที่กัปตันของเราค้นพบเขาได้ล่องเรือในเซาธ์บลูเป็นเวลากว่าห้าปี มีหลายคนที่ไม่รู้เกี่ยวกับเส้นทางนี้ คุณสามารถเดินทางไปที่นั่นอย่างปลอดภัยด้วยเส้นทางนี้”

"และ."

ลูกเรือหนุ่มได้สูดลมหายใจเข้าและพูดออกมาอีกครั้ง

“เส้นทางนี้ก็สั้นกว่าและประหยัดเวลากว่าเส้นทางอื่นๆแล้วก็มีพวกทหารเรืออยู่น้อย!”

“กัปตันได้ยินคุณพูดว่าคุณต้องการไปที่เกาะบราเทอริลล่าดังนั้นเขาเลยบอกให้ฉันเอาแผนที่นี้มาให้คุณ”

เมื่อคิดไปถึงชายคนนั้นผู้ที่มีบรรยากาศของท้องทะเลที่รุนแรง,ดวงตาของโรแกนก็ได้เปล่งประกายขึ้นมา

“ฝากขอบคุณกัปตันของนายด้วยหละ,ฉันจะไม่ลืมมันเลย”

“ฮ่าฮ่า,กัปตันของฉันเขาคิดไว้แล้วว่าคุณจะต้องพูดแบบนี้,เขาเลยบอกให้ฉันบอกกับคุณว่า”

เมื่อลูกเรือหนุ่มเคลียร์ลำคอของเขาและเสียงของเขาก็เริ่มลึกซึ้งขึ้น

“คนที่แบกทะเลเอาไว้นะ ไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อยพวกนี้หรอกใช่มั้ย? ฉันต้องการช่วยนายเพียงเพราะว่านายมันเข้าตาฉัน!”

เมื่อโรแกนได้ยินประโยคนี้รอยยิ้มก็ได้ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

“เข้าตางั้นหรอ? ,ฮ่า ๆ .”

โรแกนได้หันหัวของเขากลับแล้วขึ้นไปที่รูทดราก้อนและเจสันก็ได้เอาขึ้นสมอและตามเขามาที่หลัง

เรือได้แล่นออกไปอย่างรวดเร็วและเรือก็ได้ออกจากชายฝั่งไปอย่างรวดเร็ว

“บอกกัปตันของนายด้วยว่า,เราจะต้องได้พบกันอีกครั้งในท้องทะเลอันกว้างใหญ่นี้!”

โรแกนที่ยืนอยู่ได้ตะโกนออกมา

“จุดหมายต่อไปของเราจะเป็นแกรนด์ไลน์!”

ลูกเรือหนุ่มได้ยกมือขึ้นแล้วตอบกลับมาเสียงดัง

“บอกให้เขารอฉันด้วยหละ,ฉันก็จะไปแกรนด์ไลน์เหมือนกัน!”

โรแกนได้ตะโกนกลับไป

ในตอนนี้โรแกนดูเหมือนจะรู้แล้วว่าทำไมเขาถึงโหยหาทะเล

ความฝันอิสระคำมั่นสัญญาและความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน สิ่งที่มองไม่เห็นเหล่านี้นั้นมีอยู่นับไม่ถ้วนมันเชื่อมโยงกันอย่างใกล้ชิดก่อให้เกิดเป็นสมบัติที่มีเสน่ห์และน่าตื่นเต้น

สิ่งเหล่านี้นั้นมีค่ายิ่งกว่าสมบัติ!

“เจสัน,ตอนนี้ฉันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมานิดหน่อยแล้วสิ! ฮ่าฮ่า!”

โรแกนพูดกับเจสัน

เจสันดูเคอะเขินเขาเกาหลังหัวของเขาและไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี

"เหมียว!"

เจ้านายตัวน้อยที่ไหล่ของโรแกนก็ได้ตะโกนออกมาเช่นกัน

“แต่ก่อนอื่นเราต้องก้าวผ่านพายุนี้ไปให้ได้ก่อน!”

โรแกนได้เงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า

ในทะเลอันกว้างใหญ่นี้เมฆนั้นหนาแน่นและสายฟ้าก็เหมือนมังกรที่กำลังร้องคำรามออกมาด้วยความโกรธและกำลังระบายอะไรบางอย่างออกมา

ในกลุ่มเมฆมืดทึบนั้นมีนกนางแอ่นที่ดื้อรั้นกำลังโบยบินอยู่

สายฟ้าสีดำกระพริบอยู่บนท้องฟ้า

อา! ในตอนนี้พายุกำลังรุนแรงมากยิ่งขึ้น!

“บูม!”

เมื่อฝนตกลงมาโรแกนที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือก็ปล่อยให้มันตกลงมาทั่วร่างของเขา ดวงตาของเขาในตอนนี้นั้นมันเปล่งประกายราวกับดวงดาว

“เจสัน,แล่นเรือไปข้างหน้า,เราจะไปเกาะบราเทอริลล่ากัน!”

เสียงคำรามดังของโรแกนมาพร้อมกับเสียงฟ้าร้องที่กำลังระเบิดอารมณ์โกรธอยู่ในท้องทะเลแห่งนี้

“รับทราบ! กัปตัน!!”

เจสันได้ร้องตะโกนกลับมา ร่างที่แข็งแกร่งของเขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเขาคอยบังคับรูทดราก้อนให้แล่นผ่านสายลมและพายุไปข้างหน้า

ในแผนที่ที่ลูอิซให้มา ไม่เพียงแต่ทำเครื่องหมายเส้นทางที่สั้นกว่าในการไปยังบราเทอริลล่าให้แต่ยังมีอีกหลายเส้นทางในทะเลเซาธ์บลูทั้งหมด เส้นทางเหล่านั้นมีความยากลำบากที่ต่างกันแต่ไม่ว่าจะอันไหนก็ล้วนแล้วแต่มีประโยชน์ทั้งนั้น มันแสดงให้เห็นถึงความใจและประสบการณ์ของโจรสลัดแก่นั้น(โจรสลัดแก่=ลูอิซนั้นหละครับ)

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมารูทดราก้อนก็ได้แล่นออกมาจากกลุ่มเมฆหนานั้น

โรแกนได้เปิดแผนที่ขึ้นมาดูอีกครั้ง

หลังจากนั้นไม่นานรอยยิ้มก็ได้ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเขา

“แผนที่นี้จะทำฉันสามารถช่วยเหลือรูจได้และก็หนีออกมาได้อย่างปลอดภัยแน่นอน”

“ด้วยเส้นทางนี้!”

ดวงตาของเขาได้มองไปที่เส้นหนาบนแผนที่ แม้ว่าเส้นทางนี้จะดูอ้อมมากไปหน่อย แต่ก็ลดระยะทางลงได้เกือบหนึ่งในสาม

“อีกเจ็ดวันเราจะไปถึงเกาะบราเทอริลล่า”

หลังจากนั้นเขาก็ได้เรียกเจสัน

“กัปตันคุณเรียกฉันมีอะไรงั้นหรอ?”

เจสันเกาหลังหัวของเขาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาแล้วนั่งลงบนดาดฟ้าเรือ

“ฉันต้องการถามอะไรนายหน่อยนะ”

ถ้ามองมาที่หน้าของโรแกนในตอนนี้นั้นเขาดูจริงจังมาก

เมื่อเห็นหน้าของโรแกนเจสันก็เปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที“เชิญถามมาได้เลย!”

“ก่อนอื่นเลยฉันต้องรู้ว่าพลังของนายคืออะไร”

“และนายแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่”

“พลังของฉัน!?”

เจสันรู้สึกตกใจแล้วเขาก็ได้คิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดออกมา

“ฉันแข็งแกร่งขนาดไหนนั้นฉันไม่รู้! แต่ฉันเป็นผู้มีพลังของผลไม้ปีศาจ ฉันได้กินผลไม้ปีศาจแห่งพลังเข้าไป!”

“ฉันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของฉันได้ 500 ครั้งและฉันสามารถควบคุมพลังของศัตรูได้”

"แข็งแกร่งมาก!"

“ผู้มีพลังผลไม้ปีศาจ!”

ในตอนนี้โรแกนนั้นรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อยแล้วเขาก็ได้นึกถึงพลังอันน่ากลัวของเจสัน

“จริงๆแล้วจนถึงตอนนี้ฉันยังไม่เคยได้ต่อสู้ด้วยพละกำลังทั้งหมดของฉันเลย ครั้งสุดท้ายที่ได้ใช้แบบเต็มกำลังนั้นเล่นเอาฉันหมดแรงเลยเพราะฉันตกไปอยู่ในพายุก่อนที่ฉันจะออกมาได้”

“พอฉันตื่นขึ้นมาฉันก็อยู่บนเรือของโจรสลัดแล้ว”

เจสันได้เกาหัวของเขาอย่างเขินอาย

“ฉันต้องการให้นายทำอะไรบางอย่างให้ฉันสิ่งนี้สำคัญมากสำหรับฉัน!”

โรแกนได้พูดกับเจสัน

“บอกมาเลยว่าจะให้ทำอะไรกัปตัน,ชีวิตของฉันนะได้รับการช่วยชีวิตจากคุณและเพื่อช่วยเหลือคุณฉันทำได้ทุกอย่าง!”

เจสันพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม

“ไม่ต้องจริงจังขนาดนั้น,ถ้าหากว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนเราก็จะมีโอกาสประสบความสำเร็จ”

โรแกนได้โบกมือของเขาไปมา

ในเวลานี้แมวน้อยได้เดินมาและร้องออกมา

“ใช่แล้วเจ้านายตัวน้อยคราวนี้ฉันจะต้องรบกวนพวกนายทั้งสอง!”

โรแกนได้ยิ้มออกมา

จากนั้นทั้งสามคนก็ได้เริ่มคุยกันเกี่ยวกับแผนอยู่บนรูทดราก้อน

ติดตามข่าวสารได้ที่เพจThe Soul Purchasing Pirate แปลไทย

https://www.facebook.com/Brazarux/?modal=admin_todo_tour

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด