ตอนที่แล้วบทที่33:หนี! (ฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่35:เราควรทำยังไงดี!! (ฟรี)

บทที่34:พี่ชายของเขา! (ฟรี)


S.P.Pบทที่34:พี่ชายของเขา!

หลังจากถ่มเลือดออกมาสามครั้งใบหน้าของโรแกนก็ดูผ่อนคลายลง

การจำกัดเวลาสำหรับการครอบครองยังไม่สิ้นสุดและตั้งแต่ต้นจนจบการต่อสู้นั้นพึ่งผ่านไปประมาณครึ่งซั่วโมงเท่านั้น

“ฉันยังเหลือจักระอีกประมาณ20% แต่ปริมาณการจักระที่ถูกใช้ออกไปนั้นมันมากเกินไปมันทำให้จิตใจและร่างกายของฉันเสียหาย”

“ในอีกครึ่งชั่วโมงข้างหน้าฉันต้องใช้จักระเพื่อรักษาตัวเองและมันจะทำให้ฉันไม่สามารถต่อสู้ได้ในตอนนั้น”

หลังจากตัดสินใจว่าควรจะทำอะไรดีอยู่นั้นโรแกนก็ได้กลับมาคิดแผนการเดินเรือของเขาต่อซึ่งเขาจะไปที่ไหนในตอนนี้นั้นเขายังไม่ได้ตัดสินใจ

เขาหลับตาลงและหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้อยู่ในท่านั่งสมาธิ

เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์ แต่เขาต้องรีบทำมันให้เร็วที่สุด

ในเวลานี้เสียงของหอยทากสื่อสารก็ได้ดังขึ้นมาในศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ

“เปเดบ!เปเดบ!เปเดบ!”

ในตอนนั้นเองก็ได้มีคนรับสายและตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่สงบ

“สวัสดีนี่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือพูด”

“นี่ดราก้อนพูด”

ดราก้อนพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแอ

“สวัสดีพลเรือตรีดราก้อน”

“ช่วยส่งกองกำลังสนับสนุนจากศูนย์ใหญ่มาที่นี้หน่อย”

"อะไรนะครับ?!"

เมื่อทหารเรือคนนั้นได้ยินอย่างนั้นเข้าเขาก็รู้สึกกังวลใจขึ้นมาในทันที

“ส่งกองกำลังสนับสนุนมาฉันได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้ครั้งนี้”

ดราก้อนพยายามระงับความโกรธของเขาในขณะที่เขาพูดออกมา จากนั้นเขาก็ได้มองไปที่ทหารเรือที่ได้รับบาดเจ็บที่อยู่ข้างหลังเขา

“มีทหารบาดเจ็บจำนวนมากที่นี่ด้วย!”

“เร็วเข้า”

หลังจากพูดออกไปไม่กี่คำดราก้อนก็ได้วางสายลง

ในความเป็นจริงนั้นเขาไม่ต้องการร้องขอกำลังสนับสนุนจากศูนย์ใหญ่ แต่คนของเขาได้รับบาดเจ็บและเปลวไฟสีดำบนร่างกายของเขา,เขารู้สึกจนปัญญาเพราะเปลวไฟนี้ไม่มีทีท่าว่าจะดับลงแต่อย่างใด

เขาได้ใช้พลังของผลไม้ปีศาจสกัดกั้นเปลวไฟสีดำนี้เอาไว้เพื่อที่เขาจะได้ไม่ถูกมันเผา แต่ถึงยังงั้นมันก็ได้เผาไหม้ไปแล้วหลายส่วน

เปลวไฟอันเลวร้ายนี้ส่งผลกระทบต่อความแข็งแกร่งของเขาเป็นอย่างมาก

สิ่งนี้มันทำให้ดราก้อนรู้สึกหนาวสั่นอยู่ในใจของเขา

ไม่ว่ายังไงก็ตามหมอนั้นจะต้องถูกจัดการโดยเร็วที่สุดถ้าเขาสามารถฟื้นสภาพของตัวเองกลับมาได้อีกครั้งมันจะกลายเป็นเรื่องยากสำหรับทุกคนที่จะจัดการกับเขา

ในเวลานี้ทางศูนย์ใหญ่กำลังรู้สึกเดือดดาลกับข่าวที่พวกเขาเพิ่งได้รับ พลเรือตรีที่มีความแข็งแกร่งมากที่สุดคนหนึ่งกลับพ่ายแพ้และบาดเจ็บสาหัส ในการเดินทางไปยังอีสต์บลูและได้ขอความช่วยเหลือมาทางศูนย์ใหญ่

นี่มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลย

สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าทหารเรือนั้นมีระบบคุณงามความดีซึ่งทำให้ผู้ที่ประสบความสำเร็จในภารกิจนั้นๆจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างรวดเร็ว ในทะเลทั้งสี่นั้นคนที่โดดเด่นเหล่านี้พวกเขาไม่เคยพ่ายแพ้ แต่ในตอนนี้เขากลับถูกใครบางคนยัดเยียดความพ่ายแพ้ให้และต้องร้องขอความช่วยเหลือ

มันจะไม่เป็นปัญหาอะไรเลยถ้าคนที่พ่ายแพ้นั้นไม่ใช่ดราก้อน

พลเรือตรีที่ทรงพลังที่สุดและมีศักยภาพพอที่จะเป็นพลเรือโท

ภายในห้องทำงานของจอมพล

“ดราก้อนร้องขอความช่วยเหลืองั้นหรอ?”

ในเวลานี้เองคองได้กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเบาๆขณะที่มองไปที่พลเรือโทที่อยู่ตรงหน้า

หลังจากที่พลเรือโทรับรู้ถึงสายตานั้น,เขาก็ได้เงยหน้าขึ้นแล้วก็ขอตัวกลับไปกินข้าว

ถัดไปนั้นคือเซนโงคุที่ผมของเขายังเต็มไปด้วยเส้นผมสีดำ,ในตอนนี้เขาได้ตีไปที่หัวของพลเรือโทคนนั้นและก็ได้กล่าวขอโทษคองออกมา

ในสถานที่เดียวกันนั้นเองก็มีพลเรือเอกและพลเรือโทนั่งอยู่พร้อมกับมองดูข้อมูลที่เพิ่งได้รับมา

“แม้ว่าจะมีโจรสลัดที่แข็งแกร่งในทะเลอีสต์บลู แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ควรมีใครที่สามารถทำให้เขาขอความช่วยเหลือได้”

“นั่นหมายความว่ามีคนที่แข็งแกร่งที่แม้แต่ดราก้อนก็ไม่สามารถจัดการกับเขาได้”

เซนโงคุกล่าว

“ในตอนที่เราได้รับสายจากดราก้อนนั้นเราก็ได้ตรวจสอบหาข้อมูลในทันที”

ดวงตาของคองได้กระพริบในขณะที่เขามองไปที่ข้อมูลบนกระดาษแล้วโยนมันไปให้คนอื่นๆดู

ทุกคนมองไปที่แผ่นกระดาษนั้นมันคือใบประกาศจับ

รางวัลค่าหัวคือ 110 ล้านเบรี และมีใบหน้าของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ดูแล้วอายุน่าจะประมาณ 16

“เจ้าหนุ่มนี้คือคนที่สู้กับดราก้อน”

"อะไรนะ!!?"

ประโยคนี้ทำให้นายพลทุกคนต้องหันกลับไปมองที่ใบประกาศจับอีกครั้ง

ถ้ามีบางสิ่งที่จะสามารถบอกถึงความสามารถของบุคคลคนหนึ่งแล้วนั้น นี่นับเป็นความสำเร็จของเขาตั้งแต่อายุยังน้อย

อายุสิบหกปีมีรางวัลค่าหัว 110ล้านเบรีและสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือเขาต่อสู้กับดราก้อนและทำให้เขาต้องร้องขอความช่วยเหลือ

“นี่เป็นรางวัลค่าหัวที่ไม่ได้รับมาจากความสามารถในการต่อสู้ของเขา,ในตอนนี้เราควรที่จะต้องแก้ไขอะไรซะใหม่”

คองพูดออกอย่างเงียบ ๆ

“ที่เด็กนี้มีรางวัลค่าหัวก็เป็นเพราะตัวตนของเขา”

“ตัวตนของเขา!?”

กลุ่มของเหล่าพลเรือโทและพลเรือเอกมองไปที่ใบประกาศจับ แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถคาดเดาได้อยู่ดี

ชายหนุ่มร่างเล็กมีผมสีดำมีใบหน้าที่หล่อเหลาและมีรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าของเขา ด้วยลักษณะที่ปรากฏนี้พวกเขาไม่สามารถจินตนาการไม่ออกเลยว่าเขาได้ค่าหัวนี้มาได้ยังไง?

แม้จะมองอยู่นานแต่พวกเขาก็ยังคงนึกไม่ออก

“ท่านจอมพล,เขาเป็นใครกันแน่?”

พลเรือโทถาม

เซยโงคุมองไปที่ใบประกาศจับพร้อมกับอ้าปากค้าง แต่ไม่มีคำพูดใดๆออกมาในตอนนี้มันมีแต่ความช็อคที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา

ในตอนที่การ์ปเห็นใบประกาศจับนั้นในสายตาของเขามันเต็มไปด้วยความสับสน

"ได้ยังไงกัน?ไม่ใช่ว่าเขาตายไปแล้วงั้นเหรอ?”

การ์ปได้บ่นพึมพำออกมาดูเหมือนว่าเขาจะรู้อะไรบางอย่าง

“หุบปากการ์ป”เซนโงคุตะโกนออกมาเสียงดัง

การ์ปไม่ได้พูดอะไรออกมาเขาทำเขาเพียงแค่ส่ายหัวไปมา

“โอ้,ดูเหมือนว่าพวกนายจะไม่ได้ให้ความสนใจกับอาชญากรที่ไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึงคนนี้เท่าไหร่”

หลังจากคองก็ได้พูดออกมาว่า

“ชื่อของเขาคือ โกล ดี โรแกน!”

“ชื่อนี้พอจะทำให้พวกนายนึกอะไรออกมาบ้างรึยัง พวกนายทุกคนควรจะรู้จักพี่ชายของเขาอยู่แล้ว”

เมื่อพวกเขาได้ยินชื่อของโรแกนพวกเขาทุกคนต่างก็รู้สึกประหลาดใจมาก พวกเขาบางคนได้กลั้นหายใจและการแสดงออกของทุกคนนั้นต่างก็เต็มไปด้วยความตกใจ

“เขาเป็นน้องชายของโรเจอร์”

ทั้งห้องเงียบ

“ใช่แล้ว,ราชาโจรสลัดที่พึ่งถูกประหารไปเมื่อไม่นานมานี่ โรเจอร์คนนั้นนั้นหละ!”

ข่าวนี้มันได้กระแทกเข้าไปในจิตใจของทุกคนในห้องนี้

ติดตามข่าวสารได้ที่เพจ The Soul Purchasing Pirate แปลไทย

https://www.facebook.com/Brazarux/?modal=admin_todo_tour

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด