ตอนที่ 263-264

ตอนที่ 263 : ต้นเหตุทัณฑ์สายฟ้า

เปิดประตูร้านเรียบร้อย ลั่วฉวนจึงกลับเข้าร้าน

เขากำลังมองหาอะไรบางอย่าง

ไม่ช้าดวงตานั้นจึงทอประกาย

ที่สุดปลายสายตา มันเป็นขวดน้ำแร่ต้นกำเนิดที่วางเอาไว้บนชั้นผลึกแก้ว

แน่นอนว่าด้านล่างขวดน้ำแร่ มันมีสรรพคุณระบุเอาไว้

ปริมาณของน้ำแร่มีไม่มาก ดังนั้นลั่วฉวนจึงนับ

ไม่มากไม่น้อย ทั้งสิ้นสิบขวด

จำนวนเท่านี้มันไม่พอ

ลั่วฉวนอดไม่ได้ที่จะเกิดความผิดหวัง

เมื่อวาน เขาและเหยาซือหยานต่างก็ดื่มน้ำแร่กันไปแล้ว

จากการคิดอ่าน มันสมควรเหลืออยู่ในร้านแปดขวด

ทว่าวันนี้ก็ยังคงมีเพียงสิบขวด

เทียบกับชั้นวางสินค้าอื่นที่เต็มแน่น ชั้นวางน้ำแร่นี้ออกจะบางตาเกินไป

ส่วนไวน์หยกที่ขายหมดแล้วนั้น ไม่สนใจจะดีกว่า...

มื้อเช้าเตรียมพร้อมรวดเร็ว ลั่วฉวนและเหยาซือหยานร่วมโต๊ะอาหารกันเช่นเคย

ระหว่างทานมื้อเช้ายังมีแท่งเครื่องเทศและโคล่าเป็นของเสริม

ส่วนน้ำแร่นั้น...

หากดื่มขณะนี้ก็กลายเป็นน้ำธรรมดาแล้ว มันไม่ได้มีสรรพคุณวิเศษเลิศล้ำอะไรหากดื่มเป็นครั้งที่สอง

ด้วยเหตุนี้เมื่อลั่วฉวนดื่มไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาจึงไม่คิดสนใจมันอีก

หลังเสร็จมื้อเช้า ลั่วฉวนค่อยไปนั่งที่เก้าอี้หน้าร้านเหมือนดังทุกที

ทันทีเมื่อนอนเอนกาย สามร่างอันคุ้นเคยจึงเดินเข้ามาในตรอก

เป็นสองพี่น้องตระกูลปู้และเจียงเฉิงจวิน

ลั่วฉวนไม่ทราบว่าสัมพันธ์ขณะนี้ระหว่างคนทั้งสามเป็นเช่นไร

เพราะบางครั้ง คนทั้งสามก็มาพร้อมหน้ากัน

แต่บางครั้ง ก็เป็นปู้ฉืออีและปู้หลี่เกื๋อมากันเพียงสองพี่น้อง และบางครั้งเจียงเฉิงจวินก็มาคนเดียว

หรือบางทีก็จะเป็นปู้หลี่เกื๋อและเจียงเฉิงจวินมาด้วยกัน ปู้ฉืออีมาทีหลังโดยลำพัง

กระนั้นมันมีสิ่งหนึ่งที่ลั่วฉวนพบได้เห็นจนแน่แก่ใจ

เจียงเฉิงจวินที่ยังคงไล่ตามปู้ฉืออี เกรงว่าการกระทำนี้จะไม่ใช่เล่น ทว่าเป็นจริงจัง

ก็ได้แต่คาดหวังว่าจะไม่มีเรื่องราวโศกใดเกิดขึ้น

หากจริงก็นับเป็นโศกนาฏกรรม...

“อรุณสวัสดิ์เถ้าแก่”

ทั้งสามคนเข้ามากล่าวทักทาย

ลั่วฉวนพยักหน้ารับพร้อมตอบกลับอย่างที่น้อยครั้งจะทำ “อรุณสวัสดิ์”

ปู้หลี่เกื๋อขยิบตาพร้อมเผยยิ้ม ขณะนี้เกิดความประทับใจกล่าวคำออก “เถ้าแก่ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานแปลกมาก!”

เจียงเฉิงจวินกล่าวคำตามติด “ใช่แล้ว! พลังอำนาจเช่นนั้น... จุ๊ จุ๊ เพียงคิดก็ทำแข้งขาข้าอ่อนยวบแล้ว”

เมื่อพูดกล่าวถึงเรื่องนี้ คนทั้งสองจึงจ้องมองที่ดวงตาลั่วฉวนราวกับคิดอยากได้ทราบอะไรเพิ่มเติม

แน่นอนว่าไม่อาจทำสำเร็จ

เพราะนัยน์ตาลั่วฉวนก็เหมือนดังเคย มันไม่มีความผันแปรใดเกิดขึ้น

ปู้ฉืออีต้องมองรับชมอย่างนึกสนุก

เป็นสองคนจอมยุ่ง!

ด้วยไม่คิดรับฟังบทสนทนาไร้สาระจากคนทั้งสอง ลั่วฉวนจึงถอนหายใจอยู่ภายในก่อนจะกล่าว “ฝีมือข้าเอง”

ปู้หลี่เกื๋อและเจียงเฉิงจวินจึงมองหน้ากันก่อนจะเผยยิ้ม

ปู้ฉืออีกลายเป็นเผยดวงตาสุกสว่าง

แม้คาดเดาได้แน่แก่ใจ ทว่ายามได้ทราบคำตอบจากปากลั่วฉวนก็ยังต้องทำให้ตื่นตะลึง

ทัณฑ์สายฟ้าถึงกับหนีหายด้วยเพียงหนึ่งถ้อยคำ

ไม่ใช่หมายความถึงทัณฑ์สายฟ้าต่อหน้าเถ้าแก่ไม่นับเป็นอะไรงั้นหรือ?

เถ้าแก่แข็งแกร่งถึงขอบเขตใดกันแน่?

ปู้หลี่เกื๋อคิดไปเล็กน้อยก่อนจะเผยดวงตาสุกปลั่ง “ขอบังอาจถามเถ้าแก่ ต้นเหตุของทัณฑ์สายฟ้านั้นคือ?”

เขากล่าวถามออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ

เจียงเฉิงจวินใช้นิ้วจรดคางพลางคาดเดา “หรือจะเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่?”

ลั่วฉวนส่ายศีรษะ

“สาเหตุที่ทัณฑ์สายฟ้ามาเยือนก็เพราะซือหยานก้าวหน้าขึ้น” ลั่วฉวนกล่าวตอบ

คนทั้งสามถอนหายใจ

ถึงกับไม่ใช่ผลิตภัณฑ์ใหม่

กระนั้นถ้อยคำถัดมากลับเป็นผลให้ดวงตาคนทั้งสามต้องเบิกกว้างตื่นตะลึง

ตอนที่ 264 : น้ำแร่ต้นกำเนิด

“สำหรับผลิตภัณฑ์ใหม่ วันนี้เพิ่งเข้าร้าน” ลั่วฉวนกล่าวบอก

“ผลิตภัณฑ์ใหม่? เถ้าแก่ไม่ได้แกล้งหลอกกันใช่ไหม?” ปู้หลี่เกื๋อถึงกับเริ่มหอบหายใจ

“เถ้าแก่หรือจะหลอกเจ้า?” เจียงเฉิงจวินถองสีข้างอีกฝ่าย

“ฮ่าฮ่า ข้าก็พูดไปงั้น” ปู้หลี่เกื๋อเผยยิ้มกว้าง

“เถ้าแก่ ไม่ทราบว่าสินค้าใหม่เป็นอะไรกัน?”

ด้วยไม่สนสองคนที่มัวพล่าม ปู้ฉืออีกล่าวถามตรงประเด็น

“เข้าไปรับชมเองเลย” ลั่วฉวนตอบกลับเสียงราบเรียบ

ปู้ฉืออีจึงต้องลอบกลอกตา

นิสัยเถ้าแก่ก็เป็นเช่นนี้

หลังพูดกล่าวไร้สาระกับลั่วฉวนอยู่ครู่หนึ่ง คนทั้งสามจึงค่อยเข้าไปภายในร้าน

“พี่ซือหยาน อรุณสวัสดิ์”

เหมือนดังเคย หลังทักทายลั่วฉวน ทั้งสามจึงมาทักทายเหยาซือหยาน

“อรุณสวัสดิ์” เหยาซือหยานที่นั่งด้านหลังโต๊ะยิ้มตอบรับ

“พี่ซือหยาน เถ้าแก่บอกว่ามีสินค้าใหม่เข้าร้านงั้นหรือ?” ปู้ฉืออีกล่าวถาม

เหยาซือหยานพยักหน้ารับพร้อมชี้ไปยังชั้น “อยู่ตรงนั้น”

คนทั้งสามมองตามทิศทางที่เหยาซือหยานบอก ขณะนี้พบเห็นชั้นวางที่มีขวดวางเอาไว้

ดวงตาของทั้งสามพลันทอประกาย

“พี่ซือหยาน พวกเราขอไปรับชมก่อนแล้ว!” ปู้ฉืออีกล่าวด้วยอาการตื่นเต้นยินดี

ถัดจากนั้นนางจึงดึงปู้หลี่เกื๋อไปรับชม

“พี่หญิง! อย่าได้ดึงแล้ว ข้าเดินเองได้...”

ปู้หลี่เกื๋อเผยเสียงไม่ยินดี ทว่ากล่าวไปก็ไร้ประโยชน์

เจียงเฉิงจวินตามติดทางด้านหลัง

เหยาซือหยานพบเห็นเรื่องราวมีชีวิตชีวา ขณะนี้จึงอารมณ์ค่อนข้างดี

“เป็นเครื่องดื่มเหมือนกันหรือนี่?” เจียงเฉิงจวินเผยความสงสัยมองของเหลวใสในขวดโปร่งแสงที่วางบนชั้น

“สมควรเป็นเช่นนั้น” ปู้หลี่เกื๋อพยักหน้ารับมาดมั่น “นอกจากสีแล้ว มันคล้ายจะแตกต่างไปจากโคล่า รสชาติไม่ทราบว่าจะเป็นยังไง”

ปู้หลี่เกื๋อถึงกับสนใจเรื่องสีและรสชาติมากกว่า...

“รับชม สิ่งนี้เรียกว่าน้ำแร่ต้นกำเนิด”

ปู้ฉืออีอ่านรายละเอียดเบื้องล่างพร้อมเรียกทั้งสองมารับชม

“น้ำแร่ต้นกำเนิด?”

ทั้งสองที่สงสัยจึงเร่งรีบเข้ามาอ่าน

ในทวีปเทียนหลัน พวกเขาไม่เคยได้ยินคำว่าน้ำแร่

ด้วยเหตุนี้สายตาคนทั้งสามจึงเผยออกราวกับได้อ่านนิยายเพ้อฝัน

ไม่ทราบว่าทั้งสามจะเผยสีหน้าเช่นไรหากได้ทราบว่าน้ำแร่แท้จริงมันก็คือน้ำเปล่า

“น้ำแร่ต้นกำเนิด ช่วยเสริมศักยภาพแก่ผู้ดื่ม ราคา... หนึ่งหมื่นผลึกวิญญาณ?!”

ปู้หลี่เกื๋อต้องขมวดคิ้วอ่านทวนอีกรอบ

“เครื่องดื่ม” หนึ่งขวดมูลค่าถึงหนึ่งหมื่นผลึกวิญญาณงั้นหรือ?

พวกเขาไม่อาจจ่ายได้ไหว

เจียงเฉิงจวินเองก็เผยอาการเช่นเดียวกันนี้

ส่วนทางด้านปู้ฉืออี หลังเหม่อไปครู่นางค่อยเผยดวงตาตื่นตระหนก

ที่นางพบเห็นคืออะไร?

เครื่องดื่มเสริมศักยภาพ!

สิ่งที่เรียกว่าน้ำแร่นี้ แท้จริงมันช่วยเสริมศักยภาพ!

ด้วยความเป็นบุตรคนโตของขุนนางใต้ นางจึงทราบเรื่องราวดี และเป็นนางไม่เคยได้ยินว่าผู้ฝึกตนใดในทวีปเทียนหลันสามารถเปลี่ยนแปลงศักยภาพที่ติดตัวมาแก่กำเนิดได้

ศักยภาพมันคือลิขิตที่ถูกกำหนดไว้โดยกำเนิด!

ด้วยเหตุนี้ สิ่งที่พบเห็นตรงหน้ามันจึงเกินกว่าที่ปู้ฉืออีจะจินตนาการถึงได้!

“เสริมศักยภาพ เสริมศักยภาพ... ของเช่นนี้...”

ปู้ฉืออีพึมพำ ดวงตาของนางเหม่อลอย คล้ายจิตใจเวลานี้อยู่ในอาการตื่นตะลึง

“พี่หญิงเป็นอะไรไป?” ปู้หลี่เกื๋อตระหนักได้ว่าปู้ฉืออีมีท่าทีแปลกออกไป ขณะนี้จึงกล่าวถามอย่างห่วงหา