เดวิดตอนที่ 47: กำแพงเมือง

เดวิดตอนที่ 47: กำแพงเมือง

รถ จอดอยู่ใต้กำแพงด้านทิศตะวันตกยี่สิบเมตรและถัดไปอีกคือเขตหวงห้ามทางทหาร

ไมรอนพูดกับเดวิดที่ขณะกระโดดลงจากรถ"เดวิดกำแพงนี้ไม่สูงเท่ากำแพงด้านทิศใต้ถ้าคุณสนใจกำแพงคุณควรไปที่กำแพงด้านใต้!"

"ฉันแค่อยากจะเพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์นอกเมืองแล้วดูความรู้ในการปกป้องกำแพงของเรา!" โดยธรรมชาติแล้วเดวิดจะไม่พูดความจริงเขาตอบด้วยรอยยิ้ม

ไมรอนพูดอย่างโหยหาแต่ กลัวว่าจะผิดหวังทัศนียภาพนอกเมืองดูไม่ดีพอเราไปเมืองนาอัน สวรรค์นอกเมืองก็มี!”

เดวิดยิ้ม เขาส่งข้อความไปหาไมรอนเมื่อวานนี้ว่าเขาต้องการเยี่ยมชมส่วนนี้ของกำแพงเมือง

ฉันคิดว่าจะใช้เวลาสองสามวันสำหรับเหตุการณ์นี้ ไมรอนส่งข้อความมาเมื่อเช้า เขาได้ติดต่อกับเขาและสามารถขึ้นกำแพงเมืองได้

แม้ว่าฮันส์บิดาของเดวิดจะดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการฝ่ายกฎหมาย แต่ก็ถือเป็นหน้าที่ที่ไร้ประโยชน์ นอกจากนี้สิ่งที่เดวิดทำถ้าเขาคบกับฮันส์อาจจะทำให้ฮันส์เดือดร้อน

ไมรอนแตกต่างกัน นายกเทศมนตรีเบอร์นาร์ดบิดาของเขาเป็นหัวหน้าผู้บริหารคนแรกของเมืองเปอร์รินและเขาสามารถดูแลปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเดวิดสามารถรับประกันได้ว่าแม้จะมีคนสงสัย แต่ก็ไม่มีหลักฐานที่จะพิสูจน์อะไรได้

จ่าหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าเขตหวงห้ามจ่ายคำนับทหารให้พวกเขาและกล่าวว่า"กรุณาแสดงตัวตนของคุณ!"

"เดวิดเปิดบัตรประจำตัวของสร้อยข้อมือประจำตัวข้อกำหนดการตรวจสอบที่นี่เข้มงวดมาก!" ไมรอนพูดกับเดวิดในขณะที่ใช้งานสร้อยข้อมือประจำตัว ข้อมูลกระโดดออกมาจากสร้อยข้อมือประจำตัวของเขาหลักฐานแสดงตัวตนที่มีโลโก้สหพันธรัฐดวงดาว

เดวิดยังเปิดใช้งานใบรับรองประจำตัว หลังจากที่นายสิบสแกนกำไลประจำตัวบนข้อมือของเขาเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

"มิสเตอร์ไมรอนและมิสเตอร์เดวิดฉันเป็นสิบเอกเอโมรีฉันได้รับคำสั่งจากผู้หมวดอีตันระหว่างที่คุณไปที่การป้องกันเมืองฉันจะติดตามคุณตลอดเวลาโปรดปฏิบัติตามกฎของเขตทหาร!" จ่าสิบเอกพยายามคลี่ยิ้มที่ไม่น่าดูออก

แต่รอยยิ้มบนใบหน้าที่แข็งกระด้างของเขาทำให้เดวิดดูอึดอัดมาก จะเห็นได้ว่าจ่าเอกเอโมรีใช้เวลาในกองทัพมานานและยังชินกับการเอาจริงเอาจังอีกด้วย .

"จ่าเอโมรีขอบคุณมากกฎเราเข้าใจเราแค่มาเยี่ยมจะไม่แตะต้องสิ่งของใด ๆ นับประสาอะไรกับการถาม!" ไมรอนตอบด้วยรอยยิ้ม

"มากับฉัน!" จ่าเอโมรีนำทางไปข้างหน้าและทั้งสองก็ตาม

ไมรอนแนะนำเดวิดด้วยเสียงกระซิบขณะที่เขาเดิน“ผู้หมวด เป็นกัปตันผู้บัญชาการสูงสุดของเมือง เปอร์ริน และพ่อของฉันที่ฉันติดต่อในครั้งนี้”

เดวิดอดไม่ได้ที่จะมองไปที่กำแพงเมืองยาว 20 เมตรป้อมปราการทางทหารที่ทำจากเหล็กทั้งหมดและโครงสร้างทั้งหมดที่ห่อหุ้มเมือง เปอร์ริน เอาไว้ หัวหน้าเจ้าหน้าที่เป็นเพียงผู้หมวด

แต่ในไม่ช้าเดวิดก็เปลี่ยนแนวความคิด การสร้างทางทหารแบบนี้อาจเป็นโครงการใหญ่ที่ไม่สามารถจินตนาการได้ในชีวิตก่อนหน้านี้ แต่นี่คือยุคระหว่างดวงดาวที่ไหนการป้องกันเมืองเช่นนี้อาจเป็นการติดตั้งทางทหารเล็กน้อยสำหรับโลกนี้ .

เมื่อถึงด้านล่างของกำแพงเมืองเหล็กจ่าเอโมรีปัดประตูหน้าด้วยกำไลประจำตัวเผยให้เห็นลิฟต์ขนาดใหญ่

ลิฟต์ทหารดูแข็งแรงมากแทบจะไม่ได้รับการตกแต่งด้วยเหล็กดั้งเดิม แต่ไม่มีร่องรอยของสนิม

ลิฟต์ขึ้นไปอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง คาดว่าลิฟต์มาถึงด้านบนในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที

"สองอย่าผ่านหน้าอาวุธและอุปกรณ์ใด ๆ อย่าพูดคุยกับทหารเพราะพวกเขาอาจไม่เป็นมิตรมาก จ่าเอโมรีปัดสร้อยข้อมือประจำตัวของเขาอีกครั้งคราวนี้แล้วหันกลับไปหาคนทั้งสอง

หลังจากพูดสิ่งนี้ประตูลิฟต์ก็เปิดออกและหลังจากออกมาจากลิฟต์ก็ข้ามกำแพงเมือง

กำแพงเมืองกว้างสิบเมตร นอกเหนือจากปืนใหญ่ซุ่มยิงระยะไกลในทุกระยะแล้วยังไม่มีอาวุธอื่นใด

จ่าเอโมรีเตือนไมรอนที่กำลังจะก้าวออกไป"ระวังอย่าเหยียบโซนสีแดง!"

หลังจากนั้นดาวิดสังเกตเห็นว่ากำแพงเมืองถูกปกคลุมไปด้วยสีต่าง ๆ โดยมีเส้นสีเขียวและบล็อกสีเหลืองและสีแดง จ่าเอโมรีขึ้นเส้นเขียวกับเดวิดและไมรอน

เดวิดรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ใต้บล็อกสีแดง ผู้ดูแลเงาข้างๆเขาบินออกไปและจมลงไปในพื้นเหล็กสีแดง

จากนั้นเขาก็เห็นปืนใหญ่เลเซอร์หนักขนาดใหญ่ผ่านสายตาของผู้ดูแลเงา ไม่เหมือนที่เขาเห็นในภาพเขารู้แค่ว่าอาวุธสงครามหนักขนาดนี้เมื่อได้เห็นของจริง

ผู้ดูแลเงาบินกลับมาเพียงแวบเดียวและกลับขึ้นไปบนศีรษะของเดวิด

“จ่าเอโมรี่พาเด็ก ๆ มาเล่นด้วยเหรอ” เสียงเยาะเย้ยมาจากด้านข้าง มันเป็นทหารในเครื่องแบบเดียวกัน

แค่เครื่องแบบทหารของเขาไม่เพียง แต่มียศเป็นสิบเอกเท่านั้น แต่ยังมีตรากล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็กอีกด้วย

จ่าเอโมรีเตือน"จ่าแฮโรลด์นี่เป็นงานที่กัปตันอธิบายและมีเอกสารการเยี่ยมเยียนอย่างเป็นทางการที่รัฐบาลส่งมาให้!"

"เด็กที่ยังไม่โตอย่ากลัวปืนทีหลัง!" จ่าแฮโรลด์พึมพำและไม่ได้ยั่วยุวัยรุ่นที่มีแนวโน้มชัดเจนทั้งสองนี้

ความโกรธฉายในดวงตาของไมรอน แต่ถึงพ่อของเขาจะเป็นนายกเทศมนตรี แต่เขาก็ไม่สามารถควบคุมระบบทหารได้ เขาไม่มีทางรับจ่าแฮโรลด์ได้จริงๆ

เดวิดเป็นคนธรรมดาในชาติก่อน เขาไม่สนใจการยั่วยุแบบนี้ เขายังใส่ใจเกี่ยวกับตรากล้องโทรทรรศน์บนหน้าอกของจ่าแฮโรลด์ซึ่งเป็นตราของพลซุ่มยิงในกองทัพ

จ่าแฮโรลด์คนนี้เป็นพลซุ่มยิงและสามารถปรากฏตัวที่นี่ได้โดยไม่จำเป็นต้องพูดว่าเป็นมือปืนที่ควบคุมปืนสไนเปอร์ระยะไกล

ดูจ่าแฮโรลด์ฮัมเพลงเล็กน้อยตรงป้ายห้องน้ำในระยะไกลคุณจะรู้ได้ว่าเขาสะดวก

เดวิดมองไปทางจ่าแฮโรลด์มีทางลงและประตูไม่ได้ปิด

"ช่างพวกนี้ชินแล้วให้คุณดูเรื่องตลก!" จ่าเอโมรีไม่อยากให้ทั้งสองเข้าใจผิดว่าทหารทุกคนเป็นแบบนี้อธิบายดัง ๆ

เนื่องจากสถานะพิเศษของสไนเปอร์ในชุดเกราะอาชีพของสไนเปอร์จึงสูงเป็นพิเศษ

นักแม่นปืนทุกคนใฝ่ฝันที่จะเป็นเกราะสไนเปอร์ แต่ในความเป็นจริงสไนเปอร์ส่วนใหญ่ไม่สามารถกลายเป็นเกราะสไนเปอร์ได้เพราะเกราะสไนเปอร์ไม่เพียง แต่ต้องการความสามารถในการซุ่มยิงเท่านั้น

แม้ว่าจะมีทั้งสองอย่าง แต่คุณยังต้องมีจิตใจที่สงบและมีเจตจำนงที่เข้มแข็ง ในวันนั้นชุดสไนเปอร์ของกลุ่มทหารรับจ้างหมาป่าแอ๊บบอตเป็นเกราะสไนเปอร์ที่ตกอยู่

ไม่ว่าในกรณีใดพลซุ่มยิงมีความรู้สึกเหนือกว่าในการทหาร

ควบคู่ไปกับการที่พวกเขาปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งสำคัญที่สำคัญพลซุ่มยิงบางคนมีภาพลวงตาที่สำคัญของตัวเอง

ทหารออร์โธดอกซ์อย่างจ่าเอโมรีไม่คุ้นเคยกับสไตล์ของจ่าแฮโรลด์ แต่พวกเขาไม่มีสิทธิ์จัดการพวกเขา

ในระหว่างการสนทนาพวกเขามาถึงขอบกำแพงเมืองซึ่งพวกเขาสามารถมองเห็นทิวทัศน์นอกเมืองได้

นี่เป็นครั้งแรกที่เดวิดได้เห็นพื้นที่จริง จากภาพลวงตาก่อนหน้านี้จากภาพวิดีโอสิ่งเหล่านี้มีความจริงน้อยกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

อันที่จริงทิวทัศน์ที่นี่แย่มากหรือพื้นผิวส่วนใหญ่ของ ร็อคสตาร์ ทั้งหมดไม่มีมุมมองที่ดี

ในสายตามันเป็นสถานที่รกร้างมีหินส่วนใหญ่อยู่บนพื้นดินและมีสิ่งสกปรกสีเทาปรากฏขึ้น

หากไม่มีพืชก็ไม่มีน้ำ

เดวิดที่อาศัยอยู่ในเมืองรู้เพียงว่าแนวคิดของร็อคสตาร์เป็นดาวเคราะห์ที่มีคุณภาพชีวิตต่ำ พลังงานและน้ำประปาที่เป็นหนึ่งเดียวในเมืองทำให้เขาไม่สามารถสัมผัสกับความยากลำบากที่แท้จริงของร็อคสตาร์ได้

"เดวิดทุกครั้งที่ฉันเห็นฉากนี้ฉันอยากออกจากที่นี่!" ไมรอนกล่าวเบา ๆ

"แล้วทำงานด้วยกันและเข้ามหาวิทยาลัยนาอันด้วยกัน!" เดวิดพยักหน้าและกล่าว

เขาจำทิวทัศน์ที่น่าสนใจในวิดีโอสภาพแวดล้อมระบบนิเวศสีเขียวนอกเมืองนาอัน ที่ซึ่งเขามีโอกาสได้รับอำนาจที่สูงขึ้นเดินออกจากโลกปิดและดูจักรวาลที่กว้างขึ้น