ภาค5ตอนที่10 ยิ่งจัดการคนทำได้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี (ฟรี) (ภาคสุดท้าย)
ภาค5ตอนที่10 ยิ่งจัดการคนทำได้เร็วเท่าไหร่ยิ่งดี
เหมือนว่าปราสาทจอมมารจะตั้งอยู่ทางตะวันตก
ด้วยข้อมูลที่ได้มาหยาบๆ พวกเราจึงเดินทางไปทิศนั้น
ระหว่างทาง พวกเราช่วยเมือง หมู่บ้านหลายเมืองจากกองทัพจอมมาร
เหมือนว่ายิ่งเราไปไกลเท่าไหร่ สถานการณ์มันก็แย่มากขึ้นเท่านั้น
พวกเราต้องรีบจัดการจอมมารให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้จริงๆนั่นแหละ
ว่ากันว่าผู้กล้าเคยจัดการมันไปแล้ว แต่ผมกำลังคิดอยู่ว่ามันจะหายไปรึยังนะ?
“นี่นายจะไปปราสาทจอมมารกันจริงๆน่ะเหรอ?”
“หืม? ใช่แล้ว ทำไมเหรอ?”
“ถ้านายไปคนเดียวก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ว่าทำไมเด็กๆถึงต้องไปด้วยล่ะ?”
“เพราะว่านี่เป็นโอกาสสำหรับฝึกที่ดีมากเลยน่ะสิ”
“ฝึกเนี่ยนะ...”
แม่ทำหน้าเหนื่อยใจ
ก็จริงที่เรื่องที่พ่อพูดมันจะเกินไปจริงๆ แต่ถ้าพวกเราสามารถจัดการจอมมารขึ้นมาได้จริงๆ มันจะต้องดีกว่านี้แน่ๆ
ถ้าหากว่าปล่อยไป ความเสียหายคงเพิ่มขึ้นไปมากกว่านี้แน่ๆ
“หนูตั้งตารออยู่เลยล่ะ! ใช่มั้ย อาร์ค!”
“อะ อืม”
เรย์ล่ามีกำลังใจมากจริงๆ ไม่สนเลยด้วยซ้ำว่าแม่กับผมพูดอะไร
ในขณะเดียวกัน พวกเราก็หยุดที่เมืองๆหนึ่ง
ผมไม่มั่นใจแล้วว่าควรจะเรียกมันว่าเมืองรึเปล่า
เหมือนว่าที่นี่จะเป็นเมืองหลวงของประเทศไหนซักประเทศ เพราะงั้นเมืองนี้เลยมีกำแพงหนาที่ควรจะมีกองทัพอยู่พอสมควร
แต่ถึงอย่างนั้น ในตอนที่พวกเรามาถึง เมืองก็กำลังพังทลายแล้ว
ประตูเมืองถูกแหกทำให้มอนสเตอร์สามารถเข้าไปได้ และพวกเขาก็กำลังต่อต้านอย่างสุดกำลัง
พวกเรามองดูจากข้างบนกำแพงเมือง
“นี่ ป๊ะป๋าคะ ทำไมทหารพวกนั้นถึงสู้กันเองเหรอ?”
“อืม เหมือนว่าคนที่ตายจะกลายเป็นอันเดดล่ะนะ”
ช่างเป็นภาพที่น่าสะพรึง
ต้องสู้กับศัตรูที่เคยเป็นเพื่อนตัวเองเนี่ยนะ
ยิ่งไปกว่านั้น ทุกๆครั้งที่สหายของเราตาย ศัตรูก็แข็งแกร่งขึ้นด้วย
“มีการต่อสู้ทั่วเลย... แยกกันเถอะ ทั้งคู่โอเคนะ?”
“อื้ม!”
“...อืม”
“เอาล่ะ งั้นพ่อกับเรย์นะจะไปที่ปราสาทนะ อาร์คไปทางขวา เรย์ล่าไปทางซ้ายนะ”
การต่อสู้ที่หนักที่สุดอยู่ที่ถนนสายหลัก ซึ่งเป็นสายตรงจากกำแพงที่แหก
ถึงอย่างนั้น มันก็ขยายไปทางซ้ายและขวาเช่นกัน
เรย์ล่ากับผมกระโดดลงจากกำแพง และเกลี้ยกล่อมแม่ของผม ที่ดูจะกังวลว่าเราจะดูแลตัวเองได้รึเปล่า ซึ่งผมไม่เป็นไรอยู่แล้ว
เรย์ล่ากับผมแยกทางกันไปและผมก็ใช้เส้นทางขวาเพื่อมุ่งหน้าไปยังปราสาท
“โอว~ อา~”
ทันใดนั้น อันเดดก็โจมตีเข้ามา ดูจากสภาพแล้วเหมือนจะเป็นประชาชนธรรมดา
คนๆนี้คงจะถูกมอนสเตอร์ฆ่าและกลายเป็นอันเดดเพราะหนีไม่ทันแน่ๆ
“โฮลี่เรย์”
“อ๋า?”
เวทชำระล้างใช้ได้ผลดีสำหรับอันเดด
อันเดดที่อาบแสงก็ทรุดลงตรงนั้นและเงียบไป
หลังจากนั้นก็มีอันเดดเข้ามาเรื่อยๆ ซึ่งผมก็ร่ายเวทชำระล้างใส่พวกเขาจนหมด
“นะ นั่นมันอะไรน่ะ..? อันเดดหยุดเคลื่อนที่...?”
“เอ๋ เด็กเหรอ? เฮ้ย มันอันตรายนะ!”
“ไม่ ดูสิ! เด็กคนนั้นใช้เวทชำระล้างใส่อันเดด!”
ทหารดูจะประหลาดใจที่เห็นผม
“โฮกกกก!”
“อ๋า ระวัง!”
มอนสเตอร์หมีขนาดใหญ่ที่มีสี่แขนกระโจนใส่ผม คงจะคิดว่าการที่ชำระล้างอันเดดได้มันเป็นอันตราย
ก็นะ เปล่าประโยชน์
ซุบ!
“~~~~~?”
ผมฟันร่างของหมีนั่นขาดครึ่ง
“เอ๋....?”
“เกิดอะไรขึ้น....?”
ทหารเบิกตากว้าง
อืม ผมว่าอันเดดแถวๆนี้คงจะถูกจัดการหมดแล้ว
ผมตัดสินใจปล่อยที่เหลือไว้สำหรับทหาร
“โอว~ อา~”
“อูว~ อา~”
“หวา จำนวนขนาดนี้... จัดการมันใหม่หมดทีเดียวเลยดีกว่า โฮลี่ครอส”
เมืองแห่งนี้เต็มไปด้วยอันเดด
เหมือนว่าคนที่ถูกมอนสเตอร์ฆ่าจะกลายเป็นอันเดดโดยไม่มีข้อยกเว้น
คงจะมีเนโครแมนเซอร์อยู่ที่นี่....แต่ว่าผมไม่รู้สึกถึงตัวตนของเขาแถวๆนี้เลย
คุมจากระยะไกลงั้นเหรอ?
“อะไรเนี่ย....รู้สึกได้ถึงพลังเวทจางๆ...?”
ผมโฟกัสและพยายามทำให้ประสาทสัมผัสเฉียบคมขึ้น
และแล้วผมก็เห็นถึงการไหลเวียนของพลังเวท
“มันมาจาก....ปราสาท”
เป็นทางที่ผมกำลังมุ่งหน้าไป
“ยิ่งจัดการตัวปัญหาได้เร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีใช่มั้ยล่ะ?”
ผมตัดสินใจอย่างนั้นและวิ่งตรงไปยังปราสาทโดยไม่สนใจอันเดดรอบๆ
ยิ่งใกล้เท่าไหร่ ผมยิ่งรู้สึกได้ชัดขึ้น
คนร้ายที่เป็นคนคุมอันเดดทั้งหมดกำลังอยู่ในปราสาทนี้
เขาเป็นคนที่คุมอันเดดมากขนาดนี้แน่ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น ยังคุมจากระยะไกลด้วย คงจะเป็นนักคุมศพระดับสุดยอดจริงๆ
ผมเพิ่มความระมัดระวังและกระโดดข้ามกำแพงไปยังปราสาท
มีการต่อสู้กันอยู่ในสวนด้วย
“โอวววววว”
มอนสเตอร์นั่นที่ฟันใส่ทหารพร้อมกับส่งเสียงร้องและดูดทหารคนนั้นเข้าไป เหมือนว่าจะเป็นการรวมกันของมอนสเตอร์หลายๆแบบ
คงจะเป็นคิเมร่าหรืออะไรประมาณนั้น
ในตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าควรจะช่วยเขาดีรึเปล่า แต่ว่าผมก็ใช้ “ซ่อนตัว” เดินผ่านมาแล้ว
เหล่าอันเดดก็เริ่มเดินกันทั่วปราสาทแล้ว
ผู้หญิงที่เคยเป็นเมดในปราสาทนี้ ก็เข้ามาโจมตีใส่ผม
“โฮลี่เรย์”
ในขณะที่วิ่งหาทางไป ผมก็ชำระล้างอันเดดไปด้วย
เพราะว่าโครงสร้างแบบเขาวงกตแบบนี้ ผมเลยหาทางไปไม่ค่อยจะถูกเท่าไหร่
แต่ในที่สุด ผมก็มาถึง
“...ที่นี่ สินะ”
มีประตูที่ถูกทำลายอยู่
และข้างในนั้นก็เป็นบันไดลงไปชั้นใต้ดิน
ผมลบตัวตนและเดินลงไปชั้นใต้ดิน และในที่สุดผมก็เจอ
สายใยพลังเวทที่โยงจากทั่วทั้งเมืองมันมาอยู่ตรงนี้ที่เดียว------
“อย่างนี้นี่เอง นายเองสินะที่เป็นคนคุมอันเดดทั้งหมดน่ะ”