ตอนที่ 234 ข่าวถึงหูนิกายดาบวิญญาณ (ฟรี)

"ติ๊ง ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ ได้รับโอกาส เรียกแม่ทัพห้าอันดับแรกในประวัติศาสตร์ หนึ่งครั้ง,ได้รับโอกาสเรียกข้าราชการระดับสูงห้าอันดับแรกในประวัติศาสตร์หนึ่งครั้ง,โอกาสอัญเชิญธรรมดาสิบครั้ง,หีบสมบัตพิเศษสองหีบ และ ทักษะดาบศักดิ์สิทธิ์"

ลู่เฟิง ได้ยินคำเตือนของระบบ เขารู้สึกดีใจมาก โชคดีที่ภารกิจเสร็จสมบูรณ์

ดูเหมือนว่ายอดฝีมือที่ถูกส่งมาจากนิกายดาบวิญญาณจะพอมีประโยชน์อยู่บ้างเล็กน้อย พวกเขาทำให้ ภารกิจของเขาประสบความสำเร็จและได้รับโอกาสอัญเชิญมากมาก

เมื่อมองไปที่ การเสียชีวิตของ หวู่บ๋อเหวิน การแสดงออกของ ลู่เฟิง ก็ดีขึ้น แม้ว่าเจ้าแก่นี่จะทำลายงานแต่งงานของเขา แต่มันก็ยังช่วยให้เขาได้รับโอกาสอัญเชิญมากมายไม่เลว

เหล่ารัฐมนตรีจำนวนมาก ได้มองไปที่ ลู่เฟิง

ยอดฝีมือขั้นราชาศักดิ์สิทธิ์ของนิกายดาบวิญญาณนั้นทั่วทั้งหยูโจว นับว่าเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง

แต่ใครจะไปคิดว่า ลู่เฟิง จะสามารถสังหารเขาได้

แน่นอนว่า มีหลายคนกังวลว่าพฤติกรรมดังกล่าวจะนำไปสู่การแก้แค้นจำนวนมากจากนิกายดาบวิญญาณ

แต่เมื่อคิดถึงการขึ้นครองบัลลังก์ของลู่เฟิง ที่มีการเปลี่ยนเเปลงมากมายเกิดขึ้นภายในอาณาจักรหนานหยานพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจ

แม้ว่าพวกเขาจะกังวลไปก็ไม่ได้ช่วยอะไร

หลังจากจัดการที่นี่เสร็จแล้ว ลู่เฟิง ก็ให้คนไปมาจัดการ ร่างของ หวู่บ๋อเหวิน และ เขากับกลุ่มรัฐมนตรีได้กลับไปที่พระราชวัง

เขากำลังจะจัดการงานแต่งงานครั้งใหญ่

นอกห้องโถงเจิ้งหลง มู่หลาน รู้สึกโล่งใจที่เห็น ลู่เฟิง กลับมาพร้อมกับ รัฐมนตรี อย่างปลอดภัย เธอกังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับลู่เฟิง

โชคดีที่อีกฝ่ายไม่เป็นไร

ใบหน้าของฮวามู่หลานยังคงมีรอยยิ้มเล็กน้อย

ลู่เฟิง ได้เดินไปจับมือมู่หลานและกล่าวขอโทษ"มู่หลาน งานแต่งวันนี้ พังพินาศไม่เป็นท่า รอจนกว่าข้าจะเลือกวันมงคลที่ดีอีกครั้ง พวกเราค่อยมาจัดพิธีต่อดีหรือไม่?"

ลู่เฟิง ต้องการจัดงานแต่งงานที่สมบูรณ์ให้มู่หลาน

แต่ มู่หลานได้สั่นศีรษะปฏิเสธ"ฝ่าบาท มิเป็นไรเพคะ แม้ว่าวันนี้จะมีหลายสิ่งเกิดขึ้น แต่งานแต่งงานครั้งนี้นับเป็นความประทับใจที่สุดในชีวิตของมู่หลาน ดังนั้นไม่จำเป็นต้องยกเลิกหรอกเพคะ"

"แต่..."

"หม่อมฉันคิดเช่นนั้นจริง ๆ "ฮวามู่หลาน ได้ยิ้มออกมา

ลู่เฟิง มองไปที่ ฮวามู่หลาน และพยักหน้า"ก็ได้,เช่นนั้นข้าจะจัดการงานแต่งต่อ"

ด้วยคำสั่งของลู่เฟิง งานแต่งงานยังคงเริ่ม

"มงกุฏฟีนิกซ์"

เมื่อได้ยินคำพูดของ ลู่เฟิง เสี่ยวไห่ฉี ก็รีบวิ่งเข้าไปพร้อมกับนำมงกุฏฟีนิกซ์มาและส่งมอบให้ลู่เฟิงด้วยความเคารพ

ลู่เฟิง ได้หยิบมงกุฏฟีนิกซ์สวมให้มู่หลานด้วยตัวเอง

ในขณะที่เธอสวมมัน ใบหน้าที่สวยงามดังเดิมของมู่หลานยิ่งแผ่ออร่าความสง่างามของราชินีออกมา

นับจากวันนี้ ฮวามู่หลาน คือ ราชินีแห่งอาณาจักรหนานหยาน!

ทั้งยังเป็นราชินีเพียงหนึ่งเดียว!

"ถวายบังคม จักรพรรดิ และ ไทเฮา"

"ขอพระองค์ทรงพระเจริญอายุยิ่งยืนนาน"

"ขอพระองค์ทรงพระเจริญอายุหมื่นปี ๆ"

รัฐมนตรีจำนวนมากได้ก้มกราบลงกับพื้น

ลู่เฟิง ได้จับมือฮวามู่หลาน ทั้งสองได้หันหน้ามองไปที่ รัฐมนตรีจำนวนมาก"ลุกขึ้น"

"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"

"ขอบพระทัยไทเฮา!"

พิธีต่อไปนี้เป็นเรื่องง่าย รัฐมนตรีจำนวนมากได้ร่วมงานเลี้ยงและลู่เฟิง ได้เฉลิมฉลองให้กับรัฐมนตรีที่มีรายชื่อเหล่านี้

ราวกับว่า เรื่องนิกายดาบวิญญาณไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

พอตกกลางคืน ลู่เฟิง ได้ไปที่ตำหนักของฮวามู่หลานเพื่อเข้าคืนหอ

"ถวายบังคมฝ่าบาท!"เมื่อเห็น ลู่เฟิง มาถึง ฮวามู่หลาน ก็โค้งคำนับเล็กน้อยเป็นพิธี

ลู่เฟิง ได้ยิ้มตอบกลับ"หลานเอ๋อร์ ไม่จำเป็นต้องสุภาพ มานั่งนี่มา!"

"เพคะ!"

ฮวามู่หลาน ได้ตอบกลับ พร้อมกับเดินไปนั่งข้าง ๆ ลู่เฟิง"หลานเอ๋อร์ ข้าไม่ได้สัมผัสมือเล็ก ๆ ของเจ้ามานานแล้ว ช่วยนวดไหล่ให้ข้าหน่อย"

"ฝ่าบาท มือของหม่อมฉันหาได้นุ่มนวลเหมือนกับสตรีทั่วไป"ฮวามู่หลานได้หัวเราะเบา ๆ

"แน่นอน ว่าหากเจ้าเป็นสตรีทั่วไป ไหนเลยจะกลายเป็นราชินีของข้าได้"

ลู่เฟิงยิ้มออกมาก่อนที่จะดึงเธอลงมานั่งตักของเขา"หลานเอ๋อร์ ข้าเห็นแววตาที่ลังเลของเจ้า ดูเหมือนว่าเจ้ามีอะไรอยากจะถามข้างั้นสินะ?"

ฮวามู่หลาน ได้คร่ำครวญเล็กน้อยและตอบกลับ"ฝ่าบาท หม่อมฉัน ต้องการทูลถามฝ่าบาทบางอย่างจริง ๆ "

"ไหนลองว่ามาสิ?"

ฮวามู่หลาน ได้มองไปที่ ลู่เฟิงและกล่าวถาม"ฝ่าบาทวางแผนจะจัดการกับ ชูฉี ยังไง?"

"ชูฉี?"

ลู่เฟิง ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะมีความสัมพันธ์กับ ชูฉี แต่หลังจากพาเธอกลับไปที่พระราชวัง เขาก็ไม่ได้สนใจมากนัก พอถึงวัง เขาก็มอบสาวใช้บางส่วนให้ดูแลเธอ

ลู่เฟิง กล่าวถาม"เธอขอให้เจ้ามาถามข้าหรือไม่?"

ฮวามู่หลาน ได้สั่นศีรษะเล็กน้อย"ป่าวเพคะ,หม่อมฉันเพียงแค่อยากรู้ ชูฉี เป็นถึงองค์หญิง แม้ว่าเธอจะสูญเสียอาณาจักรไปแล้ว แต่ก็ยังเป็นสตรีที่งดงาม หม่อมฉันเพียงคิดว่า พระองค์น่าจะให้เธอเป็นหนึ่งในนางสนมของพระองค์"

ลู่เฟิง ได้ยิ้มออกมา"หลานเอ๋อร์ เจ้ามีจิตใจที่ดีมาก เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าย่อมมีแผนทำให้เธอเป็นนางสนมของข้าอย่างแน่นอน"

"เพคะ"ฮวามู่หลาน มองไปที่ ลู่เฟิงและหัวเราะเบา ๆ "หม่อมฉันคิดว่า แม้พระองค์จะมีนางสนมเพิ่มเข้ามา พระองค์ก็คงจะไม่ทำให้หม่อมฉันเสียใจอย่างแน่นอน!"

"ฮ่าฮ่า,สมกับเป็นหลานเอ๋อร์ของข้า เจ้าเดาใจข้าได้ดีจริง ๆ !"

ลู่เฟิงหัวเราะออกมา"เรื่องนี้เจ้าไม่ต้องกังวลข้าว่าเรามาพูดถึงเรื่องนี้กันภายหลังตอนนี้..."

เขามองไปที่ ใบหน้าที่สวยงามของมู่หลานด้วยรอยยิ้ม"พวกเรามาสร้างองค์ชายน้อยสักคนสองคนกันก่อนดีกว่า!"

"ฝ่าบาท..."

"ฮ่าฮ่า!"

ลู่เฟิงดึงมู่หลานนอนลงไปบนเตียง เขาต้องการสร้างองค์ชายสักคนสองคน

...

บนภูเขาทางตะวันตกเฉียงใต้ของ หยูโจว ชายวัยกลางคน ที่มีใบหน้ากล้าหาญได้มองไปที่ชายหนุ่มคนนึงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาได้กล่าวอย่างเคร่งขรึม"เจ้าแน่ใจนะว่า ผลึกชีวิตของอาวุโสสอง แตกสลายแล้ว?"

ผลึกชีวิต เป็นสิ่งที่มีเพียงนิกายใหญ่เท่านั้นที่ครอบครอง พวกเขามักจะดึงพลังวิญญาณของบุคคลสำคัญของนิกายใส่ไว้ในผลึกชีวิต

หากคนผู้นั้นชีวิตดับสลาย ผลึกชีวิตก็จะแตกออก นับว่าจะสามารถรู้ข่าวการตายได้อย่างรวดเร็ว

ชายวัยกลางคนผู้นี้คือ หวู่ซิงเจี้ยน ประมุขนิกายดาบวิญญาณ ทั้งยังถือว่าเป็นบุคคลที่มีอำนาจสถานะสูงสุดทางตะวันตกเฉียงใต้ของ หยูโจว

ชายหนุ่มรีบตอบกลับ"เรียนท่านประมุข,เรื่องนี้เป็นความจริงอย่างแน่นอน ผลึกชีวิตของอาวุโสสองได้แตกสลายในเวลากลางวัน แม้แต่ข้าน้อยเองก็ไม่อยากจะเชื่อ คิดว่ามันน่าจะมีปัญหาเกี่ยวกับผลึกชีวิต แต่หลังจากตรวจสอบบางอย่าง ข้าก็พบว่า พลังวิญญาณที่ถูกใส่ไว้ในผลึกชีวิตดับสลายไปหมดแล้ว"

ใบหน้าของ หวู่ซิงเจี้ยน น่าเกลียดมากเขาได้กล่าวพูดขึ้น"อาวุโสสองพากลุ่มคนไปที่อาณาจักรหนานหยานเพื่อช่วย ฮงเอ๋อร์ พวกเขาจะถูกฆ่าได้อย่างไร จะบอกว่า ทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว มีคนที่สามารถฆ่าอาวุโสสองได้?"

"นี่..."

ชายหนุ่มได้ไตร่ตรองเล็กน้อยและกล่าวพูดอย่างอ่อนแรง"ท่านอาจารย์ เรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับอาณาจักรหนานหยานอย่างแน่นอน ในตอนที่ อาวุโสสองไปช่วย ประมุขน้อย ผลึกชีวิตของ ทั้งสองคนก็ส่องสว่างเชื่อมโยงกัน แต่ทว่ามีเพียง ผลึกชีวิตของ อาวุโสสองเท่านั้นที่แตกสลาย ส่วนประมุขน้อยยังคงอยู่!"

"ประมุขน้อยตอนนี้ ถูกจับโดย อาณาจักรหนานหยานดังนั้นเรื่องนี้จะต้องเป็นฝีมือของ..."

ชายหนุ่มพยายามจะพูดต่อแต่พอเห็นใบหน้าของ หวู่ซิงเจี้ยน เขาก็รู้สึกกดดันอย่างมาก