บทที่ 25 เครื่องทดลอง(อ่านฟรี05-12-2020)
ในพริบตาก็เข้าสู่เดือนสิงหาคมซึ่งเป็นกลางฤดูร้อน
อากาศร้อนขึ้นเรื่อย ๆ และเมื่อแสงอาทิตย์สาดแสงเข้ามาในโรงงานพัดลมเวทมนตร์บรรยากาศข้างในก็ราวกับอยู่ในเตาอบ ทำให้ตามร่างกายของนักเรียนทั้งสามสิบคนเปียกชุ่มไปด้วยเหงือ
แม้จะมีพัดลมเปิดอยู่ทุกมุมของโรงงาน แต่ก็ไม่สามารถทำให้อากาศเย็นลงได้เลย
“ท่านรองประธานท่านสามารถโน้มน้าวให้ท่านประธานติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่นี้ได้หรือไม่” โอรินเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขาขณะเดียวกันเขาก็อดไม่ได้ที่จะบ่นให้้ไฮนซ์ที่อยู่ข้างๆฟัง
เขามาจากตระกูลที่มีเกียรติและมีฐานะในตระกูลที่ดีตั้งแต่เขายังเด็กดังนั้นเขาจึงไม่เคยทุกข์ทรมานเช่นนี้มาก่อน
“โอรินเจ้านี่สมกับเป็นลูกของตระกูลชั้นสูงเสียจริง เจ้ารู้หรือไม่ว่ารูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่มีค่าใช้จ่ายเท่าใดในการติดตั้ง” โดยไม่ต้องรอให้ไฮนซ์ตอบกลับนักเรียนคนหนึ่งปฏิเสธเขาด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบว่า“เราทำเงินได้เพียงไม่กี่เหรียญทองในแต่ละเดือนและแม้ว่าเราจะรวมเงินของเราทั้งสามสิบคนเข้าด้วยกันเราแทบจะไม่สามารถจ่ายค่าผลึกเวทย์ของรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่ต่อเดือนได้เลย เจ้าคิดว่าท่านประธานจะติดตั้งให้เราหรือไม่ล่ะ”
“เรื่องนั้นข้ารู้เรื่องนั้นดี แต่ว่ามันร้อนนี่นา” โอรินไม่สนใจน้ำเสียงดูถูกของนักเรียนคนนั้นเลย เนื่องจากเขาได้รับรางวัลพิเศษจากซูยี่จากการปรับแต่งรูปแบบเวทมนตร์ โอรินจึงรู้สึกมีความสุขตลอดเวลาและใจของเขาก็กว้างมากขึ้น
“เอาล่ะๆทุกคนไม่ต้องกังวล ข้าได้รายงานเรื่องนี้ไปให้ท่านประธานแล้วข้าจะพยายามพูดกับท่านประธานให้เขาติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่ ข้าเชื่อว่าเมื่อท่านประธานได้เห็นการทำงานหนักของทุกคนแล้วจะต้องคิดหาวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างแน่นอน” เมื่อเห็นแผ่นหลังของทุกคนเต็มไปด้วยเหงื่อไฮนซ์ก็ปลอบใจพวกเขาอย่างรวดเร็ว
ด้วยความนิยมของพัดลมเวทมนตร์ โรงงานพัดลมเวทมนตร์ได้รับเหรียญทองมากกว่าร้อยเหรียญในแต่ละวัน เช่นนี้จึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะติดตั้งรูปแบบเวทมนตร์ขนาดใหญ่
ท้ายที่สุดแล้วนักเรียนเหล่านี้เป็นส่วนสำคัญในการผลิตพัดลมเวทมนตร์และตอนนี้มันร้อนเกินไปมันจะส่งผลต่อประสิทธิภาพของพวกเขาอย่างมาก ในฐานะผู้จัดการของโรงงานแห่งนี้ไฮนซ์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพิจารณาปัญหานี้
นักเรียนไม่ได้แสดงสีหน้าตื่นเต้นเกินไปต่อคำตอบของไฮนซ์แม้แต่โอรินก็หัวเราะขณะส่ายหัวเหมือนไม่เชื่อ
นักเรียนพูดถูก การติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่มีค่าใช้จ่ายมากเกินไปและจากมุมมองของพ่อค้าพวกเขาจะไม่จัดสิ่งนี้ให้กับคนงานของพวกเขาอย่างง่ายดาย
อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่า บริษัท ไหนจัดของหรูหราขนาดนี้ให้กับโรงงานของพวกเขา
แน่นอนพวกเขาคิดอย่างนี้ แต่เมื่อพวกเขาเห็นซูยี่ปรากฏตัวในโรงงานนักเรียนเหล่านั้นก็มีความหวังเล็กน้อย
แต่คำตอบของซูยี่ทำลายความหวังของพวกเขาทันที
“ติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่? เป็นไปไม่ได้มันมีค่าใช้จ่ายมากเกินไป ไม่จำเป็นสำหรับสิ่งนั้นเลย” ซูยี่ส่ายหัวตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
นักเรียนมองหน้ากันและถอนหายใจก่อนจะกลับไปทำงานอย่างเงียบ ๆ
“ท่านประธานข้าคิดว่าท่านแตกต่างจากพ่อค้าคนอื่น ๆ แต่ตอนนี้ข้าเห็นแล้วว่าท่านก็ไม่ต่างจากพวกเขา”โอรินผิดหวังมากจนอดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา
ซูยี่หัวเราะขณะโบกมือและพูดว่า“เจ้าไม่จำเป็นต้องรีบร้อนหรือผิดหวัง แม้ว่าข้าจะบอกว่า รูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่นั้นสิ้นเปลืองเกินไป แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะแก้ปัญหาของพวกเจ้าไม่ได้”
นักเรียนมองไปที่ซูยี่อีกครั้งอย่างอยากรู้อยากเห็น พวกเขาคิดว่าด้วยอากาศที่ร้อนขนาดนี้ถ้าเจ้าไม่ติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่เจ้าจะแก้ปัญหาได้อย่างไร?
ซูยี่ชี้ไปที่กล่องเหล็กทรงสี่เหลี่ยมที่เขาเพิ่งนำเข้ามาและส่งสัญญาณให้ไฮนซ์ติดตั้งกล่องนี้บนผนังของห้องประชุมกับเขา จากนั้นเขาก็วางผลึกเวทย์เข้าไปในชูองว่างด้านข้าง
เมื่อเห็นการกระทำของซูยี่ดวงตาของนักเรียนก็สว่างขึ้น
เป็นไปได้ไหมที่ซูยี่สร้างเครื่องจักรเวทมนตร์ชนิดใหม่ขึ้นมา
“ท่านประธานเจ้าสิ่งนี้คืออะไร” โอรินอดไม่ได้ที่จะถาม
“อย่ารีบร้อนเจ้าจะรู้ในไม่ช้า”ซูยี่เตรียมการของเขาเสร็จก่อนที่จะกดสวิตช์ที่ด้านล่างของกล่องแปลก ๆ
“ติ้ง——”
ด้วยเสียงอันแผ่วเบากล่องเหล็กสว่างขึ้นด้วยแสงสีครีมจาง ๆ ก่อนที่มันจะปล่อยแสงสีฟ้าจาง ๆ พร้อมกับแสงนั้นขณะที่เสียงหวู่ๆมาจากกล่องเหล็ก
มีช่องแปลก ๆ หลายช่องที่ด้านล่างของกล่องและด้านนอกเป็นแถบผ้า ตอนแรกทุกคนไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร แต่หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็พบว่าแถบผ้าเหล่านี้เคลื่อนไหวเล็กน้อยเห็นได้ชัดว่าถูกลมพัดออกมาจากช่องเปิด
เมื่อเห็นฉากนี้นักเรียนก็ผิดหวังอีกครั้ง
“ท่านประธานนี่ไม่ใช่แค่พัดลมเวทมนตร์ที่เปลี่ยนแปลงรูปร่างไปหรือ? มันมีประโยชน์อะไร”
“ใช่แล้ว เราเองก็เปิดพัดลมไว้มากมาย แต่แค่ลมพัดก็ไม่ทำให้เราเย็นลงได้ขนาดนั้น”
“ใช่ท่านควรจะติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่ไว้ให้เรา มิฉะนั้นเราจะตายจากความร้อนแน่ๆ”
… ...
ซูยี่ยิ้มโดยไม่อธิบายอะไร
หลังจากนั้นไม่นานไฮนซ์และนักเรียนคนอื่น ๆ ก็ตระหนักถึงบางสิ่งที่แปลกประหลาด
“หือ? ไม่ถูกต้องทำไมลมถึงหนาวจัง”
“ถูกต้องมันแปลกมาก เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้มันยังร้อนอยู่เลยแล้วทำไมลมที่พัดออกมาถึงเย็นล่ะ”
“ที่จริงมันหนาวมาก! นี่มันเยี่ยมมาก! ทีหลังจะสบายกว่าเยอะ!”
“ ฮ่าฮ่าสบายมาก! สิ่งนี้แทบจะเทียบได้กับรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่!”
… ...
นักเรียนเพลิดเพลินไปกับสายลมเย็นที่มาจากกล่องเหล็กแปลก ๆ นี้สักพักก่อนที่พวกเขาจะอดไม่ได้ที่จะถามซูยี่ด้วยความสงสัย
“ท่านประธานเจ้านี่มันอะไรกัน?”
“ถูกต้องแล้วทำไมลมถึงพัดมาเย็นจัง”
“มันจะดีมากถ้าพัดลมเวทมนตร์เป็นแบบนี้ ทุกคนไม่จำเป็นต้องติดตั้งรูปแบบเวทย์น้ำแข็งขนาดใหญ่”
“สิ่งนี้… ..” ซูยี่ยืดคำพูดของเขา เขารู้สึกอยากแกล้งนักเรียนพวกนี้ จากนั้นเขาก็หุ้ดไว้แค่นั้น“ข้าจะยังไม่บอกพวกเจ้าตอนนี้”
“มันเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม? ท่านประธานท่านล้อเล่นกับเราใช่ไหม?”
“ถูกต้องทำไมท่านต้องทำให้เราอยากรู้แบบนี้ด้วย? อย่างน้อยท่านก็บอกเราได้ว่าสิ่งนี้ชื่ออะไรใช่มั้ย?”
“เฮ้ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากจะบอกพวกเจ้า แต่เรื่องนี้ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ข้าได้สร้างโมเดลทดลองเท่านั้นและที่ข้ามาที่นี่ในวันนี้คือ หนึ่งข้าจะเปลี่ยนสภาพแวดล้อมการทำงานให้ดีขึ้นและสองข้าจะมอบงานให้กับพวกเจ้าซึ่งก็คือการสังเกตสภาพการทำงานของเครื่องจักรเวทมนตร์นี้ ไม่ว่าจะมีปัญหาหรือการเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นเจ้าต้องบันทึกไว้ทั้งหมด ข้าต้องการรวบรวมข้อมูลการทดลองและทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างพวกเจ้าเข้าใจไหม”
“เป็นแบบนี้เราจะทำงานนี้ให้เสร็จแน่นอน!”
"ใช่แล้ว! มั่นใจได้เลยท่านประธานเพราะมันทำใหี้้าเย็นขึ้นมากข้าจะถือว่ามันเป็นสมบัติอย่างแน่นอน!”
“ไม่ไม่ไม่ข้าไม่ต้องการให้เจ้าใช้มันเหมือนสมบัติ แต่จะหยาบกับมัน เจ้าจะหยาบแค่ไหนก็ได้ นี่เป็นเพราะข้าจำเป็นต้องบันทึกปฏิกิริยาของมันต่อสถานการณ์พิเศษต่างๆเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของมันเป็นเวลาสามวัน ในสามวันข้าจะรวบรวมข้อมูลจากพวกเจ้าทั้งหมด หากทุกอย่างราบรื่นสิ่งนี้จะเข้าสู่การผลิต ในเวลานั้นข้าจะติดตั้งบางส่วนที่นี่ให้กับพวกเจ้าทั้งหมดและข้าสัญญาว่าเจ้าจะไม่รู้สึกร้อนอีกต่อไป”
“สุดยอด!”
“ท่านประธานท่านเป็นคนดีจริงๆ!”
“ไม่ใช่สิเจ้านายที่ดี!”
… ...
เมื่อเห็นการเชียร์ของนักเรียนซูยี่ก็เผยรอยยิ้ม เขาหันไปหาไฮนซ์แล้วพูดเสียงแผ่วว่า“ ไฮนซ์ข้าจะออกไปในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เรื่องทางนี้ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว”
"ออกไปข้างนอก? ที่ไหน” ไฮนซ์ถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
ซูยี่มองออกไปในระยะไกล“ข้าจะไปที่หมู่บ้านคนแคระที่อาจารย์ลานัสจากมา อาจารย์ลานัสบอกว่ามันจะใช้เวลาเพียงวันเดียวในการเดินทางดังนั้นข้าจึงประมาณไว้ที่สามวัน แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นทำให้ข้าล่าช้าเจ้าอยู่ที่นี่เพื่อช่วยข้าดูแลเรื่องต่างๆ นอกจากนี้ข้าต้องการให้เจ้าเดินทางไปที่หอคอยเวทมนตร์คามิลล่าแทนข้าและบอกท่า่จอมเวทย์ว่าข้าจะหยุดสองวัน”
ไฮนซ์ถามด้วยน้ำเสียงสงสัย“ จู่ๆเจ้าจะไปทำอะไรที่เผ่าคนแคระ?”
“จำสิ่งที่ข้าบอกเจ้าครั้งสุดท้ายได้ไหม? ข้าไม่พอใจกับผลงานของช่างตีเหล็กในเมืองบันตามาโดยตลอดและมีเพียงคนเดียวที่มีคุณสมบัติคือปรมจารย์ลานัส แต่ป์มจารย์ลานัสมีคนเดียวดังนั้นเขาจึงไม่สามารถตอบสนองความต้องการของข้าได้เลย ข้าคิดเรื่องนี้อย่างจริงจังและพูดคุยเรื่องนี้กับปรมจารย์ลานัสตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปยังเผ่าคนแคระ ถ้าข้าสามารถรับคนแคระสักสองสามคนเพื่อออกจากเผ่าของพวกเขาได้มันจะมีประโยชน์มากกับแผนของข้าในภายหลัง”
“แม้ว่าช่างฝีมือคนแคระจะเก่งกว่าช่างฝีมือมนุษย์เล็กน้อย แต่มันจำเป็นจร่งๆเหรอ? ดูที่ปลอกด้านนอกของพัดลมเวทมนต์ที่ทำโดยช่างตีเหล็กที่เป็นมนุษย์ในเมืองข้าไม่เห็นปัญหาใด ๆ กับพวกเขาเลย”
“ ไฮนซ์นี่ไม่ใช่ว่าข้านั้นเรื่องมาก แต่มาตรฐานของเจ้าต่ำเกินไป เป็นไปได้ไหมว่าเจ้าไม่ได้สังเกตว่าถึงแม้ว่าตัวเครื่องด้านนอกของพัดลมเวทมนตร์จะดูดี แต่ก็ยังมีความแตกต่างเล็กน้อยในรูปลักษณ์อยู่เสมอ? ความแตกต่างเหล่านี้สามารถสร้างความแตกต่างไม่มากก็น้อยในรูปลักษณ์ของพัดลมเวทมนตร์ที่เราสร้างขึ้น เจ้าไม่ควรดูถูกความแตกต่างเล็กน้อยเหล่านี้ เจ้าไม่สามารถมองเห็นได้ในตอนนี้ แต่เมื่อโรงงานของเราต้องการเริ่มงานตามสายการผลิตความแตกต่างเล็กน้อยเหล่านี้อาจถึงแก่ชีวิตได้”
“สายการผลิต?” ไฮนซ์อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจกับคำศัพท์ใหม่ ๆ ที่ออกมาจากปากของซูยี่ขณะที่เขารู้สึกงุนงงอีกครั้ง“นั่นคืออะไร?”
“ ข้าจะอธิบายเรื่องนี้ให้เจ้าฟังเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเจ้าแค่ต้องตั้งใจให้มากขึ้น นี่เป็นมาตรฐานที่ต้องมีของผลิตภัณฑ์ทั้งหมดต้องมีความสม่ำเสมอและไม่มีความคลาดเคลื่อนเลย
เมื่อเห็นว่าซูยี่จริงจังแค่ไหนไฮนซ์ก็ได้ แต่พยักหน้าเห็นด้วย
“เอาล่ะข้ากำลังจะออกเดินทาง ข้าหวังว่าเมื่อข้ากลับมาข้าจะสามารถนำกลุ่มช่างฝีมือคนแคระกลับมาได้”
