เล่ม1 : บทที่ 59 – การทดสอบ
กำเนิดดาบปีศาจ(BDS) เล่ม1 : บทที่ 59 – การทดสอบ
‘ทำอะไรไม่ได้ อย่างน้อยก็ควรดีใจที่มีอันดับสามเป็นพันธมิตรเพิ่ม และดูเหมือนว่าแรงกดดันในจิตใจก็ดูจะทำงานได้คล้ายกับรูนคีเซอร์แต่เป็นเวอร์ชั่นที่ต่ำกว่า’
แรงกดดันในทะเลแห่งสติของโนอาห์ที่เพิ่มเติมด้วยร่างของงูนั้นได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก ภาพของงูจะค่อย ๆ ถ่ายน้ำหนักลงบนทรงกลมจิตใจของเขาและแผ่ขยายออกเรื่อย ๆ
‘ผลที่ได้ไม่ได้สังเกตเห็นได้ชัดเจนเท่าตอนฝึกอักษรรูน แต่มันยังเป็นการเพิ่มพลังงานจิตครั้งแรกที่มีนับตั้งแต่กลายมาเป็นจอมเวทย์อันดับหนึ่ง’
เนื่องจากวิลเลียมยังไม่ได้มอบอักษรรูนที่สองให้แก่เขา การฝึกซ้อมของเขาจึงหยุดชะงักไว้เพียงเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ด้วยภาระใหม่ที่เพิ่มเข้ามาในจิตใจส่งผลให้ทรงกลมของเขาขยายใหญ่ขึ้นในที่สุด
‘น่าเสียดายที่สร้างสหายเพิ่มอีกตัวไม่ได้ รู้สึกเหมือนว่าตอนนี้จิตใจอยู่ในขีดจำกัดสูงสุดที่มันจะทนรับได้ไหวแล้ว’
เขาควบคุมสหายอีกเล็กน้อยเพื่อให้เกิดความคุ้นเคยกับความสามารถใหม่และลักษณะที่เฉพาะของมัน
งูได้แบ่งปันประสาทสัมผัสทั้งหมดของมันต่อโนอาห์ ราวกับมีการเชื่อมประสานจิตใจซึ่งกันและกันและนั่นก็เป็นสาเหตุของแรงกดดันที่เสถียร
โนอาห์ต้องทำความคุ้นเคยกับการมองพร้อมกันสองทิศทางในเวลาเดียวกัน พร้อมทั้งตัดสินใจในการกระทำต่าง ๆ เห็นได้ชัดเลยว่ามันมีการใช้พลังงานจิตในปริมาณที่มากพอสมควร
แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังรับได้ เพราะอย่างไรเสียเขาก็เป็นจอมเวทย์อันดับหนึ่ง
ปัญหาเดียว ณ ตอนนี้ เช่นเดียวกับที่เป็นมาอยู่ตลอด คือการใช้ “ลมหายใจ”
หลังจากการฝึกมาตลอดทั้งชั่วโมง เขาก็หยุดเพื่อเติม “ลมหายใจ” เข้าสู่ร่างกายที่แทบจะหมดเกลี้ยง เขารู้สึกมีความขุ่นข้องใจขึ้นมาเล็กน้อย เอามือแตะเอวและก้มมองด้วยความโกรธ
‘ไอ้บ้าตันเถียรก่อตัวสักทีสิวะ! ฉันเบื่อที่ต้องทนกับขีดจำกัดบ้า ๆ นี่แล้วนะ!’
เขานั่งลงกับพื้นเพื่อสงบสติอารมณ์และตัดสินใจว่าจะทำอะไรต่อ ขณะเดียวกันสหายของเขาก็ถอยร่นกลับเข้าในร่างกายของเขา
‘อย่างแรก ฉันต้องทำความคุ้นเคยกับความแข็งแกร่งในกาตต่อสู่ใหม่นี่ก่อนและทดสอบได้โดยลองสู้กับสัตว์เวทมนตร์ระหว่างเดินทางไปยังอีกผากของหุบเขา อย่างที่สอง ให้ทุกอย่างค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปเพื่อเพิ่มระดับของร่างกายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่รู้ว่าข้างหน้ามีอันตรายอะไรรออยู่ อย่างสุดท้ายคือออกไปจากที่สุดเพื่อตรงกลับคฤหาสน์ เชื่อได้เลยว่าลิลลี่กับท่านอาจารย์คงเป็นห่วงไม่ใช่น้อย’
เขาลำดับความสำคัญที่จะต้องทำและพักผ่อน ในการหลบหนีจากหุบเขาแห่งนี้เขาต้องมีสติอยู่ในขั้นสูงสุดทุกครั้งที่เขาตัดสินใจก้าวเดิน
* * * * *
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ชายหนุ่มคนหนึ่งที่เปลือยร่างท่อนบนเดินอย่างระมัดระวังอยู่ท่ามกลางหุบเขา บางครั้งเขาก็กระโดดเข้าไปในถ้ำและออกมาพร้อมกับเลือดที่เปรอะเปื้อนตามเนื้อตัว บางครั้งสัตว์เวทมนตร์อันดับสองก็โจมตีเขาเพื่อให้เงามืดขนาดใหญ่กลืนกิน
‘ความหนาแน่นของ “ลมหายใจ” เพิ่มขึ้นสูงมาก แม้ปล่อยให้เจ้างูนั่นโจมตีแค่ไม่กี่ครั้ง ฉันก็กลับมาเติมเต็ม “ลมหายใจ” ที่ใช้ไปได้แบบทันที ปัญหาเดียวก็คือทุกครั้งที่ทำแบบนี้เสื้อผ้าจะหลุดร่อนไปเรื่อย ๆ’
เนื่องจากสหายของเขาส่วนใหญ่มักจะว่ายวนอยู่บริเวณหน้าอกของเขา ท่อนบนที่เป็นชุดออกกำลังกายสีดำจึงถูกฉีกททึ้งออกระหว่างการต่อสู้ครั้งที่ผ่านมา
‘ดูเหมือนว่าต่อจากนี้ไปคงต้องเก็บเสื้อผ้าสำรองไว้ในแหวนบ้างแล้ว’
เขาเดินทางมาถึงใจกลางของหุบเขา เป็นบริเวณที่เขาตกลงมาครั้งแรกและเห็นภาพที่คุ้นเคยแสดงอยู่ตรงหน้า
พบงูดินอันดับสองฝูงใหญ่ขดตัวอยู่รอบ ๆ อันดับสามหนึ่งตัวซึ่งกำลังหลับอยู่ และปรากฏมีจุดสีม่วงบนร่างกายสีเหลืองของมัน เป็นร่องรอยบาดแผลที่ถูกทิ้งไว้หลังจากการต่อสู้กับงูมีหงอนครั้งก่อน
‘คิดว่าเวลานี้คงเหมาะที่สุดที่จะใช้ทดสอบความแข็งแกร่งที่แท้จริงของฉันแล้ว หวังว่ามันคงจะมีความสุขนะที่ได้พบเพื่อนเก่าอีกครั้ง’
สหายเลือดเลื้อยออกมาจากร่างกายของเขาและล้อมรอบตัวเขาเอาไว้ โนอาห์อยู่ภายใต้อากาศธาตุของงูเขา
นี่เป็นหนึ่งในลูกเล่นของคาถาที่โนอาห์ค้นพบ ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายของงูที่ทำท่าทางปกป้องเท่านั้นแต่ทั้งยังช่วยซ่อนตัวเขาเสมือนว่าเขานั้นเป็นสัตว์เวทมนตร์ตัวหนึ่ง
นี่เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดที่เขาคิดไว้กรณีที่พบเหตุการณ์ที่โชคไม่เข้าข้างหากเจ้างูอันดับสามนั่นพบเขาเข้า
สหายเคลื่อนที่ไปยังฝูงงูจึงทำให้บรรดาอันดับสองรู้ตัว อันดับสามตื่นขึ้นมาแต่มันดูค่อนข้างสับสนขณะมองมอง ดูเหมือนมันพบศัตรูเก่าที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดี แต่ขณะเดียวกันก็กลับดูไม่เหมือนเดิม
มันส่งเสียงคำสั่งไปยังงูอันดับสองและพวกมันก็เคลื่อนที่มารวมตัวกัน
ก่อนที่พวกมันจะเข้าล้อม สหายก็ชูร่างอันใหญ่ยักษ์ขึ้นมาและจ้องมองไปที่พวกมัน เจ้าอันดับสามนำทัพอันดับสอง และแม้จะมีความแข็งแกร่งเพียงแค่ระยะเริ่มต้น แต่มันก็ยังคงเป็นภัยคุกตามต่อฝูงงูอยู่ดี
ฝูงงูหยุดเคลื่อนที่ชั่วครู่เนื่องจากเกิดความลังเลขึ้นมาเมื่อร่างหนึ่งปรากฏออกมาจากร่างกายของสหายและฟาดฟันไปยังหัวของงูสองตัวจนขาดสะบั้นในทันตา
เส้นอากาศธาตุเล็ก ๆ เชื่อมต่อระหว่างร่างเล็ก ๆ กับงูที่ไร้ตัวตน
ฝูงงูเพ่งความสนใจไปยังโนอาห์แต่ขณะนั้นเองสหายเลือดก็เข้าโจมตีและขย้ำหัวของงูตัวหนึ่งจะเละในคราเดียว!
การเคลื่อนที่เพียงแค่ครั้งเดียวแต่สามารถคร่าชีวิตของงูอันดับสองได้ถึงสามตัว
งูดินอันดับสามโกรธเกรี้ยวและพุ่งไปยังทิศทางของทั้งคู่แต่ขณะนั้นเองก็ถูกสวนด้วยการฟาดฟันจากโนอาห์ไปที่หัวของงูอีกตัวส่วนสหายก็ขย้ำงูอีกตัว
เมื่องูดินเข้ามาใกล้พอ มันก็ใช้หัวโขกตรงไปยังสหายเลือดจึงทำให้กระเด็ดออกไปไกลราวหนึ่งเมตร
คลื่นความเจ็บปวดเข้าปะทะโนอาห์ “ลมหายใจ” ถูกใช้ไปเพื่อรักษาบาดแผลที่สหายงูของเขาได้รับมาแต่เขาเองก็ได้เตรียมตัวรับมือกับเหตุการณ์เช่นนี้ไว้อยู่แล้ว
พร้อมกันนั้นโนอาห์เหวี่ยงดาบฟันใส่งูดินทิ้งร่องรอยบาดแผลลึกที่ต่ำลงมาจากหัวของมันเพียงแค่เล็กน้อย